Σελίδες

Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Της ημέρας ΙΙΙ: Η μπουρδολογία των αυτοδιοικητικών εκλογών.

Και αναφέρομαι στο σύνολο. Δηλαδή ειλικρινά από χθες με αυτά που ακούω μου έχουν στρίψει τ'άντερα. Πόση άλλη βλακεία ν'αντέξω ο θεός; Μα πόση; Δεν αντέχεται το εθνικό προϊόν πλέον.

Όλοι κερδισμένοι, για μια ακόμη φορά!
Μόνο στην Ελλάδα κυρίες και κύριοι! Ναι! Οπουδήποτε αλλού στον κόσμο πάντα θα υπάρχει κάποιος που χάνει, εκτός από την Ελλάδα όπου όλοι κερδίζουν!

Να τα πούμε απλά τα πράγματα, διότι πραγματικά δεν αντέχεται αυτό το καλαμπούρι.
Πρώτον, όποιος προσπαθεί να βγάλει ασφαλή συμπεράσματα υπό αυτές τις συνθήκες είναι εντελώς γελοίος! Πιο κάτω δεν έχει. Μυρωδιά μπορεί να πάρει, ασφαλή συμπεράσματα να βγάλει όμως με την καμία.
Δεύτερον, όποιος συγκρίνει τις αυτοδιοικητικές εκλογές με τις εθνικές είναι στον κόσμο του. Αμέτρητες φορές έχουμε δει βαμμένες περιοχές με ένα χρώμα, στις δημοτικές εκλογές να ψηφίζουν άλλο βάψιμο κ.ο.κ. Ατελείωτα τα παραδείγματα και διαχρονικά. Οι νομαρχιακές έτσι όπως έγιναν δε, δεν προσφέρουν ασφαλή συμπεράσματα παρά μόνο μια υπόνοια που θα δούμε την άλλη βδομάδα τι απόχρωση μπορεί να έχει. Άρα όποιος σπεύδει να βγάλει συμπεράσματα και για εθνικό επίπεδο από τώρα είναι κοινός μάλαξ γκρέκους ή στημένο λαμόγιο.
Τρίτον, όποιος θεωρεί ότι ακόμη και οι επικείμενες ευρωεκλογές μπορούν σόλο κι αυτές να σχετιστούν είτε με τις αυτοδιοικητικές, είτε με τις εθνικές, καλύτερα να του αφαιρεθεί το δικαίωμα του εκλέγειν μιας και ομοιάζει στους παππούδες που ακόμη ψηφίζουν Αντρέα. Οι ευρωεκλογές, είναι ευρωεκλογές. Μόνες τους δεν λένε τίποτε και για έναν επιπρόσθετο λόγο, ότι ο Έλλην δεν ξέρει καν τί είναι η Ευρώπη. Οι ευρωεκλογές μόνο συνδυαστικά προσφέρονται για συμπεράσματα, άρα πως διάολο τα βγάζουν όλοι από τώρα, πριν καν γίνουν; Όπου σημειωτέον ότι αν στις εθνικές υπήρχε πάντα μια αποχή άλφα, στις ευρωεκλογές υπήρχε τουλάχιστον δύο φορές το άλφα. Τώρα που ο κλασικός μαλάκας ο Έλλην ζορίζεται και οικονομικά να πάει στο χωριουδάκι του με το οποίο απλώς ήθελε να διατηρήσει δεσμούς (αλλά κατά τα λοιπά διαμαρτύρεται που στην πόλη που ζει δεν γίνονται έργα), η αποχή θα είναι τρεις φορές το άλφα. Αν προσθέσουμε και αυτούς που έχουν μεταναστεύσει που δεν είναι λίγοι, τότε χέσε ψηλά κι αγνάντευε. Βάλε τώρα κι αυτούς που κάνουν την πλακίτσα τους στα έξιτ πολλς (το είδαμε χθες περίτρανα), βάλε και τις καραστημένες δημοσκοπήσεις που πλέον δεν ξέρεις ποια είναι η αλήθεια και ποιο το ψέμα, άρα πως πας να βγάλεις συμπέρασμα ρε μεγάλε; Απλά πράγματα. Αλλά ξέχασα: στην Ελλάδα τα συμπεράσματα είναι απλώς για να σε βοηθήσουν να επιλέξεις στα επικέιμενα, ε; Ή μήπως ούτε αυτό το ξέρουμε;

Πάμε στα αποτελέσματα. Την σειρά παρουσίασης την επιλέγω εγώ:
ΣΥΡΙΖΑ: Καταποντισμός! Πλήρης ανικανότητα ακριβώς όπως έχουμε ξαναγράψει! Έστω στο μέτρο που μπορεί κανείς να βγάλει κάποια πολιτικά συμπεράσματα είναι σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπεισε κανέναν και πουθενά (πλην κάποιων μάλλον συγκυριακών εξαιρέσεων στο λεκανοπέδιο). Ακόμη και στην Αθήνα με έναν από τους χειρότερους δημάρχους όλων των εποχών, δεν μπόρεσε να κάνει τίποτε και βασικά βγήκε δεύτερος ένεκα Κακλαμάνη. Μέχρι την τελευταία στιγμή ο καθείς έλεγε ό,τι του κάπνιζε και γι'αυτό δεν κάλπασε όπως θα γινόταν σε μια οποιαδήποτε σοβαρή χώρα. Άχρηστοι άρα άξιοι να μας κυβερνήσουν. Εξάλλου όπως έχουμε ξαναγράψει, όλα είναι δεμένα χειροπόδαρα και δεν θα μπορέσουν να κάνουν τίποτε ουσιαστικό.
Νουδού: Επί της ουσίας κερδισμένοι ακριβώς επειδή έχουν τον ΣΥΡΙΖΑ για αντίπαλο. Παίζουν μπάλα μόνοι τους οι άνθρωποι και το ξέρουν, εξ ου και η μεγάλη άνεση του στραβοχυμένου χθες το βράδυ. Το αξιοπερίεργο (και εξαιρετικά ανησυχητικό) είναι ότι ουδείς εξ αυτών δείχνει να ανησυχεί για το γεγονός ότι θα έπρεπε να έχουν εξαφανιστεί από τον χάρτη και αυτό είναι δείγμα ότι θα συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο της εξόντωσης των πάντων προκειμένου σε κάποια μελλοντική ιστορική στιγμή η Αδόλφα Μέρκελ να ξανανεύσει στον μπούμπη Αντώνης_ να ξανακατέβει, αυτήν τη φορά ίσως μαζί με τα ουζάκια στον δίσκο.
Pasok/Καλό Λάδι (μίζας): Πολλοί το εντάσσουν στους κερδισμένους. Παπάρια μάντολες. Τα γεγονότα στην Αθήνα έδειξαν πολλά: για να φτάνει σε σημείο η νουδού να θυσιάζει το πλέον παραδοσιακό της κάστρο προκειμένου να στηρίξει τον κυβερνητικό εταίρο, δείχνει πάρα πολλά.Την άλλη βδομάδα θα δούμε που πάει και ειλικρινώς ελπίζω να πάει μια και καλή στον διάολο.
Χρυσή Αυγή: Ουδεμία έκπληξη. Όπως έχουμε επανειλημμένως προειδοποιήσει, ήταν η μεγάλη κερδισμένη. Τους πήγε όλους κούρσα. Απολύτως αναμενόμενο. Με αποκλεισμό από τα μέσα, με προφυλακισμένους βουλευτές, με καμία απολύτως προώθηση και εδραιώνεται ως τρίτο κόμμα ανετότατα. Ιδίως στην Αθήνα όπου σάρωσε όπου υπάρχει το πρόβλημα που περιέργως κανείς δεν βλέπει διότι είναι πολιτικώς μη ορθόν (ξέρετε ποιο λέω, ε;) βγήκε με ευκολία πρωτοδεύτερη. Το τελικό αποτέλεσμα δε, είναι ακόμη πιο ενδιαφέρον: 16 και κάτι ψιλά ο Αρούλης ο φλου, 16 και κάτι ψιλά ο Κασιδιάρης. Πάλι καλά να λέμε που τα κάτι ψιλά δεν ήταν ανάποδα. Φανταστείτε όμως τι ποσοστό θα είχε αν το παιχνίδι παιζόταν επί ίσοις όροις. Και επειδή δεν είναι ηλίθιοι μόνο αυτοί που μας κυβερνούν, αλλά είναι κι εκείνοι που τους στηρίζουν, αν τεθεί θέμα να τεθεί εκτός νόμου, τότε να δείτε ποσοστά να τρίβετε τα μάτια σας. Και μην πείτε ότι δεν τα λέγαμε εγκαίρως, έτσι;
ΚΚΕ: Μεγάλη επιτυχία, όπως διαβάζω από χθες: έχει πλέον εδραιωθεί κάτω από την ΧΑ. Ουδέν άλλον σχόλιον διότι δεν υπάρχει λόγος.
Στα υπόλοιπα δεν χρειάζεται να πούμε κάτι επί της παρούσης. Μετά τις ευρωεκλογές ίσως.

Το διά ταύτα τώρα καθώς και το που το πάμε;
Στις δημοτικές υπήρχαν κάποια ενδιαφέροντα σημεία, όπως για παράδειγμα ο καταποντισμός του σιχαμερού για τα γούστα μου Πάχτα (ο οποίος είχε προειδοποιήσει για τις πληγές του Φαραώ κλπ τις οποίες προφανώς θα πρέπει να αναμένουμε από στιγμή σε στιγμή).
Ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο ήταν το δημοψήφισμα στη Θεσσαλονίκη για το νερό (και δεν με ενδιαφέρει καν αν δεν ήταν προϊόν της κυβερνητικής βούλησης, διότι την ξέρουμε την κυβερνητική βούληση, οκ;).
Ίσως όμως το πιο σημαντικό όλων ήταν η υποψηφιότητα Μαρινάκη στον Πειραιά. Ναι, ξέρω, ο βλαξ θα σπεύσει να σκεφτεί ότι το γράφω ως Πειραιώτης και γαύρος αλλά καμία σχέση. Ούτως ή άλλως ο Μαρινάκης έκανε και λάθη σοβαρά και προσωπικά δεν θα ήθελα ποτέ να μπλέξει τον Ολυμπιακό μέσα. Το σημαντικό ήταν άλλο: ο Μαρινάκης κατέβηκε αφενός τον τελευταίο μήνα, αφετέρου κατέβηκε με ταυτότητα οπότε αυτό το 33% αποκτά ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα. Όλοι ξέρουν τι είναι και ποιος είναι (και δεν αναφέρομαι τόσο στον Ολυμπιακό αλλά στον εφοπλιστικό του χαρακτήρα). Κοινώς δεν είναι περίπτωση α λα Μπουτάρη με κλαυσιγέλωτες, όπου λίγο με κανά χικ, λίγο με κανά σκουλαρικάκι, λίγο με καμιά μαλακιούλα θα τσιμπήσει κάτι από 'δώ και κάτι από 'κει. Τον είδαμε και τον πανικό που έσπειρε και τον πόλεμο που προσπάθησαν να του κάνουν. Συνεπώς το ποσοστό που έλαβε είναι εξαιρετικά σημαντικό ιδίως από την στιγμή που διαφαινόταν ότι θα πήγαινε προς τα εκεί το πράγμα, αφού από όλη την επικράτεια μόνο στον Πειραιά έγινε το σώσε με τους υποψηφίους. Φέρτε το στο μυαλό σας και αναλογιστείτε το: σε όλη τη χώρα η προεκλογική διαδικασία ήταν επιπέδου υπό του μηδενός. Καμία σχέση με όσα ξέραμε και με όσα ενδεχομένως να περιμέναμε. Παντού μια μετριότητα και ιδίως στις προσωπικότητες. Πλην Πειραιώς. Γιατί; Μα διότι ο Μαρινάκης έδειξε ότι οπουδήποτε μπορεί να έρθει ο οποιοσδήποτε και αν είναι σοβαρός, να πάρει σώβρακα και αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό αυτών των εκλογών.

Εννοείται ότι πολλοί ρούφηξαν το αυγουλάκι τους μόνο και μόνο επειδή κατέβηκαν με στήριξη της μνημονιακής (συγ)κυβέρνησης, αυτό είναι γεγονός, αλλά αν ήταν άλλοι στις θέσεις τους ίσως να πήγαιναν καλύτερα παρά την κομματική στήριξη. Να το έχουμε κατά νου αυτό. Όπως επίσης να έχουμε κατά νου ότι δυστυχώς αυτό που λέει ο στραβοχυμένος και τα παπαγαλάκια του ότι σε όλη την περιφέρεια ο κόσμος δεν επέλεξε τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός.

Γενικά η γεύση που μου έμεινε είναι ότι η κυβέρνηση προσπάθησε να περάσει ένα λάιτ σκηνικό σοβαρότητας ότι τάχα μου δεν μας πολυενδιαφέρει σήμερα αλλά την άλλη βδομάδα, ε; Ξέρετε...
Από την άλλη μεριά οι πολιτικοί ερασιτέχνες του ΣΥΡΙΖΑ έπεσαν με τα μούτρα στο τυρί δίχως να δουν την εμφανέστατη φάκα, αφού ο Τσίπρας προφανώς ορμώμενος από τον θρίαμβο των έξιτ πολλς έσπευσε να δώσει δημοσκοπικό χαρακτήρα στις ευρωεκλογές και αν είχε βγει μισή ώρα πριν, ένας θεός ξέρω τι άλλη μπαρούφα θα είχαμε ακούσει από το στόμα του...

Η ουσία όμως είναι αλλού: δεν ξέρω αν το συνειδητοποιήσατε αλλά αυτό που είδαμε χθες ήταν ένα ποντάρισμα που βγήκε. Τι ποντάρισμα ήταν αυτό; Μα στην ανικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ, ακριβώς δηλαδή όπως έχουμε γράψει και στο παρελθόν. Έχω γράψει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμος να μπει στο ρεκόρ γκίνες ως το κόμμα που πρόλαβε να διαλυθεί επειδή υπήρχε ενδεχόμενο να κυβερνήσει. Τα είδαμε όλες τις προηγούμενες μέρες: άλλα έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ Τσίπρα, άλλα ο ΣΥΡΙΖΑ Σταθάκη, άλλα ο ΣΥΡΙΖΑ Λαφαζάνη, άλλα ο ΣΥΡΙΖΑ Τσακαλώτου κλπ. Χέσε ψηλά κι αγνάντευε, κοινώς.
Και το πρόβλημα γίνεται ολοένα μεγαλύτερο διότι δεν δείχνει να υπάρχει λύση στον ορίζοντα. Θα μου πείτε, αφού προφανώς δεν ψήφισες ΣΥΡΙΖΑ, τι σε νοιάζει τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Μα και αυτό το έχω αναπτύξει στο παρελθόν, δεν φταίω εγώ που είτε δεν θυμάστε, είτε δεν διαβάζετε γι'αυτό και θα το επαναλάβω: μόνο αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ και αποτύχει πλήρως θα καταλάβει ο κλασικός μαλάκας ο Έλληνας ότι με τα τρέχοντα κόμματα δεν υπάρχει καμία σωτηρία. Οι ανίκανοι του χθες και του σήμερα είναι αδύνατο να αποτελέσουν την ελπίδα του αύριο. Και η λύση σαφώς και δεν είναι η ανακύκλωση προσώπων σε νέα κόμματα με τις ίδιες συνεργασίες. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι κυριολεκτικώς μια νέα μεταπολίτευση δίχως όλα αυτά τα λαμόγια στο διάβα μας. Μόνο που φοβάμαι ότι μέχρι να συμβεί αυτό δεν θα υπάρχει χώρα για να δώσουμε λύση.

Ένα τελευταίο μιας και επίτηδες το άφησα για 'δώ κάτω: η ψήφος στη Δούρου προφανώς και δείχνει ότι πολύς κόσμος ψάχνεται αντιμνημονιακά και μόνο ένα μέρος αυτού εξέφρασε με την εν λόγω ψήφο του την διαμαρτυρία του. Τι να το κάνεις όμως αν δεν υπάρχουν λύσεις; Αυτό είναι ξεκάθαρο από το σύνολο των ποσοστών που πήραν τα κόμματα.

Δεν ξέρω γιατί, αλλά δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα.
Κι όσο βλέπω να πανηγυρίζει κόσμος που λογικά δεν θα έπρεπε να πανηγυρίζει, τόσο ακόμη πιο σκούρα τα βλέπω.

ΥΓ. Να ξαναθέσω ένα προ μηνών ερώτημα: είσαι έτοιμος για τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής κλασικέ μαλάκα Έλληνα;

1 σχόλιο:

Panos Konstantinidis είπε...

Άδη πολύ σωστό αυτό που λες για το ΣΥΡΙΖΑ. Με 4 χρόνια σκληρής λιτότητας, ανεργίας και φτώχειας ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να είναι τώρα στο 70%. Το ότι δεν είναι δείχνει απλώς ότι δεν έχει πείσει για τις λύσεις που προσφέρει. Πάντως αφήνω μια πισινή για να δω τί θα γίνει στις ευρωεκλογές, διότι στις δημοτικές συνήθως δεν ψηφίζεις με κομματικά κριτήρια.