Σελίδες

Δευτέρα 3 Μαρτίου 2014

Περί του χθεσινού ντέρμπι αιωνίων

Τα πράγματα είναι σχετικά απλά.
Χθες ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε και έχασε όπως έχασε. Όποιοι ψάχνουν για δικαιολογίες απλώς ψάχνουν για δικαιολογίες.
Ο βάζελος κέρδισε δίκαια διότι ήξερε τι ήθελε στο γήπεδο, είναι πολύ απλά τα πράγματα και προσπαθούν διάφοροι να τα κάνουν πολύπλοκα.
Όχι, δεν έπαιξε την μπαλάρα που κάποιοι ήη από χθες ισχυρίζονται. Απλώς ήταν εξαιρετικά στημένος στο γήπεδο από τον Αναστασίου και οι παίκτες του τα έδωσαν όλα. Στον Ολυμπιακό από την άλλη όπως πολύ ορθά είπε ο Μίτσελ, δεν βγήκε τίποτε. ΣΥμβαίνουν κι αυτά στο ποδόσφαιρο και ο Ολυμπιακός αν μη τι άλλο δεν έχει κάνει συμβόλαιο με τις νίκες. Όπως κι εμείς με κακές εμφανίσεις έχουμε κερδίσει τον βάζελο σε ντέρμπι, έτσι τον έχουμε κερδίσει και με καλές, έτσι έχουμε χάσει και με καλές εμφανίσεις κ.ο.κ. Γι'αυτό και είναι ντέρμπι άλλωστε.

Υποθέτω ότι κάπως έτσι ανέλυσε και τον αγώνα της Τρίτης η Μάντσεστερ βέβαια, έτσι;

Σαφώς και το χθεσινό αποτέλεσμα δεν το γούσταρε κανείς μας. Μας πόνεσε, αυτή είναι η αλήθεια. Όμως θεωρώ ότι θα λειτουργήσει ευεργετικά σε κάθε περίπτωση.

Δεν με νοιάζει αν ο Μϊτσελ κατέβασε λάθος ενδεκάδα χθες (εξάλλου πριν το ντέρμπι ο Τσόρι τόνιζε ότι είναι όλοι κουρασμένοι αλλά θα κάνουν το παν). Ο Μίτσελ αποτελεί ένα κόσμημα για τον Ολυμπιακό, είναι ένας εξαιρετικός προπονητής αν και άπειρος για επίπεδο Ολυμπιακού και αποδεικνύεται τρομερά οξυδερκής και 'καθόλου εγωϊστής. Αν ο Ολυμπιακός το χειριστεί σωστά, έχουμε προπονητή για πολλά χρόνια, με τεράστια προσωπικότητα την οποίαν προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει και στην ομάδα. Ο άνθρωπος είναι διαμάντι, πέραν των λαθών που όντως κάνει. Αλλά και ποιος δεν κάνει; Μόνο εκείνοι που δεν εργάζονται δεν κάνουν λάθη.

Στο αγωνιστικό δια ταύτα, ξαναλέω προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, ο βάζελος κέρδισε δικαιότατα. Αν νομίζουν βέβαια ότι έφτιαξαν και ομαδάρα όπως διαβάζω ήδη από χθες, θα φάνε πολλές νήλες ακόμη αλλά αυτό είναι δικό τους πρόβλημα. Εγώ μόνο ένα ερώτημα θέλω να απευθύνω: αφού ο Μαρινάκης ελέγχει τα πάντα, πως και του ξέφυγε το χθεσινό παιχνίδι; Ούτε ένα διαιτητικό λάθος, ούτε καν το παραμικρό σπρώξιμο; Κάτι δεν πάει καλά στην θεωρία της παράγκας, μάλλον επειδή δεν υπάρχει παράγκα. Και φυσικά κάτι άλλες γελοιότητες που ακούγονται ήδη από χθες περί τάχα μου στημένου αγώνα, ούτε καν να γελάω δεν με κάνουν, ισάξια σενάρια με αυτά των Λιακοειδών περί Ελ.

Το κύριο σημείο για χθες είναι το άλλο: κάτι πρέπει να γίνει με την μεγάλη ντροπή των τάξεων του Ολυμπιακού (και γενικότερα όλων των ομάδων) και αναφέρομαι σαφώς σε αυτούς τους άθλιους υπανθρώπους που όταν κάτι δεν το γουστάρουν τα κάνουν γης μαδιάμ. Το να τιμωρηθεί η έδρα είναι το λιγότερο και ελπίζω να τιμωρηθεί αρκετά, όπως πρέπει και αρμόζει στην περίσταση άλλωστε. Για το θέμα θα παραθέσω την εξαιρετική επιστολή του φιλτάτου σύγγαυρου Γεωργίου Κεντρωτή όπως την δημοσίευσε στο Ερυθρόλευκο Μετερίζι. Θα κάνω μόνο μία μικρή προσθήκη υπενθυμίζοντας τα εξής: ο Ολυμπιακός είναι πρωταθλητής Ευρώπης σε όλα τα αθλήματα σε τιμωρίες. Έχουμε παίξει κεκλεισμένων των θυρών και σε μπάσκετ, και σε βόλεϊ, και σε πόλο. Όλα αυτά η UEFA τα βλέπει και μην ξεχνάμε οτι διαχειρίζεται πολύ μεγάλα ποσά για να αφήνει τους αχρήστους να της χαλάνε τη μόστρα.

Αν ο Μαρινάκης δεν κάνει κάτι, τότε να χέσω και την διαφήμιση που κάνουμε στη Unicef.
Και για να κλείσω (πριν την επιστολή) να πω ότι κανένα αρχίδι δεν έχει το δικαίωμα να παίζει με το όνομα και την ιστορία του Ολυμπιακού. Ιδίως αυτά τα αρχίδια που δεν έχουν αρχίδια.

Μπράβο στον λαό της ομάδας που τους γιούχαρε χθες, μπράβο σε όσους τους καταδίκασαν σήμερα, μπράβο και στον προπονητή μας για την τεράστια κίησή του να ενδιαφερθεί περισσότερο για τον χτυπημένο συνάδελφό του παρά για τα όσα γίνονταν στο παιχνίδι εκείνες τις στιγμές.
Τα υπόλοιπα είναι για την λαϊκή κατανάλωση των κάφρων.



ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Αγαπητέ κ. Πρόεδρε,
επειδή κάποτε βρεθήκαμε και τα είπαμε, παίρνω το θάρρος να σας απευθυνθώ, ελπίζοντας ότι για αυτά που θα γραφτούν εδώ, θα λάβετε με κάποιο τρόπο γνώση.
Ξεκαθαρίζω από την αρχή ότι δεν πρέπει να μασάμε τα λόγια μας. Ο διασυρμός που υπέστη χθες η ομάδα μας, ο Ολυμπιακός, από τον αιώνιο αντίπαλό μας είναι ατιμωτικός, διότι, όπως θα γράψω λίγο παρακάτω, ξεπερνάει κατά πολύ την έκταση του σκορ. Βέβαια με 0-3 δεν θυμάμαι πότε είχαμε ξαναηττηθεί από τον ΠΑΟ – αν και αυτό δεν είναι πρόβλημα: βρίσκεται με μια αναδίφηση στα ιστορικά αρχεία.
Δεν θα επιμείνω καθόλου σε θέματα τεχνικά. Δεν είμαι προπονητής, και δεν έχω πρόθεση να γίνω «τεχνικός της εξέδρας». Εξ άλλου ο Μίτσελ –αν θέλετε τη γνώμη μου– είναι εξαιρετική περίπτωση τόσο ως ανερχόμενος προπονητής όσο και ως εν γένει προσωπικότητα. Και είναι ένα από τα ελάχιστα «στοιχεία» που διαθέτουμε και που δεν χρειάζονται καμμία απολύτως διαπίστευση. Με λίγη τόλμη στην έκφραση θα έλεγα ότι, εφόσον το ποδόσφαιρο είναι κουλτούρα, ο Μίτσελ αποτελεί ανεκτίμητο πολιτιστικό στοιχείο του Ολυμπιακού.
Αντιθέτως, όπως αντιλαμβάνεσθε, το ρεμάλι που εκτόξευσε εναντίον του προπονητή του ΠΑΟ το κουτί με το αναψυκτικό, δεν μπορούμε να το παρουσιάσουμε πουθενά, καθ’ όσον δεν συμβάλλει στην πολιτιστική κραταίωση του Θρύλου μας. Περιττεύει νομίζω να πω ότι το ίδιο ισχύει και για τα μαστούρια και τα κάθε λογής κοινωνικά αποβράσματα που πέταγαν στον αγωνιστικό χώρο πάσης φύσεως αντικείμενα (από καρότα και δυναμιτάκια μέχρι φωτοβολίδες), έσπαγαν καθίσματα και διαφημιστικές πινακίδες και, μετά το τέλος του ματς, συνεπλάκησαν έξω από το γήπεδο με τα ΜΑΤ.
Είπαμε να μη μασάμε τα λόγια μας. Γι’ αυτό, λοιπόν, ακούστε τί ακριβώς –πέραν του χθεσινού διασυρμού– θα συμβεί σήμερα:
Ο Μισέλ Πλατινί να είστε σίγουρος ότι δεν θα είναι πλέον ικανοποιημένος μαζί μας. Θα έχει ήδη δει τί έγινε μέσα και έξω από το γήπεδο και θα έχει νιώσει τουλάχιστον ηλίθιος που «εκτέθηκε» με άκρως κολακευτικά λόγια υπέρ του Ολυμπιακού πριν από μία εβδομάδα. Στην ΟΥΕΦΑ δεν αρέσουν καθόλου «πράγματα» σαν και αυτά που έγιναν χτες. Δεν έχει περάσει ούτε μία εβδομάδα από τις επιτυχείς «εξετάσεις» μας στο ματς με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, και φρόντισαν μερικά επικίνδυνα τσογλάνια να «κοπούμε» για πολλά χρόνια. Θυμάστε, κ. Πρόεδρε, τον «Ρομπέρτο Κάρλος» ως διαιτητικό σύμπτωμα; Μην απορήσετε αν το δείτε να επανεμφανίζεται στις 19 Μαρτίου 2014 στο Ολντ Τράφορντ. Μακάρι να βγω ψεύτης και να μου κοπεί η γλώσσα, αλλά από χτες το βράδυ βλέπω εφιαλτικά οράματα με διάφορους Κρουγκ και ποικιλώνυμους Παλοτάυ να μας βασανίζουν για δεκαετίες ξανά και ξανά. Είχαμε όντως ανεβεί αρκετά ψηλά και συνεχίζαμε να ανεβαίνουμε. Χτες το βράδυ ξανακατρακυλήσαμε στην άβυσσο.
Είμαι βέβαιος ότι τα καθάρματα που δημιούργησαν τα αίσχη έχουν ήδη εντοπισθεί και ότι θα τους κόψετε το γήπεδο. Για την ακρίβεια: απαιτώ να συμβεί αυτό. Και ιδού γιατί:
Κύριε Πρόεδρε, την Τρίτη ήμουν στο Καραϊσκάκη έχοντας ταξιδέψει από την Κέρκυρα. Την Τετάρτη το πρωί επέστρεψα στο νησί, στη δουλειά μου. Χτες ξανακατέβηκα στον Πειραιά για τον αγώνας μας με τον ΠΑΟ, και βεβαίως αύριο θα ξανανεβώ στην Κέρκυρα. Τέσσερεις μετακινήσεις οδικώς. Τιμώ στο έπακρο το εισιτήριο διαρκείας που έχω αγοράσει και που ανανεώνω κάθε χρόνο. Σπανιότατα –μία φορά ή δύο φορές το χρόνο, το πολύ–λείπω από αγώνα του Θρύλου, και ας μην κατοικώ στην Αθήνα. Το ίδιο ισχύει και για άλλους οπαδούς της ομάδας μας από όλα τα μέρη της Ελλάδας. Κανείς μας δεν φείδεται κόπων και –στους οικονομικώς εξοντωτικούς καιρούς μας– εξόδων: προτιμάμε να κόψουμε τα πάντα, εκτός από τον Θρύλο. Στην πράξη δε, όχι στα λόγια!
Όμως, κ. Πρόεδρε, είμαι άνθρωπος αξιοπρεπής που δεν ανέχεται να τρέχει έξω από το Καραϊσκάκη πνιγμένος από τα δακρυγόνα, επειδή κάποιοι παριστάνοντες τους αγανακτισμένους –γιατί άραγε;– υποστηρικτές του Ολυμπιακού εκδηλώνουν για πολλοστή φορά τα κτηνώδη ένστικτά τους. Όπως επίσης δεν ανέχομαι να μου κάνουν έξω από τη Θύρα μου σωματικό έλεγχο. Ουδέποτε έχω δώσει δικαίωμα για το οτιδήποτε – άρα οι «έλεγχοι» αυτοί είναι εντελώς άχρηστοι, μαϊμουδένιοι και κυριολεκτικώς δια το θεαθήναι. Τους εγκληματίες που καταβαραθρώνουν τον Ολυμπιακό Σύνδεσμο Φιλάθλων Πειραιώς ως αξία τους έλεγξε, αλήθεια, κανείς; Και δεν εννοώ τους ελέγχους που γίνονται από τους λεγόμενους σεκιουριτάδες. Εννοώ αν τους έλεγξε ποτέ κανείς από αυτούς που θα έπρεπε να αγρυπνούν 24 ώρες το 24ωρο και 365 ημέρες τον χρόνο για το καλό του Θρύλου μας. Πώς στον αγώνα με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήσαν όλοι «Παναγίες» και χτες με τον ΠΑΟ ξανάδαμε να γίνονται αίσχη; Και ποια ήταν, επί τέλους, καλύτερη και ωφελιμότερη ατμόσφαιρα, κ. Πρόεδρε; η τριτιάτικη ή η κυριακάτικη;
Αυτά προς το παρόν. Θα περιμένω να δω και τις δικές σας αντιδράσεις ως Προέδρου της ΠΑΕ Ολυμπιακός.
Σας χαιρετώ με πολλή πίκρα για τον αγωνιστικό διασυρμό της ομάδας μας και με απέραντη θλίψη για όλα τα άλλα.
Γ.Κ.

2 σχόλια:

ΥΠΝΟΒΑΤΗΣ είπε...

@
"Εγώ μόνο ένα ερώτημα θέλω να απευθύνω: αφού ο Μαρινάκης ελέγχει τα πάντα, πως και του ξέφυγε το χθεσινό παιχνίδι; Ούτε ένα διαιτητικό λάθος, ούτε καν το παραμικρό σπρώξιμο; Κάτι δεν πάει καλά στην θεωρία της παράγκας, μάλλον επειδή δεν υπάρχει παράγκα.

Χε, χε, η παράγκα υπάρχει και έχει στηθεί με δόξα και τιμή. Απλώς, δεν υπάρχει προς όφελος τού ενός και εις βάρος τού άλλου, αλλά προς όφελος όλων τους. ΌΛοι μαζί τη στήσανε (και όλοι μαζί τα τρώνε).

Hades είπε...

Μα φυσικά και συμμετείχαν όλοι. Θα σου πω το εξής και αν ασχολείσαι αρκετά θα το θυμάσαι: δύο από τις πλέον ευνοούμενες ομάδες όλων των εποχών στην Ελλάδα ήταν ο Απόλλων του Αλαμάνου και ο Ηρακλής του Θεοδωρίδη. Πάει να πει κάτι αυτό; Όχι, από την στιγμή που δεν είχαν υπόβαθρο να εκμεταλλευθούν την εύνοια. Το ίδιο συνέβη και και με το καλτσιόπολις στην Ιταλία προ ετών, όπου απλώς εκσπερμάτωσαν πάνω στην Γιούβε για να μην αναγκαστούν να υποβιβάσουν όλη την Σέριε Α, αφού ακόμη και μετά τος καταδίκες αποδεικνυόταν ότι όλες οι ομάδες ήταν μπλεγμένες. Ιδίως σ'εκείνο το "πρώτο" πρωτάθλημα της Ίντερ που είχε βγει ότι και αυτή είχε βάλει το δάχτυλο στο μέλι η απάντηση ότι "δεν ξαναλλάζουμε πρωταθλητή" (αφού είχε μεσολαβήσει και η... Μίλαν) ήταν όλα τα λεφτά.

Έτσι είναι πάντα οι παράγκες, σαν τους ντοπέ αθλητές. Στο τέλος πάλι ο καλύτερος κερδίζει.