(Διόρθωση εξοργισμένου αναγνώστη γκαρίζοντας: συνήθως το φαγητό σου κάθεται ρε...)
Πράγματι, αλλά αν διαβάσεις κάτι τέτοιο, σου κάθεται και ο καφές.
(βασικά ακόμη και ο αέρας σου κάθεται).
Υπόμνημα: για όσους δεν πίνετε καφέ, υπάρχει και πιο αναλυτικά εδώ.
Πληροφορηθήκαμε λοιπόν από τις πλέον αρμόδιες και αξιόπιστες πηγές ότι ο Στέφεν Χόκινγκ ταλαιπωρείται από μια συγκεκριμένη ανίατη ασθένεια επειδή τον τιμώρησε ο θεός.
Γιατί -θα αναρωτηθείτε- τιμώρησε ο θεός τον Στέφεν Χόκινγκ; Κατ' αρχήν επειδή από το Σύμπαν ολόκληρο ο θεός έχει επιλέξει ν'ασχολείται νυχθημερόν με αυτήν εδώ την παντελώς ανούσια πλευρά του Σύμπαντος που έχει ονομαστεί Γή. Κατ' επέκτασιν, επειδή τσαντίστηκε τα μάλα από κάποιες απόψεις του Χόκινγκ κατά πως φαίνεται.
Παρένθεση: μα -θα παρατηρήσετε σωστά- ότι ο Άγιος Πειραιώς ξεκαθάρισε ότι η ασθένεια δεν οφείλεται στην μήνιν του θεού αλλά στην σχάση των ανθρώπων και του κόσμου από αυτόν.
Το πρόβλημα είναι ότι αμφότερα είναι μία η άλλη που λέμε και στην αργκό. Διότι στην μία περίπτωση ο θεός του την κοπάνησε στο κεφάλι, στην άλλη δεν απέτρεψε να του πέσει στο κεφάλι (όπως προφανώς κάνει στους καλούς χριστιανοί οι οποίοι διαχρονικά πεθαίνουν από φυσικά αίτια και σε βαθειά γεράματα).
Φυσικά μάλλον αφελώς νομίζετε ότι το μείζον πρόβλημα ήταν η ανωτέρω άποψη -στην οποίαν θα επανέλθουμε και αργότερα. Όχι, αγαπητή μου αναγνώστρια, αγαπητέ μου αναγνώστη: η προαναφερθείσα άποψη είναι απλώς κλασική χριστιανική, την οποίαν έχουμε ξανασυναντήσει σε πλείστες όσες περιπτώσεις και με αναρίθμητες διατυπώσεις ανά τους αιώνας. Αυτό που κάνει εντυπωσιακή την ανωτέρω άποψη είναι το "συμπληρωματικό" της σκέλος και αυτό είναι που μου άρεσε περισότερο: η (φαινομενική) γνώση του Σεραφείμ στο Χρονικό του Χρόνου, για το οποίο ουσιαστικά "διαμαρτυρήθηκε" πως αναιρείται από τις νεότερες απόψεις του Χόκινγκ. Εντυπωσιακόν.
Το Χρονικό του Χρόνου είναι το βιβλίο που έχω διαβάσει περισσότερο από κάθε άλλο (οπότε για να το έχω διαβάσει περισσότερο από Ηράκλειτο, καταλαβαίνετε για τι βιβλίο πρόκειται). Δεν το έχω διαβάσει από περιέργεια, ούτε για να εμβαθύνω τις γνώσεις μου. Μπας και το καταλάβω το έχω διαβάσει περί τις 11-12 φορές από το 1995 που το αγόρασα κι έπειτα. Σημειωτέον ότι αν και δεν είμαι ούτε φυσικός ούτε αστρονόμος, διαθέτω κάποιες σοβαρές γνώσεις για να μπορέσω να διαβάσω ένα τέτοιο βιβλίο. Αρκεί να μην είναι το Χρονικό του Χρόνου φυσικά. Δεν είναι ότι είναι τόσο δύσκολο (που είναι αρκετά δύσκολο. Ας πούμε, το Σύμπαν σε ένα καρυδότσουφλο είναι απείρως πιο ευκολοδιάβαστο). Είναι ότι έχει τεράστιο περιεχόμενο, με αποτέλεσμα αν δεν διαθέτεις εξειδίκευση επί του θέματος, όσο κι αν σημειώνεις πάντα κάτι θα ξεχνάς και κάτι άλλο θα σου διαφεύγει. Άσε που το Χρονικό έχει ξεπεραστεί σε κάποια συγκεκριμένα σημεία και θέλει όλη την ώρα αντιπαραβολές, αλλά αυτό δεν χρειάζεται να μας απασχολήσει.
Και όμως, αυτό που εμένα μου έχει βγάλει την πίστη ανάποδα, του Αγίου Πειραιώς προφανώς του είναι πανεύκολο. Πως το συμπεραίνω αυτό; Μα από την κουβέντα του ότι ο επίλογος του Χρονικού αντιφάσκει με τις νεότερες απόψεις του Χόκινγκ.
Ας υιοθετήσουμε την άποψη ότι ο Χόκινγκ δεν ξέρει τι λέει.
Μπορεί τότε κάποιος να μου εξηγήσει για ποιον λόγο ο Πειραιώς ξέρει;
Πως είναι δυνατόν πχ, να γνωρίζει ότι το Σύμπαν είναι πεπερασμένο; Ή πως μπορεί να βεβαιώσει την αρμονία του "λοιπού" (;;;) Σύμπαντος; (ποιου λοιπού ρε παιδιά;)
Μήπως η πηγή γνώσεως του Πειραιώς προέρχεται από αντίστοιχες πηγές που θεωρούσαν ότι η γη είναι το κέντρο του ηλιακού συστήματος και ακίνητη και που παραλίγο να έστελναν τον Γαλιλαίο στην πυρά;
Το Σύμπαν είναι συν+παν. Δεν είναι τόσο εύκολο να "συλληφθεί" από τον πολύ μικρό ανθρώπινο νου. Δηλαδή, από τον οποιονδήποτε ανθρώπινο νου πλην του Πειραιώς ο οποίος προφανώς εκτός από γιατρός είναι και εξαίρετος αστροφυσικός κατά πως φαίνεται. Εχμ, συγγνώμη... γιατρός... Παπάς ήθελα να πω. Ή ιερεύς αν προτιμάτε το πιο αρχαιοπρεπές.
Δεδομένου ότι εδώ και καιρό εξελίσσεται ήδη σενδόνι που απλώς αδυνατεί να ολοκληρωθεί (zaphod τον ήπιες) και πραγματευόταν το εν λόγω θέμα οπότε "με δεσμεύει" να μην επεκταθώ πλήρως, θα διερωτηθώ μεγαλοφώνως για το εξής: ας μου εξηγήσει κάποιος νοήμων άνθρωπος για ποιον λόγο ο θεός -αν υποθέσουμε ότι υπάρχει- πρέπει σώνει και καλά να είναι καθ'εικόνα και καθ'ομοίωση του ανθρώπου. Ωχ, πως είπατε; Το αντίθετο συμβαίνει; Ντάξει, ενοχλητική λεπτομέρεια για κάποιον που ποτέ κανείς δεν έχει δει το να ξέρει πως είναι και την παραβλέπουμε. Δηλαδή -θέλω να πω- με τίνα επιχειρηματολογία μπορεί να αποκλειστεί ότι θεός είναι το σύνολο των δυνάμεων της φύσης; Ή η αρχική κατάσταση του Σύμπαντος αμέσως πριν τη Μεγάλη Έκρηξη (ή ό,τι άλλο υπήρξε). Ως επίσης, για ποιον λόγο ο θεός να ασχολείται με αυτή εδώ τη μικρή κι ανούσια γωνίτσα του Σύμπαντος και τους ακόμη μικρότερους κι ανουσιότερους κατοίκους της που απλώς έρχονται και παρέρχονται στο πλαίσιο της ευρύτερης εξέλιξης (και όχι της "μικρότερης" δαρβινικής);
Δηλαδή, αν το πάμε αντίστροφα, τότε το γεγονός ότι επί μερικά δισεκατομμύρια χρόνια δεν υπήρχαν άνθρωποι στη γη θα πρέπει να εκκληφθεί ως θεϊκή αδιαφορία κάτι που έρχεται αν μη τι άλλο σε αντίφαση με την ΠΔ, αν πιστέψουμε ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε αμέσως μετά τον Κόσμο. Ως επίσης (είχαμε και μια εκκρεμότητα από πιο πάνω) τιμωρία της σχάσης κόσμου/ανθρώπων και θεού ήταν και η άλωση της Κωνσταντινούπολης (το είχε επιβεβαιώσει και ο Σχολάριος άλλωστε) τουτέστιν πολλοί ονειρεύονται πίσω κάτι που είχε απομακρυνθεί από τον θεό, άρα το επόμενο ερώτημα είναι γιατί την Κωνσταντινούπολη και όχι τα Σόδομα; Άλλωστε και τα Σόδομα κάποτε στην πλευρά του θεού ήταν όπως μαρτυρεί και πάλι η ΠΔ. Επίσης, θα μπορούσαμε να παρεθέσουμε πλήθος ανθρώπων που αν και ακραιφνείς χριστιανοί είχαν εκτελεσθεί αγρίως ή χτυπηθεί από κάποια ασθένεια. Άρα εν ολίγοις ο θεός έχει γειώσει και τους "δικούς του" κατά το παρελθόν.
Συνεπώς το συμπέρασμα που μοιραία καταλήγουμε είναι ότι είτε ο Χόκινγκ θα έπρεπε να είχε γίνει ιερεύς, είτε κάποιο λάκο έχει η φάβα γενικότερα.
Η αλήθεια, βέβαια, είναι σχετικά απλή.
Η μεγαλύτερη είναι ότι η γνώση δεν τελειώνει ποτέ, όσα κι αν γνωρίζεις. Ο Σωκράτης, διαχρονικώς ένα από τα κορυφαία μυαλά της ανθρωπότητας, αυτό ακριβώς εννοούσε όταν έλεγε "εν οίδα ότι ουδέν οίδα" δηλαδή ένα γνωρίζω, ότι δεν γνωρίζω τίποτε. Η γνώση δεν σταματάει ποτέ. Η ίδια η ζωή έχει αποδείξει μυριάδες φορές ότι όποιος ισχυρίσθηκε ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια και γνώση είναι κοινός μπάμιας.
Οπότε είναι λίαν αστειότατο να λαμβάνουμε στα σοβαρά απόψεις όπως του Πειραιώς, Σεραφείμ, ο οποίος αν μη τι άλλο μπροστά στον Χόκινγκ είναι ούτε καν αμελητέα ποσότητα.
Δεύτερον, ο άνθρωπος έχει την εσωτερική ανάγκη να εξηγήσει τα πάντα γύρω του, ακριβώς όπως έχει την ανάγκη να ασχολείται με το πλέον χαζό θέμα όλων των εποχών, δηλαδή αν υπάρχει θεός ή όχι.
Η απάντηση ως προς το δεύτερο σκέλος είναι ότι δεν έχει την παραμικρή σημασία. Σημασία έχει τι νοιώθει ο καθένας μέσα του. Ως προς το πρώτο δε σκέλος, αυτή η έμφυτη περιέργεια υπήρχε διαχρονικά. Εκπληκτικό είναι ότι αν εξαιρέσουμε τους αρχαίους Έλληνες, στο υπόλοιπο στερέωμα η μελέτη του Παντός αποτελούσε προνόμιο του ιερατείου. Γι'αυτό και πέραν κάποιων -τω όντι σημαντικών- αστρονομικών ανακαλύψεων σε όλους τους λαούς, μόνο στην αρχαία Ελλάδα υπήρξε επιστημονική προσέγγιση της Φύσεως και γι'αυτό επί της ουσίας μόνο αυτή αναλύεται παγκοσμίως.
Τρίτον, η Φύση είναι αποδεδειγμένα τεμπέλα. Ακολουθεί πάντοτε την πιο οικονομική και σύντομη οδό (οπότε αποδείξαμε αυτομάτως ότι αντίθετα με τα θρυλούμενα δεν πρόκειται για γυναίκα!), το σημαντικότερο όμως είναι πως είτε την εξηγήσουμε, είτε όχι, είναι ήδη ένας αυτορυθμισμένος μηχανισμός που απλώς θα συνεχίσει να λειτουργεί έτσι όπως πρέπει, είτε εμείς την παρατηρούμε/εξηγούμε είτε όχι.
Στην πραγματικότητα, το Σύμπαν δεν ενδιαφέρεται για το τι θα ανακαλύψουμε εμείς. Ή μάλλον, δεν έχει καμία απολύτως αξία για το Σύμπαν αν εμείς θα ανακαλύψουμε κάτι. Το Σύμπαν απλώς θα κάνει όσα πρόκειται να κάνει με τον ρυθμό που ήδη τα κάνει ακόμη κι αν εμείς σταματήσουμε να υπάρχουμε.
Όσον αφορά τον παντογνώστη Πειραιώς, αν και δεν κατανοώ ποιο είναι το λοιπό Σύμπαν και ποια η διαφορά του από το... υπόλοιπο, θα επιθυμούσα να τον ενημερώσω ότι μόνο αρμονικό δεν είναι. Τουναντίον, λαμβάνουν χώρα και δη, αδιαλείπτως βιαιότατες διεργασίες οι οποίες δεν είναι τίποτε άλλο από τη γέννηση, τη ζωή και τον θάνατο σε μια πιο μεγάλη κλίμακα. Άστρα γεννιούνται, ζουν, δίνουν ζωή, παίρνουν ζωή, καταρρέουν, εκρήγνυνται, καταστρέφονται, σπέρνουν τον όλεθρο, αφήνουν σπέρμα για να γεννηθεί ένα νέο άστρο, ένα νέο πλανητικό σύστημα, ένας νέος γαλαξίας. Επίσης, την ίδια στιγμή υπάρχουν βομβαρδισμοί από σωματίδια, ασκούνται αμέτρητες δυνάμεις και όλα αυτά μέσα σε μια ασταμάτηση κίνηση σε ένα Σύμπαν που διαστέλλεται, ήτοι μεγαλώνει, επεκτείνεται. Τα νεφελώματα για παράδειγμα που είναι τόσο μαγευτικά στην όψη, είναι μερικά από τα πλέον βίαια σημεία του διαστήματος. Οπότε ποια είναι η αρμονία τελικά και πως ορίζεται;
Πρόταση: Η Αρχή της Απροσδιοριστίας (του Άδου)
Είναι αδύνατον να έχουμε πνευματική ανάπτυξη και ταυτόχρονα να διαθέτουμε σκοταδιστικά μυαλά τα οποία κάνουν κουμάντο.
Επεξήγηση: η πρόοδος δεν έχει ως μέτρο μόνο την ανάπτυξη της τεχνολογίας αλλά και τον τρόπο με τον οποίον σκεπτόμαστε. Όσο, λοιπόν, ψάχνουμε για αυθέντες, δεν πάμε πουθενά.
Α, και μιας και ανέφερα τη Φύση πιο πάνω, δεν πρέπει να λησμονούμε τον Μεγάλο Πατέρα όλων των Ελλήνων (και αγαπημένο μου) Ηράκλειτο, ο οποίος στο απόσπασμα 123 αναφέρει ρητά: Φύσις κρύπτεσθαι φιλεί.
Το τι σημαίνει αυτό, σε επόμενο σεντόνι.
Χαίρετε.
ΥΓ. Για την ιστορία. Ο επίλογος του Χρονικού του Χρόνου είναι ο εξής:
Παρ'όλα αυτά, αν ανακαλύψουμε μια πλήρη ενιαία θεωρία σύντομα θα γίνει κατανοητή στις γενικές της αρχές από οποιονδήποτε, όχι μόνο από τους λίγους φυσικούς. Τότε θα μπορούμε όλοι, φιλόσοφοι, φυσικοί και απλοί άνθρωποι, να συμμετάσχουμε στη συζήτηση του γιατί συμβαίνει να υπάρχει το Σύμπαν και εμείς. Αν βρούμε την απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα έχει συντελεστεί ο τελικός θρίαμβος του ανθρώπινου νου - γιατί τότε θα έχουμε γνωρίσει το νου του θεού.
ΥΓ2. Το ερώτημα δεν είναι τόσο αν πράγματι ο θεός ρίχνει τα ζάρια αλλά το πως τα ρίχνει. (Ian Stewart, Παίζει ο θεός ζάρια;)
Πράγματι, αλλά αν διαβάσεις κάτι τέτοιο, σου κάθεται και ο καφές.
(βασικά ακόμη και ο αέρας σου κάθεται).
Υπόμνημα: για όσους δεν πίνετε καφέ, υπάρχει και πιο αναλυτικά εδώ.
Πληροφορηθήκαμε λοιπόν από τις πλέον αρμόδιες και αξιόπιστες πηγές ότι ο Στέφεν Χόκινγκ ταλαιπωρείται από μια συγκεκριμένη ανίατη ασθένεια επειδή τον τιμώρησε ο θεός.
Γιατί -θα αναρωτηθείτε- τιμώρησε ο θεός τον Στέφεν Χόκινγκ; Κατ' αρχήν επειδή από το Σύμπαν ολόκληρο ο θεός έχει επιλέξει ν'ασχολείται νυχθημερόν με αυτήν εδώ την παντελώς ανούσια πλευρά του Σύμπαντος που έχει ονομαστεί Γή. Κατ' επέκτασιν, επειδή τσαντίστηκε τα μάλα από κάποιες απόψεις του Χόκινγκ κατά πως φαίνεται.
Παρένθεση: μα -θα παρατηρήσετε σωστά- ότι ο Άγιος Πειραιώς ξεκαθάρισε ότι η ασθένεια δεν οφείλεται στην μήνιν του θεού αλλά στην σχάση των ανθρώπων και του κόσμου από αυτόν.
Το πρόβλημα είναι ότι αμφότερα είναι μία η άλλη που λέμε και στην αργκό. Διότι στην μία περίπτωση ο θεός του την κοπάνησε στο κεφάλι, στην άλλη δεν απέτρεψε να του πέσει στο κεφάλι (όπως προφανώς κάνει στους καλούς χριστιανοί οι οποίοι διαχρονικά πεθαίνουν από φυσικά αίτια και σε βαθειά γεράματα).
Φυσικά μάλλον αφελώς νομίζετε ότι το μείζον πρόβλημα ήταν η ανωτέρω άποψη -στην οποίαν θα επανέλθουμε και αργότερα. Όχι, αγαπητή μου αναγνώστρια, αγαπητέ μου αναγνώστη: η προαναφερθείσα άποψη είναι απλώς κλασική χριστιανική, την οποίαν έχουμε ξανασυναντήσει σε πλείστες όσες περιπτώσεις και με αναρίθμητες διατυπώσεις ανά τους αιώνας. Αυτό που κάνει εντυπωσιακή την ανωτέρω άποψη είναι το "συμπληρωματικό" της σκέλος και αυτό είναι που μου άρεσε περισότερο: η (φαινομενική) γνώση του Σεραφείμ στο Χρονικό του Χρόνου, για το οποίο ουσιαστικά "διαμαρτυρήθηκε" πως αναιρείται από τις νεότερες απόψεις του Χόκινγκ. Εντυπωσιακόν.
Το Χρονικό του Χρόνου είναι το βιβλίο που έχω διαβάσει περισσότερο από κάθε άλλο (οπότε για να το έχω διαβάσει περισσότερο από Ηράκλειτο, καταλαβαίνετε για τι βιβλίο πρόκειται). Δεν το έχω διαβάσει από περιέργεια, ούτε για να εμβαθύνω τις γνώσεις μου. Μπας και το καταλάβω το έχω διαβάσει περί τις 11-12 φορές από το 1995 που το αγόρασα κι έπειτα. Σημειωτέον ότι αν και δεν είμαι ούτε φυσικός ούτε αστρονόμος, διαθέτω κάποιες σοβαρές γνώσεις για να μπορέσω να διαβάσω ένα τέτοιο βιβλίο. Αρκεί να μην είναι το Χρονικό του Χρόνου φυσικά. Δεν είναι ότι είναι τόσο δύσκολο (που είναι αρκετά δύσκολο. Ας πούμε, το Σύμπαν σε ένα καρυδότσουφλο είναι απείρως πιο ευκολοδιάβαστο). Είναι ότι έχει τεράστιο περιεχόμενο, με αποτέλεσμα αν δεν διαθέτεις εξειδίκευση επί του θέματος, όσο κι αν σημειώνεις πάντα κάτι θα ξεχνάς και κάτι άλλο θα σου διαφεύγει. Άσε που το Χρονικό έχει ξεπεραστεί σε κάποια συγκεκριμένα σημεία και θέλει όλη την ώρα αντιπαραβολές, αλλά αυτό δεν χρειάζεται να μας απασχολήσει.
Και όμως, αυτό που εμένα μου έχει βγάλει την πίστη ανάποδα, του Αγίου Πειραιώς προφανώς του είναι πανεύκολο. Πως το συμπεραίνω αυτό; Μα από την κουβέντα του ότι ο επίλογος του Χρονικού αντιφάσκει με τις νεότερες απόψεις του Χόκινγκ.
Ας υιοθετήσουμε την άποψη ότι ο Χόκινγκ δεν ξέρει τι λέει.
Μπορεί τότε κάποιος να μου εξηγήσει για ποιον λόγο ο Πειραιώς ξέρει;
Πως είναι δυνατόν πχ, να γνωρίζει ότι το Σύμπαν είναι πεπερασμένο; Ή πως μπορεί να βεβαιώσει την αρμονία του "λοιπού" (;;;) Σύμπαντος; (ποιου λοιπού ρε παιδιά;)
Μήπως η πηγή γνώσεως του Πειραιώς προέρχεται από αντίστοιχες πηγές που θεωρούσαν ότι η γη είναι το κέντρο του ηλιακού συστήματος και ακίνητη και που παραλίγο να έστελναν τον Γαλιλαίο στην πυρά;
Το Σύμπαν είναι συν+παν. Δεν είναι τόσο εύκολο να "συλληφθεί" από τον πολύ μικρό ανθρώπινο νου. Δηλαδή, από τον οποιονδήποτε ανθρώπινο νου πλην του Πειραιώς ο οποίος προφανώς εκτός από γιατρός είναι και εξαίρετος αστροφυσικός κατά πως φαίνεται. Εχμ, συγγνώμη... γιατρός... Παπάς ήθελα να πω. Ή ιερεύς αν προτιμάτε το πιο αρχαιοπρεπές.
Δεδομένου ότι εδώ και καιρό εξελίσσεται ήδη σενδόνι που απλώς αδυνατεί να ολοκληρωθεί (zaphod τον ήπιες) και πραγματευόταν το εν λόγω θέμα οπότε "με δεσμεύει" να μην επεκταθώ πλήρως, θα διερωτηθώ μεγαλοφώνως για το εξής: ας μου εξηγήσει κάποιος νοήμων άνθρωπος για ποιον λόγο ο θεός -αν υποθέσουμε ότι υπάρχει- πρέπει σώνει και καλά να είναι καθ'εικόνα και καθ'ομοίωση του ανθρώπου. Ωχ, πως είπατε; Το αντίθετο συμβαίνει; Ντάξει, ενοχλητική λεπτομέρεια για κάποιον που ποτέ κανείς δεν έχει δει το να ξέρει πως είναι και την παραβλέπουμε. Δηλαδή -θέλω να πω- με τίνα επιχειρηματολογία μπορεί να αποκλειστεί ότι θεός είναι το σύνολο των δυνάμεων της φύσης; Ή η αρχική κατάσταση του Σύμπαντος αμέσως πριν τη Μεγάλη Έκρηξη (ή ό,τι άλλο υπήρξε). Ως επίσης, για ποιον λόγο ο θεός να ασχολείται με αυτή εδώ τη μικρή κι ανούσια γωνίτσα του Σύμπαντος και τους ακόμη μικρότερους κι ανουσιότερους κατοίκους της που απλώς έρχονται και παρέρχονται στο πλαίσιο της ευρύτερης εξέλιξης (και όχι της "μικρότερης" δαρβινικής);
Δηλαδή, αν το πάμε αντίστροφα, τότε το γεγονός ότι επί μερικά δισεκατομμύρια χρόνια δεν υπήρχαν άνθρωποι στη γη θα πρέπει να εκκληφθεί ως θεϊκή αδιαφορία κάτι που έρχεται αν μη τι άλλο σε αντίφαση με την ΠΔ, αν πιστέψουμε ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε αμέσως μετά τον Κόσμο. Ως επίσης (είχαμε και μια εκκρεμότητα από πιο πάνω) τιμωρία της σχάσης κόσμου/ανθρώπων και θεού ήταν και η άλωση της Κωνσταντινούπολης (το είχε επιβεβαιώσει και ο Σχολάριος άλλωστε) τουτέστιν πολλοί ονειρεύονται πίσω κάτι που είχε απομακρυνθεί από τον θεό, άρα το επόμενο ερώτημα είναι γιατί την Κωνσταντινούπολη και όχι τα Σόδομα; Άλλωστε και τα Σόδομα κάποτε στην πλευρά του θεού ήταν όπως μαρτυρεί και πάλι η ΠΔ. Επίσης, θα μπορούσαμε να παρεθέσουμε πλήθος ανθρώπων που αν και ακραιφνείς χριστιανοί είχαν εκτελεσθεί αγρίως ή χτυπηθεί από κάποια ασθένεια. Άρα εν ολίγοις ο θεός έχει γειώσει και τους "δικούς του" κατά το παρελθόν.
Συνεπώς το συμπέρασμα που μοιραία καταλήγουμε είναι ότι είτε ο Χόκινγκ θα έπρεπε να είχε γίνει ιερεύς, είτε κάποιο λάκο έχει η φάβα γενικότερα.
Η αλήθεια, βέβαια, είναι σχετικά απλή.
Η μεγαλύτερη είναι ότι η γνώση δεν τελειώνει ποτέ, όσα κι αν γνωρίζεις. Ο Σωκράτης, διαχρονικώς ένα από τα κορυφαία μυαλά της ανθρωπότητας, αυτό ακριβώς εννοούσε όταν έλεγε "εν οίδα ότι ουδέν οίδα" δηλαδή ένα γνωρίζω, ότι δεν γνωρίζω τίποτε. Η γνώση δεν σταματάει ποτέ. Η ίδια η ζωή έχει αποδείξει μυριάδες φορές ότι όποιος ισχυρίσθηκε ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια και γνώση είναι κοινός μπάμιας.
Οπότε είναι λίαν αστειότατο να λαμβάνουμε στα σοβαρά απόψεις όπως του Πειραιώς, Σεραφείμ, ο οποίος αν μη τι άλλο μπροστά στον Χόκινγκ είναι ούτε καν αμελητέα ποσότητα.
Δεύτερον, ο άνθρωπος έχει την εσωτερική ανάγκη να εξηγήσει τα πάντα γύρω του, ακριβώς όπως έχει την ανάγκη να ασχολείται με το πλέον χαζό θέμα όλων των εποχών, δηλαδή αν υπάρχει θεός ή όχι.
Η απάντηση ως προς το δεύτερο σκέλος είναι ότι δεν έχει την παραμικρή σημασία. Σημασία έχει τι νοιώθει ο καθένας μέσα του. Ως προς το πρώτο δε σκέλος, αυτή η έμφυτη περιέργεια υπήρχε διαχρονικά. Εκπληκτικό είναι ότι αν εξαιρέσουμε τους αρχαίους Έλληνες, στο υπόλοιπο στερέωμα η μελέτη του Παντός αποτελούσε προνόμιο του ιερατείου. Γι'αυτό και πέραν κάποιων -τω όντι σημαντικών- αστρονομικών ανακαλύψεων σε όλους τους λαούς, μόνο στην αρχαία Ελλάδα υπήρξε επιστημονική προσέγγιση της Φύσεως και γι'αυτό επί της ουσίας μόνο αυτή αναλύεται παγκοσμίως.
Τρίτον, η Φύση είναι αποδεδειγμένα τεμπέλα. Ακολουθεί πάντοτε την πιο οικονομική και σύντομη οδό (οπότε αποδείξαμε αυτομάτως ότι αντίθετα με τα θρυλούμενα δεν πρόκειται για γυναίκα!), το σημαντικότερο όμως είναι πως είτε την εξηγήσουμε, είτε όχι, είναι ήδη ένας αυτορυθμισμένος μηχανισμός που απλώς θα συνεχίσει να λειτουργεί έτσι όπως πρέπει, είτε εμείς την παρατηρούμε/εξηγούμε είτε όχι.
Στην πραγματικότητα, το Σύμπαν δεν ενδιαφέρεται για το τι θα ανακαλύψουμε εμείς. Ή μάλλον, δεν έχει καμία απολύτως αξία για το Σύμπαν αν εμείς θα ανακαλύψουμε κάτι. Το Σύμπαν απλώς θα κάνει όσα πρόκειται να κάνει με τον ρυθμό που ήδη τα κάνει ακόμη κι αν εμείς σταματήσουμε να υπάρχουμε.
Όσον αφορά τον παντογνώστη Πειραιώς, αν και δεν κατανοώ ποιο είναι το λοιπό Σύμπαν και ποια η διαφορά του από το... υπόλοιπο, θα επιθυμούσα να τον ενημερώσω ότι μόνο αρμονικό δεν είναι. Τουναντίον, λαμβάνουν χώρα και δη, αδιαλείπτως βιαιότατες διεργασίες οι οποίες δεν είναι τίποτε άλλο από τη γέννηση, τη ζωή και τον θάνατο σε μια πιο μεγάλη κλίμακα. Άστρα γεννιούνται, ζουν, δίνουν ζωή, παίρνουν ζωή, καταρρέουν, εκρήγνυνται, καταστρέφονται, σπέρνουν τον όλεθρο, αφήνουν σπέρμα για να γεννηθεί ένα νέο άστρο, ένα νέο πλανητικό σύστημα, ένας νέος γαλαξίας. Επίσης, την ίδια στιγμή υπάρχουν βομβαρδισμοί από σωματίδια, ασκούνται αμέτρητες δυνάμεις και όλα αυτά μέσα σε μια ασταμάτηση κίνηση σε ένα Σύμπαν που διαστέλλεται, ήτοι μεγαλώνει, επεκτείνεται. Τα νεφελώματα για παράδειγμα που είναι τόσο μαγευτικά στην όψη, είναι μερικά από τα πλέον βίαια σημεία του διαστήματος. Οπότε ποια είναι η αρμονία τελικά και πως ορίζεται;
Πρόταση: Η Αρχή της Απροσδιοριστίας (του Άδου)
Είναι αδύνατον να έχουμε πνευματική ανάπτυξη και ταυτόχρονα να διαθέτουμε σκοταδιστικά μυαλά τα οποία κάνουν κουμάντο.
Επεξήγηση: η πρόοδος δεν έχει ως μέτρο μόνο την ανάπτυξη της τεχνολογίας αλλά και τον τρόπο με τον οποίον σκεπτόμαστε. Όσο, λοιπόν, ψάχνουμε για αυθέντες, δεν πάμε πουθενά.
Α, και μιας και ανέφερα τη Φύση πιο πάνω, δεν πρέπει να λησμονούμε τον Μεγάλο Πατέρα όλων των Ελλήνων (και αγαπημένο μου) Ηράκλειτο, ο οποίος στο απόσπασμα 123 αναφέρει ρητά: Φύσις κρύπτεσθαι φιλεί.
Το τι σημαίνει αυτό, σε επόμενο σεντόνι.
Χαίρετε.
ΥΓ. Για την ιστορία. Ο επίλογος του Χρονικού του Χρόνου είναι ο εξής:
Παρ'όλα αυτά, αν ανακαλύψουμε μια πλήρη ενιαία θεωρία σύντομα θα γίνει κατανοητή στις γενικές της αρχές από οποιονδήποτε, όχι μόνο από τους λίγους φυσικούς. Τότε θα μπορούμε όλοι, φιλόσοφοι, φυσικοί και απλοί άνθρωποι, να συμμετάσχουμε στη συζήτηση του γιατί συμβαίνει να υπάρχει το Σύμπαν και εμείς. Αν βρούμε την απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα έχει συντελεστεί ο τελικός θρίαμβος του ανθρώπινου νου - γιατί τότε θα έχουμε γνωρίσει το νου του θεού.
ΥΓ2. Το ερώτημα δεν είναι τόσο αν πράγματι ο θεός ρίχνει τα ζάρια αλλά το πως τα ρίχνει. (Ian Stewart, Παίζει ο θεός ζάρια;)
6 σχόλια:
Και σε επιστολή να του το έστελνες, δε νομίζω ότι ο Πειραιώς θα είχε την αντίληψη για να συνεχίσει ακόμα και μετά τη 2η - 3η παράγραφο.
Δεν γνωρίζω βέβαια αν ο Πειραιώς εσκεμμένα λέει αυτά που λέει, ή κάνει απλά πολιτική. Με τους τράγους κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος.
Αν λάβουμε όμως υπόψη την πρώτη περίπτωση που είναι και η πιο "αθώα", στην ουσία αποκαλύπτεται ολόκληρη η έννοια του χριστιανισμού και πως αυτός σκοτινιάζει μυαλά και συνειδήσεις. Δηλαδή η ανασφάλεια.
Ανασφάλεια απέναντι στο χάος, την αταξία, το διαφορετικό, το πολυπολιτισμικό, και τη λογική που τα διέπει όλα αυτά. Και η καλύτερη άμυνα απέναντι σε όλα αυτά τα "ακαταλαβίστικα" επιστημονιλίκια είναι ο δρόμος του θεού, που φυσικά ανάλογα τη χρονική συγκυρία ορίζεται διαφορετικά.
Νομίζω κάπου εκεί στηρίζεται η θρησκεία και πουλάει τόσο καλά. Καταπιάνεται από το πρώτο ένστικτο του φόβου απέναντι στο θάνατο και μετά ξεδιπλώνει έναν τεράστιο ιστό γεμάτο ανασφάλειες και φοβίες.
Αντιθέτως, η επιστήμη, ή καλύτερα ο Λόγος (όπως χρησιμοποιούνταν στην αρχαία Ελλάδα), προαπαιτεί προσπάθεια για συνοχή στη σκέψη και πολλές φορές τον δαμασμό των συναισθημάτων και των ενστίκτων.
Ο Πειραιώς δεν θα μπορούσε ποτέ να κατανοήσει πρόταση από το Χρονικό του Χρόνου γιατί απλούστατα δεν έχει το κατάλληλο συνειδησιακό υπόβαθρο. Το πιο πιθανό είναι να το ξεφύλισε, να βρήκε την επίμαχη φράση, και να την κότσαρε ως φιγούρα για τα αναγνώσματά του.
Το λοιπό σύμπαν σε σχέση με την κατοικία της κορωνίδας του σύμπαντος την γη, είναι ότι το υπόλοιπο Αττικής (Λαύρια Κερατέες, και λοιπά λιμά) σε σχέση με το πολεοδομικόν συγκρότημα του Κλεινού Άστεως.
Να διαβάζετε την κοσμολογίαν του Μ. Βασιλείου να μορφώνεσθε.(Βλ. σχετική παράγραφο εδώ).
Λοιπόν για να τελειώνουμε με αυτούς που λένε ότι οι άνθρωποι έπλασαν τους θεούς τους κατ' εικόνα τους (Ο Ήφαιστος ο κούτσαβλος με την καλύτερη γκόμενα την Άφρω και κάτι κέρατα ΝΑ. Παρμένο μέσα από την ζωή).
Κατ' αρχήν ιδού ο Θεός σχηματίζων τον Εβραϊκόν φθόγγον "shin" με το χέρι του όπως κάνουν και οι ραβίνοι εδώ
Εδώ ο Θεός ποιεί τον Αδάμ κατ' εικόναν και ομοίωσιν. (Μόνο τα αυτιά του ξεφύγανε. Γι αυτό και όλα τα ερωτικά τραγούδια μιλάνε για μάτια και όχι για αυτιά).
Λοιπόν και ο Χώκινγκ ετιμωρήθη προληπτικώς με ALS διότι θα αμφισβητούσε μια μέρα τις απόψεις του Μ. Βασιλείου δια το σύμπαν.
Το καλύτερο που έχει να κάνει κανείς, είναι να ρωτήσει τον Πειραιώς τα εξής:
Ο Μ. Βασίλειος είχε δίκαιο στις απόψεις του για το σύμπαν ή όχι;
Το σύμπαν έχει ηλικία 6.000 ετών ή όχι;
Και άλλα τέτοια επιστημονικά...
Ρε συ Άδη πραγματικώς, άξιζε να ασχοληθείς με τον Πειραιώς; Με ποντικοκούραδα να ασχολούσανε πιο πολύ νόημα θα είχε.
χιχιχι
Γαμιεται ο Θρυλος και ο Πειραιως οπως ελεγε και καποιος αλλος.
Στο δια ταυτα της αναρτησεως δεν περιμενα και κατι καλυτερο απο τους ρασοφοροι. Τοσα (θελουν να) ξερουν τοσα λενε
:)
@ellinaki
Φυσικά και τα λέει εσκεμμένα, αυτό έλειπε δα. Αφού είναι προφανές ότι βλέπει εχθρό σοβαρό στο πρόσωπο του Χόκινγκ. Η εποχή του Γαλιλαίου έχει παρέλεθι, πλέον τα τεχνολογικά μέσα είναι τέτοια που μπορούν να δείξουν πολλά πράγματα. Είναι αστείο όμως ότι εμπλέκονται πράγματα κυριολεκτικά άσχετα μεταξύ τους.
Λογικό δεν είναι να λειτουργεί έτσι όπως λες η θρησκεία; Το αντίτιμο της υψηλής νόησης (δεν θέλω σχόλια) του ανθρώπου είναι το ότι δεν μπορεί να χωνέψει ότι η ζωή άπαξ και παρέλθει, πάπαλα. Καληνύχτα σας και τελειώσαμε. Οπότε μέσα σε όλα αυτά έρχεται η θρησκεία και δίνει τη λύση που φυσικά κανείς δεν μπορεί να επιβεβαιώσει.
Αναφορικά με την ακροτελέυτια πρότασή σου, θα την άλλαζα λίγο: έτσι του τα έχουν μεταφέρει. Παραέχει πολύ φως το συγκεκριμένο βιβλίο για να το αντιπαρέλθει ο σκοταδισμός.
@polse
Η αλήθεια είναι ότι δεν το είχα προσεγγίσει έτσι ποτέ και... ναι! Βγάζει νόημα! Ο Μέγας Βασίλειος όντως είχε δίκαιον απλώς δεν είχε αντιληφθεί την θεϊκή ύπαρξη του Σποκ! Εχμ, μήτε του Μέγα Σουβλακέα φυσικά, μεγάλη η χάρη του.
Και πλέον μου φαίνεται ακόμη λογικότερο το ότι ο φιλέλλην Μ.Βασίλειος είναι ένας από τους τρεις Ιεράρχες, ήτοι τους υπευθύνους διά την Παιδεία (οπότε αυτομάτως καταλαβαίνεις γιατί η Παιδεία πάει κατά διαόλου παρά τα άπειρα ευχέλαια και αγιασμούς κάθε χρόνο). Το είχα διαπιστώσει όταν προ ετών είχα την... ατυχία να διαβάσω τη "βιογραφία" του.
Πάντως το μόνο που δεν κατάλαβα ήτο η ειρωνία περί της ηλικίας του Σύμπαντος. Εδώ κατά την ευαγή ΠΔ πρώτα εγέννετο Φως και μετά ο Ήλιος. Στην συνέχεια το Φως των Σπορ φυσικά...
@Πάνο
Καταλαβαίνω τα δικαιολογημένα νεύρα σου αλλά ουσιαστικά δεν ασχολούμαι με τον Σεραφείμ. Ασχολούμαι με το πλήρες και απόλυτο θάψιμο που έφαγε η είδηση, προφανώς για να μην σκανδαλισθούν οι πιστοί. Επίσης, ασχολούμαι με το αδιάλειπτο δούλεμα εδώ κι αιώνες περί της δήθεν διδασκαλίας της αγάπης, η οποία κατά τα λοιπά λαμβάνει χώρα μόνο εάν πρώτα οι "εχθροί" έχουν απειληθεί, σφαχθεί ή (εν προκειμένω) προσβληθεί και μειωθεί.
Το τραγικότερο είναι ότι το μεγαλείο του μυαλού του Χόκινγκ υπερκαλύπτει κάθε ασθένεια, ακόμη και την ανίατη που τον έχει χτυπήσει, αλλά ούτε καν αυτό δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό. Και είναι πραγματικά θλιβερό αντί να γίνεται αντιληπτό το όλο θέατρο του παραλόγου, να βλέπεις αντ'αυτού σχόλια του στυλ "απάντηση καταπέλτης του Σεραφείμ στον Χόκινγκ" ή "καλά του τα είπε του επιστήμονα" κλπ.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες και μόνο η άποψη ότι το Σύμπαν είναι πεπερασμένο θα αρκούσε για να εξαντληθούν τα αποθέματα σε αβγά και γιαούρτια. Αλλά φεύ...
@zaphod
Ναι, τόσα (θέλουν να) ξέρουν, τόσα λένε αλλά (αυτό που ξέχασες είναι ότι) με τόσα θέλουν να ασχολούνται και να χώνουν τη μουσούδα τους. Το πρόβλημα είναι ότι εμένα με προσβάλουν τέτοιες απόψεις. Αν νομίζεις ότι είσαι τόσο μορφωμένος γράψε την εργασία σου στα αγγλικά συμπεριλαμβάνοντας όλους τους σχετικούς τύπους και μελέτες, στείλτην στο αντίστοιχο περιοδικό να τους κάνεις όλους ρόμπα και μετά γέλα όσο σαρδόνια θες. Αυτην την τσάμπα μαγκιά -ιδίως των τράγοι (εκ του αμνός, μην παρεξηγούμαι)- την έχω σιχαθεί.
Ως προς το πρώτο σκέλος του σχολίου σου τώρα... πιστεύω ότι σε κάλυψε ο σημερινός Πρωταθλητής... :):):)
Δημοσίευση σχολίου