Σελίδες

Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

3 Σεπτεμβρίου σήμερα....

και τι έχει γίνει σαν σήμερα στο παρελθόν;
Ε;
Εεεεεεεε;
Μα φυσικά ιδρύθηκε το ΠΑΣΟΚ! Το 1974! Τι άλλο;

Α, ναι... εχμ... επίσης το 1843 κάποιοι άλλοι ξεπλένηδες εξεγέρθησαν απαιτώντας Σύνταγμα από τον βασιλιά Όθωνα, κάτι που επέτυχαν. Ναι, το είχα ξεχάσει αυτό...
Σημειωτέον ότι το 1843 είχε λάβει χώρα και η μία από τις 5 ελληνικές χρεωκοπίες (φυσικά η τρέχουσα δεν προσμετράται), αλλά το γεγονός το παραβλέπουμε ως σατανικώς συμπτωματικόν και λίαν προβοκατόρικον (ή πιο σωστά, προβοκάτσικον όπως είχε πει κάποιος μέγιστος).

Το μίζον (με ιώτα) ερώτημα βέβαια είναι ποιο από τα δύο συμβάντα είναι σημαντικότερο. Αυτό θα είναι και το αντικείμενο του σημερινού μας πονήματος.
Κατ' αρχήν ας ξεκινήσουμε με τις όποιες (λίγες, η αλήθεια, πλην ουσιαστικές) ομοιότητες υπάρχουν ανάμεσα σε αυτά τα δύο περιστατικά.

Πρώτον, το 1843 μας κυβερνούσε ένας Γερμανός βασιλιάς με γερμανικό επιτελείο. Τώρα μας κυβερνά ένας αμερικανοτραφής με παγκόσμια κυβέρνηση (την γνωστή και ως κυβέρνηση εξορίας ήτοι τρόικα).
Δεύτερον, ο λαός ήταν εξαθλιωμένος ακριβώς όπως και τώρα και αναγκάστηκε να φτάσει στα άκρα ακριβώς επειδή δεν έβλεπε κανένα μέλλον, μήτε κάποιο φως στο τούνελ.
Τρίτον, και στις δύο περιπτώσεις περιμέναμε τη σωτηρία απ'όξω, μιας και ούτως ή άλλως οι ξένοι έκαναν κουμάντο στη χώρα.
Τέταρτον, η μεγάλη μεταβολή στο πολίτευμα ήταν η μετάβαση από την απόλυτη μοναρχία στην συνταγματική μοναρχία. Πλέον φυσικά έχουμε Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία (αφού μέσα από κάτι χούντες περάσαμε και από την βασιλευομένη), το κοινό σημείο όμως είναι ένα: οι φορείς των κατά καιρούς πολιτευμάτων έχουν αποδειχθεί (με κάποιες λαμπρές εξαιρέσεις) κατά κανόνα παντελώς λαμόγια και άχρηστοι.
Βέβαια υπάρχουν και κάποιες ενοχλητικές διαφορές όπως ότι τότε πασχίζαμε να αποκοπούμε από τους Τούρκους ενώ τώρα να ξεπουληθούμε σε αυτούς, καθώς επίσης ότι τότε δεν υπήρχαν πολιτικοί βεληνεκούς ενός Παπακωνσταντίνου, μιας Διαμαντοπούλου κι ενός Πάγκαλου (με αντιπολίτευση Αντωνάκη, κυρ-Αλέκα, Αλεξάκη και Μπαρμπα-Γιώργο) αλλά σας μην στεκόμαστε σε τέτοιες ασήμαντες λεπτομέρειες...

Ας πάμε όμως και στο κρίσιμο ερώτημα: έχετε αναρωτηθεί ποτέ πως θα ήμασταν σήμερα δίχως Σύνταγμα; Όσο κι αν ακουστεί περίεργο, το πιθανότερο ήταν ότι θα ήμασταν ακριβώς το ίδιο. Πολύ απλά έχουμε πιάσει πάτο. Και να θες, δεν έχει παρακάτω. Και αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι το Σύνταγμα είναι αχρείαστο, αλλά ότι πολύ απλά δεν τηρείται ή ακόμη χειρότερα, τηρείται κατά το δοκούν. Ή μάλλον πιο σωστά, σοδομίζεται παρά φύσει καθημερινά. Ξέρετε πως, με κάτι νόμους περί ευθύνης υπουργών κλπ, μην τα ξαναλέμε. Από την άλλη όμως για πείτε μου τώρα, έχετε αναρωτηθεί πως θα ήμασταν δίχως ΠΑΣΟΚ; Μα φυσικά θα ήμασταν απείρως καλύτερα. Οπότε;

Ποιος θα μας πήδαγε καθημερινά αν δεν είχαμε το ΠΑΣΟΚ; Ρε πάτε καλά; Ποιο Σύνταγμα και μαλακίες...
3 Σεπτέμβρη, κυρίες και κύριοι: η ημέρα που εορτάζουμε την ίδρυση του Πανελληνίου Σοκ.
Σύνταγμα προφανώς δεν χρειαζόμαστε. Με τόσα λαμόγια άλλωστε δεν έχει την παραμικρή τύχη.
Χαίρετε και χρόνια πολλά.

ΥΓ. Φυσικά, ακόμη δεν έχουμε βιώσει τα άκρα. Όσοι όμως κυκλοφορούν έξω και βλέπουν το κλίμα καταλαβαίνουν ότι έρχονται και αυτά. Και δε νομίζω να πέσουν σκέτα γιαούρτια, φοβάμαι...

ΠΑΣΟΚ και δέος
Για πολίτες, με Μ κεφαλαίο...

2 σχόλια:

Panos Konstantinidis είπε...

Πολλά όμοια γεγονότα βλέπ ωκαι με τρομάζει αυτό. Αφού η ιστορία επαναλαμβάνεται, όπως από το 1843 μέχρι τώρα δεν έχει καλυτερεύσει η κατάσταση, δεν βλέπω να έρχεται καλυτέρευση στο απώτερο μέλλον (στα επόμενα 200 έτη).

Hades είπε...

Τελικά μάλλον όντως η ιστορία επαναλαμβάνεται και δη ως φάρσα. Άστα να πάνε Πάνο...