Ξεκινάμε αθλητικά με κεκτημένη μουνδιαλική ταχύτητα

διότι πολλή σκόνη έπιασε εδώ μέσα μου φαίνεται...

Πάει και το μουντιάλ λοιπόοοοοον. Και ναι, δεν το κρύβω, με έχει πιάσει πανικός. Τι θα κάνω τώρα δίχως Θεοφιλόπουλο;;; Πότε θα ξανακούσω για τα μικροσκοπικά θαυματουργά ανθρωπάκια (aka τους Ισπανούς στον ημιτελικό); Πότε θα ξανακούσω το Χέσους Νάβας μια εκατοστή φορές σερί, λες και ο Νάβας ήτο ο μόνος παίκτης με μικρό όνομα και έπρεπε να το ακούμε πλήρες επί ενενηντάλεπτο; Η πλάκα είναι ότι ο Μπούσκετς στη φανέλα έγραφε Σέρχιο, αλλά μυστηριωδώς ο γίγας Θεοφιλό δεν τον είπε ούτε μια φορά Σέρχιο Μπούσκετς. Ούτε καν σκέτο Σέρχιο εδώ που τα λέμε, λες κι αυτός κατούρησε σε πηγάδι. Πάλι καλά που έχει κόψει την μπάλα ο Σόκρατες: για φανταστείτε κάθε 10 δευτερόλεπτα να έπρεπε να ακούμε "η μπάλα στον Σόκρατες Μπραζιλέιρο ντε Σαμπάιο ντε Σόουζα Βιέιρα ντε Ολιβέιρα". Γκολ θα έμπαινε, θα είχε γίνει και η σέντρα κι ο Θεοφιλοπουλος θα έλεγε ακόμη το όνομα. Μιλάμε ότι ένα μήνα έγινα Θεοφιλό-junkie. Θέλω τη δόση μου οπωσδήποτε. Τέτοια συσσωρευμένη μαλακία σε άνθρωπο πολύ αμφιβάλλω αν έχει ξαναδωρίσει η φύση. Βέβαια -για να μην ξεχνάμε και την αντικειμενικότητά μας- κι εγώ αν έκανα πάρτυ με τα λεφτά άλλων μάλλον τις ίδιες μαλακίες θα έλεγα από τη χαρά μου.

Θα μου πείτε, καλά εδώ σε ολάκερο το μουνδιάλ έγινε το έλα να δεις κι εσύ ασχολείσαι -πρώτη κουβέντα- με τον Θεοφιλόπουλο; Εδώ μιλάμε ότι η παγκόσμια τραγωδία ήταν ότι δεν είχαμε τελικό Αργεντινής-Παραγουάης για να θαυμάσουμε την α-σύλ-λη-πτη Λαρίσσα Ρικελμέ η οποία είχε υποσχεθεί στριπ και για τις δύο, ποιο το νόημα του μουντιάλ μετά; :)


Συνεπώς με ποιον θέλατε να σχολούμαι δηλαδή αν όχι με τον Θεοφιλόπουλο; Μήπως με τον Πάουλ το χταπόδι, ή τον λιγότερο γνωστό Χάρι τον κροκόδειλο που απεδείχθησαν καλύτεροι μπούκηδες από τους περισσότερους; Αν και προσωπικά τον Πάουλ θα τον προτιμούσα λιαστό στα κάρβουνα με ουζάκι και μπόλικο πάγο. Ή μήπως με τις γελοιότητες ότι ο Πάουλ μετά τον αποκλεισμό των Γερμανών ξεκίνησε να δέχεται απειλές για τη ζωή του, σε σημείο να εκφράσει ανησυχίες έως κι ο Θαπατέρο ο οποίος προσεφέρθη να στείλει άνδρες ασφαλείας στο Ομπερχάουζεν; Θεοφιλόπουλος λοιπόν, κυρίες και κύριοι, ο οποίος άλλωστε ήταν το μοναδικό πιο ενοχλητικό πράγμα από τις βουβουζέλες σε παγκόσμιο επίπεδο. Ή μήπως είδαμε καμιά μπάλα της προκοπής για να ασχοληθώ με αυτήν; Όπως έλεγε κι ένας φίλος μου, είχαμε από τη μία τις βουβουζέλες κι από την άλλη τις μαμουζέλες, ενώ στο ενδιάμεσο γελάγαμε με τις βαζέλες (αλλά αργότερα αυτοί)... :)
Πάντως όντως από μπάλα ήταν άθλιο το θέαμα. Πλέον έχει παραγίνει η κατάσταση με τις αηδίες της φιφουέφα και τις ασταμάτητες διοργανώσεις. Μιλάμε ότι τουλάχιστον τα 2/3 του μουντιάλ ήταν εμετός, με προεξέχουσα παρουσία επί τουτου αναντίλεκτα το γερμανικό αίσχος, για το οποίο μάλιστα έγινα και μαλλιά κουβάρια με έναν κολλητό μου! Μπαλάρα έπαιζαν να μου λέει αυτός, εμετός ήταν να του λέω εγώ. Μα τέσσερα τέσσερα τα πετάνε μου έλεγε αυτός, πως να μην τα βάζουν αφού είναι όλη την ώρα πίσω και περίμεναν να βγουν μπροστά μπας και, του έλεγα εγώ. Δηλαδή εμείς ρε μόρτες πως το πήραμε το 2004 το κατσαρόλι; Φτιάχνοντας παιχνίδι, με κάθετες μπαλιές και με μπαλαντέρ ξυράφια, όντες όλη την ώρα στην επίθεση ανά ορδές; Ή μήπως είχαμε παίξει μπαλάρα και δεν το ενθυμούμαι; Απλά, με την ποιότητα που είχαμε εμείς κάναμε 4 αντεπιθέσεις και βάζαμε ένα, οι Γερμανοί έκαναν 12 και έβαζαν 4. Το περίεργο που είναι δεν καταλαβαίνω. Οι Γερμανοί αυτό μπορούσαν, αυτό έπαιξαν. Έλειψε και στο κομβικότερο σημείο ο καλύτερος τους παίκτης (και παικταράς κιόλας) και σχόλασε ο γάμος. Κανείς δεν λέει ότι δεν ήταν σοβαροί ή δεν ήταν φιλότιμοι ή δεν ήταν ομαδικοί. Το πρόβλημα είναι ότι δεν παρακολουθήσαμε κάποια διοργάνωση σοβαρόσφαιρου ή φιλοτιμόσφαιρου για να πάρουν το χρυσό. Στο ποδόσφαιρο που είδαμε ήταν χαμηλά σε πχιότητα, την οποίαν όταν βρήκαν μπροστά τους (με τους σπανιόλους δηλαδή) έχασαν τ'αβγά και τα πασχάλια κι ακόμη προσπαθούν να περάσουν την σέντρα. Και το γεγονός ότι οι περισσότερες ομάδες ήταν γτπ δεν αποτελεί δικαιολογία για την Γερμανία, η οποία αν μη τι άλλο είχε ομαδάρες κατά το παρελθόν οπότε δικαιούμεθα να απαιτούμε κάτι παραπάνω (όπως κι από άλλους).

Όπως και να'χει, ευτυχώς τον ήπιαμαν νωρίς-νωρίς στον όμιλο και αποχωρήσαμε όταν έπρεπε. Μην παραμυθιαζόμαστε, ομάδα δεν είχαμε, αν και δεν διαφωνώ ότι οι παίκτες μας τα έδωσαν όλα. Απλά τόσα μπορούσαν, τόσα έκαναν. Και μην ακούσω αηδίες περί του ματς με τη Νιγηρία, διότι κατά πως απεδείχθη στους 11 εναντίον 10 δεν έχουμε ιδιαίτερα προβλήματα. Όταν έχουν και οι άλλοι 11 πελαγώνουμε κάπως. Φυσικά με απογοήτευσε και η Αρζεντίνα, αλλά αυτό από πολλές απόψεις ήταν αναμενόμενο. Επίσης με απογοήτευσε τα μάλα και η Βραζιλία, την οποίαν παρόλο που θεωρώ ανούσιο να την υποστηρίζει ο οποιοσδήποτε (είναι σα να λες ότι η αγαπημένη σου ομάδα μπάσκετ είναι η ντρημ τημ του 88 ας πούμε) πάντα θέλω να προχωράει. Καλά, για κάτι Αγγλίες, Ιταλίες και Γαλλίες κι'έτσ', τι να πεις. Περιοδεύοντες θίασοι. Το θέμα είναι ότι ελάχιστες ήταν οι ομάδες που μας έδειξαν κάτι. Οι Αμερικάνοι ας πούμε: πολύ καλοί και μπράβο τους. Η Ουρουγουάη από την άλλη αν και την πάω με χίλια και έφτασε στους 4 δεν μπορώ να πω ότι έδειξε αυτά που μας έδειξε η Παραγουάη. Επίσης κάτι που μου προκαλούσε γέλωτα ήταν η ατάκα ότι η Ολλανδία κρατάει δυνάμεις. Για την ακρίβεια, μέχρι και στον τελικό δυνάμεις κράταγε απ'ότι φάνηκε. Η Ισπανία πάντως έπαιξε μάλλον πιο σταθερά την πιο ποιοτική μπάλα σε όλη τη διοργάνωση, παρόλο που μέχρι την είσοδο του Φαμπρέκας οι Ολλανδοί ήταν πιο ουσιώδεις σε έναν τελικό φοβάται ο Γιάννης το θεριό... Η ουσία είναι ότι παρόλο που η Ισπανία ήταν εξαιρετικά δυσκοίλια στο γκολ τελικώς το πήρε το κατσαρόλι. Αν και τους υποστήριζα στον τελικό, από πολλές απόψεις στεναχωρήθηκα για τους Ολλανδούς, αλλά τι να κάνεις, αυτά έχει η ζωή.


Βέβαια κάτι άλλο που μου κέντρισε το ενδιαφέρον ήταν η πανάθλια διαιτησία στους περισσότερους αγώνες. Και μετά μου λέτε για το ελληνικό πρωτάθλημα. Ρε πάτε καλά; Στο μουντιάλ δεν είδατε τι έγινε; Και τελικώς πείθομαι ολοένα και περισσότερο ότι πολύ απλά όπως δεν βγαίνουν ποδοσφαιριστές του παρελθόντος, έτσι δε βγαίνουν ούτε διαιτητές. Η κατηφόρα είναι απλώς γενική. Πάντως, αυτό το μουντιάλ είχε κάτι το πραγματικά "διαστημικό": τις τηλεοπτικές λήψεις. Μιλάμε ότι πιο πλήρη κάλυψη δεν έχω ξαναδεί ποτέ μου. Πόσες κάμερες είχαν βάλει οι άνθρωποι και δεν έχαναν ούτε ροχάλα στην αντίθετη περιοχή; Αξίζουν συγχαρητήρια, αν και οι βουβουζελίστας έκαναν τα πάντα για να τους αντιπαθήσουμε εσαεί.

Τέλος πάντων, πάει κι αυτό. 4 χρόνια το περιμέναμε και τελικώς δεν άξιζε και ιδιαίτερα στην τελική, εκτός πια κι αν αποδεχθούμε να κατεβάσουμε στα τάρταρα τα στάνταρ περί ποδοσφαίρου. Βέβαια από την άλλη, το γενικά άθλιο θέαμα του μουντιάλ μας ανοίγει πιο εύκολα τον δρόμο να κάνουμε πάσα στο επίσης άθλιο ελληνικό πρωτάθλημα, όπου έχουμε πολύ πράμα κι εδώ.

Θα επιλέξω να ξεκινήσω με τον κύριο Καραλή (ναι, τον γνωστό). Κατ' αρχήν, γειασάν του Μώραλη ο οποίος τον ξεφτύλισε στην ίδιαν του την εκπομπή (δεν ξέρω αν διαβάσατε το υπερκαταπτηστότατο άρθρο του κυρ-Καραλή το οποίο φυσικά απαξιώ να λινκάρω). Επίσης δεν ξέρω αν ακούσατε τον διάλογο (ψάξτε τον διότι κυκλοφορεί), στον οποίον ο κυρ-Καραλής ενεμφανίσθη με την γνωστή του αντικειμενικότητα (αυτήν των περιγραφών του στους αγώνες του Ολυμπιακού κατά το παρελθόν, ξέρετε ποια) να λέει τα μύρια όσα. Μέχρι και Σατανά αποκάλεσε τον Κόκκαλη ο αθεόφοβος και νομίζω εκεί ήταν που δεν μας έμεινε η παραμικρή αμφιβολία ότι πολύ απλά ο κυρ-Καραλής 17 χρόνια δεν πήρε ούτε δεκάρα τσακιστή από τον Ολυμπιακό (και συγκεκριμένα τον Κόκκαλη) και αποφάσισε να στάξει όση ποσότητα χολής είχε μέσα του. Διότι κατά τον εμετικό κυρ-Καραλή προ 93 το ελληνικό πρωτάθλημα ήτο υπόδειγμα -έφερε μάλιστα και το εκπληκτικό επιχείρημα ότι είχαν πάρει 5 ομάδες τίτλους! Άρα κατά τον κυρ-Καραλή τα πρωταθλήματα Αγγλίας, Γερμανίας, Γαλλίας και Ισπανίας είναι διά τον πέουλα στο μεγαλύτερο τμήμα της πορείας τους τα τελευταία πάμπολλα χρόνια! Βέβαια η αλήθεια μπορεί να περιοριστεί στην παροιμία δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται, μιας και ο κυρ-Καραλής πέραν κάποιων δραματικών αναφορών του σε μερικά απειροελάχιστα κείμενά του κατά τα τελευταία 17 χρόνια, προφανώς περίμενε να φύγει ο Κόκκαλης για να βρει τ'αρχιδάκια να γράψει κάτι τέτοιο. Σαν πολύ ασχοληθήκαμε όμως με τον εν λόγω κύριο, ο οποίος άλλωστε μόνος του μας έχει δείξει τα διαπιστευτήριά του όλα αυτά τα χρόνια. Θα πρέπει να βολευτεί και αυτός με γλαρόσουπα από τούδε, όπως και πολλοί άλλοι...

Είχαμε και το πάρε-δώσε στον Ολυμπιακό, όπου κανονικά θα έπρεπε πρώτιστα με αυτό να ασχοληθώ και ίσως να ήταν λάθος μου που δεν το έκανα. Όπως και να'χει, από μια άποψη ήταν έκπληξη, από μιαν άλλη αναμενόμενη η κίνηση του Κόκκαλη, ο οποίος βέβαια δεν φεύγει τελείως, αλλά επί της ουσίας αποσύρεται οριστικά. Τώρα θα μου πείτε πως γίνονται αυτά τα δύο προαναφερθέντα; Μα όταν μιλάμε για Κόκκαλη όλα γίνονται, ακόμη και η... αναμενόμενη έκπληξη. Η ουσία είναι ότι έγινε μια καλή μεταβίβαση (από πλευράς χεριών) και το μέλλον προδιαγράφεται θετικό. Η κοινή συνέντευξη τύπου με συγκίνησε αρκετά τολμώ να πω, μεταξύ άλλων και διότι ο Κόκκαλης είναι τεράστια μορφή και του χρωστάμε πολλά οι γαύροι. Άσε που δεν θα μπορώ να του τα χώνω πλέον όπως έκανα από το 96 κι έπειτα, δείγμα της εκτίμησής μου σαφέστατα. Επιβάλεται κάποιο ξεχωωριστό σενδόνι επί τούτου, αλλά όχι επί της παρούσης. Πάντως, όσοι νομίζουν ότι ο Μαρινάκης θα φέρει επιτυχίες μεμιάς είναι γελασμένοι. Πιστεύω ότι θα περάσει κάποιος χρόνος μέχρι να τα καταφέρει, αν και για την ώρα δεν μπορώ να προσδιορίσω αυτόν τον χρόνο πόσο θα διαρκέσει, μιας και στο Ελλάντα εξαρτάται κι από τους άλλους. Πάντως δεν έχω την παραμικρή ανησυχία.

Έχουμε και Λίνεν! Ντάξει, δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο ο γιορμανός, αλλά τουλάχιστον είναι προπονητής και δη, σοβαρός. Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι έχει την ικανότητα να αφήσει έργο, το θέμα όμως είναι αν θα τον αφήσουν να το πράξει και κατ' εμέ θα πρέπει να τον στηρίξουν όσο δεν πάει. Βέβαια από την άλλη μεριά, ποιος προπονητής θα ερχόταν να πάρει μια ομάδα σχεδόν διαλυμένη με υποχρεώσεις στα μέσα Ιουλίου και με προετοιμασία που ξεκίνησε αργά; Μάλλον κανείς. Οπότε μην τον υποτιμάμε τον Γερμανό διότι είναι προφανές ότι έχει βάλει στοίχημα με τον εαυτό του το να πετύχει. Και μπορεί να πετύχει βάζοντας και πιτσιρικάδες μέσα (αμήν και πότε).

Μεταγραφές πάντως δεν θα σχολιάσω ακόμα διότι δεν έχει νόημα. Το μόνο που θα πω είναι ότι μία δεν κατάλαβα: του Μοντέστο. Σοβαρός και καλός παίκτης για να μείνει πάγκο. Οπότε κάτι άλλο θα παίξει. Υπάρχει όμως κάτι άλλο, όχι τελείως άσχετο: προ μηνών όταν είχε προκύψει θέμα Σκόκο, πολλοί μαϊνδανοί έβγαιναν στα ραδιόφωνα (και όχι μόνο) κι έλεγαν ότι πουθενά παγκοσμίως ομάδα δεν πουλάει το αστέρι της σε άμεσο αντίπαλο. Πράγματι: όπως και η Βαλένθια δεν πούλησε τον.. παικτάκο Βίγια στην κάποιαν Μπαρτσελόνα. Η ουσία όμως δεν έγκειται στο γελοίον του πράγματος, αλλά στο γεγονός ότι ευτυχώς δεν τον πήραμε και κατά πως φαίνεται ούτε θα τον πάρουμε.

Μμμμμμμ...κάτι είπα για γλαρόσουπα πιο πάνω και καλό θα είναι να αρχίσουν να τη βάζουν σιγά-σιγά στο διαιτολόγιό τους οι βάζελοι! Οι οποίοι παρεμπιπτόντως τελικά μήπως ξέρετε αν έβγαλαν πρόεδρο; Διότι τόσες μέρες με το μουνδιάλ έχασα τις εξελίξεις... χοχοχο.... :)
Α, και κάτι άλλο: στους Γκοβού την πόρτα..... :)
Α, είχαμε και Σπανούλη. Ναι.... τέλος πάντων, άλλη φορά αυτός.

Ουφ, άντε να ξεσκουριάσουμε και λίγο.

ΥΓ. Κάθε φορά ίδια απογοήτευση αυτή η Αγγλία. Που θα πάει πια...