Φτηνά τη γλυτώσαμε...

Όλες αυτές τις μέρες -προ της συνόδου των Ευρωπέων (η ορθογραφία είναι σωστή, μην στραβοκοιτάζετε) ηγετών- είχα τον έντονο φόβο ότι θα μας γαμ**σαν. Τελικά μετά τις δηλώσεις βεβαιώθηκα ότι την σκαπουλάραμε και πως θα μας πηδήξουν μόνο. Πάλι καλά, κάτι είναι κι αυτό. Μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας...

Βέβαια κάθε φορά που ακούω ότι τα μέτρα είναι επαρκή με λούζει ένας κρύος ιδρώτας εδώ που τα λέμε αλλά ας μην το κάνουμε και θέμα. Ούτως ή άλλως είναι γνωστό ότι ο τράχυλος του Έλληνα είναι αυτός που δεν υπομένει ζυγό. Για την τσέπη ή άλλα ανατομικά σημεία δεν έχει ειπωθεί κάτι αντίστοιχο, οπότε μας παίρνει για περαιτέρω... τζουλιάδες. Μέσα σε όλα είχαμε και την υπαναχώρηση του Κράτους στο θέμα της φορολόγησης της εκκλησιαστικής περιουσίας. Από μιαν άποψη, ουδεμία έκπληξη. Γνωστό τοις πάσι ότι η εκκλησία της Ελλάδος μόνο εκ των υστέρων ισχυρίζεται ότι πάντοτε βοηθούσε, διαχρονική αξία σε κάτι τέτοια. Μάλιστα διάβασα και μια συνέντευξη του Ιερώνυμου (τον οποίον δεν κρύβω ότι ένεκα του χαμηλού προφίλ του είχα σε μια εκτίμηση) ο οποίος αναμάσησε τα κλασικά περί μύθου, υποννοώντας ότι οι δεσμευμένες γαίες ή πχ τα μερίσματα σε τράπεζες κλπ είναι αποκυήματα της φαντασίας όλων μας και τα αποκυήματα δεν αποτελούν φορολογητέα ύλη. Σωστό κι αυτό. Το θέμα είναι ότι δεν είναι έτσι όλοι, κατά πως φαίνεται. Διάβασα ότι ο Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος (ένας άνθρωπος με τεράστια μόρφωση, αφού έχει βγάλει 2 μεγάλα πανεπιστήμια επί της αστροφυσικής) αποφάσισε να επιστρέψει τον μισθό του ένεκα της κρίσης. Κάτι αντίστοιχο πρότεινε κι ο Άνθιμος (ντάξει, αφήστε τα αρντάν, ο Αλεξανδρούπολης είναι... :) ), ιδίως η κίνηση του Νικολάου ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Ναι ξέρω, συμβολική θα μου πείτε, έχετε δει πολλές συμβολικές κινήσεις από την εκκλησία όμως; Πόσω δε μάλλον όταν μέχρι κι αυτή η κατά τα λοιπά λιτή κίνηση προκάλεσε αντιδράσεις στους κόλπους της εκκλησίας, αφού μεταξύ άλλων ο κύριος Ζαμπέλης (τον θυμάστε αυτόν; βρε καλώς το το παιδί...) τους κατηγόρησε για... ακραίο λαϊκισμό. Ξέρετε γιατί: διότι αν όντως το πράξουν αμφότεροι θα εκθέσουν όλη την υπόλοιπη την ιεραρχία (και όχι μόνο). Επίσης δεν ξέρω αν πήρε τ'αφτί σας ότι χθες συνεκκλήθη μυστική σύνοδος των ιεραρχών με θέμα (για μαντέψτε, για μαντέψτε) τα της φορολόγησης της εκκλησίας. Και το πραγματικά απογοητευτικό είναι το άλλο: προσωπικώς δεν θυμάμαι ποτέ να έχει γίνει είτε μυστική, είτε φανερή σύσκεψη της ιεραρχίας για τους αστέγους που πληθαίνουν με γεωμετρική πρόοδο. Δεν θυμάμαι να έχει γίνει σύσκεψη για την ολοένα αυξανόμενη εγκληματικότητα στην κοινωνία μας. Ούτε καν για τα νοσηρά σημεία των καιρών δεν έχει πάρει τ'αφτί μου να γίνεται σύσκεψη. Και έγινε για την φορολόγηση, η οποία ήδη είχε αναιρεθεί κατά το μέγιστο δυνατόν. Τι άλλο θέλει πια ο μαλάκας ο Έλληνας για να καταλάβει ποια η μόνη προτεραιότητα των τράγοι (εκ του αμνός, μην παρεξηγούμαι) δεν μπορώ να καταλάβω... Αλλά τέλος πάντων, πάντα έτσι ήταν άλλωστε.

Αναφορικά, τώρα, με το επί ημερών παιχνίδι που παίχτηκε στην Ευρώπη για'μάς, έχω να πω τα εξής: πρώτον, το μεγάλο αγγούρι δεν είναι η Ελλάδα για τους Ευρωπέους και το ευρώ, αλλά κυρίως η Ισπανία. Αν στην Ελλάδα κάνουν πίσω, θα πρέπει να κάνουν πίσω και στην Πορτογαλία (που ήδη πήρε σειρά) και στην Ισπανία που έπεται και που μάλλον επίτηδες άφησαν τελευταία μπας και εκμεταλλευθεί το ενδιάμεσο διάστημα να περισώσει τίποτις. Δεύτερον, αυτό που κατάλαβα είναι ότι η οικονομική κατάσταση της Γερμανίας είναι τραγική, κάτι που συμβαδίζει με το τεράστιο έλλειμα που έσπασε τα γερμανικά κοντέρ. Τρίτον, κατέστη σαφές ότι το ΔΝΤ δεν το γουστάρει κανείς στην Ευρώπη, γι'αυτό και η απόφαση της συνόδου κορυφής ήταν επί της ουσίας ότι "αφού δεν ζητάτε λεφτά, ούτε το ΔΝΤ θα χρειαστείτε οπότε ας έρθει να (μην) βοηθήσει". Αν χρειαστεί να βοηθήσει, δεν το βλέπω να πλησιάζει καν. Τέταρτον, ο λόγος που δεν συνεστήθη αντίστοιχο ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο ήταν σαφέστατα το ότι αφενός δεν υπάρχει σάλιο πουθενά, αφετέρου δεν θα συσταθεί για να ελέγχει μόνο τους μικρούς. Μπορεί οι Γερμαναράδες να μας ανεβοκατεβάζουν απατεώνες, αλλά όταν θα βγουν στη φόρα οι δικές τους απάτες θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι, οπότε αποφεύγουμε ένα τέτοιο όργανο και εν συνεχεία αποφεύγουμε και όλες τις λοιπές δυσάρεστες συνέπειες. Πέμπτον -και διόλου άσχετον-, ταμάμ μας έκατσε το νέο σκάνδαλο με την Ντάιμλερ (ήτοι Μερσεντέ -δίχως σίγμα) που μετά τα προηγούμενα επίσης αμιγώς γερμανικά σκάνδαλα που έχουν ανακύψει απέδειξε πόσο άτεγκτη και πεντακάθαρη είναι η Γερμανία που κατά τα λοιπά οδύρεται και χτυπιέται ωσάν δημόσιος κατήγορος. Τουλάχιστον εμείς τα τρώγαμε... εμείς. Δεν τα δίναμε να τρώνε οι άλλοι. Πάλι έτη φωτός μπροστά ήμασταν... :)
Το ερώτημα είναι βέβαια που θα πάει αυτή η ιστορία. Μμμμμ... δε νομίζω να μπορεί να απαντήσει κανείς. Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα πέσει πολύ κλάμα (και όχι μόνο στην Ελλάδα).
Κι όσον αφορά τα ημέτερα, όποιος νομίζει ότι τα πράγματα πάνε καλύτερα, ας κουνήσει λιγουλάκι το κεφάλι του ν'ακούσει αν έχει τίποτε μέσα.

Και μέσα σε όλα είχαμε κι εκείνο το εξαιρετικά ενδιαφέρον περιστατικό στην παρέλαση της Αθήνας για την Εθνική μας επέτειο της εθνεγερσίας κι εκείνο το αν όχι κατάπτυστο, τουλάχιστον γελοιοδέστατο "σύνθημα". Το τι θέλει να κάνει ένας άνθρωπος μέσα στο σπίτι του, είναι δικό του θέμα. Ας τρώει άπλυτες κάλτσες με τυρί, ας τον παίρνει από κάθε δυνατή τρύπα, ας σνιφάρει με τον τόνο. Όταν βγαίνει έξω από την πόρτα του σπιτιού του όμως, πλέον μιλάμε για την Ελευθερία του γενικού κοινωνικού συνόλου. Και οι συγκεκριμένοι "κύριοι" στο πλαίσιο μιας υποτιθέμενης μαγκιάς, απλώς έδειξαν πόσο καραγκιόζηδες μπορούν να γίνουν. Κανένα παιδάκι δεν είναι υποχρεωμένο να ακούει τέτοιους εμετούς και δη σε μια μέρα που γιορτάζουμε όλοι μας την Ελευθερία μας. Κανένας πολίτης δεν είναι υποχρεωμένος να ακούει τέτοιου είδους χυδαιολογήματα από ανθρώπους νοητικά και ψυχικά αρρώστους. Το τι θέλουν να κάνουν για εκπαίδευση αυτοί οι "κύριοι" είναι δικό τους πρόβλημα (αφού το ανέχονται)., όταν όμως εμφανίζονται τέτοια νοσηρά φαινόμενα στην κοινωνία μας, τότε είναι πρόβλημα όλων.

Διότι τα προβλήματά μας δεν περιορίζονται μοναχά στην οικονομική κρίση και τις όποιες συνέπειές της. Διότι ως σωστά έθεσε το ελληνάκι σε πρόσφατο κείμενό του, αν οι ήρωες του 21 μπορούσαν να δουν στο μέλλον πως θα έβγαιναν οι απόγονοί τους, μάλλον θα είχαν διακόψει την Επανάσταση στη μέση για να μην ξεφτιλιστούν τα πάντα. Παρεμπιπτόντως, διαβάστε και το τερατώδες κείμενο του zaphod (το οποίο αν και ακόμη δεν έχω καταφέρει να ολοκληρώσω, φαίνεται ενδιαφέρον).

Πάντως -και κρατήστε το αυτό, διότι θα πέσει σεντόνι κάποια στιγμή επί τούτου- αν υπάρχει ένα πράγμα που με απογοητεύει περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο, αυτό είναι ότι από το μέτρον άριστον περάσαμε όχι στο μέτρον άχρηστον, αλλά στην απόλυτη και ασύδοτη αμετροέπεια.