Σελίδες

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

Προβλήματα δεν είχαμε, προβλήματα εφευρίσκουμε.

(που το περίεργο; Δηλαδή θα ήταν προτιμότερο να εκτονώνω τα νεύρα μου σπάζοντας τα πάντα έξω;)
Εξεπλάγην από το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός (και προφανώς ο Κόκκαλης αυτοπροσώπως) ενημερώθηκε από τις εφημερίδες (αλλά και κάποιες ιστοσελίδες) ότι επίκειται αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς του συλλόγου. Και γιατί εξεπλάγην; Μα διότι θα έπρεπε να το περιμένει... Εξάλλου τόσους συμβουλάτορες έχει ο Ολυμπιακός στις εφημερίδες ιδίως, να μην τους χρησιμοποιεί; Ιδίως ο Κόκκαλης πρέπει να συγκλονίστηκε όταν πληροφορήθηκε ότι σκέφτεται την αποχώρηση ακόμη κι ας μην το γνώριζε καν. Πάλι καλά που το έμαθε τουλάχιστον, τον σταυρό μας να κάνουμε. Ξέρετε τι είναι να ξυπνάς ένα πρωί και να μάθεις ότι χθες το βράδυ παραιτήθηκες εν αγνοία σου; Μεγάλο πράγμα...
Διακρίνω πάντως ότι η συγκεκριμένη τακτική είναι πάγια ανεξαρτήτως θεματολογίας. Ας πούμε, ξέρετε πως προκύπτουν οι ειδήσεις περί μεταγραφών και γιατί κάθε σαιζόν ακούγονται περί τα 200 ονόματα; Παίρνει ένας δημοσιογράφος τηλέφωνο στον αντίστοιχό του στην χώρα Χ (ή στέλνει μέηλ τέλος πάντων) και τον ρωτάει: "το ξέρεις ότι ο Ολυμπιακός ενδιαφέρεται για τον τάδε; (πχ Ζε Ρομπέρτο)". "Πλάκα κάνεις;" διερωτάται ο άλλος. "Όχι βέβαια. Μα καλά, οι εφημερίδες σας δεν έχουν γράψει τίποτε;" ρωτάει ο γάτος ο δικός μας υποννοώντας ότι μόλις έδωσε στον άλλον αποκλειστική πληροφορία πρώτης... προβολής. Το πιάνει το κελεπούρι ο άλλος και την επομένη το γράφει στην εφημερίδα του: Ο Ολυμπιακός θέλει τον Ζε Ρομπέρτο. Την μεθεπόμενη, ο δικός μας επικαλούμενος το άρθρο της (πχ) βραζιλιάνικης εφημερίδας Λα Τομπαίζο αποκαλύπτει ότι ο Ολυμπιακός ενδιαφέρεται για τον Ζε Ρομπέρτο. Και τελευταίος φυσικά το μαθαίνει ο Ολυμπιακός ότι ενδιαφέρθηκε για τον Ζε Ρομπέρτο και πάει λέγοντας. Βέβαια, υπάρχει και η άλλου είδους πληροφόρηση: έρχεται ένας μανατζαραίος που θέλει απλώς να κάνει τη δουλειά του (ήτοι να πάρει τη μίζα του από μεταγραφή) και λέει στην όποια ομάδα: "μπορώ να σας φέρω τον τάδε, ενδιαφέρεστε;". Πηχυαίοι τίτλοι στα αυριανά πρωτοσέλιδα: ο Ολυμπιακός ενδιαφέρεται για τον τάδε. Και ούτω καθεξής. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και δημοσιογράφοι που κάνουν σωστά τη δουλειά τους, αλλά ο πρότερος ανέντιμος βίος των ελληνικών ΜΜΕ δεν μας αφήνει πολλά περιθώρεια αισιοδοξοξίας σχετικά με το αν είναι πολλοί ή όχι. Άποψή μου δηλαδή...
Ε, κάτι τέτοιο λοιπόν έγινε και με τον Κόκκαλη χθες. Δυστυχώς όμως το σαράκι έχει εισχωρήσει τόσο πολύ μέσα στις σάρκες της ομάδας, που αναγκάστηκε σήμερα ο Ολυμπιακός να διαψεύσει ημιεπισήμως ότι δεν παίζει τέτοιο ενδεχόμενο.

Και διερωτώμαι, εγώ, ο κοινώς μάλαξ: η κοινή λογική δεν φτάνει για να καταλάβουμε ότι όλα αυτά τα άρθρα και τα πρωτοσέλιδα είναι πίπες και ότι ο Κόκκαλης δεν φεύγει από τον Ολυμπιακό; Ή πιο σωστά, δεν φεύγει έτσι;
Πρώτον, ο Κόκκαλης είναι εγωίσταρος. Αν δώσει τον Ολυμπιακό θα το κάνει με τον Ολυμπιακό πρώτο.
Δεύτερον, ο Κόκκαλης ξεχρέωσε τα υπέρογκα αμαρτήματα του παρελθόντος που δημιούργησαν άλλοι, έφτιαξε γήπεδο με προσωπικά (επιχειρηματικά) ρίσκα και έκανε κινήσεις (μεταγραφικές ιδίως) που έκαναν τον Ολυμπιακό να συζητιέται στην Ευρώπη. Κι όλα αυτά έχοντας πάρει την ομάδα σε μια περίοδο που δεν ήθελε να τνν πάρει κανείς. Τουτέτστιν (ρε ζώα) ο Κόκκαλης θα φύγει όταν και όπως θέλει αυτός, και όχι όταν και όπως θέλουν οι κάφροι οι οργανωμένοι και κάποιοι δημοσιογραφίσκοι με μεσημεριανές ονειρώξεις.
Τρίτον, ο Κόκκαλης έχει ρίξει τα πακέτα. Ναι ξέρω, έχει πάρει κιόλας. Το θέμα είναι όμως υπό ποίες συνθήκες πήρε και υπό ποίες συνθήκες έδωσε. Τον Τζιοβάννι και τον Ζάχοβιτς τους πήρε με δάνειο. Αυτό ποιος θα τολμούσε να το κάνει; Το γήπεδο το έφτιαξε με δάνειο. Αυτό ποιος θα τολμούσε να το κάνει μόνος τους; Άρα, μην μας φαίνεται παράλογο το ότι ο επιχειρηματίας Κόκκαλης (που πιθανώς να είναι ο κορυφαίος στην Ελλάδα) θέλει (και απαιτεί) να βγάλει κιόλας. Σημειωτέον ότι το γήπεδο αν θυμάμαι καλά αποπληρώνεται σε μια δεκαετία περίπου, οπότε η χοντρή κονόμα ξεκινάει από 'κει κι έπειτα άρα δεν τον συμφέρει επιχειρηματικά να φύγει νωρίτερα.
Τέταρτον, ο Ολυμπιακός για τον Κόκκαλη είναι σπαθί και ασπίδα. Από που κι ως που να το χάσει; Ποιος θα τολμήσει να πειράξει τον Κόκκαλη έως τον αιώνα τον άπαντα όσο είναι πρόεδρος του Ολυμπιακού; Ρε πλάκα κάνουμε εδώ πέρα; Δουλευόμαστε τελείως;

Καλώς ή κακώς, κύριοι, ο Ολυμπιακός είναι μαγαζί. Τοπ μαγαζί κιόλας. Οι εποχές που τα λεφτά έμπαιναν για την ψυχή της μάνας κάποιου έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Από την στιγμή λοιπόν που ο Ολυμπιακός έχει γίνει επιχείρηση πρέπει να έχει και κέρδος, όλες οι κινήσεις λοιπόν περιστρέφονται γύρω από αυτόν τον γνώμωνα, που -μην εθελοτυφλούμε- κινεί τα πάντα στον κόσμο, το χρήμα.

Από χθες ξεκίνησαν τα πρωτοσέλιδα περί της επιστροφής Βαλβέρδε. Ερώτηση: ο Βαλβέρδε το ξέρει; Ή μήπως το ξέρει ο Κόκκαλης;
Ο Κόκκαλης έχει ένα καλό κι ένα κακό. Το καλό είναι ότι είναι στραβό κεφάλι. Το κακό είναι ότι είναι στραβό κεφάλι. Καλώς ή κακώς όσα καλά μας έχει φέρει αλλά και όσες ψυχρολουσίες, τα έχει φέρει φέρει από το στραβό του το κεφάλι αμφότερα. Τα έριξε μια φορά τα μούτρα του φέρνοντας τον Μπάγεβιτς δεύτερη φορά, τα έριξε ξανά με τον Ιωαννίδη στο μπάσκετ, τα έριξε και τρίτη με την άτακτη υποχώρησή του μια μόλις μέρα πριν απολύσει τον Χολέρα (αν θυμηθείτε κι άλλες μου λέτε). Δεν μπορεί να τα ρίχνει συνεχώς λοιπόν, υπάρχει και ένα πρεστίζ. Και ο Βαλβέρδε, παρόλο που εστω και αργά αναγνώρισε το σφάλμα του (που άκουσε τον μάνατζέρ του) του έψησε το ψάρι στα χείλη του Κόκκαλη με τα ανανεώνω-δεν ανανεώνω. Δε νομίζω να τα ξαναρίξει τα μούτρα του λοιπόν. Κι εγώ θα τον ήθελα τον Βάσκο, αλλά μου φαίνεται τρίσχλωμο.

Προσωπικά είμαι βέβαιος ότι ο Κόκκαλης θα κάνει όλα όσα πρέπει να κάνει. Όπως εξίσου σίγουρος είμαι ότι είναι και ιδιαίτερα πικραμένος. Λογικό, αλλά δεν ήταν έκπληξη. Διότι του Πραιτωριανούς ο Κόκκαλης τους επέτρεψε να βγάζουν γλώσσα. Αν αυτήν την στιγμή ήταν μέσα μερικοί και αρκετοί άλλοι δεν είχαν δικαίωμα να πηγαίνουν στο γήπεδο, δεν θα ακουγόταν κιχ. Και ο κόσμος θα ήταν μαζί του μάλλον με μεγαλύτερη θέρμη. Είναι ωραίο πράγμα οι οργανωμένοι οπαδοί, δεν διαφωνώ. Όχι οι κάφροι όμως. Οι σωστοί οργανωμένοι, οι υγιείς. Όχι αυτό το αίσχος που με την ανοχή του Κόκκαλη έγινε έτσι, με δηλώσεις τύπου "τι να κάνουμε, αυτούς τους οπαδούς έχουμε". Ο Κόκκαλης πιθανώς να νόμιζε ότι θα τον έγλυφαν μια ζωή, δεν είναι έτσι τα πράγματα όμως κι έπρεπε να το γνωρίζει. Οπότε ας κοιτάξει και λίγο τον προσωπικό του καθρέπτη αν θέλει να βρει το ποιος φταίει που τον έβριζαν (και που πιθανώς να το ξανακάνουν). Και καλά θα κάνει να καταλάβει ότι οι Πραιτωριανοί δεν αγαπούν την ομάδα, αγαπούν μόνο τον εγωϊσμό τους, τον οποίον μόνο μέσω της ομάδας μπορούν να εξωτερικεύσουν.

Αναφορικά με τα προβλήματα της ομάδας που έχει μπροστά του ο Κόκκαλης τώρα, αυτά δεν είναι και λίγα. Και τα αγωνιστικά είναι τα πιο εύκολα κιόλας.
Κατ' αρχήν χρειάζεται ένας πραγματικά σοβαρός προπονητής. Όχι απαραίτητα όνομα, αρκεί να είναι αποδεδειγμένα σοβαρός σε όλους τους τομείς: εξάλλου ο Βαλβέρδε δεν ήταν όνομα, ήταν όμως σοβαρότατος κι ας είχε κι αυτός τα κουσούρια του. Εννοείται βεβαίως ότι σοβαρός προπονητής άνευ σοβαρού τημ δε νοείται: χρειάζονται σοβαροί γυμναστές, σοβαροί γιατροί, σοβαροί... οι πάντες. Ένας πολύ καλός γυμναστής πχ που θα μπορούσαμε να χτυπήσουμε είναι ο του Τεν Κάτε. Επίσης, χρειάζεται ένα σωστό ζύγισμα στο έμψυχο δυναμικό. Ουδώλως με απασχολεί αν θα χάσουμε και τα επόμενα δύο πρωταθλήματα αν ξέρω ότι θα έχω μετά μια ενδεκάδα με πιτσιρίκια ελληνόπουλα σαν τον Γιάννη Παπαδόπουλο, τον Σοϊλέδη, τον Κατσικογιάννη, τον Σκούρτη κλπ που θα μου φέρνει κούπες εκ νέου για μια δεκαετία. Με ενδιαφέρει η διάρκεια και όχι η εφήμερη χαρά εν μέσω προβλημάτων. Επίσης, όταν λέμε ζύγισμα εννοούμε μεταγραφές, οι οποίες δεν σημαίνουν μόνο προσθήκες αλλά και αποδεσμεύσεις. Ο Ολυμπιακός δεν έχει άσχημα χαφ, δεν έχει όμως γρήγορα χαφ κι αυτό είναι πρόβλημα σοβαρότατο. Δεδομένου λοιπόν ότι δεν είναι δυνατόν να μαζέψουμε 20 χαφ, προφανώς θα πρέπει κάποιοι να φύγουν για να έρθουν κάποιοι άλλοι.
Παράλληλα, πρέπει να δοθεί έμφαση στους Έλληνες παίκτες: μόνο αυτοί θα παίξουν για τη φανέλλα και κανένας άλλος, δεδομένου ότι περιπτώσεις τύπου Τζόλε είναι σπάνιες παγκοσμίως. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Πάντος που δεν είναι παίκτης πάνω του 7 πάντα ματώνει τη φανέλλα και πάντα παίζει για το 7 που μπορεί, γι'αυτό και είναι αγαπητός σε όλους μας. Η ψυχή έχει μεγάλη σημασία και οι ξένοι όσοι κι αν διαθέτουν συνήθως έχουν και διαφορετικό ψυχισμό.
Το σημαντικότερο όμως είναι να πέσει μια σημαντική σκούπα στη διοίκηση. Κάτι Χρυσικόπουλοι και κάτι Θεοδωρίδηδες τζούνιοροι να πάρουν πόδι άμεσα. Γενικά όσοι δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Δεν ξέρω αν ο Ίβιτς έπαιρνε μίζες από τις μεταγραφές όπως έχει ακουστεί, αυτό που ξέρω όμως είναι ότι ο Βαλβέρδε πρόταση Ίβιτς ήταν, καθώς επίσης εκείνη ήταν και η μοναδική χρονιά που είχαμε κλείσει ρόστερ από νωρίς δίχως σήριαλ μέσα σε όλο το καλοκαίρι. Δεν θες τον Ίβιτς; Κανένα πρόβλημα. Βρες άλλον Ίβιτς τότε. Όχι όμως τον Χρυσικόπουλο που όλες οι πιθανές μεταγραφές μας κάθε χρόνο γίνονται σήριαλ επιπέδου Τόλμης και Γοητίας. Φέρε πίσω τον Λούβαρη έστω αν δεν βρίσκεις άλλον. Να έρθουν όμως άνθρωποι σχετικοί με το αντικείμενο: ο Πετράν που σφουγγαρίστηκε ήταν πολύ πιο σχετικός από τον τζέη αρ, συγγνώμη δηλαδή. Και φυσικά -το προσωπικό μου φετίχ- να σκουπιστεί πάραυτα και ο φάδερ Θεοδωρίδης, τον οποίον έχω βαρεθεί ν'ακούω ν'ασχολείται με άσχετα πράγματα. Όσο θέλει να ασχολείται με το κακό που κάνει η διαιτησία στην ομάδα, άλλο τόσο εγώ θέλω να εξαφανισθεί από αυτήν. Ας αλλάξει τακτική να πάω κι εγώ πάσο. Απλούστατο. Επίσης, πρέπει να φτιάξει επιτέλους αυτή η γαμημένη επικοινωνιακή πολιτική του συλλόγου. Δεν είναι δυνατόν οι εφημερίδες (ιδίως) αλλά και κάποια άλλα μέσα τέλος πάντων να κάνουν παιχνίδι στην πλάτη του συλλόγου. Το ξέρουμε ότι ο Ολυμπιακός πουλάει. Ανέκαθεν πούλαγε και πάντα θα πουλάει. Πάντα θα είναι το πρώτο θέμα. Πάντα θα σκάνε μύτη αφιερώματα που να λένε "τι φταίει στον Ολυμπιακό" ακόμη και μετά από νίκη με 1-0. Αυτή είναι η μοίρα του ισχυρού, να τον ξεψαχνίζουν ανελλιπώς και να τον σταυρώνουν ασταμάτητα, να τον λοιδωρούν και να τον εχθρεύονται. Άλλο αυτό όμως και άλλο τα παιχνίδια που παίζονται. Δεν μπορεί οι διάφοροι Νικολακόπουλοι να μου το παίζουν ειδήμονες μόνο και μόνο επειδή έχουν αυτοδηλωθεί ως άρρωστοι ολυμπιακάρες άνευ περαιτέρω λεπτομερειών. Στα παπάρια μου πως έχουν δηλωθεί. Είναι άλλο πράγμα το λέω τη γνώμη μου και άλλο το προσπαθώ να δημιουργήσω τετελεσμένα γεγονότα. Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι πέραν των όποιων προθέσεών τους, καλών ή μη, κάνουν ζημιά επειδή όλη την ώρα δημιουργούν προβλήματα μέσα στον σύλλογο, καθώς και ακόμη μεγαλύτερα στις τάξεις των οπαδών (υπέρμετρες αισιοδοξίες κλπ). Πρέπει επιτέλους ο Ολυμπιακός να βρει έναν τρόπο να ξεκαθαρίσει ότι ούτε με το Σκότος έχει σχέση, ούτε με τον Δευτεραθλητή, ποσώ δε μάλλον με τις "αντικειμενικές" (μπρρρρρρρ......). Πρέπει την πολιτική του ο Ολυμπιακός να την χαράσσει μόνος του και όχι να διαρρέει μέσω των φυλλάδων και μέσω "αποκλειστικών πληροφοριών". Επίσης, πρέπει επιτέλους να αποκτήσουμε μια ιστοσελίδα της προκοπής. Δεν είναι δυνατόν ολάκερος Ολυμπιακός να έχει για ιστοσελίδα αυτό το ανοργάνωτο αίσχος από το οποίο απουσιάζουν όλες οι πληροφορίες περί του συλλόγου. Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχουν τόσα χρόνια μετά όλοι οι τίτλοι λεπτομερώς, όλοι οι παίκτες με τις φωτογραφίες τους, φωτογραφίες από όλα τα τρόπαια (ακόμη και τα κύπελλα Χριστουγέννων), δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει ειδικός σύνδεσμος με ιστορίες του παρελθόντος. Δεν είναι ιστοσελίδα για τον Ολυμπιακό αυτό το πράγμα... Βέβαια θα μου πεις, δηλαδή τι, είναι αυτό μουσείο; παπάρια μάντολες είναι, σωστό κι αυτό. Όπως επίσης δεν είναι δυνατόν να πέφτει τόση λάσπη και προπαγάνδα εις βάρος του συλλόγου από τους "γνωστούς" (χλεποσοκοφρέτες κι έτσι) και εμείς να σφυρίζουμε αδιάφορα την στιγμή που διαμορφώνονται συνειδήσεις εις βάρος της ομάδας. Όλα αυτά και πολλά άλλα δημιουργούν συνολικά την επικοινωνιακή πολιτική του συλλόγου.

Υπάρχουν πολλά προβλήματα στον Ολυμπιακό, τα περισσότερα εδώ και δεκαετίες ολόκληρες κιόλας κι εμείς όχι μόνο τα αγνοούμε, αλλά ασχολούμαστε και με άλλα, παντελώς ανύπαρκτα κιόλας. Το πρόβλημα του Ολυμπιακού δεν είναι το αν θα φύγει ο Κόκκαλης. Προσωπικά πιστεύω ότι ο Κόκκαλης δεν πρόκειται να φύγει ποτέ ή αν φύγει αυτό θα γίνει μετά από πάρα πολλά χρόνια. Ούτε είναι πρόβλημα το αν θα μπει ο τάδε ή ο δείνα ματσωμένος να βοηθήσει την ομάδα. Ο Κόκκαλης ούτε οικονομικό πρόβλημα έχει, ούτε βραχύνους είναι και το'χει αποδείξει. Δεν μπορούμε όμως να θεωρούμε πρόβλημα το ότι εμείς δεν βλέπουμε αυτά που βλέπει ο Κόκκαλης να έρχονται. Ούτε μπορούμε να βλέπουμε ως πρόβλημα το ότι αν φύγει δεν θα έρθει κανείς (δηλαδή θα μείνει το πρώτο μαγαζί γωνία ξενοίκιαστο; ρε πάτε καλά;;;). Ούτε είναι πρόβλημα (επί της ουσίας) η κακή φυσική κατάσταση της ομάδας, αφού με συγκεκριμένες προπονήσεις μπορεί να διορθωθεί. Τα προβλήματα είναι άλλα, είναι συγκεκριμένα και είναι αμέτρητα. Κι όσο δεν τα αντιμετωπίζουμε τόσο το χειρότερο για εμάς.
Χαίρετε.

ΥΓ. Διάβαζα τις προάλλες στο Καφενείο των Φιλάθλων το οξύμωρο: "Ο 12 στα 13 τρώγεται, ο 1 στα 13 πανηγυρίζει". Πράγματι έτσι είναι, κι αυτό είναι το μεγαλύτερο σφάλμα του Κόκκαλη, που καλόμαθε και καλόθρεψε τους οπαδούς της ομαδας ενώ θα έπρεπε να τους είχε βάλει τα δύο πόδια σ'ένα παπούτσι. Επίσης, είναι μεγάλο πράγμα η αχαριστία και από μιαν άποψη είναι καλό που τη βίωσε ο Κόκκαλης, διότι μόνο έτσι θα μάθει από τα σφάλματά του. Διότι υπάρχουν οι οπαδοί που αναγνωρίζουν ότι έχει ευεργετήσει τον Ολυμπιακό ποικιλλοτρόπως, που όμως δεν τον γλύφουν, δεν τον σπατουλάρουν, αλλά του ασκούν καλοπροέραιτη κριτική για να μην κάνει ξανά τα ίδια λάθη, και υπάρχουν κι εκείνοι που επί χρόνια έγλυφαν αλλά τώρα απλά βρίζουν, ενίοτε σκαιότατα κιόλας. Μην τους βάζουμε κι όλους στο ίδιο καζάνι.
ΥΓ2. Εξαιρετικότατο κείμενο του σύγγαυρου Γιώργου με το οποίο συντάσσομαι πάραυτα και αναμένω την συνέχεια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: