Αγαπημένα μου συγκροτήματα: Possessed

Είναι γεγονός ότι το 1985 ήταν μια εξαιρετική χρονιά για το ανθρώπινο είδος, όχι τόσο επειδή έβγαλε καλό κρασί, αλλά κυρίως επειδή κυκλοφόρησε το μυθικό Seven Churches των αμερικανών Possessed. Προτρέχω όμως, κι ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.


Στις αρχές του 1983 δύο πιτσιρικάδες από τη μέγιστη Bay Area του San Fransisco, o Mike Torrao (κιθάρα) κι ο Mike Sus (ντραμς) σχημάτισαν μια μπάντα, κατά τα "garage" προτυπα της εποχής (και δεν μιλάω μουσικά). Σχεδόν άμεσα προστίθεται στην μπάντα και ο Jeff Beccera στο μπάσο και την κιθάρα και μετά από κάποιες αλλαγές τελικά η σύνθεση σταθεροποιείται με τον Larry Lallonde ως δεύτερο κιθαρίστα. Οι Possessed ήταν ήδη γεγονός και μάλιστα αποτέλεσαν και κάτι σαν καταιγίδα για ολόκληρη τη σκηνή του Bay Area...
Το 1984 κυκλοφορούν το εκπληκτικό demo τους Death Metal, και το όνομά τους αρχίζει ήδη να κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα, ακόμη κι εκτός Ηνωμένων Πολιτειών. Η μουσική τους έδειχνε να είναι όχι απλώς ακραία, αλλά πολλά περισσότερα. Το να βρουν συμβόλαιο ήταν μάλλον το εύκολο, αφού και το metal ήταν στα ντουζένια του, και η σκηνή του Bay Area έβγαζε τη μια γκρουπάρα μετά την άλλη όντως μουσικό (και όχι μόνο) χρυσορυχείο, μα και προπάντων ήταν μεγάλη γκρουπάρα. Κι έτσι, το 1985 κυκλοφόρησε ο δίσκος που ίσως να άλλαξε τα δεδομένα σε ολόκληρο το metal, ο μυθικός Seven Churches.
Ο δίσκος αυτός πρακτικά ήταν που δημιούργησε τον όρο death metal εν μία νυκτί διαχωρίζοντάς το από το thrash (αλλά και εδραιώνοντας τον όρο thrash ως ανεξάρτητο από το black είδος), και μαζί με το εξίσου ιστορικό Walls of Jericho των Helloween (που δημιούργησε την ίδια χρονιά το ευρωπαϊκό power) είναι δύο δίσκοι ορόσημα στην σκληρή μουσική.

Η εποχή ήταν λίγο περίεργη. Οι ποζεράδες είχαν αρχίσει να κατακτούν το στερέωμα με τις κλάψες και τα καραγκιοζιλίκια τους. Εν έτει 1984 το να ήσουν ντυμένος σαν αδελφάρα και να έβγαζες μια έντονα θηλυπρεπή συμπεριφορά ήταν σχεδόν must. Υπήρχαν φυσικά κατά τόπους πυρήνες που τα ισοπέδωναν όλα (και το Bay Area ήταν ένας τέτοιος). Οι Possessed λοιπόν, εν αντιθέσει με τα περισσότερα συγκροτήματα εισήγαγαν όχι μόνο ένα εξαιρετικά δυναμικό αν και ακραίο νέο είδος μουσικής (η αξία του οποίου ήταν ότι εν αντιθέσει με το thrash και τις πάμπολλες επιρροές του από το βρετανικό punk, αυτό ήταν πολύ πιο "καθαρό"), αλλά και ένα τελείως νέο σκληρό και... ανελέητο "look". Τα δερμάτινα και οι αλυσίδες με τα καρφιά αποθεώθηκαν, οι ανάποδοι σταυροί μπήκαν στο προσκήνιο και πολλά διάφορα. Η πλάκα βέβαια είναι ότι οι Possessed όλα αυτά πιο πολύ από αντίδραση τα έκαναν και όχι για κάποιον άλλον λόγο, άλλο αν στη συνέχεια έγινε το έλα να δεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Επίσης, το ακόμη μεγαλύτερο γέλιο είναι ότι ενώ ουσιαστικά είναι (και δικαίως) οι πατέρες του death metal, η μουσική τους μόνο death metal δεν ήταν πρακτικά. Μάλλον θα την χαρακτήριζα πιο thrash από το συνηθισμένο thrash της εποχής, με αρκετή δόση από εκείνον τον συναρπαστικό και κυριολεκτικά μοναδικό ήχο του Bay Area που αδυνατεί να μπει κάτω από κάποια ταμπέλα. Αυτά όμως λίγη σημασία έχουν. Με τον Seven Churches έγινε πάταγος παγκοσμίως και όχι αδίκως, αφού ο δίσκος παρά την συνολική ακρότητά του είναι ένα αριστούργημα. Από τεχνικής απόψεως νομίζω λίγοι δίσκοι μπορούν να τον φτάσουν και ιδίως στις πραγματικά ανυπέρβλητες κιθάρες, μέσω των οποίων οι Possessed κυριολεκτικά ξεφτίλισαν την έννοια "ταχύτητα".
Έναν χρόνο μετά κυκλοφορεί το Beyond the Gates, που δυστυχώς είναι πολλές κλάσεις κατώτερο, αν κι εδώ που τα λέμε κάτι τέτοιο δεν είναι παράλογο. Πάντως η ουσία είναι ότι ο δίσκος αυτός πραγματικά απογοήτευσε αν και το πιθανότερο είναι ότι ο δίσκος θάφτηκε από την κακή παραγωγή του. Κι έναν χρόνο μετά, δίχως να το περιμένει κανείς κυκλοφορεί το αριστούργημα που ακούει στον τίτλο Eyes of Horror. Στο ενδιάμεσο αφού έλαβαν μερικά χρήσιμα μαθήματα από τον πολύ μεγάλο Joe Satriani -ο οποίος ανέλαβε και την παραγωγή του ΕΡ- έκαναν ακόμη μεγαλύτερα άλματα και το αποτέλεσμα αποζημίωσε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Κάπου εκεί όμως άρχισαν και τα προβλήματα. Ο Lallonde αποχώρησε πρώτος, για να ακολουθήσουν και οι Beccera-Sus και τελικώς οι Possessed να διαλυθούν αλλά δεν σταμάτησαν να μας απασχολούν, και δυστυχώς όχι πάντα ευχάριστα. Το 1989 ο Beccera δέχθηκε επίθεση από δυο ναρκομανείς οι οποίοι επεχείρησαν να τον ληστέψουν και δυστυχώς η επίθεση του άφησε και μια σφαίρα στη μέση, η οποία τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Ο Sus επέστρεψε στο κολλέγιό του απ'όπου και αποφοίτησε ως ψυχολόγος. Ο Torrao έκανε αρκετές προσπάθειες να επανασυνδέσει τη μπάντα, δυστυχώς όλες ήταν όμως άκαρπες (και καλύτερα, διότι τα demo που έβγαλε δεν ακούγονταν). Ο δε Lallonde, που μάλλον ήταν και η μουσικάρα της μπάντας όμως δεν απομακρύνθηκε ποτέ από τη μουσική. Αμέσως μετά τη διάλυση των Possessed έφτιαξε μαζί με τον τζαζίστα Les Claypool μια (ο θεός να την κάνω) thrash μπάντα υπό το όνομα Blind Illusion, η οποία μετά από κάποια demo κι έναν δίσκο μάλλον ευτυχώς διαλύθηκε. Στη συνέχεια, ο Lallonde προφανώς επηρεασμένος από τον Claypool άρχισε να κινείται σε πιο funk μονοπάτια και τελικά έφυγε τελείως από το metal φτιάχνοντας τους Primus (των οποίων έχω σχεδόν όλες τις δουλειές -πιο πολύ για την τιμή των όπλων- και οι οποίοι κυριολεκτικά δεν ακούγονται, αλλά τέλος πάντων). Το ενδιαφέρον όμως σε σχέση με τον Lallonde είναι το άλλο: πριν κάποια χρόνια σε μια συνέντευξη τον ρώτησαν για τους Possessed και ο Larry είπε ότι δεν θέλει να θυμάται το συγκεκριμένο παρελθόν του. Να υποθέσω ότι του έπεσε βαρύ το ότι άλλαξε ολόκληρο τον metal χάρτη; Ουδείς γνωρίζει, πέραν του ιδίου...

Όπως και να'χει, οι Possessed ήταν αναμφίβολα από τις μεγαλύτερες και επιδραστικότερες μπάντες όλων των εποχών. Και μόνο το γεγονός ότι έκαναν τόσο πάταγο μέσα από μια περιοχή που ανέδειξε γκρουπάρες μεταξύ άλλων όπως οι Megadeth και οι Metallica λεει πολλά. Και φυσικά, και μόνο το γεγονός ότι μας χάρισαν αυτό το αριστούργημα που λέγεται Seven Churches αξιώνει της αιώνιας ευγνωμοσύνης μας...
Για την ιστορία να πω ότι από τους Possessed έχω πολύ περισσότερα κι από τα... άπαντά τους: όχι μόνο την επίσημη δισκογραφία τους (όπου το Seven Churches φυσικά το έχω εκτός από δίσκο και σε κασσέτα και σε cd) αλλά και όλα (κυριολεκτικά όλα) τα demos και τα rehearsals τους, καθώς και ό,τι άλλο bootleg έχει κυκλοφορήσει (τους έχω μέχρι και σε βίντεο της εποχής). Τρέλα, το ξέρω. Πιθανώς να προξενήσει περιέργεια το πως είναι δυνατόν να μου αρέσει τόσο πολύ ένα πραγματικά τόσο ακραίο συγκρότημα. Είναι μεγάλη ιστορία οι Possessed, δεν το κρύβω. Η μουσική τους όμως -αν τη δούμε αυστηρά ως μουσική κι ουχί ως θόρυβο, ως την πατάνε οι περισσότεροι- είναι πραγματικά το κάτι άλλο...
Για την τιμή των όπλων, παραθέτω τρία τραγούδια, τα οποία θα συμβούλευα όσους έχουν καρδιοαναπνευστικά προβλήματα να μην τα ακούσουν. Για όσους έχουν γερά νεύρα, παραθέτω και τους στίχους (όπου ιδίως του ομώνυμου είναι το κάτι άλλο και μην βιαστείτε να τους στραβοκρίνετε).

Seven prayers, seven bells
Seven churches rise from Hell
Τιμής ένεκεν

Seven Churches

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

Seven churches down in hell
In the land where Satan fell
Vows of Satan's sacred scripts
Bring out the evil from its crypts

Seven churches
Seven priests
Seven hearts on which they feast

Watch the gods take revenge
Rot in hell for your sins
Sacrifice, to the sky
Terror strikes, you will die

Taste the blood of the dead
As the sky turns to red
Rot in heaven, rot in hell
Reach for the land from which he fell

Seven bibles
Seven crosses
Seven saints mourn for their losses

Watch the gods take revenge
Rot in hell for your sins
Sacrifice, to the sky
Terror strikes, you will die

Solos: Mike, Larry, Mike, Larry

Holy water turned to blood
Destroy the earth devil's flood
Pounding death from my hands
Spreading Satan through the lands

Seven prayers
Seven bells
Seven churches rise from hell

Watch the gods take revenge
Rot in hell for your sins
Sacrifice, to the sky
Terror strikes, you will die

Fallen Angel

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

Deceiving angel full of hate
Outcasts will rebel
Below the crust, the dark kingdom
Also known as Hell

Fallen angel distrusts God
Exiled down below
His burning lust to power all
Starts his own domain

Poisoned minds
Evil plague
Wicked shrines
Where you beg
Merciless
Angel fell
Soul won't rest
Into Hell

Flames of fury burning hot
Glowing in his eyes
Down below forever rot
Until his soul can rise

Hellsent souls become his slaves
Working against all
Bringing pain the master raves
Lucifer they call

Poisoned minds
Evil plague
Wicked shrines
Where you beg
Merciless
Angel fell
Soul won't rest
Into Hell

Eyes of Horror

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

Every night I see through eyes
Of a different lunatic
And every night I fantasize
In trancial mesmeric

All alone inside my head
Within my padded cell
Ruled by thoughts of another mind
Controlled by unseen eyes

In my mind I see the sun
Plunge into the sea I listen to my
Tales now I'll tell you what I see
And so the corpses
And the thrill
My mind is warped
Nothing's real

Do I dream
Or is it true
The piercing scream
She never knew