Αν και θα μπορούσα να γράψω αρκετά

για τον χθεσινό τελικό (ο οποίος ήταν σε μεγάλο βαθμό ακατανόητος, μιας και είχε και γκολ και δοκάρια και φάσεις και κάρτες και μαρκαρίσματα και τσαμπουκάδες και πολλά άλλα, ήταν κατά τα λοιπά μέτριος) θα αρκεστώ στο ότι απλώς αποκαταστάθηκε η ταξη. Ε, όχι και να μου το έπαιρναν οι νεόπλουτοι του μισό-μηδέν. Μαντσεστάρα και τα μυαλά στα κάγκελα να'ούμ!

Αυτό που θέλω όμως απεγνωσμένα να σχολιάσω είναι το νέο αξεπέραστο ρεσιτάλ Βερνίκου. Που θα πάει με αυτόν τον άχρηστο επιτέλους; Κατ' αρχήν, είμαι πεπεισμένος ότι σε κάθε αγώνα μεταδίδει 2 διαφορετικούς αγώνες ταυτόχρονα, με αποτέλεσμα ποτέ να μην ξέρεις από ποιον αγώνα είναι η φάση που βλέπεις και που σου περιγράφει ο Βερνίκος. Διότι πιο εύκολο είναι να πετύχεις πεκινουά που να μιλάει γαλλικά παρά να πετύχει την σωστή περιγραφή ο Βερνίκος. Το μόνο που δεν τον έχει δει να λέει ακόμη είναι το να έχει την μπάλα κάποιος λευκός παίκτης και να μας περιγράφει ότι την έχει κάποιος μαύρος. Χθες πχ, τι να πρωτοθυμηθώ: έως κι όταν πήγε ο Άντερσον να εκτελέσει το πέναλτυ είπε ότι "αν βλέπω καλά πρέπει να είναι ο Άντερσον". Μα βρε ανίκανε, τη μαλούρα του Άντερσον δεν την έχει άλλος στο γήπεδο κι ακόμη αν δεχθώ ότι το νούμερο δεν το βλέπεις, 7 μέτρα μαλλί δεν το βλέπεις ούτε αυτό; Αμ το άλλο; Δείχνει ένα ρηπλέη που εξ αρχής ήταν εμφανές το τι είχε συμβεί κι επειδή ο κυρ-Βερνίκος κλασικά μας είχε πει το αντίθετο να σου αρχίζει τα "δεν φαίνεται καλά" και "δεν μας διαφωτίζει" και μακάρι να σε φωτίσει ο θεός καμιά ώρα να πάρεις σύνταξη (ει δυνατόν πριν το euro κιόλας, δηλαδή άμεσα) μπας και φωτιστούν και τ'αφτιά μας επιτέλους διότι με'σένα θα ξεχάσουμε και την μπάλα που ξέρουμε.
Ή να πω για το απίστευτο: ο άνθρωπος μέχρι και τον πατέρα του Λάμπαρντ πέθανε. Πάλι καλά που δεν έδειξε στην εξέδρα στο γκολ να χαιρετάει τον πατέρα του διότι ο κυρ-Βερνίκος θα προσπαθούσε να μας πείσει ότι μιλάει με την (πεθαμένη) μητέρα του εκείνη τη στιγμή. Ευτυχώς που του το σφύριξαν καμιά ώρα μετά και το διόρθωσε (διότι σιγά μην το έπαιρνε χαμπάρι από μόνος του).
Και φυσικά πληροφορηθήκαμε στο τελευταίο πέναλτυ του Ανελκά, ότι ο Γάλλος επιθυμεί διακαώς να κατακτήσει με την Μάτσεστερ το κύπελλο. Δεν ξέρω αν αυτό ήταν παγκόσμια αποκλειστικότητα ότι ο Ανελκά έχει κλείσει ήδη στην Μάντσεστερ και θέλει να το πάρει του χρόνου, πάντως κομματάκι δύσκολο το βλέπω παίκτης της Μάντσεστερ να βάρεσε πέναλτυ στον τερματοφύλακα της Μάνστεστερ και τελικά επειδή το'χασε να το πήρε η Μάντσεστερ...

Τραβάγαμε τα μαλλιά μας μας με αυτά που ακούγαμε χθες. Αλλά αναμφίβολα το κλου αν όχι της δεκαετίας ή ακόμη και του έτους, τουλάχιστον της βραδιάς ήταν το άλλο: σε κάποια από τις θλάσεις που είδαμε ρωτάει ο αθεόφοβος τον μπασκετμπολίστα Παπαλουκά "τι λέει ο αθλητής για εδώ;". Βρες μου ρε άσχετε έναν μπασκετμπολίστα που να έχει πάθει θλάση έως σήμερα στην ιστορία του μπάσκετ, έναν. Έλεος επιτέλους...
(καλά, η επιλογή του Παπαλουκά για τον σχολιασμό ήταν επιτυχία της ΕΡΤ στο σύνολό της. Πάλι καλά που δε πηραν και τον Αφρουδάκη, ή τον Μπούμκα. Άιντε και του χρόνου την Καλομοίρα. Αν κι εδώ που τα λέμε το ότι γλυτώσαμε σχόλια Κατσαρού για 90 λεπτά, δεν είναι και λίγο πράγμα).
Ανεξάντλητη πηγή μαλακίας ο άνθρωπος, αλλά εμείς τι φταίμε; Και τον πληρώνουμε κι από πάνω... Τρισέλεος δηλαδή...

Ουστ, ουστ! Στον δρόμο που χάραξε ο Κωνσταντίνου (αααααααααααχχχχ) άμεσα!!!