Ευρωπαϊκό Όνειδος ή Περί Ευρωπαϊκής Εκκενώσεως

Ναι, μάλλον σωστά καταλάβατε ότι ο διπλός τίτλος είναι λογοπαίγνιο του πιο φυσιολογικού "Ευρωπαϊκό Όνειρο ή Περί Ευρωπαϊκής Ενώσεως". Και είναι προφανές ότι με αφορμή το σύγχρονο (νεότερο) κυπριακό δράμα πρέπει να πούμε δυο λογάκια για τα τεκταινόμενα που μας αφορούν όλους.

Κατ' αρχήν να ξεκινήσουμε με την απαιτούμενη ιστορική αναδρομή. Πως είπατε; Τα ξέρετε όλα; Θεσπέσια! Θα γλιτώσουμε χρόνο! Μήπως μπορείτε, λοιπόν, να μου πείτε ποιο ήταν το όνειρο του Χίτλερ;
Πως είπατε; Δεν σας έρχεται; Α, κατάλαβα.
Θα πρέπει να σας το πω εγώ λοιπόν: το όνειρο του Χίτλερ ήταν μια ενωμένη Ευρώπη υπό την σκεπή της Γερμανίας με τους μπολσεβίκους εκτός πυλών.

Πως είπατε; Σας κόπηκε ο βήχας απότομα; Και τι φταίω εγώ που επί της ουσίας βιώνουμε το όνειρο του Χίτλερ; Μήπως εγώ έχω φέρει το Δ' Ράιχ; Όχι. Πάμε παρακάτω λοιπόν και σταματήστε να μου προσάπτετε τέτοια πράγματα. Εγώ απλώς μεταφέρω τα γεγονότα.

Να σε κάψω Γιάννη να σ'αλείψω μέλι (θα έλεγα λάδι, αλλά αυτό θα χρειαστεί για την επακόλουθη πρωκτική ενδοσκόπηση που σχεδιάζουν να μας κάνουν, οπότε ας το φυλάξουμε).
Τι σημαίνει αυτό, θ'αναρωτιέστε; Όπως είχαν κάνει και στην δική μας περίπτωση προηγουμένως, έτσι και τώρα στην δραματική περίπτωση της Κύπρου οι Γερμανοί (με την πολύτιμη βοήθεια των φίλων και συμμάχων τους) έβαλαν τη θηλιά στον λαιμό της Κύπρου και άρχισαν να τη σφίγγουν και να τη σφίγγουν και να τη σφίγγουν ολοένα και περισσότερο. Και όταν η Κύπρος μετά τον αρχικό βήχα που γινόταν όλο και πιο έντονος άρχισε να πνίγεται, η Γερμανία ήρθε σαν νέος Χότζας και προσεφέρθη να χαλαρώσει λίγο τη θηλιά αλλά πάντοτε με κάποια ανταλλάγματα. Σοβαρά ανταλλάγματα.

Ο κοντόφθαλμος θεωρεί ότι το παιχνίδι είναι τραπεζικό. Ο λίγο πιο υποψιασμένος κοντόφθαλμος, ότι είναι νομισματικό. Οκ, το ξέρουμε καλά ότι υπάρχουν άνθρωποι που τους δείχνεις τον ουρανό κι εκείνοι κοιτάνε το δάκτυλο. Οι τράπεζες εν προκειμένω είναι απλώς το μέσον, το δε νόμισμα το μέσον των τραπεζών. Το παιχνίδι είναι καθαρά ενεργειακό. Το ίδιο διάστημα που μιλάμε η Ιταλία είναι ήδη τρεις βδομάδες ακυβέρνητη κι αν προσπεράσουμε τις θερμές δηλώσεις αποδοκιμασίας των Γερμανών τις πρώτες δύο ημέρες περί κλόουν κλπ, έκτοτε ούτε η Ιταλία κατέρρευσε, ούτε το ευρώ, ούτε οι λεγόμενες αγορές τινάχθηκαν στον αέρα, όπως βέβαια το ίδιο είχε γίνει και με το δικό μας μεσοδιάστημα ανάμεσα στις δύο εκλογές Μαϊου και Ιουνίου 2012 και την υπηρεσιακή κυβέρνηση Πικραμένου οπότε και περιμέναμε τις πληγές του Φαραώ και τις ακρίδες να έρθουν από μέρα σε μέρα. Σιγά όμως μην ασχοληθούν οι Γερμανοί με τους Ιταλούς αυτήν την στιγμή όταν στην Κύπρο έχει πολύ φαγητό, έχει οικόπεδα με ασύλληπτο ορυκτό πλούτο. Άσε που Ιταλία και Ισπανία καλό είναι να τις αφήσουν λίγο ήσυχες αυτήν την στιγμή για να μην τιναχθούν τα πάντα στον αέρα ένεκα των μεγάλων μεγεθών που πρεσβεύουν αυτές οι χώρες.

Όμως για μισό λεπτό! Πάνω στον ενθουσιασμό ξεφύγαμε και αφήσαμε στην άκρη την ιστορική αναδρομή. Όπως έχω κάνει και άλλες φορές, θα σας εκμυστηρευθώ και κάποια πράγματα που είχα ζήσει στην Γερμανία τα 2 χρόνια και κάτι ψιλά που ήμουν εκεί. Πάμε λοιπόν λίγο στον κλασικό τον μαλάκα τον Έλληνα τώρα: ακόμη και τώρα, μετά από τόσες σφαλιάρες που του έχουν κάνει τον σβέρκο πιο κόκκινο κι από ερυθρόδερμου, αν ρωτήσεις τον Έλληνα αν θα πάει να ψηφίσει στις επόμενες ευρωεκλογές (του χρόνου) ξέρεις τι θα σου απαντήσει; "Τι με νοιάζουν μωρέ εμένα οι ευρωεκλογές;". Αυτό που έλεγε ανέκαθεν δηλαδή. Άρα όταν ακόμη και τώρα ο κλασικός ο μαλάκας ο Έλληνας αδυνατεί να κατανοήσει την σημασία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως στην καθημερινότητά του, πως να ξέρει ότι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα που ιδρύθηκε το 1952 και αποτέλεσε τον προάγγελο όλων των εξελίξεων που ακολούθησαν, έγινε κυρίως για να πάψουν οι συνοριακές άρα και εδαφικές διαφορές ανάμεσα σε Γερμανία και Γαλλία κατ' αρχήν και μέσα απ'αυτήν να ακολουθούσε η εξομάλυνση των εδαφικών διαφορών σε Γερμανία και Πολωνία και σε Γερμανία και Τσεχοσλοβακία και ως εκ τούτου να εκμηδενιστούν να γίνει και άλλος πόλεμος εξαιτίας των Γερμανών; Ε; Πως διάολο να το ξέρει; Άρα αν δεν ξέρει αυτό, πως διάολο να ξέρει ότι ακόμη και σήμερα οι Γερμανοί θεωρούν ότι ο γεωγραφικός χώρος της πάλαι ποτέ ανατολικής Γερμανίας ουσιαστικά είναι η Κεντρική Γερμανία; Αν όμως το Βερολίνο βρίσκεται στο κέντρο της Γερμανίας, τότε τι υπάρχει προς ανατολάς; Πολωνία υπάρχει. Μήπως θέλετε να πάμε δυόμιση σχεδόν δεκαετίες πίσω; Μήπως θυμάστε πως ξεκίνησε η διάσπαση της πρώην Γιουγκοσλαβίας; Μόλις οι Γερμανοί αναγνώρισαν την ανεξαρτησία της Σλοβενίας, το 1989, η οποία Σλοβενία στην συνέχεια υιοθέτησε και το μάρκο σαν νόμισμα διεθνών συναλλαγών. Τι δουλειά είχε η Γερμανία στην Σλοβενία άραγε; Μήπως το να βγει σε αυτήν την καταραμένη θάλασσα της Μεσογείου, για την οποίαν κάναμε πολύ εμπεριστατωμένο λόγο στα περί Γεωπολιτικών; Θυμάμαι ότι στις τελευταίες μέρες (τρόπος του λέγειν) του Σρέντερ η Γερμανία έκανε μια αλλαγή στο Σύνταγμά της. Μέχρι τότε και προκειμένου να δείξει ότι έχει μάθει από τους δύο παγκοσμίους πολέμους είχε άρθρο που απαγόρευε στις ένοπλες δυνάμεις της να επιχειρήσουν σε οποιαδήποτε άλλη χώρα. Κάπου στις αλλαγές της χιλιετίας, το άρθρο αυτό άλλαξε προκειμένου να εξυπηρετούνται καλύτερα τα γερμανικά συμφέροντα. Μην μου πείτε ότι αυτό δεν ακούγεται σαν κάπως πιο σύγχρονος και επικαιροποιημένος "ζωτικός χώρος"; Θυμάμαι που τα διάβαζα στις γερμανικές εφημερίδες και -δεν το κρύβω- ναι μεν μου έκαναν εντύπωση γι'αυτό και τα θυμάμαι ακόμη, αλλά δυστυχώς δεν είχα την κρίση που απαιτείτο προκειμένου να τα αξιολογήσω σωστά.

Με όλα αυτά τα πολύ ενδεικτικά παραδείγματα θέλω να πω κάποια πράγματα δεν αλλάζουν. Το ίδιο που θέλουν να κάνουν οι Αμερικάνοι θέλουν να κάνουν και οι Ρώσοι και ομοίως θέλουν να κάνουν και οι Γερμανοί και ο οποιοσδήποτε άλλος παγκοσμίως. Είναι πολλά τα λεφτά Άδη... Και το πρόβλημα είναι ότι αποδεδειγμένα πλέον οι Γερμανοί κερδίζουν μέσα σε ένα σκηνικό σχεδόν παγκοσμίου υφέσεως, γεγονός που αποδεικνύει το πόσο καλά προετοιμασμένοι ήταν. Μην πω ότι εν μέρει το προκάλεσαν κιόλας όλα αυτό το χάλι. Η αλήθεια είναι ότι εδώ και καιρό σκέφτομαι πολλά πράγματα που έχουν συμβεί στο παρελθόν, που θεωρώ ότι δεν είχα αξιολογήσει με τη βαρύτητα που έπρεπε και ως εκ τούτου προσπαθώ να τα επαναξιολογήσω. Αλλά ας μην ανοίξουμε και αυτήν την κουβέντα τώρα, παρά μόνο κρατήστε την ατάκα διότι θα την επικαλεστώ σε ένα σημείο παρακάτω.

Τι γίνεται λοιπόν στην Κύπρο τις τελευταίες δραματικές μέρες;
Γίνεται αυτό που θέλουν οι Γερμανοί και δε νομίζω να σταματήσει ο ωμός και απάνθρωπος εκβιασμός αν οι Γερμανοί δεν πάρουν αυτό που θέλουν. Και τι θέλουν οι Γερμανοί; Τα πάντα, ως συνήθως.
Προχθές το βράδυ οι Κύπριοι είπαν ένα ιστορικό και τεράστιο ΟΧΙ στους σύγχρονους ναζί. Ένα ΌΧΙ που οι Γερμανοί δεν περίμεναν, που ήταν εκτός προγράμματος και ακόμη χειρότερα ήταν το δεύτερο μεγάλο ΟΧΙ που πήραν στα μούτρα από αυτό το μικρό πλην απίστευτα στρατηγικό κράτος. Εδώ λοιπόν ξεκινούν και οι πρώτες παρενέργειες διότι αν δεχθείς δεύτερη σφαλιάρα από το ίδιο κράτος, τότε κλονίζεται η "αξιοπιστία" σου.

Στην Ελλάδα που ο κόσμος βράζει (και ακριβώς επειδή ως λαός είμαστε αποδεδειγμένα εντελώς ηλίθιος, θα συνεχίσει να βράζει και να βράζει και να βράζει και να βράζει...) ήδη από προχθές το βράδυ πολύς κόσμος πανηγυρίζει για το κυπριακό ΌΧΙ και επιπρόσθετα αναρωτιέται πολύ σωστά γιατί κι εμείς δεν είπαμε ποτέ ΌΧΙ παρά λέμε μόνο τεράστια ΝΑΙ, δίχως καμία διαπραγμάτευση, υποχωρώντας κάθε φορά όλο και περισσότερο. Αυτό για την Γερμανία είναι τρομακτικά ενοχλητικό διότι το κυπριακό ΌΧΙ μπορεί να δημιουργήσει πολύ κακό προηγούμενο, άρα πρέπει να αναχαιτιστεί άμεσα, πρέπει να γίνει παράδειγμα προς αποφυγή, τουτέστιν η Κύπρος πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά προκειμένου να μην σηκώσει κανείς άλλος κεφάλι, ποτέ ξανά.

Ήδη από προχθές γράφω εις το φεηστσιμβούκιον ότι η απόφαση της Κύπρου ήταν η σωστή. Και εξαρχής το έγραφα ξέροντας  ότι θα το ρουφήξουν το αυγουλάκι τους με κάποιον άλλον τρόπο διότι εδώ που έφτασαν είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, δυστυχώς. Πριν ακόμη ψηφιστεί το ΌΧΙ, από το πρωί της Τρίτης συζήταγα στο τηλέφωνο εκφράζοντας τη βεβαιότητα ότι ναι, οι τράπεζες θα μείνουν κλειστές Τετάρτη και Πέμπτη όπως είχε ήδη προαναγγελθεί, αλλά δεν θα τους έπαιρνε για κάτι παραπάνω διότι πολύ απλά ήταν απάνθρωπο. Καθώς όμως το σκεφτόμουν συνειδητοποίησα το εξής: ακριβώς επειδή είναι απάνθρωπο θα το συνεχίσουν. Και όντως έτσι ανακοινώθηκε: οι τράπεζες στην Κύπρο θα παραμείνουν κλειστές μέχρι τουλάχιστον την ερχόμενη Δευτέρα 25η Μαρτίου, και βλέπουμε. Ήδη ακούω στο ραδιόφωνο ότι πλέον ούτε με πιστωτικές κάρτες μπορούν να γίνουν συναλλαγές. Γιατί ούτε με πιστωτικές; Μπορεί να μου το εξηγήσει κάποιος;
Είναι απλό και το είπαμε πιο πάνω: οι Κύπριοι πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Πρέπει να φτάσουν άμεσα στην ανέχεια για να μάθουν να μην αποδέχονται την σωτηρία τους, αν χρειαστεί ας πεθάνουν και μερικοί από την πείνα, δεν θα στεναχωρηθούμε κιόλας. Αυτό ήταν το plan B που είχαν ετοιμάσει για εμάς οι σύμμαχοι εταίροι μας εάν μετά τις εφιαλτικές εκλογές του περσινού Μαϊου δεν ενδίδαμε στους εκβιασμούς των ντόπιων και μη ξεφτιλισμένων. Εάν δεν ψηφίζαμε (ή μάλλον ψηφίζατε) μνημονιακά αυτό ακριβώς θα βιώναμε κι εμείς για να βάζαμε μυαλό, για να μας τιμωρούσαν. Μόνο που και τώρα στο ίδιο σημείο οδεύουμε κι ας πανηγύριζαν οι συνήθεις ηλίθιοι τότε. Μην ξεφεύγουμε όμως από την Κύπρο...

Θυμάμαι προ διετίας που κι εγώ κοντόφθαλμα κορόιδευα την ανοργασμικιά απήδηχτη εκ Βερολίνου όταν είχε επισκευθεί την Κύπρο για πρώτη φορά (λίγο μετά την οριστική ανακοίνωση της ύπαρξης κοιτασμάτων) και έλεγα ότι "κοιτάχτε πλάκα ρε, κάποιος της έμαθε που βρίσκεται και η Κύπρος". Έφαγε τότε την πόρτα της διότι οι Κύπριοι είχαν άλλα σχέδια και έκτοτε το πήγε αλλιώς το γράμμα και πλέον ήγγικεν η ώρα να βάλει χέρι και στον ορυκτό πλούτο της Κύπρου, όπως αντίστοιχα μας έχουν χειροπόδαρα κι εμάς δεμένους για την ώρα που θα γίνει η εξόρυξη των δικών μας κοιτασμάτων. Ξέρεις τι είναι να θέλουν να σου βάλουν οι Γερμανοί το δάχτυλο στον πάτο μέχρι τον αγκώνα κι εσύ να αντιδράς; Ασυγχώρητο. Ποιος σε ρώτησε τι θες, άλλωστε; Με ποιο δικαίωμα αντιδράς; Ποιος νομίζεις ότι είσαι;
Διότι αν παραδειγματιστούν και άλλοι και κάνουν το ίδιο με τους Κυπρίους τι θα κάνουν τότε οι Γερμανοί; Θα χάσουν τα ηνία της Ευρώπης; Μήπως θα γίνουν και δευτεράντζες; Μήπως θα παίρνουν και εντολές από τους Γάλλους και τους Βρετανούς κιόλας; Αστεία πράγματα, ανυπόστατα, απευκταία, αποτρόπαια.

Πάρτε ένα άλλο παράδειγμα: ήδη από χθες υπάρχουν Έλληνες βουλευτές που άρχισαν, λένε τα ρεπορτάζ, να τσινάνε, ότι εμείς δεν ψηφίζουμε τίποτε άλλο, ότι ως εδώ ήτανε, ότι δεν μπορούμε να κυκλοφορήσουμε έξω και άλλες τέτοιες γραφικές αστειότητες. Ναι. Μην φάτε διότι έχουμε γλαρόσουπα για το βράδυ. Οι άνθρωποι που έχουν ψηφίσει ό,τι πιο προδοτικό υπήρχε, που έχουν αποδείξει στην πράξη ότι είναι άνθρωποι δίχως επαφή με το περιβάλλον, ακόμη χειρότερα και δίχως αξιοπρέπεια, αυτοί που δικαιολογούν τις αυτοκτονίες λέγοντας ότι στην πραγματικότητα περίμεναν περισσότερες, αυτοί που έχουν λιβανίσει την γερμανική σωτηρία ως τη μοναδική που υπήρχε, υπάρχει ποτέ περίπτωση  να σου πουν ΟΧΙ; Ποτε. Ούτε μία στο δισεκατομμύριο. Όταν φωνάζεις τον νταβατζή σου να σε σώσει τάχα μου και ο νταβατζής ξεκινάει καρφώνοντάς σου το κωλοδάκτυλο κι εσύ αντί να πεταχτείς πάνω λες ότι τελικά δεν ήταν και τόσο άσχημα, αντέχουμε, υπάρχει περίπτωση να φύγει ο νταβατζής όταν βλέπει ότι είσαι του χεριού του; Διαβάζω τις προηγούμενες μέρες από κόσμο και κοσμάκη (Μαργίτες της καθημερινότητας όλοι τους, αλλά δυστυχώς ψηφίζουν και αυτοί) να πανηγυρίζει για την τάχα μου τεράστια επιτυχία ότι το θέμα της ΑΟΖ έγινε ευρωπαϊκό. Μωρέ δεν πα να μην το προβλέπει η διεθνής νομοθεσία (βλ. Δίκαιο), όχι, ο Αντώνης_ ξέρει καλύτερα. Ο άνθρωπος που ποτέ στην ζωή του δεν πέτυχε τίποτε (παρά μόνο μια πιτσαρία στις ΗΠΑ της οποίας την ύπαρξη για την ώρα μόνο αυτός επιβεβαιώνει), τώρα φέρεται να έφερε μια τεράστια επιτυχία. Τι επιτυχία δηλαδή; Φώναξε τον νταβατζή να επιβεβαιώσει ότι η ελληνική ΑΟΖ είναι και δικιά του (όχι του Αντώνης_, του νταβατζή). Τεράστια επιτυχία! Μέγιστη! Οι Τούρκοι έχουν χεστεί τόσο πολύ που ενώ τα περασμένα χρόνια ανέθεταν σε νορβηγικές εταιρείες τον έλεγχο για κοιτάσματα στο Αιγαίο, ήδη από χθες έβγαλαν δικό τους Πλοίο, όποτε τότε με το Σισμίκ. Μιλάμε για επιτυχία α λα Αντώνης_, όπως οι πίτσες του, όχι αστεία. Και δε μου λέτε, όταν θα έρθει ο νταβάς να σου ξαναβάλει δάκτυλο στον πάτο για την ΑΟΖ εσύ τι θα τους πεις Αντώνης; Κοντά τα χέρια σου διότι είναι δικιά μου; Ή μήπως θα του πεις ότι αρκετά σας έχουμε πληρώσει;
Ή μήπως... έχει απεμποληθεί και αυτή όπως ολόκληρη η χώρα και μάλιστα με Νόμους του Κράτους και απλώς φώναξες τον νταβατζή για να υπερασπιστεί την περιουσία του;

Ας κάνουμε λοιπόν μια μικρή απεικόνιση της καταστάσεως: την ίδιαν στιγμή που η Ελλάδα και για να πάει για κατούρημα ζητάει την άδεια των Γερμανών μέσα σε έναν ευρωπαϊκό Νότο που κοχλάζει από οργή, βγήκε η μικρούλα Κύπρος και όρθωσε ανάστημα διακινδυνεύοντας τα πάντα και προπάντων την αποφασιστικότητα των Γερμανών. Εδώ λοιπόν οι Γερμανοί εκ των πραγμάτων (που οι ίδιοι δημιούργησαν) ήρθαν κατάφατσα με ένα στυγνό δίλημμα: είτε θ' αφήσουν τους Κυπρίους να περάσει το δικό τους άρα τότε θα μπορεί να τους αμφισβητήσει ανοικτά και ο καθένας δίχως να τιμωρηθεί, ή για να κρατήσουν τα σκήπτρα της Ευρώπης θα πρέπει να είναι αμείλικτοι, πόσω δε μάλλον όταν τους τα έχουν φυλαγμένα από την απόρριψη του σχεδίου Ανάν κιόλας (άρα έρχονται και χρωστούμενα με τόκους).

Αλήθεια, έχετε κάτσει να αναλογιστείτε λίγο τι και τι μαλακία έχουμε διαβάσει τις τελευταίες μέρες; Ότι η Γερμανία θέλει να βάλει ένα τέλος στο πλυντήριο της Κύπρου με τις πολλές υπεράκτιες (ελληνιστί offshore) και τις ρωσικές καταθέσεις της μαφίας, ότι οι δύο κυπριακές τράπεζες αποτελούν μείζον πρόβλημα, ότι... ,ότι.. ότι.... Εν ολίγοις διαβάσαμε ότι οι δύο κυπριακές τράπεζες θα πρέπει να γίνουν καθαρές, μάλλον σαν τις... ελβετικές και εννοείται τις γερμανικές, όπου προφανώς εκεί καταθέσεις έχουν μόνο τίμιοι εργαζόμενοι, μεροκαματιάρηδες και οικογενειάρχες. Μήπως λοιπόν αυτή η τακτική δημιουργίας ενοχών σας θυμίζει λίγο τα "μαζί τα φάγαμε" δηλαδή όλοι μαζί φταίμε;
Έχετε καταλάβει ότι αν περάσει το σχέδιο για κουρέματα καταθέσεων, αυτομάτως περνάει και σε όλες τις χώρες τις ευρωζώνης; Άρα πρώτ'απ'όλους σε'μάς που είμαστε εκτός από τα κατεξοχήν ζώα, και τα κατεξοχήν πειραματόζωα. Την ίδιαν στιγμή μία από τις απειλές προς την Κύπρο είναι και η έξοδος από το ευρώ. Λίγο πιο πάνω σας έλεγα ότι κάθομαι και επαναξιολογώ πράγματα που έχουν συμβεί στο παρελθόν. Ας δούμε ένα από αυτά: από την δική μας περίπτωση μάθαμε με κάθε επισημότητα ότι η έξοδος από το ευρώ είναι αδύνατη διότι δεν υπάρχει τέτοιος μηχανισμός. Ως εκ τούτου αν απαιτηθεί έξοδος από το ευρώ θα πρέπει να γίνει πρώτα έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση και να ακολουθήσει η έξοδος από το κοινό νόμισμα. Μάλιστα στις αναλύσεις επί αναλύσεων που είχαν γίνει τότε μας είχαν διαβεβαιώσει ότι επρόκειτο περί αβλεψίας ένεκα της πεποιθήσεως ότι δεν υπήρχε περίπτωση να αποτύχει το κοινό νόμισμα. Βλέποντας τα γεγονότα σήμερα όπου το ίδιο δίλημμα τέθηκε και στην Κύπρο, ενώ περιέργως δεν τέθηκε ποτέ ούτε στην Ιταλία, ούτε στην Ισπανία, ούτε καν στην Πορτογαλία, συνειδητοποιώ ότι δεν επρόκειτο για αβλεψία. Όπως είχαμε σχολιάσει και τότε, παραήταν κραχτό για να μην το έχει εντοπίσει κανείς. Είναι πλέον προφανές ότι επρόκειτο περί σχεδίου: άπαξ και έμπαινες στο κοινό νόμισμα δεν θα σου επιτρεπόταν ποτέ να φύγεις και η τιμωρία άν φύγεις θα είναι η πλήρης έξοδος από την ΕΕ με ό,τι συνεπάγεται αυτό πολιτικά και διπλωματικά.

Είδατε πως η βεβαιότητα ότι οι Ρώσοι θα βοηθούσαν επειδή είναι αδέλφια χριστιανοί μετετράπη σε τρόμο; Όντως η Ρώσοι ζήτησαν τα κέρατά τους τα τράγια από τους Κυπρίους για να βοηθήσουν, με σημαντικότερο όρο τις βάσεις για τον μεσογειακό τους στόλο. Αντίστοιχα θα ζήταγαν και από εμάς αν προχωρούσαμε τότε που ακουγόταν έντονα σε συζητήσεις για ρωσικό δάνειο. Οι Ρώσοι δεν κάνουν τίποτε στο τσάμπα όπως και κανένας άλλος παγκοσμίως και αντίστοιχα κανένας δεν σε υποστηρίζει πολιτικά και διπλωματικά αν δεν τους πληρώσεις να το κάνουν. Οπότε για να σε δω μικρό νησάκι, θα τολμήσεις να βγεις με τους Τούρκους να καραδοκούν; Πλέον γίνεται ολοένα και πιο σαφής ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, η οποία αποδεικνύει στην πράξη ότι ευρωπαϊκή σίγουρα είναι, μόνο και μόνο γεωγραφικά άλλωστε ισχύει, αλλά ένωση δεν είναι με τίποτε πλέον. Όχι μόνο έχει ξεχάσει τι σημαίνει ένωση αλλά μάλλον δεν θυμάται καν ότι υπήρξε κάποτε τέτοια και ότι γι'αυτό δημιουργήθηκε.

Έχουμε πει πολλά για Ευρωπαίους ηγέτες του παρελθόντος, αρκετοί εκ των οποίων μπορεί να ήταν και λαμόγια ή να εξυπηρετούσαν έως και περίεργα συμφέροντα. Το θέμα είναι ότι οι ηγέτες του παρελθόντος, των οποίων ένα από τα δημιουργήματα ήταν και η τότε ΕΟΚ, είχαν ένα όραμα. Ήθελαν να κάνουν κάτι, να μείνουν με κάποιον τρόπο στην Ιστορία. Ετούτοι εδώ τι ακριβώς θέλουν άραγε; Έχετε κάτσει ποτέ να το αναλογιστείτε;
Θα σας πω ένα μεγάλο κρίμα μου: όλη την ώρα παριστάνω τον ρομαντικό λέγοντας ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν ξέρουν τι θέλουν, ότι δεν ξέρουν τι συμβαίνει και δεν ξέρουν πως να το αντιμετωπίσουν. Αυτό το λέω επειδή αδυνατώ να παραδεχθώ ότι βιώνουμε ένα τόσο φρικαλέο σχέδιο που αλλάζει τα πάντα γύρω μας, τόσο ανθρωπιστικά όσο και γεωπολιτικά. Οι ηλίθιοι της διπλανής πόρτας τε και ιστολογίου που ανέκαθεν μας διαβεβαίωναν ότι με το ευρώ τουλάχιστον θα είχαμε να βάλουμε πετρέλαιο για τον χειμώνα κλπ, κλπ, είναι οι ίδιοι πανύβλακες που θεωρούν ότι ο πόλεμος γίνεται μόνο με όπλα. Είναι οι ίδιοι που θεωρούν ότι σε μία χώρα που αυξάνονται όλοι οι αρνητικοί δείκτες, που το Σύνταγμα έχει γίνει κουρελόχαρτο, που κάνουμε ό,τι μας διατάζουν οι ξένοι τοποτηρητές, που περνάνε νόμοι απάνθρωποι και αποτρόπαιοι με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, είναι λοιπόν οι ίδιοι που θεωρούν ότι ακόμη έχουμε δημοκρατία και ότι αυτό που ζούμε δεν είναι χούντα, ακριβώς επειδή τα τανκς δεν βγήκαν ποτέ στους δρόμους. Λες και κάποιος τους διαβεβαίωσε εγγράφως κάποτε ότι οι χούντες μόνο έτσι γίνονται. Και όλα αυτά γίνονται γιατί; Διότι έτσι τα απαιτεί η Ευρωπαϊκή φερόμενη και Ένωση, που πλέον αποδεδειγμένα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με δημοκρατικές διαδικασίες. Για την Ευρωπαϊκή τάχα μου Ένωση όλα είναι τράπεζες, όλα είναι λεφτά. Τίποτε άλλο δεν υπάρχει. Και η τραγική ειρωνεία είναι ότι το μέσον που δημιουργήθηκε πριν από 60 χρόνια για να αποφευχθεί ο πόλεμος πλέον έχει γίνει ο δούρειος ίππος που πιθανώς να ξεκινήσει τον πόλεμο: τις τελευταίες τρεις εβδομάδες ο Γιουνκέρ τρεις φορές έχει πει ότι φοβάται πως μπορεί να οδηγηθούμε όχι μόνο σε απλές συρράξεις αλλά μπορεί και σε πόλεμο. Αν και μεγαλύτερη αξία θα είχε αν το έλεγε ως ενεργός αξιωματούχος και όχι απλά ως τέως, έχει κάποια αξία έστω κι έτσι.

Αλήθεια, γιατί πήγε ο Μπαρόζο με κάτι άλλους Ευρωπαίους αξιωματούχους στη Μόσχα σήμερα για να συζητήσουν για την Κύπρο; Τι δουλειά έχει ο Μπαρόζο στην Μόσχα την στιγμή που ο Κύπριος ΥΠΟΙΚ προσπαθεί να κάνει κάποια καλή συμφωνία; Σα να μου θυμίζει κάτι από Γιάλτα αυτό. Στην Ελλάδα μεγάλε θα έχεις ένα 10% ψήφων και ως εκεί, δεν βάζεις χέρι παραπέρα. Και όντως τη σεβάστηκε την συμφωνία ο Στάλιν ακόμη και στον εμφύλιο.

Είναι, λοιπόν, προφανές ότι όλα πάνε βάσει σχεδίου. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες του βορρά όχι μόνο ξέρουν αλλά παρακολουθούν κιόλας αν όλα πάνε όπως τα είχαν σχεδιάσει, αν ο οικονομικός στραγγαλισμός του ευρωπαϊκού Νότου συνεχίζει όπως πρέπει να κάνει. Ο οποίος ευρωπαϊκός Νότος διέπραξε ένα ολέθριο ιστορικό σφάλμα προχθές. Έπρεπε όλοι να συσπειρωθούν πλάι στην Κύπρο και να γίνουν ένα σώμα απέναντι στον επελαύνοντα οικονομικό ναζισμό. Αντ' αυτού παρέμεινε σύσσωμος απαθής. Βέβαια θα μου πεις, ποιος θα συσπειρωνόταν; Ο Σαμαράς και ο Στουρνάρας; Αυτοί την ίδιαν στιγμή ψήφιζαν υπέρ του δίτροχου και της πολιτικής του. Σωστό κι αυτό. Από τους δικούς μας τους πολιτικούς -εκεί έχει φτάσει η κατάντια μας- δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε άλλο ή μάλλον για να το θέσω σωστά, τίποτε καλό. Δεν υπάρχουν πατριώτες Έλληνες πολιτικοί εδώ και πολλά χρόνια, γι'αυτό άλλωστε και η Ελλάδα δεν θα είναι Ελλάδα σε λίγα χρόνια: ήδη οι διεργασίες για την κοσσοβοποίηση της Θράκης έχουν ξεκινήσει. Οι "φίλοι" μας οι Τούρκοι δε, καθημερινά εντείνουν τις πιέσεις τους και είναι βέβαιον ότι μόνο κερδισμένοι θα βγουν από αυτήν την τακτική στα φιλέτα του Αιγαίου. Πριν λίγες μέρες σκοπιανός διπλωμάτης (προσοχή: ούτε μπλόγκερ, ούτε παρακρατική ομάδα, αλλά διπλωμάτης) έβγαλε χάρτη που συμπεριελάμβανε όλη τη Μακεδονία και την παρουσίαζε ως σκοπιανή, υπονοώντας αλύτρωτες πατρίδες τάχα μου. Τι έχουμε λοιπόν; Είμαστε ένα παγκαλισμένος λαός, δηλαδή με σύνδρομα συνενοχής ότι μαζί τα φάγαμε αποδεικνύοντας ότι το ελληνικό γένος έχει μόνο λίπος στον εγκέφαλο (εξάλλου αυτό αποδεικνύεται και από τους χρυσαυγήτες), έχουμε καταντήσει εντελώς δουλοπρεπείς και αναξιοπρεπείς που μόνο από τους άλλους μπορούμε να περιμένουμε κάτι. Αν κάνουν κάτι οι Κύπριοι, οι Πορτογάλοι, οι Ισπανοί. Όλοι πλην ημών.

Σε ποια φάση του σεναρίου είμαστε λοιπόν; Στο ότι οι Κύπριοι πρέπει να "συμμορφωθούν" και να κάνουν "αυτό που πρέπει". Και για να το διασφαλίσουμε, ας μείνουν δέκα μερούλες δίχως φράγκο στην τσέπη με κλειστές τράπεζες, με ΑΤΜ ν'αδειάζουν και δίχως καν να μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις πιστωτικές ώστε να πεινάσουν, για να δούμε τι θα κάνουν; Μήπως μετά θα παρακαλάνε έξω από το Κοινοβούλιό τους να υπογράψουν τους όρους που πιθανώς να έχουν σκληρύνει κιόλας στο ενδιάμεσο;
Ήδη αυτήν την στιγμή που μιλάμε οι Κύπριοι έχουν αρχίσει και το ξανασκέφτονται ότι τελικώς μόνο το κούρεμα των καταθέσεων είναι η λύση και προτίθενται να το συζητήσουν μετατρέποντας ένα υπερήφανο αξιοπρεπές ΌΧΙ σε πλήρες φιάσκο, για το οποίο όμως δεν μπορείς να τους κατηγορήσεις. Όση αξιοπρέπεια και θέληση κι αν έχει ο κυπριακός λαός, δεν μπορεί να τα βάλει μόνος του απέναντι στο ναζιστικό θηρίο, απέναντι στη λαίλαπα που κατακαίει τα πάντα και κυρίως Ανθρώπους, Αρχές και Αξίες. Διότι η αλήθεια είναι και πάλι η ίδια: την Κύπρο την ξαναπούλησαν όλοι και πρώτοι απ'όλους το ελληνικό πολιτικό (υπηρετικό) προσωπικό. Ξανά. Διότι προέχει η σωτηρία των τραπεζών μόνο. Θυμάστε τι είχε πει ο Βενιζέλος στο Κυνοβούλιο; Ότι η σωτηρία της χώρας δεν ταυτίζεται με την σωτηρία των πολιτών.



Πόσο κυνικό, πόσο φρικτό. Και ο άνθρωπος αυτός ακόμη λαμβάνει ποσοστά τέτοια που τον βάζουν ξανά στο Κυνοβούλιο, αντί να καταπνιγεί στον βόθρο της Ιστορίας όπως είναι και το μόνο που του αρμόζει.

Ας συγκεφαλαιώσουμε λοιπόν: όταν γινόταν το μεγάλο τραπεζικό πάρτυ με τα ατελείωτα μπόνους εσύ πόσα πήρες ηλίθιε πολίτη; Τίποτε. Έπαιρνες μόνο δάνεια τα οποία αν και επέστρεφες στο πολλαπλάσιο σου παρουσιάζονταν και ως ευγενική παραχώρηση. Στα ονόμαζαν ανάπτυξη και ευημερία, στα ταύτιζαν με την Ισχυρά Ελλάς. Τώρα που οι τραπεζικές κραιπάλες οδήγησαν το τραπεζικό σύστημα στο βάραθρο, σου λένε ότι ο κακός κρατισμός πρέπει να κρατικοποιήσει τις τράπεζες και μάλιστα έναντι αδράς εξαγοράς διότι προέχει η σωτηρία των τραπεζών και μόλις τις εξυγιάνει πρέπει άμεσα να τις ξαναπουλήσει έναντι πινακίου φακής διότι απαγορεύεται το κακό κράτος να έχει τράπεζες. Πως θα γίνει η εξυγίανση; Με δικά σου λεφτά, με δική σου περιουσία. Το απαιτεί η Ευρωπαϊκή δήθεν Ένωση. Και αν δεν μπορέσεις να φανείς αντάξιος των απαιτήσεων των Ευρωπαίων ηγετών, θα πρέπει να σου πάρουμε το σπίτι, να σε αφήσουμε δίχως φάρμακα και σχολεία, θα πρέπει να σου κόψουμε και άλλο τον μισθό και την σύνταξη, θα πρέπει να σε απολύσουμε, να σε κάνουμε να τρως από κάδους, να σου πάρουμε το σπίτι, να σου μολύνουμε το περιβάλλον. Και όταν τα τελειώσουμε όλα αυτά και σωθεί αυτό που εμείς ορίζουμε ως κράτος, τότε θα σου πούμε κιόλας ότι σε σώσαμε και θα είσαι υποχρεωμένος να μας φιλήσεις και το χέρι, να είσαι ευγνώμων. Και το καλύτερο είναι ότι θα σε κάνουμε να θες κι άλλη σωτηρία, όταν την ίδια στιγμή πλήθος γελοίων τε και ηλιθίων θα κοάζει ως βοθρόλυμμα ότι "έως το 2010 όμως οι στατιστικές άλλα δείχνουν".

Αυτή, λοιπόν, είναι η Ευρώπη στην οποίαν ζούμε. Ευρωπαϊκή μεν, αλλά όχι Ένωση.  Πιο πολύ ταιριάζει ο όρος Ευρωπαϊκή Εκκένωση. Παντελώς απάνθρωπη, δίχως Δίκαιο, δίχως Όραμα, μόνο για τα γαμημένα τα λεφτά. Μία Ευρώπη από τις Τράπεζες για τις Τράπεζες. Οι βόρειοι λαοί έχουν την εντύπωση ότι τα νότια... λαμόγια πληρώνουν τις αμαρτίες που έχουν διαπράξει. Πράγματι, εμείς δεν δουλέψαμε ποτέ, μια ζωή καθόμασταν. Όταν όμως θα έρθει η ώρα να ξεζουμιστούν κι αυτοί, θα είναι πολύ αργά πλέον και θα ψάχνουν ματαίως για συμμάχους. Θα το καταλάβουν και αυτοί σαν έρθει κι αυτών η σειρά. Διότι έτσι είναι το παιχνίδι. Το ευρώ δομήθηκε με τέτοιον τρόπο ώστε να έχει πρόβλημα, γι'αυτό και δεν κάνουν τίποτε για να το διορθώσουν. Πόσα χρόνια συζητάμε για τα δομικά προβλήματα του ευρώ; Έχουν κάνει τίποτε οι αρμόδιοι; Ή μήπως τα ξέρουμε εμείς και δεν τα ξέρουν αυτοί; Το έχετε αναλογιστεί ποτέ; Τι πρόοδο έχουμε σημειώσει στα αποδεδειγμένα ευρωπαϊκά προβλήματα; Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με ανικανότητα και ανεπάρκεια, ή με ηθελημένη αδράνεια; Εδώ είναι το ερώτημα.

Σύμφωνα με ένα πολύ πρόσφατο άρθρο των New York Times (τους οποίους ούτε κακούς αριστερούς τους λες, ούτε τίποτε αντίστοιχο) το οποίο μου υπέδειξε η eskarina, όπου κάνουν έναν κα-τα-πλη-κτι-κό παραλληλισμό του μεγάλου κραχ της αμερικανικής οικονομίας το 29 και της ελληνικής κρίσης (για να καταλάβετε τι ακριβώς ζούμε και τι μέτρο σύγκρισης μας έχουν δίπλα), όλοι οι δείκτες είναι παρόμοιοι πλην ενός: των δημοσίων επενδύσεων.

Τότε οι αμερικάνοι για να βγουν από την κρίση έριχναν ρευστό μόνοι τους. Εμείς πιεζόμαστε όμως και άλλο και άλλο και άλλο ώστε να περιμένουμε τις σαμάρειες επενδύσεις. Και ακριβώς επειδή εμείς δεν ρίχνουμε λεφτά σαν κράτος παρά μόνο ξεπουλάμε ανορθώνοντας τις οικονομίες των άλλων κρατών, ενώ αντιθέτως στην αμερικανική κρίση υπήρχε όντως ανάκαμψη από ένα σημείο κι έπειτα, εδώ οι δείκτες συνεχίζουν την κατιούσα και θα συνεχίζουν εις τον αιώνα τον άπαντα (το λεγόμενο death spiral). Εδώ λοιπόν δύο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε: είτε ότι οι Γερμανοί δεν έχουν ακουστά την αμερικανική κρίση του 29 και κάνουν πειράματα, είτε την έχουν ακουστά αλλά δεν γουστάρουν να έρθει ανάκαμψη διότι μας θέλουν με το κεφάλι κάτω, να κάνουμε ότι ζητάνε, να τους παίρνουμε πίπες κι εκτός από το να λέμε κι ευχαριστώ από πάνω να θέλουμε κι άλλες, κι άλλες κι άλλες και πάνω απ'όλα να εκμεταλλεύονται αυτοί τον εθνικό μας πλούτο. Διότι θα είμαστε ευγνώμονες με μισθούς των 300 ευρώ διότι τουλάχιστον θα έχουμε δουλίτσα. Μπορεί βέβαια να μην σου φτάνουν ούτε ψωμί να πάρεις, αλλά δουλειά θα έχεις. Και όταν τον άλλον τον έχεις συνεχώς στην πρέσσα, τι θα γυρίσει να σου κάνει; Τίποτε. Μεριμνούν οι Πάγκαλοι γι'αυτό, οι μαζί τα φάγαμε.
Μόνο που έχουμε ξεχάσει ότι και η Νιγηρία έχει πετρέλαια αλλά τα λεφτά δεν πάνε στο κράτος, δεν πάνε στους πολίτες.

Έχουμε ξαναπεί ότι για να κάνεις ένα κοινό νόμισμα πρέπει πρώτα να έχεις άλλα πράγματα όπως κοινό τραπεζικό σύστημα και προπάντων πολιτική ένωση. Κοινό νόμισμα δίχως πολιτική ένωση δεν έχει νόημα και γι'αυτό είχε γίνει η προσπάθεια για το κοινό ευρωπαϊκό Σύνταγμα άλλωστε. Το διαπιστώσαμε πικρά το όλο ζήτημα. Εδώ λοιπόν υπεισέρχεται ένα άλλο σημαντικό ερώτημα: αυτούς που  σου κάνουν όλα αυτά που σου κάνουν, αυτούς που δε δίνουν την παραμικρή αξία στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και στην ανθρώπινη ζωή, θα τους εμπιστευθείς να σε κάνουν και συνομοσπονδία; Θα εμπιστευθείς να σου γράψουν Σύνταγμα και Νόμους; Εν ολίγοις, το ερώτημα μπορεί να περιοριστεί ως εξής: είσαι πια τόσο αφελής ή τόσο μαλάκας;

Την απάντηση την ξέρεις μόνο εσύ.
Καθρέπτη έχεις στο σπίτι σου, φαντάζομαι.
Και όσο εσύ θα αποφασίζεις το ευρωπαϊκό όνειδος θα συνεχίζεται διότι όπως είχε πει και ο Μητσοτάκης "οι τράπεζές μας περνάνε δύσκολες ώρες". Προφανώς εμείς τα περνάμε φίνα, σαν το εκείνον και το σόι του.

Όπως και να'χει, σίγουρα η επιβίωση είναι ο στόχος, αλλά πρέπει να διασφαλίζεται και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και οι Κύπριοι εν αντιθέσει με'μάς έδειξαν έστω και για κάποιες ώρες ότι δεν το έχουν λησμονήσει. Και μόνο γι'αυτό τους αξίζουν τα θερμότερα των συγχαρητηρίων.
Χαίρετε.