Παλινορθώσεως της Δημοκρατίας εις την χώραν μεταξύ άλλων.
Δεν ξέρω πόσοι παρακολουθήσατε την εκδήλωση που έλαβε χώρα στο προεδρικό μέγαρο. Αν δεν την είδατε κυριολεκτικά χάσατε. Ε, λοιπόν αυτή η χώρα τουλάχιστον έχει την πολυτέλεια να έχει συνεχόμενους κιόλας δύο εκπληκτικούς Προέδρους της Δημοκρατίας, εγώ αυτό ξέρω. Σοβαρότατους, λιτούς, με πλήρη επαφή με την πραγματικότητα και απόλυτη συναίσθηση του ελληνικού γίγνεσθαι καθώς και των καθηκόντων τους. Γενικά έχουμε καλούς Προέδρους της Δημοκρατίας (γι'αυτό και έχουν συρρικνωθεί τα καθήκοντά τους άλλωστε), όμως ιδίως οι Κύριοι Στεφανόπουλος και Παπούλιας πραγματικά έχουν κλέψει (δικαίως) όλες τις εντυπώσεις. Μην ξεφεύγουμε όμως. Ο Λόγος του Προέδρου ήταν απλά συγκλονιστικός. Βέβαια δεν ξέρω αν προσέξατε τις ξινισμένες μάπες των πολιτικοί μας οι οποίοι ήξεραν εκ των προτέρων ότι θα έμεναν νηστικοί στην συνέχεια, μιας και στο πλαίσιο των ευρυτέρων οικονομικών αγγουριών που μας χώνει από πίσω ο πρώην έμπορας κύριος Παπαθανασίου, ο Πρόεδρος αποφάσισε περικοπές. Και μπράβο του. Και το θέμα δεν είναι μόνο το τι έκανε στην πράξη, αλλά και το τι έθιξε με τα λόγια του... Μμμμ, μπερδευτήκατε, έ; Ναι, το ξέρω, συνήθως το ανάποδο ισχυριζόμαστε, όμως σε κάποιες περιπτώσεις (ως η προκειμένη) δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει. Και αυτό ακριβώς έγινε με τον λόγο του Προέδρου, ο οποίος τα έχωσε πατόκορφα στους πολιτικούς οι οποίοι πλέον έχουν χάσει κάθε αίσθημα μέτρου. Οι αρχαίοι έλεγαν μέτρον άριστον. Οι πολιτικοί μας το έχουν παραφράσει εις μέτρον άχρηστον. Βέβαια, υπήρξαν και κάποια προβληματάκια....
Ένα εκ των οποίων αποτελεί και ο κύριος Σιούφας επί παραδείγματι, ο οποίος δεν ξέρω κατά πόσον έπεσε θύμα τραγικής συμπτώσεως ή ήθελε απλώς να περάσει μέσα από τη θερινή ραστώνη εκείνο το κατάπτυστο νομοθέτημα για την δεύτερη σύνταξη των βουλευτών! Αριστούργημα σε βαθμό ανοσιουργήματος. Τα έχουμε ξαναπεί άλλωστε, πεινάνε οι πολιτικοί μας. Δεν τους φτάνει ο παχυλός μισθός τους ως αντάλλαγμα στο κοπροσκύλιασμά τους, δεν τους φτάνουν τα τσάμπα κινητά και αυτοκίνητα, τα οδοιπορικά και οι τσάμπα διαμονές, δεν τους φτάνουν τα επιπλέον δωράκια από επιτροπές κλπ, θέλουν και δεύτερη σύνταξη αφενός προκειμένου να έχουν εξασφαλισμένα τα γεράματά τους, αφετέρου για να μην αδικούνται από τον νόμο περί Ασυμβίβαστου. Γιατί ρε παιδιά; Οι μίζες δεν φτάνουν;
Διότι όχι τίποτε άλλο, αλλά έβλεπα και τα πόθεν χέσες τους. Και δεν το κρύβω ότι μελαγχόλησα με την ανικανότητα κυρίως των πολιτικοί αρχηγοί (και ακόμη ειδικότερα όσων γίνονται πρωθυπουργοί). Διότι ένας άνθρωπας δεν έχει βρεθεί να μου εξηγήσει πως είναι δυνατόν να διαλέγουν όλοι τους και διαχρονικά τους χειροτέρους όλων για Υπουργούς Οικονομίας; Ειλικρινά δεν δύναμαι να το κατανοήσω. Καθόμουν και διάβαζα, τόσες χιλιάδες ευρά από μετοχές, άλλα τόσα από επενδύσεις, άλλα παρατόσα από ομόλογα και πάει λέγοντας. Με λίγα λόγια οι απόλυτοι οικονομολόγοι, οι άκρως επιτυχημένοι, είναι πάντοτε εκτός του Υπουργείου-φωτιά, με αποτέλεσμα να δείχνουν την οικονομική τους δεινότητα αυστηρά και μόνο στην δική τους τσέπη. Ανεπίτρεπτο. Κανονικά ας πούμε, θα έπρεπε ήδη ο Καραμανλής να έχει βάλει για ΥΠΕΘΟ τον Αλαβάνο, του οποίου το πόθεν χέσες διαβάζεις και σε πιάνει ίλιγγος. Όχι ότι είναι ο μόνος φυσικά, μην τον αδικούμε τον Αλέκο, όσο απεχθής κι αν μου είναι. Βέβαια υπάρχει και η αντίπερα όχθη, όπως πχ η Αλέκα, η οποία ανταπεξέρχεται των υποχρεώσεών της με τα μόλις 80 (εάν θυμάμαι καλά τον αριθμό) ευρά που έχει στην άκρη. Τι να πεις, συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες. Κάτι άλλο που μου έκανε μεγάλη εντύπωση πάντως είναι ότι οι περισσότεροι πολιτικοί εκτός από στυγνοί οικονομολόγοι έχουν και αριστουργηματικές μεσιτικές ικανότητες. Μετά το όγδοο πόθεν χέσες η αλήθεια είναι ότι έχασα το μέτρημα πόσα σπίτια έχει ο καθένας στην κατοχή του. Όπου αν φυσικά ενθυμηθώ τα όχι μακρυνά γεγονότα Παυλίδη, τελικώς τείνω να συμπεράνω ότι είναι όλοι τους λαγωνικά της καλυτέρας ράτσας, αφού μυρίζονται την ευκαιρία από μακρυά. Ένα ειλικρινές μεγάλο μπράβο σε όλους τους εθνοπατέρες μας. Πάντως για να επαναφέρω (ελαφρώς αναγραμματιζόμενο φυσικά) και ένα σχόλιο που διάβασα σε εφημερίδα, χέσες ήταν, πόθεν όχι.
Μμμμ... κάπου μου ξέφυγε η λέξη "μίζες" πιο πάνω και θυμήθηκα κι αυτόν τον Χριστοφοράκο, ο οποίος έχει δημιουργήσει εμφύλιο σύρραξη στο πολιτικό σκηνικό του τόπου μας, αφού τόσο η νουδού όσο και το ΠΑΣΟΚ επιδίδονται σε ανένδοτο αγώνα όχι για το ποιος δεν τα πήρε, αλλά για το ποιος τα πήρε δεύτερος καθώς και για το ποιος πήρε τα λιγότερα! Και φυσικά, το ηθικόν δίδαγμα που εδώ και μήνες έχουμε αποκαλύψει από τούτο δώ το βλογ παραμένει άθικτο κι ασπίλωτο: η υπόθεση Ζήμενς είναι ένα σκάνδαλο στο οποίο κάποιοι έχουν δωροδοκήσει αλλά ουδείς τα έχει τσεπώσει! Ένα ακόμη ελληνικό θαύμα, εφάμιλλο του εκπληκτικού νέου μουσείου της Ακροπόλεως το οποίο ευτυχώς ένεκα θερινών διακοπών το άφησαν επιτέλους στην ησυχία του αναφορικά με την πατρότητα και του ιδίου αλλά και του ονείρου του...
Όποιος τολμήσει να ισχυριστεί ότι στην Ελλάδα πλήττει, λυπάμαι που το λέω αλλά είναι κοινός ψεύτης...
Δεν ξέρω πόσοι παρακολουθήσατε την εκδήλωση που έλαβε χώρα στο προεδρικό μέγαρο. Αν δεν την είδατε κυριολεκτικά χάσατε. Ε, λοιπόν αυτή η χώρα τουλάχιστον έχει την πολυτέλεια να έχει συνεχόμενους κιόλας δύο εκπληκτικούς Προέδρους της Δημοκρατίας, εγώ αυτό ξέρω. Σοβαρότατους, λιτούς, με πλήρη επαφή με την πραγματικότητα και απόλυτη συναίσθηση του ελληνικού γίγνεσθαι καθώς και των καθηκόντων τους. Γενικά έχουμε καλούς Προέδρους της Δημοκρατίας (γι'αυτό και έχουν συρρικνωθεί τα καθήκοντά τους άλλωστε), όμως ιδίως οι Κύριοι Στεφανόπουλος και Παπούλιας πραγματικά έχουν κλέψει (δικαίως) όλες τις εντυπώσεις. Μην ξεφεύγουμε όμως. Ο Λόγος του Προέδρου ήταν απλά συγκλονιστικός. Βέβαια δεν ξέρω αν προσέξατε τις ξινισμένες μάπες των πολιτικοί μας οι οποίοι ήξεραν εκ των προτέρων ότι θα έμεναν νηστικοί στην συνέχεια, μιας και στο πλαίσιο των ευρυτέρων οικονομικών αγγουριών που μας χώνει από πίσω ο πρώην έμπορας κύριος Παπαθανασίου, ο Πρόεδρος αποφάσισε περικοπές. Και μπράβο του. Και το θέμα δεν είναι μόνο το τι έκανε στην πράξη, αλλά και το τι έθιξε με τα λόγια του... Μμμμ, μπερδευτήκατε, έ; Ναι, το ξέρω, συνήθως το ανάποδο ισχυριζόμαστε, όμως σε κάποιες περιπτώσεις (ως η προκειμένη) δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει. Και αυτό ακριβώς έγινε με τον λόγο του Προέδρου, ο οποίος τα έχωσε πατόκορφα στους πολιτικούς οι οποίοι πλέον έχουν χάσει κάθε αίσθημα μέτρου. Οι αρχαίοι έλεγαν μέτρον άριστον. Οι πολιτικοί μας το έχουν παραφράσει εις μέτρον άχρηστον. Βέβαια, υπήρξαν και κάποια προβληματάκια....
Ένα εκ των οποίων αποτελεί και ο κύριος Σιούφας επί παραδείγματι, ο οποίος δεν ξέρω κατά πόσον έπεσε θύμα τραγικής συμπτώσεως ή ήθελε απλώς να περάσει μέσα από τη θερινή ραστώνη εκείνο το κατάπτυστο νομοθέτημα για την δεύτερη σύνταξη των βουλευτών! Αριστούργημα σε βαθμό ανοσιουργήματος. Τα έχουμε ξαναπεί άλλωστε, πεινάνε οι πολιτικοί μας. Δεν τους φτάνει ο παχυλός μισθός τους ως αντάλλαγμα στο κοπροσκύλιασμά τους, δεν τους φτάνουν τα τσάμπα κινητά και αυτοκίνητα, τα οδοιπορικά και οι τσάμπα διαμονές, δεν τους φτάνουν τα επιπλέον δωράκια από επιτροπές κλπ, θέλουν και δεύτερη σύνταξη αφενός προκειμένου να έχουν εξασφαλισμένα τα γεράματά τους, αφετέρου για να μην αδικούνται από τον νόμο περί Ασυμβίβαστου. Γιατί ρε παιδιά; Οι μίζες δεν φτάνουν;
Διότι όχι τίποτε άλλο, αλλά έβλεπα και τα πόθεν χέσες τους. Και δεν το κρύβω ότι μελαγχόλησα με την ανικανότητα κυρίως των πολιτικοί αρχηγοί (και ακόμη ειδικότερα όσων γίνονται πρωθυπουργοί). Διότι ένας άνθρωπας δεν έχει βρεθεί να μου εξηγήσει πως είναι δυνατόν να διαλέγουν όλοι τους και διαχρονικά τους χειροτέρους όλων για Υπουργούς Οικονομίας; Ειλικρινά δεν δύναμαι να το κατανοήσω. Καθόμουν και διάβαζα, τόσες χιλιάδες ευρά από μετοχές, άλλα τόσα από επενδύσεις, άλλα παρατόσα από ομόλογα και πάει λέγοντας. Με λίγα λόγια οι απόλυτοι οικονομολόγοι, οι άκρως επιτυχημένοι, είναι πάντοτε εκτός του Υπουργείου-φωτιά, με αποτέλεσμα να δείχνουν την οικονομική τους δεινότητα αυστηρά και μόνο στην δική τους τσέπη. Ανεπίτρεπτο. Κανονικά ας πούμε, θα έπρεπε ήδη ο Καραμανλής να έχει βάλει για ΥΠΕΘΟ τον Αλαβάνο, του οποίου το πόθεν χέσες διαβάζεις και σε πιάνει ίλιγγος. Όχι ότι είναι ο μόνος φυσικά, μην τον αδικούμε τον Αλέκο, όσο απεχθής κι αν μου είναι. Βέβαια υπάρχει και η αντίπερα όχθη, όπως πχ η Αλέκα, η οποία ανταπεξέρχεται των υποχρεώσεών της με τα μόλις 80 (εάν θυμάμαι καλά τον αριθμό) ευρά που έχει στην άκρη. Τι να πεις, συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες. Κάτι άλλο που μου έκανε μεγάλη εντύπωση πάντως είναι ότι οι περισσότεροι πολιτικοί εκτός από στυγνοί οικονομολόγοι έχουν και αριστουργηματικές μεσιτικές ικανότητες. Μετά το όγδοο πόθεν χέσες η αλήθεια είναι ότι έχασα το μέτρημα πόσα σπίτια έχει ο καθένας στην κατοχή του. Όπου αν φυσικά ενθυμηθώ τα όχι μακρυνά γεγονότα Παυλίδη, τελικώς τείνω να συμπεράνω ότι είναι όλοι τους λαγωνικά της καλυτέρας ράτσας, αφού μυρίζονται την ευκαιρία από μακρυά. Ένα ειλικρινές μεγάλο μπράβο σε όλους τους εθνοπατέρες μας. Πάντως για να επαναφέρω (ελαφρώς αναγραμματιζόμενο φυσικά) και ένα σχόλιο που διάβασα σε εφημερίδα, χέσες ήταν, πόθεν όχι.
Μμμμ... κάπου μου ξέφυγε η λέξη "μίζες" πιο πάνω και θυμήθηκα κι αυτόν τον Χριστοφοράκο, ο οποίος έχει δημιουργήσει εμφύλιο σύρραξη στο πολιτικό σκηνικό του τόπου μας, αφού τόσο η νουδού όσο και το ΠΑΣΟΚ επιδίδονται σε ανένδοτο αγώνα όχι για το ποιος δεν τα πήρε, αλλά για το ποιος τα πήρε δεύτερος καθώς και για το ποιος πήρε τα λιγότερα! Και φυσικά, το ηθικόν δίδαγμα που εδώ και μήνες έχουμε αποκαλύψει από τούτο δώ το βλογ παραμένει άθικτο κι ασπίλωτο: η υπόθεση Ζήμενς είναι ένα σκάνδαλο στο οποίο κάποιοι έχουν δωροδοκήσει αλλά ουδείς τα έχει τσεπώσει! Ένα ακόμη ελληνικό θαύμα, εφάμιλλο του εκπληκτικού νέου μουσείου της Ακροπόλεως το οποίο ευτυχώς ένεκα θερινών διακοπών το άφησαν επιτέλους στην ησυχία του αναφορικά με την πατρότητα και του ιδίου αλλά και του ονείρου του...
Όποιος τολμήσει να ισχυριστεί ότι στην Ελλάδα πλήττει, λυπάμαι που το λέω αλλά είναι κοινός ψεύτης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου