Έρμε Αριστοφάνη...

Πήρε χθες το μάτι μου ότι το φυσικό πρόσωπο που ήταν πίσω από την φεηστσιμβουκική σελίδα του Γέροντος Παστίτσιου καταδικάστηκε σε 10 μήνες φυλάκιση με αναστολή για κατ' εξακολούθηση καθύβριση του θρησκεύματος, ποινή που είχε εφέσιμο χαρακτήρα. Δεν το κρύβω ότι εντυπωσιάστηκα από πολλά πράγματα.

Πριν πάω παρακάτω και μιας και ο φίλτατος ζαφεώδ έχει κάνει μια πολύ καλή και λιτή προσέγγιση στο ζήτημα, θα ήθελα να διευκρινίσω κάποια πράγματα που αφορούν αποκλειστικά εμένα και τα αυστηρά προσωπικά μου γούστα.

Πιο συγκεκριμένα, ουδέποτε είχα κάνει το περιβόητο like στην συγκεκριμένη σελίδα. Γιατί; Διότι δεν την γούσταρα. Γιατί δεν την γούσταεα; Διότι θεωρούσα ότι το χιούμορ του συγκεκριμένου ατόμου ήταν αρκετά κρύο για τα γούστα μου και γενικά το έβρισκα σε αρκετά μεγάλο βαθμό χαζό το όλο στυλ που είχε επιλέξει και όπως κάνω σε όλες τις αντίστοιχες περιπτώσεις επιλέγω να μην διαβάζω τα ενδεχομένως 5-10 καλά σκηνικά ή ατάκες λουζόμενος ταυτόχρονα και 500 κοτσάνες ή κρυάδες. Ξαναλέω και το τονίζω, όλα αυτά σύμφωνα με τα δικά μου γούστα. 

Προφανώς όμως για τα γούστα κάποιων άλλων η συγκεκριμένη σελίδα ήταν κεγαμό να'ούμ. Περί ορέξεως ουδείς λόγος, για όλους. Εν τάχει να αναφέρω και τον λόγο περί των γούστων μου, ο οποίος δεν είναι άλλος από το ότι θεωρούσα ανέκαθεν ότι η συγκεκριμένη σελίδα πιο πολύ είχε σαν στόχο να κοροϊδεύει τους πιστοί  και όχι να στηλιτεύει τα κακώς κείμενα της συγκεκριμένης θρησκείας που είναι και η επικρατούσα (πράγμα που θεωρώ ανεπίτρεπτο διότι όπως ο εν λόγω χρήστης είχε κάθε δικαίωμα να σατιρίζει αυτά που βλέπει, έτσι και ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να επιλέγει σε ποια πλευρά της Γνώσης επιθυμεί να βρίσκεται και εν προκειμένω του σκοταδισμού. Τι να κάνουμε δηλαδή; Υπάρχει κόσμος που πιστεύει ότι το φίδι μίλησε στην Εύα. να τους κρεμάσουμε;).

Σε κάθε περίπτωση και για να μην ξεφεύγω, δηλαδή ανεξάρτητα το πως έβλεπα εγώ αυτήν την σελίδα ή πως την έβλεπαν άλλοι, ο συγκεκριμένος χρήστης είχε κάθε δικαίωμα να σατιρίσει με τον προσωπικό του (μη υβριστικό, μήτε προσβλητικό εκτιμώ) τρόπο αυτά που θεωρούσε ότι χρίζουν σάτιρας, η οποία σάτιρα να υπενθυμίσουμε δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο των υποτιθέμενων επαγγελματιών του είδους αλλά δικαίωμα όλων μας.

Έχουμε και λέμε λοιπόν: σύμφωνα με την κοινή λογική, αυτό το πολύ σπάνιο πράγμα που απουσιάζει πλήρως από τις μέρες μας σε τούτον τον τόπο, ο Εφραίμ που αντί να ασχολείται με την σωτηρία της ψυχής του είχε γίνει κτηματομεσίτης τε και χρηματιστής γνωρίζοντας τρέχουσες αξίες κλπ, κλπ δεν αποτελεί καθύβριση του (συγκεκριμένου) θρησκεύματος. Να υπενθυμίσουμε πως όταν ο Εφραίμ είχε αποστείλει επιστολή στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο Βαρθολομαίος του την είχε επιστρέψει επειδή δεν απαντούσε όπως επιτάσσει η θρησκεία (ήτοι θα μπορούσε να προέρχεται από τον Οικονομικό Ταχυδρόμο, ένα πράγμα). Φυσικά αυτό το θεματάκι δύσκολα θα το βρείτε στο διαδίκτυο όπως και πολλά άλλα αντίστοιχα. Μόνο όσοι το θυμούνται από τότε απλώς... το θυμούνται όπως γενικώς πολλά ξεχνιούνται για παράδειγμα τα της κατάληψης της Μο*νής Εσφιγμένου, τα αρκετά παλαιά (πλέον) γεγονότα στην Μητρόπολη Δημητριάδος (όπου μέχρι και οι πιστοί είχαν χωριστεί στα δύο, όπου η διένεξη είχε τελειώσει με τον θάνατο του ενός "υποψηφίου") κ.ο.κ. Πλήθος τα γεγονότα.

Ή μήπως είναι λίγα τα ροζ σκάνδαλα που έχουν ταλαιπωρήσει τους κόλπους της Εκκλησίας κατά το παρελθόν; Αμέτρητα είναι. Εξάλλου όλοι μας θυμόμαστε, νομίζω, τον αείμνηστο Χριστόδουλο να λέει ότι η Εκκλησία θα καθαρθεί μόνη της από τα σκάνδαλα όπως χαρακτηριστικά έλεγε (προκειμένου να μην παρέμβει το κράτος): Θλίβομαι για τα όσα ακούγονται αυτές τις ημέρες, δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος, ο οποίος τόνισε ότι το αίτημα για αυτοκάθαρση στην Εκκλησία είναι επιτακτικό. «Είμαι ο εγγυητής της κάθαρσης», πρόσθεσε. (από άρθρο της Ναυτεμπορικής με ημερομηνία 11/2/2005 παρακαλώ). Βέβαια μετά όπως όλοι θυμόμαστε η αυτοκάθαρση τελικώς μπήκε στο αρχείο (ημερομηνία άρθρου 29/1/2006) αφού όλα είχαν διαπιστωθεί καλώς καμωμένα, άρα δεν υπήρχε καμία απολύτως καθύβριση του θρησκεύματος. Τα ροζ σκάνδαλα μάλλον δεν είχαν συμβεί ποτέ, ο Απόστολος Βαβύλης δεν είχε υπάρξει (τον έχουμε ξεχάσει αυτόν, ε;), οι ιερές μπίζνες είναι αποκυήματα της φαντασίας, κανένας Μητροπολίτης δεν έχει βρεθεί με υπέρογκες καταθέσεις "για τα... γηρατειά" του (όπως πχ ο πάλαι ποτέ Αττικής) κ.ο.κ.
(ανοίγω παρένθεση για ένα απόσπασμα παλαιό άρθρο της Καθημερινής, με ημερομηνία 26/1/2003: Mε λησμονημένα ίσως πιο παλαιά γεγονότα, όπως, για παράδειγμα, του πρώην Δράμας Φιλίππου, του πρώην Aθηνών Iακώβου, του πρώην Πρεβέζης Στυλιανού, του πρώην Hλείας Aθανασίου, του πρώην Kυθήρων Iακώβου και με περισσότερο κοντινό, χρονικά, το μπαράζ των καταγγελιών του πρώην Mητροπολίτη Aττικής Nικοδήμου εις βάρος του νυν Aττικής κ. Παντελεήμονος για ομοφυλοφιλικές σχέσεις, ήρθε να προστεθεί και μία σειρά «διαδόσεων» τις οποίες εξετάζουν οι ανακριτικές αρχές για εκβιασμούς ιεραρχών με «σκανδαλώδη ζωή» από οργανωμένους εκβιαστές.

Bεβαίως, η υπόθεση του Mητροπολίτου Aττικής δεν εντάσσεται στην κατηγορία των εκβιασμών, όμως αυτό δεν έχει καμία σημασία, αφού κοινός παρονομαστής όλων αυτών των περιστατικών –παλαιών και νέων– είναι το «απολεσθέν» ήθος ή όχι ορισμένων Aρχιερέων και φυσικά η αναζήτηση της αλήθειας, όσο δύσκολη και αν είναι μια τέτοια προσπάθεια.). Προφανώς, λοιπόν, όλα αυτά είναι απολύτως φυσιολογικά και δεν αποτελούν καθύβριση της εν λόγω θρησκείας που προφανώς ακόμη και ο τότε Αρχιεπίσκοπος είχε πλανηθεί, αν κρίνουμε από τα λόγια του. Να συνεχίσουμε όμως...

Υποθέτω ότι τα παρακάτω (ενδεικτικά βίδεα) δεν αποτελούν καθύβριση της συγκεκριμένης θρησκείας που να δύναται να σκανδαλίσει τους πιστοί:

Ξύλο στον ναό της Αναστάσεως ανάμεσα σε τράγους (εκ του αμνός, μην παρεξηγούμαι). Έτος, 2008.

Αντίστοιχο σκηνικό, το 2011.

...όπως αντίστοιχα δεν αποτελεί καθύβριση το ότι μόνο αν πληρώσεις οι εκπρόσωποι της εν λόγω θρησκείας παρέχουν τις υπηρεσίες τους, όχι μόνο όταν χαίρεσαι αλλά και όταν θλίβεσαι.

Βέβαια σιγά, σιγά (και μιας και έχουμε εισαγάγει την... ηθική που τείνει να επικρατεί σε τέτοια ζητήματα) έχουμε εισέλθει και στο επίκεντρο του προβλήματος, διότι ο Γέρων Παστίτσιος στην πραγματικότητα είχε κάνει κάτι άλλο που ήταν και το πραγματικά αδικαιολόγητο της όλης ιστορίας αφού δεν συμμαζευόταν με την καμία από ένα σημείο κι έπειτα. Τι ήταν αυτό; Μα φυσικά η πλαστή είδηση του θαύματος με τον υποδιάκονο Αμφιλόχιο. Η ιστορία αυτή που ήταν παντελώς ανύπαρκτη απέδειξε πόσο βλάκες είναι όχι απλώς κάποιοι, αλλά αμέτρητοι, που τρώνε αμάσητο το ο,τιδήποτε. Το μόνο κριτήριο που απαιτείται σε τέτοιες περιπτώσεις είναι το να σου αρέσει αυτό που ακούς. Αν σου αρέσει αυτομάτως είναι και σωστό (και φυσικά το συγκεκριμένο θεματάκι το έχουν και άλλες ομάδες που αυτοπαρουσιάζονται ως οι κεγαμό της άλλης πλευράς κλπ, αλλά δεν είναι της παρούσης). Προφανώς, λοιπόν, το να τρως αμάσητο το ο,τιδήποτε αποδεικνύοντας στην πράξη το iq που σε διακρίνει και κυρίως, το να το διασπείρεις ως αληθινό δίχως να το έχεις ψάξει, ούτε αυτό είναι καθύβριση θρησκείας. Και ποιος σου φταίει στην περίπτωση που εσύ διέσπειρες ψευδείς φήμες; Μα φυσικά το εύκολο θύμα, δηλαδή εκείνος που έκανε την πλάκα αρχικά.

Καταλάβατε, λοιπόν, πως παίχτηκε το παιχνίδι; Όταν ένας άνθρωπος (με καλό ή κακό χιούμορ, δεν έχει καμία σημασία) ξεφτιλίζει κόσμο και κοσμάκη έχοντας απτή απόδειξη στα χέρια του (ήτοι την άβουλη αναμετάδοση της "ειδήσεως"), το πρόβλημα θα λυθεί σχετικά εύκολα αν καταβαραθρωθεί ο εμπνευστής της όλης ιστορίας. Και προκειμένου να επιλυθεί πιο αναίμακτα το όλο ζήτημα κάνουμε τα στραβά μάτια και σε όλα τα κακώς κείμενα ωσάν αυτά που εντελώς ενδεικτικά και χάριν του διαλόγου παραθέσαμε. Αν τώρα βάλουμε στην εικόνα και την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα ένεκα μνημονίου, διαφθοράς κλπ, ποιος θα ήθελε να δημιουργήσει έναν ακόμη (κυριολεκτικώς) μεγάλο εχθρό (αριθμητικά) με μία ενδεχόμενη αθωωτική απόφαση; Όπου σημειωτέον ότι εδώ υπάρχει και μια άλλη πολύ μεγάλη πλάκα που μάλλον έχει εξίσου ξεχαστεί: πολύ θα ήθελα να ξέρω τι υποστήριζαν όλοι αυτοί όταν προ ετών οι μουσουλμάνοι αντιδρούσαν για εκείνες τις περιβόητες δανέζικες γελοιογραφίες με τον Μωάμεθ. Μήπως τότε επειδή είχε να κάνει με το ισλάμ είχαν και περισσότερο χιούμορ; Αναρωτιέμαι δηλαδή...

Άρα με όλα αυτά που αναφέραμε ποιο είναι το συμπέρασμα;

Έχουμε γράψει και ξαναγράψει ότι η ελευθερία λόγου παύει να είναι ελευθερία όταν δεν τους αφορά όλους και ο γέρων Παστίτσιος είναι αναμφίβολα εις εξ αυτών. Βέβαια υποθέτω ότι τα ευκλεή παλικάρια της ΟΟΔΕ που έχουν θάψει (με πλήρεις διαστρεβλώσεις και παραχαράξεις όπως γίνεται πάντα σε αντίστοιχες περιπτώσεις) ο,τιδήποτε ελληνικό έχουν διαφορετική ελευθερία λόγου σε σχέση με τον Παστίτσιο, μάλλον διότι αυτοπαρουσιάζονται ως μελετητές και ταυτόχρονα τελούν υπό την άτυπη σκέπη της ορθοδόξου χειρός, άρα και γι'αυτό ουδείς ασχολείται μαζί τους. Αντίστοιχα μπορούμε να σχολιάσουμε για το πλήθος άλλων θρησκειών, μικρότερων ή μεγαλυτέρων που υπάρχουν εντός της ελληνικής επικράτειας οι οποίες αν και συνταγματικά προστατεύονται στην πραγματικότητα βρίσκονται υπό έναν άτυπο διωγμό, όπως αντίστοιχα υπό διωγμό βρίσκεται κάθε άλλη φιλοσοφική άποψη περί της έννοιας του θείου. Ας πούμε, ποιος έχει διωχθεί επειδή χρησιμοποίησε την φράση "γαμώ το Δία"; Βέβαια τώρα θα μου πείτε ότι δεν διώκεται κανείς σε τούτη τη χώρα της καθημερινής χριστοπαναγίας τε και των πολλών αγίων, με τον Δία θ'ασχοληθούν; Σωστό και λογικό: ποιος πιστός άραγε να παρεξηγηθεί από το πλήθος χριστοπαναγιών που ακούγονται σε καθημερινή βάση πανταχόθεν; 

Επίσης μην ξεχάσω και το χαρακτηριστικότερο, ίσως, παράδειγμα του παντελώς αμαθή (και τολμώ να πω, υβριστή, θυμηθείτε όσα είχε πει για τον Χώκινγκ για παράδειγμα) Μητροπολίτη Πειραιώς δε νομίζω να μπορεί να βρεθεί. Κοινώς στην Ελλάδα ακόμη και τα συνταγματικά δικαιώματα καθορίζονται όχι από το πνεύμα του Δικαίου αλλά από το πόσον κόσμο εκπροσωπούν και προστατεύονται ανάλογα με την πλευρά στην οποίαν βρίσκεσαι. Και κάπου εδώ καλό είναι να φανεί η απόλυτη στρέβλωση της υποτιθέμενης πλειοψηφίας που πλήθος κόσμου χρησιμοποιεί εδώ και χρόνια ως επιχείρημα, ότι αφού το λένε/κάνουν/πιστεύουν/κλπ οι πολλοί πρέπει να είναι έτσι. Ναι μεν στην Δημοκρατία οι λίγοι οφείλουν να αποδέχονται την απόφαση της πλειοψηφίας αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να την ενστερνίζονται κιόλας, και ούτε φυσικά να διώκονται για το αντίθετον των απόψεών τους. Γενικότερα θα πρέπει να γίνει απολύτως αντιληπτό ότι είναι άλλο πράγμα το Δίκαιον και άλλο το περί δικαίου αίσθημα: αυτά τα δύο πολλές φορές ταυτίζονται, άλλες πάλι όμως όχι. Οπότε δεν είναι ασφαλές να λέμε ότι αφού κάποιες ταυτίζονται (ή δεν ταυτίζονται) πρέπει και κατανάγκη πάντοτε να ισχύει το ίδιο. Γκέγκε;

Βέβαια από την άλλη αν το καλοσκεφτούμε, όπως έχουμε ξαναπεί, ούτε Δημοκρατία έχουμε, ούτε κράτος Δικαίου άρα από αυτήν την άποψη η ποινή στον Γέροντα Παστίτσιο μάλλον ουδεμία έκπληξη πρέπει να προκαλεί.

Ήμασταν ανέκαθεν ταλιμπάν και πάντα θα μείνουμε τέτοιοι. Αν διαβάσουμε, άλλωστε, προσεκτικά την ιστορία του Βυζαντίου (υπό το οποίο ήμασταν σχεδόν υπόδουλοι επί μία ολόκληρη χιλιετία) θα διαπιστώσουμε ότι η Αγία Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δεν χρειάστηκε ποτέ ιερά εξέταση διότι απλούστατα πάντοτε την είχε στο αίμα της. Και κάπως έτσι πέρασε και στο δικό μας αίμα, το οποίο επισφραγίστηκε από την ευλογία ότι ένεκα τουρκοκρατίας δεν γνωρίσαμε ποτέ Αναγέννηση. Αυτό ήταν ένα ακόμα από τα τεράστια δώρα των Τούρκων προς το ελληνικό έθνος. Φανταστείτε να την είχαμε γνωρίσει και να έπρεπε να την έχουμε απορρίψει τι δράμα θα βιώναμε.

Έρμε Αριστοφάνη και να'ξερες τι απογόνους έκανες.

Χαίρετε.