Και αναφέρομαι φυσικά στις κοπελάρες μας της εθνικής ομάδας υδατοσφαίρησης (ελληνιστί πόλο) η οποία νομίζω πλέον μπορεί δικαιότατα να συγκαταλέγεται ως η καλύτερη εθνική ομάδα από όλες, σε όλα τ'αθλήματα.
Πλάκα, πλάκα κάποια στιγμή πρέπει να κάτσω να πω 2-3 πραγματάκια για το πόλο που μετά την μπάλα είναι το αγαπημένο μου άθλημα, το οποίο πόλο χρόνια τώρα φωνάζω ότι κανονικά είναι το πραγματικό εθνικό μας σπορ. Μόλις βάλουμε κάτω τις επιτυχίες που μας έχει φέρει τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε συλλογικό θα διαπιστώσετε ότι θα χαθεί η μπάλα.
Όπως και να'χει μέχρι τότε, ξανά ένα μεγάλο μπράβο σε όλη την ομάδα, και στα κορίτσια και φυσικά στο καταπληκτικό τημ. Και μην ξεχνάμε την πικρή κουβέντα που είπε ο προπονητής Γ. Μορφέσης, καλά φωτογραφίζονται όλοι αυτοί τώρα μαζί με την ομάδα όπως γίνεται σε κάθε επιτυχία. Θα κάνουν τίποτε όμως γι'αυτήν; Κάτι είπα, ε;
Εξάλλου ως είναι πασίγνωστο σε αυτή τη χώρα μόνο οι πολιτικοί και τα λαμόγια επιβιώνουν. Μμμμμμμμ.... δύο φορές το ίδιο πράγμα είπα ή ιδέα μου είναι;
Ήδη από την περασμένη βδομάδα προσπαθώ να μαζέψω τα κομμάτια μου και να ανασυνταχθώ προκειμένου να σχολιάσω αυτό το περιβόητο ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ (ούτως ειπείν μάσα) και δεν μπορώ με τίποτε.
Θες η ζέστη; Θες η βεβαιότητα ότι και που μας τα παρουσιάσαν όλα τελεσίδικα, όταν θα έρθει η σωστή ώρα θα μας τα παρουσιάσουν όλα πάλι ετοιμόρροπα και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο; Θες το κουραστικόν του πράγματος; Διότι μην κρυβόμαστε, ρουτίνα έχει καταντήσει το θέμα: δεν πρόλαβε ν'ανακοινωθεί η συμφωνία και δη με κυμβαλοκρουσίες και ήδη ξεκίνησε το πριόνισμα της καρέκλας από την επόμενη κιόλας μέρα κι όχι μόνο...
Ξέρεις, ρε, τι είναι να σιχαίνεσαι τα οικονομικά όσο δεν πάει και τελικώς να αποτελούν το θέμα με το οποίο έχεις ασχοληθεί περίσσότερο απ'οποιοδήποτε άλλο τον τελευταίο ενάμιση (τουλάχιστον) χρόνο; Δεν καταπίνεται με τίποτε. Είναι σα ν'αποφασίζεις να υποστηρίξεις τον Παναθηναϊκό, ένα πράγμα, δεν αντέχεται... :)
Μας έχουν περάσει στο πετσί μας ότι πεινάνε οι τράπεζες, ενώ στην πραγματικότητα μας ρουφάνε το αίμα ολοένα και περισσότερο. Διότι για περίπτωση που δεν το καταλάβατε, οι υποτιθέμενες δραματικές στιγμές της περασμένης εβδομάδας είχαν να κάνουν με την στήριξη των ελληνικών τραπεζών που κατέρρεαν, λες και θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει.
Δεν θυμάμαι να ενδιαφέρθηκε ποτέ μια τράπεζα αν το σπίτι σου διαλύεται επειδή δεν έχεις να πληρώσεις τη δόση του δανείου, δεν θυμάμαι να ευαισθητοποιήθηκε καμία για να βρεθεί μια ανθρώπινη λύση. Και το οξύμωρο είναι ότι από εμάς που πας πίνουν το αίμα αμέτρητο καιρό ζητάνε τώρα να βάλουμε και πλάτη για να σωθούν οι τράπεζες επειδή οι επενδύσεις τους δεν πήγαν καλά και τελικώς πουλάγανε αέρα κοπανιστό.
Παρένθεση: μας ζητάνε να βάλουμε πλάτη διότι τόσο καιρό βάζαμε μόνο κώλο και πρέπει επιτέλους να αποδείξουμε ότι συμμετέχουμε στην σωτηρία της χώρας και να σταματήσουμε να λουφάρουμε.
Την ίδιαν στιγμή ο Σόιμπλε μας υπενθυμίζει ότι είναι αυτονόητο ότι μια χώρα που δανείζεται θα πρέπει να παραχωρεί την εθνική της κυριαρχία προκειμένου να ζει με δανεικά και αναρωτιέμαι το εξής: ζήτησα εγώ δανεικά; Όχι. Μου είχε πει κανείς προεκλογικά ότι θα πρέπει να ξεσκιστώ στα δανεικά και συναίνεσα; Όχι. Άρα, γιατί να εκχωρήσω την εθνική μου κυριαρχία και μάλιστα διά μέσου ενός τσούρμου αχρήστων πολιτικών και λοιπών λαμογιών προκειμένου να μην πάνε αυτοί μέσα για τα εγκλήματα που διέπρατταν επί 30 έτη; Υπάρχει όμως και το άλλο: τα δάνεια αυτά που ήδη κλείσαμε για τι προορίζονται; Μα για την αποπληρωμή των περασμένων δανείων και μάλιστα με ακόμη ληστρικότερα επιτόκια. Ρωτάω λοιπόν: ο Σόιμπλε μας είπε τι ακριβώς; Μα ότι πρέπει να πληρώσουμε ακόμη χειρότερα επιτόκια για ποσά που δανειστήκαμε και τα οποία μπήκαν από την αριστερή τους τσέπη στην δεξιά (και ποτέ στην δική μου) και με όρους ολοένα δυσχερέστερους για'μένα, τον πολίτη. Και επιπρόσθετα πρέπει να εκχωρήσω και την εθνική μου κυριαρχία κι από πάνω, ενώ τα λεφτά στο τέλος-τέλος δεν θα μου μείνουν κιόλας όπως δεν θα μου μείνει και η εθνική μου περιουσία (καθώς μάλλον ούτε και η ατομική μου). Πως σας ακούγεται; Λίγο pasok, ε;
Αλήθεια, έχετε συνειδητοποιήσει τι ακριβώς εστί pasok; Επιτρέψατέ μου να σας πω εγώ (αν και ο προφέτας το ανακάλυψε)!
Μιλάμε ότι είναι να κοπανάς το κεφάλι σου στον τοίχο έχοντας πάρει 15 χιλιόμετρα φόρα...
Pasok είναι οι άνθρωποι που βγάζουν ως wallpaper τις μεγάλες ρήσεις η μέγα ηγέτη Γεωργίου Β' Παπανδρέου Γ' του Δωσίλογου. Και είναι λογικό βρε αδελφέ. Θες να διακοσμήσεις τον υπολογιστή σου με μια ατάκα του Γιωργάκη, τι θα βάλεις; Το "λεφτά υπάρχουν"; Ή τις "κάλπτσες"; Πρέπει να βρεις κάτι σοβαρό. Πας λοιπόν στην επίσημη ιστοσελίδα της κυβερνήσεως -μιλάμε για την ίδιαν που είχε χαρακτηρίσει τα ποντιακά ξένη γλώσσα προσφάτως- και κατεβάζεις μερικά wallπαπάρς. Ε, από αυτούς τους ανθρώπους είναι που περιμένουμε να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Από τους αχρήστους. Από τους μαζί τα φάγαμε.
Και όταν είσαι άχρηστος τι επιτυγχάνεις; Μα φυσικά τίποτε -είναι η μοίρα του αχρήστου μοναχά να καταστρέφει άλλωστε-, απλώς κάνεις τα πράγματα χειρότερα. Η ύφεση θα συνεχιστεί μέχρι πολύ απλά να μην υπάρχει παρακάτω. Όταν δεν θα έχει μείνει Έλληνας στην χώρα ή όσοι έχουν μείνει θα είναι άνεργοι, τότε αυτομάτως έστω και ένας να προσληφθεί κάπου θα πανηγυρίζουμε ότι ξεκίνησε η ανάπτυξη. Μιλάμε για τέτοιο καραγκιοζιλίκι. Και μην βιαστείτε να με κατηγορήσετε ότι δεν είναι έτσι διότι θα σας κατηγορήσω εγώ τα κυβερνοπαπαγαλάκια δημοσιοκάφροι σας έχουν κάνει την πλύση εγκεφάλου για την οποίαν πληρώνονται αδρά να κάνουν: μήπως δεν έχετε ακούσει να πανηγυρίζουν ότι έχουν αυξηθεί οι εξαγωγές; Φυσικά και το'χετε ακούσει. Και σας δημιούργησε μιαν ευφορία, έτσι δεν είναι; Ότι η χώρα πάει καλά. Για την ακρίβεια, σοσιαλιστικώς καλά. Μόνο που ξέχασαν (κοίτα κάτι πράγματα ρε, το ξέχασαν τελείως) να σας πουν ότι οι εξαγωγές έχουν αρχίσει να ανεβαίνουν διότι η κατανάλωση στο εσωτερικό έχει καταβαραθρωθεί δραματικά. Εσχάτως δεν ξέρω αν παρατηρήσατε ότι έχουν ξεχάσει ν'αναφέρουν τα της ανεργίας. Το τελευταίο ρεπορτάζ που θυμάμαι έλεγε ότι πλέον οι άνεργοι είναι περισσότεροι από τους εργαζομένους κι έκτοτε ουδέν νεώτερον από το μέτωπο. Λογικόν, χωράει ο νους μας τόσους ανέργους; Μήτε φυσικά έχετε ακούσει πόσοι την έχουν κάνει γι'άλλες χώρες; Τα νούμερα που μας παρουσιάζουν τα νούμερα είναι προεπιλεγμένα, χειρουργικώς ελεγμένα και με ιδιαίτερη σπουδή κατασκευασμένα. Εξάλλου τι είναι η στατιστική; Η τέχνη του ψεύδεσθαι διά των αριθμών είναι. Σήμερα ισχύει αυτό αλλά μέχρι να του εναντιωθείς ως διά μαγείας κάτι άλλαξε στην κοινή γνώμη και άλλαξε κι ο αριθμός -σατανικότατες συμπτώσεις...
Το ίδιο βράδυ της ψήφισης του μεσοπρόθεσμου ήταν αν δεν με απατά η μνήμη μου ότι το δίδυμο Άρη-Μπάμπη ωσάν νέο δίδυμο Ηρακλή και Ιολάου κραύγαζαν από τηλεοράσεως και μετά βεβαιότητος υπό το άγρυπνο βλέμμα του εκπροσώπου του Μπακογιαννέικου στην απέλπιδα προσπάθειά τους μπας και του αυξήσουν τα δημοσκοπικά ποσοστά ότι "και ο κόσμος παραδέχεται ότι το κόστος ζωής έχει πέσει" κι εγώ δεν ήξερα τι πρέπει να πρωτοτρίψω: τ'αφτιά μου, τα μάτια μου ή κανά τζίνι να δω σε τι τιμή θα μου βγάλει το λίτρο βενζίνης;...
Βέβαια έχουν δίκιο τα παιδιά: μπορεί το πετρέλαιο να'ναι στου διαόλου τον πατέρα και τα είδη πρώτης ανάγκης να έχουν αρχίσει αν είναι απλησίαστα, όμως όλα κι όλα, αν θες να κάνεις σέρβις στην Φερράρι σου, τα τιμολόγια είναι 40% κάτω, οπότε μεσοσταθμικά (τι μαγική λέξη) το κόστος ζωής έχει πέσει και αυτό παρουσίασαν οι δύο εκλεκτοί δημοσιογράφοι. Το μεσοσταθμικό.
Κι ενόσω ο πορδηπουργός της χωρός (αττική σύνταξις) Ζορζ pasok ζητοκραύγαζε για τη νέα σταθερότητα που μας παρέχει το νέο σχέδιο μάσα (ευρωπαϊκό αυτήν τη φορά υποδηλώνοντας ότι δεν θα το φάνει κάποιοι συγκεκριμένοι όπως είχε γίνει με το αντίστοιχο αμερικάνικο, αλλά θα το φάνε κάποιοι άλλοι, πιθανώς λιγότερο συγκεκριμένοι αλλά εμφανώς εξίσου λίγοι). Ένα σχέδιο μάσα το οποίο ξέχασε να αναφέρει ότι για 40 χρόνια μας κρατά δέσμιους, κυριολεκτικά σκλάβους, ανελεύθερους, ενώ τον ίδιον τον φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην θέση διεθνούς οργανισμού που του έχει μπει στο μάτι εδώ και χρόνια. Και την ίδιαν στιγμή που τα παιχνίδια είναι πολλά και ιδιαιτέρως σκοτεινά.
Και η πλάκα ξέρετε ποια είναι; Ότι τον Καραμανλή λέγαμε ανεπαρκή...
Που να ξέραμε οι δύσμοιροι, που να φανταζόμασταν...
Διότι σκεφτόμουν ο αφελής το εξής: πριν από 15 μήνες υπογράψαμε το πρώτο μνημόνιο προκειμένου να μην πτωχεύσουμε, άσχετα αν το υπογράψαμε επειδή είχαμε πτωχεύσει. Εν συνεχεία πέρασαν αρκετές επικαιροποιήσεις προκειμένου να μην πτωχεύσουμε και τελικώς καταλήξαμε σε ένα δεύτερο μνημόνιο, το λεγόμενο και μεσοπρόθεσμο, προκειμένου να μην πτωχεύσουμε όπου στην συνέχεια ήρθε το σχέδιο μάσα προκειμένου να μην πτωχεύσουμε και αναρωτιέμαι τελικώς, αφού ήδη έχουμε πτωχεύσει μήπως να μας αφήνανε και να πτωχεύαμε να ξεμπερδεύαμε μια και καλή; Διότι το ρημάδι όλη την ώρα μας εκβιάζουν με την πτώχευση αλλά επί της ουσίας κανείς δεν μας έχει πει τι θα σημαίνει για εμάς τους ίδιους. Μόνο για τις τράπεζες μας λένε τι θα σημαίνει πτώχευση. Ε, στα παπάρια μου και οι τράπεζες και οι ξεφτιλισμένοι πολιτικοί.
Δηλαδή όχι μόνο θα δίνουμε κώλο για 40 χρόνια, όχι μόνο θα ξεπουλήσουμε τα πάντα αλλά και όποτε δεν τους αρέσει κάτι θα τραβάνε λίγο (έως πολύ) τα γκέμια μέσω των καθεστωτικών ΜΜΕ (δηλαδή μάλλον όλων) και θα μας υπενθυμίζουν με τον τρόπο τους ότι είμαστε σε ομηρία. Και διερωτώμαι, ένας αρχιδάτος πολιτικός που θα τους πει στα μούτρα "ρε άντε γαμηθείτε από 'δώ πέρα" δεν υπάρχει; Τόσο ξεπουλημένοι είναι όλοι τους; Τόσο τομάρια; Τόσο προδότες; Τόσο σκυμμένοι και προσκυνημένοι; Τόσο ξεφτιλισμένοι; Τόσο δουλοπρεπείς;
Χμμμ... μάλλον ξέχασα ότι στο πλαίσιο της ελληνοφρενίτιδας που επικρατεί λησμονήσαμε πως κι ο Εφιάλτης Έλληνας ήταν. Κι έκανε πολλούς απογόνους κατά πως φαίνεται και άξιους συνεχιστές.
Όχι ρε, δεν θα πανηγυρίσω που με δεσμεύετε για άλλα 40 χρόνια.
Τι να πανηγυρίσω; Που αντί να με πηδάνε 10 φορές ημερησίως για είκοσι χρόνια θα με πηδάνε μόλις... οκτώ αλλά για 40; Σοσιαλιστική βελτίωση, δε λέω. Ξέρετε άλλωστε πόσα εκατομμύρια θα έχουν βγάλει στο εξωτερικό όλοι τους στο ίδιο χρονικό διάστημα; Κι όσον αφορά εμένα...
Εγώ κατάφερα να κόψω το κάπνισμα μετά από 18 χρόνια βαρύτατου καπνίσματος κάτι που αποτελεί άθλο για τα δεδομένα μου, και αυτό όχι για λόγους υγείας αλλά επειδή συνειδητοποίησα ότι δεν έχω από που αλλού να κόψω έξοδα.
Και να κάτσω να κάνω τι; Να πανηγυρίσω για τα νέα δανεικά; Όταν εγώ ατομικά πάντοτε απέφευγα να παίρνω δανεικά;
Αν έχω μάθει στην μικρή έως τώρα ζωή μου είναι ότι αποκλείεται σε μια διακρατική συμφωνία να πανηγυρίζουν όλες οι μεριές. Κι όταν πανηγυρίζουν και οι Ευρωπαίοι και οι τράπεζες συνειδητοποιώ ότι είναι αδύνατον να πρέπει να πανηγυρίζουν και οι Έλληνες. Απλά πράγματα. Βέβαια θα μου πείτε, και γιατί να μην κάνουν αυτοί το λάθος και δεν τους τη φέραμε εμείς; Μα διότι τους αχρήστους και τα λαμόγια τα έχουμε εμείς, είναι ξεκάθαρο. Παίζουν για τη δική μας ομάδα και φαίνεται και εκ του αποτελέσματος κι όλα τ'άλλα τ'ακούω βερεσέ.
Κι ας πανηγυρίζει ο Μέγας Δωσίλογος και οι πέριξ του μικρότεροι όσο θέλουν.
Κι ας προπαγανδίζουν τα παπαγαλάκια τους πολλά και διάφορα.
Αν το μνημόνιο ήταν καλό δεν θα είχε αποτύχει. Αφού απέτυχε φέραμε χειρότερο και απλώς απέτυχε πιο γρήγορα από το πρώτο κι ακριβώς επειδή η αποτυχία του ήταν προδιαγεγραμμένη φέραμε και τρίτο το οποίο είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα αποτύχει και αυτό, μόνο που το τρίτο δεν το ονομάσαμε μνημόνιο αλλά σχέδιο μάσα (διότι θέλαμε κάτι πιο πιασάρικο).
Και πλήρωνε εσύ ηλίθιε...
(Και νέοι φόροι)
Και φύγε μετανάστης σε ξένες πατρίδες εσύ ηλίθιε...
(Και νέες περικοπές, και νέοι φόροι)
Και μείνε χωρίς δουλειά ηλίθιε...
(Και νέα ύφεση, και νέες περικοπές, και νέοι φόροι)
Και χρώστα στις τράπεζες ηλίθιε...
(pasok)
Και ο μικρός Γιωργάκης πανηγυρίζει.
Αν έχεις τέτοια οικογένεια δεν έχεις ανάγκη για εχθρούς.
*φίλους δεν έχεις άλλωστε, μόνο γλειφταρέους
Ας πρόσεχες λοιπόν φίλε μου, ας είχες γίνει πολιτικός για να εξηγείς εσύ στους άλλους αντί να σου εξηγούν.
Εγώ πάντως ακόμη περιμένω τα παπαγαλάκια να μου εξηγήσουν γιατί (και πως) πρόλαβε ν'αποτύχει ΚΑΙ το μεσοπρόθεσμο.
UPDATE: Εντωμεταξύ λίαν συμπτωματικώς ανακάλυψα ότι εκείνο το προ σχεδόν διμήνου αηδιαστικό βίντεο στην ιστοσελίδα της κυβερνήσεως εξακολουθεί να υπάρχει παρά το πανταχόθεν ασταμάτητο χέσιμο που για καιρό έπεφτε. Αυό είναι ρε παιδιά, ή είσαι pasok ή δεν είσαι. Δεν γίνεται να έχεις -εσύ η πλέμπα- τη δική σου άποψη. Θα σου βάλει βαθειά μέσα στο κεφάλι το pasok τη δική του. Απλά ας ξαναθυμηθούμε τι έλεγαν τότε για να μας πείσουν για το μεσοπρόθεσμο και τι έγινε το τελευταίο δεκαήμερο μετά μεσοπροθέσμου...
Παρεμπιπτόντως διαβάστε και το επίσης χθεσινό κείμενο του Ντόπερμαν που έχει αρκετές ομοιότητες με το εδώ πέρα.
Κι εκεί που πάντα με τις ζέστες με πιάνουν οι σπαρίλες μου και δεν γουστάρω μία, πρέπει σώνει και καλά να με βάζουν κάποιοι σε διαδικασία να κατεβάσω γαμωσταυρίδια πρωϊνιάτικα. Ναι, όπως υποννοεί κι ο τίτλος, αναφέρομαι στα κοσμήματα των δρόμων, στην μάστιγα της ασφάλτου.
Στους ταρίφες.
Θυμάμαι μια φορά -και νομίζω το'χω ξαναναφέρει- που συζητάγαμε με τον Mad Putcher ένα παρεμφερές θέμα είχαμε καταλήξει στο βαθυστόχαστο συμπέρασμα ότι ο θάνατος από ταρίφα είναι ο πιο ατιμωτικός. Χίλιες φορές να σε πατήσει λεωφορείο και να πούνε "μα καλά, τόσο μαλάκας ήταν και δεν είδε ολόκληρο λεωφορείο;" παρά να πας από ταρίφα.
Ερώτησις (πάρτε την και ως κουίζ, δεν με νοιάζει): υπάρχει σόφρων άνθρωπος που μόλις ακούσει ότι θα απεργήσουν οι ταρίφες δεν πανηγυρίζει; Δε νομίζω. Και γιατί να μην πανηγυρίσεις; Αφού ξέρεις ότι την επόμενη μέρα θα βρίσκονται στους δρόμους μερικές χιλιάδες λιγότερα αυτοκίνητα που σημαίνει αρκετά λεπτά της ώρας πιο σύντομη διαδρομή; Αφού ξέρεις ότι στο στενάκι δεν θα έχεις τον κίτρινο μαλάκα μπροστά που πηγαίνει με 15 χιλιόμετρα επειδή κάποιος του είπε ότι έτσι πάει ακόμη πιο οικονομικά, ούτε φυσικά θα σου τύχει το ζώο που θα σταματήσει πάντα την τελευταία στιγμή και εννοείται δίχως χρήση της ντροπής των alarm στην μέση του δρόμου κλείνοντας όλη την κυκλοφορία επειδή δεν θέλει να τον προσπεράσει το λεωφορείο που βρίσκεται 15 αυτοκίνητα πιο πίσω διότι έτσι θα καθυστερήσει. Έτσι, το κόσμημα των δρόμων αποφασίζει να καθυστερήσει αυτός όλους τους υπολοίπους για να μην χάσει την πρωτοπορία στο γκραν πρι των δρόμων της πόλης.
Και αν του την πεις κιόλας μπορεί να γυρίσει και με ιδιαίτερα πολύ τσαμπουκά να σου πει "η δουλειά μου είναι ρε φίλε".
Πράγματι: μόνο που χθες πρωί-πρωί που γαμήθηκα για να περάσω μέσα από το λιμάνι εγώ προφανώς δεν πήγαινα στην δουλειά μου αλλά είπα να πάω να χαζέψω πόσοι τουρίστες θα κατέβουν από τα πλοία και να βάζω στοιχήματα αν ο αριθμός τους είναι μονός ή ζυγός. Πάλι καλά που μια στιγμή ολιγωρίας μιας νταλίκας (κυριολεκτικά στιγμή, αφού παραλίγο να πέρναγε από πάνω μου έτσι όπως χώθηκα να φύγω) μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω μια μαεστρική κίνηση ματ και να την κάνω μέσω Δραπετσώνας από τα στενά, πάντοτε με κάποια περαιτέρω επιβάρυνση και σε χρόνο και σε βενζίνη, κάτι που φυσικά τον ευγενή πλην σιχαμερό κλάδο των ταριφών δεν φάνηκε να απασχολεί.
Βέβαια θα μου πείτε, εδώ δεν τους απασχολεί ότι σε κάθε απεργία τους πανηγυρίζουν άπαντες ενώ όλες τις υπόλοιπες μέρες μαζεύουν καντήλια για τις προσωπικές τους συλλογές, θα τους απασχολήσει τι πήδημα έφαγαν οι απλοί πολίτες (η πλέμπα κοινώς) για να πάνε στις δουλειές τους; Θα τους απασχολήσει μήπως το ότι χθες μπορεί να δημιούργησαν σοβαρότατα προβλήματα σε ανθρώπους που δεν έφταιγαν; Όχι βέβαια, σε καμία περίπτωση. Εξάλλου από τον τρόπο οδήγησης ενός ταρίφα καταλαβαίνεις σχεδόν ευθύς αμέσως ότι δικαιώματα έχει μόνο αυτός και κανένας άλλος. Εξάλλου αν αναγνώριζαν τα δικαιώματα των άλλων θα είχαν βγει από την προηγούμενη μέρα να πουν "μην περάσετε από το λιμάνι αύριο διότι θα το κάνουμε κόλαση. Παρομοίως πηγαίντε μόνο με προαστιακό και μετρό στο αεροδρόμιο". Δεν το έκαναν όμως, ούτε για να λάβουμε τα μέτρα μας. Άρα επιδίωξαν την ταλαιπωρία μας.
Αλήθεια, για ποιον λόγο έκλεισαν το λιμάνι του Πειραιά ή το αεροδρόμιο; Μα φυσικά για να κάνουν αυτό για το οποίο είναι προορισμένοι να εκπληρώνουν στους δρόμους: να γίνουν ενοχλητικοί. Αυτό είναι που κάνει πάντα ένας ταρίφας στους δρόμους. Είναι ο άνθρωπος που παρανόμως δεν θα σε πάρει επειδή δεν του αρέσει η διαδρομή, ακόμη κι αν είναι έξω εν μέσω καταιγίδας και έχεις γίνει παπί.
Θυμάμαι μια φορά πριν περίπου ενάμιση χρόνο μου είχε τύχει ένα σημαδιακό συμβάν. Έχω ρίξει τον πρώτο γύρο ντέρμπυ σε ένα κρατικό νοσοκομείο όπου είχα βάλει τον πατέρα μου για να κάνει μια βιοψία νεφρού. Ποιος ο λόγος του ντέρμπυ; Ότι η βιοψία δεν μπορούσε να γίνει εκεί και το δείγμα δεν θα το πήγαινε το νοσοκομείο αλλά εγώ. Μέσα από παναγίες και λοιπά εδάφια του Κατά Μάρκον, βουτάω το δείγμα και ωσάν από σκηνή ταινίας μπαίνω με ένα αεροπλανικό στον πρώτο ταρίφα που περνάει. "Φίλε, στο τάδε νοσοκομείο σε παρακαλώ και αν γίνεται γρήγορα" του είπα, αν και σκεφτόμουν ότι το δείγμα που κραταγα χύμα σε διαφανές μπουκαλάκι στα χέρια μου έλεγε αρκετά κι από μόνο του για το κατά πόσον βιαζόμουν ή όχι. Μάλιστα, είχα την πρόθεση να του δώσω και κάτι παραπάνω. Παρόλο που η πρόθεση σχεδόν εκμηδενίστηκε στο αμέσως επόμενο φανάρι δηλαδή 300 μέτρα μετά, τελικώς το κάτι παραπάνω του το έδωσα, μόνο που το πήρε με διάφορα κοσμητικά και λοιπές παναγίες. Γιατί; Διότι θεώρησε φυσιολογικό να πάρει διπλή κούρσα κάποια κυρία που πήγαινε μεν στην αντίθετη κατεύθυνση από'μένα αλλά ήταν πολύ κοντά και βιαζόταν πολύ. Μέσα από περαιτέρω εδάφια και λοιπές όχι ιδιαίτερα ευγενείς ψαλμωδίες που ακολούθησαν και μέσα από τις οποίες του εξήγησα εναργώς ότι η μοναδική περίπτωση να καθυστερήσω είναι να με ξεκολλάει η αστυνομία από πάνω του καθώς θα του πηδάω πολλά και διάφορα, τελικώς κατάλαβε ότι σοβαρολογούσα και της είπε να κατέβει διότι βιαζόμεθα. Ε, μην μου πείτε ότι έστω σε κάτι παραμφερές δεν έχετε τύχει ποτέ; Δεν σας έχουν πάει ποτέ κύκλο; Δεν σας φάνηκε ποτέ τσιμπημένο το ποσόν; Κάτι, ο,τιδήποτε. Για να μην αναφέρω το ασύλληπτο μου μου'τυχε προ διμήνου όπου μπήκα σε ταρίφα που δεν γνώριζε καν ελληνικά και προσπαθούσα να του εξηγήσω πως να με πάει στο Ασκληπιείο Βούλας. Και μην σας πω πως αντιμετώπισε έναν πακιστανό (μάλλον) σε ένα φανάρι που ήθελε να του κάνει το τζάμι διότι θα ξεφύγουμε...
Ντάξει δε λέω, υπάρχουν και καλοί ταρίφες και περιέργως έχω γνωρίσει δύο ολόκληρους στο παρελθόν! Εξάλλου ταρίφες έχουν γίνει, δουλειά είναι κι αυτή, δεν πήγαν και στα ΜΑΤ ντε. Βέβαια δεν ξέρω αν πρόκειται για λεπτομέρεια ότι τα παιδιά ήταν βιοπαλαιστές που νοίκιαζαν το ταξί και όχι ιδιοκτήτες που πιθανώς να είχαν και 5-6 άδειες στην κατοχή τους και να το παίζουν εισοδηματίες που πληρώνουν αυτοτελή φορολόγηση στην εφορία, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ο εν λόγω κλάδος έχει ένα πάρα πολύ κακό όνομα και για το όνομα που έχει έχει μεριμνήσει ο ίδιος ο κλάδος με ιδιαίτερη στοργή και σπουδή. Κάπως έτσι λοιπόν έγινε και χθες. Επειδή ήξεραν ότι σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση δεν θα ασχολείτο κανείς με δαύτους, αποφάσισαν από το πρωί να βγάλουν την πίστη ανάποδα σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους μπορούσαν με το χειρότερο δυνατό τρόπο.
Αν είχαν πάει προς το Υπουργείο πορεία, να το καταλάβαινα. Ακόμη κι αν είχαν πάει -όπως έπραξαν αργότερα- προς τη Βουλή θα το καταλάβαινα, βέβαια όχι με τα ταξί τους διότι αυτό αποτελεί ένα ακόμη δείγμα απύθμενης βλακείας. Δεν θα διαφωνήσω ότι αρκετοί απ'αυτούς έχουν τω όντι μεγάλα προβλήματα, πχ κάποιος που μπορεί να αγόρασε άδεια ταξί πριν από 2-3 χρόνια και δεν έχει προλάβει να κάνει απόσβεση του ποσού και απ'όσο έχω δει η νέα σοσιαλιστική βόμβα δεν παρουσιάζει καμία απολύτως μέριμνα γι'αυτούς τους ανθρώπους. Και πάλι όμως δεν είναι όλοι (τους) το ίδιο. Όταν όμως πας και κλείνεις ένα άσχετο μέρος μόνο και μόνο επειδή εκεί θα σε προσέξουν, ε, τότε ρε φίλε όσα κι αν σου πω είναι πραγματικά λίγα.
Ντεκαιγαμήσ' καραγκιόζο, μου'βγαλες το λάδι. Ζώο. Σταδιάλα.
