Εμένα μπορείτε να μου λύσετε μιαν απορία;

Μας έβαλε χέρι λέει η διεθνής αμνηστία ότι η αστυνομία χρησιμοποιεί πολλή βία κατά των πολιτών. Πολύ ωραία...
Τότε πως διάολο η εγκληματικότητα έχει εκτιναχθεί στα ύψη;
Τις προάλλες ομάδες Πακιστανών και Αφγανών (εάν συγκράτησα σωστά αμφοτέρους) μαχαιρώνονταν επί πόσην ώρα στο κέντρο της Αθήνας. Δεν μιλάμε για ξεκαθάρισμα λογαριασμών ατόμων, μιλάμε για ξεκαθάρισμα λογαριασμών ομάδων ολόκληρων. Έφαγαν έναν μεσήλικά σε βενζινάδικο, διάβαζα, για να του κλέψουν 230 ευρώ. Τόσο κοστολογείται πλέον η ανθρώπινη ζωή; 230 ευρώ; Παλιά για να κάνεις ένα συμβόλαιο της... προκοπής ήθελες μερικά εκατομμύρια. Τώρα πλέον οι φόνοι γίνονται για 230 ευρώ; Βρήκαν, λέει, ένα ζευγάρι ηλικιωμένων δολοφονημένους στο σπίτι τους για να τους πάρουν τη σύνταξη ύψους 800 ευρώ. Με το σημερινό κόστος ζωής, με 8 κατοστάρικα είτε που θα περάσεις απολύτως στριμωγμένος έναν μήνα, είτε "αξιοπρεπώς 2,5 Σαββατοκύριακα. Τις προάλλες έφαγαν έναν νεαρό σε προποτζίδικο. Και πάει λέγοντας....

Meanwhile in Athens City... όποιος γουστάρει φοράει μια κουκούλα και τα σπάει οπουδήποτε και οποτεδήποτε. Ακούμε πλέον για ληστείες στις ειδήσεις και ξέρουμε ότι δεν έχει καν νόημα να αναρωτηθούμε "πάλι;". Της πόρνης γίνεται παντού, σε κάθε τομέα της καθημερινότητας.
Και όλα αυτά με μια αστυνομία που χαρακτηρίζεται παράλογα σκληρή προς τους πολίτες. Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει πως είναι δυνατόν; Διότι τα κουκιά δεν μου βγαίνουν...

Ποινικοποιήθηκε, λέει, η κουκούλα. Ενδιαφέρον. Ερώτησις: τα κράνη για μηχανόβιους θα ποινικοποιηθούν και αυτά; Διότι σε μια τέτοια περίπτωση το επόμενο μέτρο θα είναι προφανώς να ποινικοποιοηθούν και οι ζώνες ασφαλείας αυτοκινήτων, διότι πλέον το νομικό πλαίσιο θα είναι ασαφές: ουδείς θα μπορεί να σου αποδείξει ότι ένας πιτσιρικάς που θέλει να πάει ως το περίπτερο για τσιγάρα δεν φοράει το κράνος του για να μην φάει κλήση αλλά προκειμένου να συμμετάσχει σε επεισόδια. Εξάλλου εδώ που τα λέμε υπάρχει και το βεβαρυμένο παρελθόν ότι οι πιτσιρικάδες δεν φοράνε ποτέ κράνη, οπότε κάτι ύποπτο θα παίζει σε μια τέτοια περίπτωση. Εξάλλου το είπε και ο μέγιστος Υπουργός Δικαιοσύνης πριν καμιά δεκαριά μέρες σε πρωϊνή εκπομπή της ΝΕΤ: ακόμη και κατά λάθος να σε πιάσουν, οι Έλληνες Δικαστές δεν είναι οι μέσοι ηλίθιοι και ξέρουν να ξεχωρίζουν ποιος λέει ψέματα και ποιος όχι. Γοητευμένος... Έτσι, σε μια τέτοια περίπτωση θα σε πηγαίνουν αυτόφορο, θα συντάσσεται εις βάρος σου δικογραφία, θα τρως 2-3 αναβολές στην μάπα πληρώνοντας δικηγόρους ταυτόχρονα, στο όλο διάστημα πιθανώς να τρως και την όλη διαπόμπευση από τα ευαγή ελληνικά μέσα μαζικής εξημέρωσης, και τελικώς αφού θα σου'χει βγει η πίστη ανάποδα για 2-3 χρόνια ή ίσως και παραπάνω, τελικώς θα έρθει ένας δικαστής ο οποίος θα σε πιστέψει ότι φόραγες κουκούλα συμπτωματικά και θα σε αθωώσει. Με λίγα λόγια, αυτό θα επικαλούνται όλοι και θα αθωώνονται όλοι, αν λάβουμε τοις μετρητοίς τα όσα είπε ο Υπουργός. Καλό, ε;

Ή το άλλο το φαιδρό; Ποινικοποιήθηκε, λέει, το γνωστό σύνθημα περί μπάτσων κλπ. Ενδιαφέρον. Δεν χρειάζεται πλέον να πας στο γήπεδο -αρκεί να ανοίξεις την τηλεόραση- για να ενημερωθείς λεπτομερώς για το τίνος η μάνα γαμιέται την προκειμένη στιγμή. Αν βγεις στον δρόμο θα συμπεράνεις ότι το "μαλάκα" έχει αντικαταστήσει το καλημέρα προ πολλού. Ιδίως το "ρε μαλάκα" δείχνει και κάποια ενδεχόμενη πιο στενή σχέση (φιλική κλπ). Να σημειωθεί ότι το "ρε μαλάκα" έχει και πολλές συνδυαστικές συντάξεις εις την ελληνικήν, όπως "θα σου δείξω ρε μαλάκα", "άντε γαμήσου ρε μαλάκα" κλπ. Σημαντική υποσημείωση: το να βρίζεις κάποιον είναι εξύβρυση, όμως ως γνωστόν στην Ελλάδα το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν υπάρχουν Νόμοι, αλλά ότι υπάρχουν και δεν τηρούνται. Κατά τα λοιπά λοιπόν το να βγαίνει ο καθείς και να λέει το "γνωστό" σύνθημα θα μπουζουριάζεται στο φρέσκο. Οι μάνες θα εξακολουθήσουν να μην είναι πρόβλημα...

Και για να επιστρέψω στο σημείο απ'όπου ξεκίνησα. Αν η αστυνομία "συμμορφωθεί" προς τις υποδείξεις της Διεθνούς Αμνηστίας τότε τι θα γίνει; Θα γίνουμε Σικάγο εποχών ποτοαπαγόρευσης; Από την άλλη, αν η αστυνομία σκληρήνει για να αντιμετωπίσει την ολοένα αυξανόμενη εγκληματικότητα, τότε πως θα χαρακτηρισθεί από την Διεθνή Αμνηστία; Και τι έχει να γίνει έξω; Με ψιλοτρομάζει η σκέψη... Επίσης, τελικά το πρόβλημά μας ποιο είναι σε τούτην τη χώρα; Το αν θα ποινικοποιηθεί η κουκούλα; Προσωπικά είμαι κατά της κουκούλας καθώς και κατά όλων των τακτικών με τις οποίες έχει ταυτιστεί. Με μία απλή ποινικοποίηση όμως θα λυθούν τα προβλήματά μας; Θα σταματήσει η ασυδωσία των δρόμων; Θα γίνουμε εύνομη κοινωνία; Ή μήπως θα παρατηρήσουμε κάποια βελτίωση αν ποινικοποιηθεί το τάδε ή το δείνα σύνθημα;
Ώρες, ώρες με πιάνει απελπισία όταν σκέφτομαι πόσο αστείος λαός είμαστε...

Άρχοντας

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΖΟΛΕ...

Η ευρυθμία του ελληνικού δημοσίου...

Σημαντικό UPDATE στο τέλος του κειμένου...

Αναδημοσιεύω από το patsiouri.

"Ανοικτή επιστολή πρός τον πρωθυπουργό Κ.Καραμανλή έστειλε σήμερα ο Απεργός Πείνας Θεόδωρος Τενέζος.Η επιστολή κοινοποιήθηκε σέ όλους τούς πολιτικούς αρχηγούς,όπως και στόν Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Προς Πρωθυπουργό...κ.Κ.ΚαραμανλήΑριθμ. Πρωτ. Κ2549/20-3-2009Α

ξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,

Ονομάζομαι Θεόδωρος Τενέζος.Το επάγγελμα μου είναι μικρομεσαίος επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στον χώρο του χάλυβα και συγκεκριμένα στην εμπορία, μεταποίηση και τοποθέτηση σιδηρού μπετόν για οικοδομέςΑυτοδημιούργητος!Στον χώρο του χάλυβα από το 1989,εργαζομενος αρχικά σε μικρές οικοδομές και αργότερα σε μεγάλα τεχνικά έργα ανά την Ελλάδα ,συνεργαζόμενος με πολλές τεχνικές εταιρίες.Το 2004 εξαγόρασα μια εταιρία εμπορίας σιδηρού (στον Ρεντη,στην βιομηχανική ζώνη του Ελαιώνα)που εμπορεύονταν αποκλείστηκα σίδηρο της χαλυβουργίας SIDENOR,με κύκλο εργασίας 250 τόνους τον μήνα.Μέσα σε 18 μήνες με πολύ κόπο και δουλειά ο κύκλος εργασίας έφτασε τους 1100 τόνους , δηλαδή ανάπτυξη 11% μηνιαίως.Η επιχείρηση απασχολούσε 220-250 άτομα προσωπικό.Το 2006 αισθανόμενος περιορισμό στην άνοδο της επιχείρησης μου από τις χαλυβουργίες και τους χονδρεμπόρους τους ,αποφάσισα να φέρω σίδερο από το το εξωτερικό (από χώρες της Ε.Ε.).Για αυτή μου την κίνηση ,που ήταν ενάντια στα συμφέροντα των χονδρεμπόρων και των χαλυβουργιών( διότι η τιμή του εισαγόμενου έπεφτε 80- 100 ευρώ /τόνο , πιο φθηνό ),το καρτελ του χάλυβα με προειδοποίησε μέσω επωνύμου μεγάλου χονδρεμπόρου να μην προβώ στην εισαγωγή.Δεν συμμορφώθηκα στην εντολή τους και σε 2 μήνες με συλλογικό εμπάργκο μου κλείσανε την επιχείρηση, καταστρέφοντας εμένα, τον συνεταίρο μου και τους εργαζομένους μας.Προσέφυγα στο νομοθετημένο όργανο του κράτους την Επιτροπή Ανταγωνισμού με καταγγελία από το 2006,για κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης ,οικονομικής εξάρτησης και οριζοντίων συμπράξεων, δηλαδή καρτελ.Η Επιτροπή Ανταγωνισμού αντί να προφυλάξει τόν καταγγέλλοντα, ως όφειλε, με σωρεία από παρανομίες και παραλείψεις πρόσφερε απλοχέρη και πλήρη κάλυψη στους καταγγελμένους ,δηλαδή τις 3 χαλυβουργίες και τους χονδρεμπόρους τους , παρά την επιβεβαίωση της καταγγελίας μας από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ) τον Ιούνιο του 2008.Απελπισμένος κατάφυγα στους αρμοδίους υπουργούς κ. Φώλια και κ. Χατζηδάκη καθώς και στον υφυπουργό κ. Βλαχο, ζητώντας τα αυτονόητα, δηλαδή να λειτουργήσει η Ε.Α. σύμφωνα με τους νόμους του Ελληνικού κράτους και της Ε.Ε.Η απάντηση που έλαβα ήταν σιωπηρά αρνητική και ο κύριος Βλάχος μου δήλωσε ?Εγώ αυτόν τον ογκόλιθο που λέγεται ΣΙΔΕΝΟΡ δεν μπορώ να τον μετακινήσω?!!Με μεγάλη μου λύπη διαπιστώνω δυστυχώς ότι τα μεγάλα συμφέροντα εξουσιάζουν τις δομές και τους μηχανισμούς δικαιοσύνης του Ελληνικού κράτους ,καθώς και ότι έχουν επιβληθεί πλήρως στον πολιτικό κόσμο διαβρώνοντας τους θεσμούς και την έννοια της Δημοκρατίας.Η αγανάκτηση και η απελπισία ως άνθρωπο και Έλληνα πολίτη με οδήγησε στην έσχατη μορφή διαμαρτυρίας μέχρι τέλους ,την Πολιτική Απεργία Πείνας.Για 36η ημέρα βρίσκομαι έξω από τα γραφεία της Ε.Α.,Πατησιων 70 και Κοτσικα, καταγγέλλοντας την δομή του πολιτικό-οικονομικού συστήματος που μας έχει οδηγήσει ως πολίτες και ως χώρα στην απόγνωση, την φτώχια και τελικά την καταστροφή!Κύριε Πρωθυπουργέ Νιώθοντας στο πετσί μου για 36 ημέρες την απάθεια και την αδιαφορία, ακόμα και σε ανθρωπιστικό επίπεδο, για την ζωή μου από τον πολιτικό κόσμο, σας ζητώ:Αν πραγματικά είστε γνήσιος πολιτικός άνδρας και αγαπάτε τον Ελληνικό λαό, καλέστε σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο και-ζητήστε συγνώμη από τους Έλληνες πολίτες για την εξαθλίωση που έφτασε το Ελληνικό κράτος.-αποτινάξετε τον ζυγό των μεγάλων συμφερόντων που σας κρατά δέσμιους-και καλέστε ελεύθεροι πλέον τον Ελληνικό λαό να στηρίξει ένα καινούργιο ξεκίνημα, με την συμμετοχή αντιπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών, του πολιτικού κόσμου στο κοινοβούλιο , σε Πανεθνική συνδιάσκεψη με σκοπό να χτίσουμε όλοι μαζί ένα κράτος δικαίου και Ισονομίας χωρίς ταξικές και οικονομικές διαφορές.Για να αντιμετωπίσουμε την επερχόμενη, οικονομική και πολιτική, κρίση από κοινού. Για το καλύτερο ΑΥΡΙΟ όλων μας!

Με πραγματική Αγάπη, Αθήνα 20-3-2009

Ο απεργός πείνας για 36η ημέρα Θεόδωρος Τενεζος "

Με πραγματική Αγάπη, Αθήνα 20-3-2009Ο απεργός πείνας για 36η ημέρα Θεόδωρος Τενεζος "http://www.stopcartel.gr/gr/view.php?id=279

Το κείμενο το αντέγραψα από το Τρωκτικό, αλλά πάρα πολλά μπλόγκς έχουν αναλάβει να κάνουν γνωστό το θέμα, το οποίο σημειωτέον έχει αγνοηθεί παντελώς από τα ΜΜΕ.

Από το το μπλόγκ του Laplace επίσης αντιγράφω το παρακάτω.

Πάρτε όλοι ένα τηλέφωνο τον άνθρωπο, το αξίζει...

Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ,μου έδωσε την άδεια του να τον πάρετε τηλέφωνο 6982009287 εmail tenezos@hotmail.com, μου ειπε 'οτι εμείς του δίνουμε δυναμη να συνεχίσει .

UPDATE: Αναδημοσιεύω από Butterfly.


Αυτη ειναι η απαντηση του Θοδωρη Τενεζου στη λασπη που δεχεται τις τελευταιες ημερες. Τοσο καιρο τιποτα δε λεγοταν για τον Θοδωρη. Τωρα ξαφνικα, που εχει αποκτησει συμμαχους, συτντροφους, που εχει βουιξει η μπλογκοσφαιρα, ΤΩΡΑ θυμηθηκαν ολοι να εκφρασουν αμφιβολιες και να ριξουν λασπη. Αν ξερετε κατι κυριοι, τοτε γιατι δεν το εχετε πει 48 ημερες τωρα;

Ο Θοδωρης απαντα με την ακολουθη επιστολη και ατρανταχτα στοιχεια και παρακαλει οποιον θελει να τα αναδημοσιευσει:


Βλέποντας την αναλγησία και την ένοχη δήθεν αδιαφορία του πολιτικού κόσμου και των μηχανισμών ελέγχου και δικαιοσύνης, που στην πραγματικότητα δεν είναι παρά μόνον για ιδιοτελή συγκάλυψη της ύπουλης επίθεσης λάσπης που εκτοξεύεται εναντίον μου, προστατεύοντας τα μεγάλα συμφέροντα, ΕΠΩΝΥΜΑ σας στέλνω:

-Μηνυτήρια αναφορά ενώπιον του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών κατά του Σπυρίδωνος Ζησιμόπουλου του Κων/νου, προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού, για τα αδικήματα:

α) κατάχρηση εξουσίας (άρθρο 239 Π.Κ.)

β) παράβαση καθήκοντος (άρθρο 259 Π.Κ.)

γ) παρασιώπηση εγκλημάτων (άρθρο 232 Π.Κ.)

-Συμπληρωματικό υπόμνημα της IRON TENCO Α.Ε. επί της ως άνω μηνύσεως κατά του Σ. Ζησιμόπουλου του Κων/νου, προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού, Ενώπιον του κ. Πταισματοδίκου Αθηνών (19ο Τμήμα).

-Διάταξη του Εισαγγελέως Εφετών Αθηνών Ιω. Π. Διώτη, για άσκηση ποινικής δίωξης κατά του Σπυρίδωνος Ζησιμόπουλου του Κων/νου, προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού για παράβαση καθήκοντος (άρθρο 259 Π.Κ.), της 2/7/2008.

Σας παρακαλώ για την αναδημοσίευση των στοιχείων.
Τενέζος Θεόδωρος

Email: tenezos@hotmail.com

Τηλ: 6982009287

(στο λινκ έχει και κάποιες περαιτέρω πληροφορίες)

Επίσης, από καλτσόβρακο:

Συνέντευξη με τον Θεόδωρο Τενέζο from tasos on Vimeo.

Μια χαρά είμαστε...

Μελετούσα τα νέα οικονομικά μέτρα δηλαδή και αυτό διαπίστωσα. Βέβαια θα μου πείτε, μα εσύ δεν έχεις πει πως θεωρείς τα οικονομικά ως την πλέον σιχαμερή επιστήμη; Μα φυσικά και το έχω πει. Το θέμα είναι που είδατε τα οικονομικά εδώ; Μόνο πρωκτικό σεξ μεταμεσονύχτιας προβολής υπάρχει, όχι οικονομικά...

Πάντως για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, ο νέος Τσάρος της Οικονομίας είχε δίκιο σε ένα πράγμα: τα μέτρα ήταν κοινωνικά δίκαια. Με μία υποσημείωση όμως, την οποίαν προφανώς ξέχεσε, εχμ, συγγνώμη, ξέχασε ήθελα να πω: τα μέτρα ήταν απλώς δίκαια για όσους τον πίνουν. Για όσους δεν θα φορολογηθούν είναι ακόμη δικαιότερα... Κι εδώ που τα λέμε ρε παιδιά, εγώ συμπάσχω με τον Παπαθανασίου. Ο άνθρωπος είναι πολύ μπροστά απλά εμείς δεν μπορούμε να τον καταλάβουμε. Γιατί δηλαδή να φορολογήσει μια επιχείρηση; Για να σταματήσει να δίνει 700 ευρώ για μισθούς σε 10 ανθρώπους που βγάζουν δουλειά για 20; Εξάλλου αν ακούσετε θα διαπιστώσετε ότι οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη. Πέφτει μεγάλη πείνα σε όλους τους βιομήχανους, τους μεγαλοεπιχειρηματίες, τους εφοπλιστές, τους πετρελαιάδες κλπ. Τις προάλλες είδα έναν ρακένδυτο κύριο στον Πειραιά και τον λυπήθηκε η ψυχή μου. Εκεί που καθόταν ο άλλος και είχε την ταμπελίτσα του που έλεγε "σας παρακαλώ έχω 5 παιδιά", ο εν λόγω κύριος είχε μία που έγραφε "σας παρακαλώ δεν έχω να βάλω πετρελαιο στο κότερο". Είναι να μην σε πιάσει η ψυχή σου μετά από τόση δυστυχία; Ξέρεις τι είναι να μην έχεις να πληρώσεις πχ το δάνειο των 3 εκατομμυρίων ευρά (με άλφα) που πήρες με ευνοϊκούς όρους για να κάνεις δεκαπλάσια την επιχείρησή σου και πίνωντας το αίμα των υπαλλήλων σου να κάνεις πενηνταπλάσια τα κέρδη της επιχείρησής σου; Ξέρεις τι είναι να κινδυνεύεις να χάσεις την πολυκατοικία στο Κολωνάκι από χρέη; Με τι μούτρα θα πας να μείνεις στην βίλα στον Γέρακα μετά; Θα αναγκαστείς να εξαφανισθείς στο εξοχικό στην Ελούντα για να μην σε βλέπει ο κόσμος από την ντροπή...
Ή το άλλο; Ακούω διάφορους άσχετους να αναρωτιούνται δεξιά κι αριστερά γιατί δεν φορολογήθηκαν οι τράπεζες. Δε μου λέτε ρε καραγκιόζια, έχετε ακούσει πολλές φορές να φορολογούνται φιλόπτωχα ιδρύματα; Εδώ μέχρι και οικονομική στήριξη χρειάστηκαν οι τράπεζες με 28 εκατομμύρια ευρά -για τέτοια πείνα μιλάμε-, να τις φορολογήσει κι από πάνω; Πλάκα μου κάνετε; Έχετε δει τραπεζίτη με άνεση ποτέ σας; Με τις συγκοινωνίες μετακινούνται όλοι και με μηνιαίες κάρτες για να ελαττώσουν τα έξοδα. Ξέρεις τι είναι να χρωστάς σε όλον τον κόσμο; Πως θα ξεκλειδώσεις το υποκατάστημα αύριο το πρωί με τόσες τύψεις; Ξέρεις τι είναι να έχεις κάνει το τρελό φαγωπότι στο χρηματιστήριο ή με τις επενδύσεις των χρημάτων του κοσμάκη; Πως να αντέξεις τέτοιο βάρος στην καρδιά, τέτοια μαχαιριά; Και να κάνουμε τι στις τράπεζες; Να τις φορολογήσουμε κι άλλο; Να επιδεινώσουμε την απελπισία τους; ρε πλάκα μου κάνετε; Πεινάνε οι άνθρωποι... Σταδιάλα εγκάθετοι, όλοι σας...

Γι'αυτό σας λέω, είναι πολύ μπροστά ο Παπαθανασίου απλά εμείς δεν τον καταλαβαίνουμε... Αν κι εδώ που τα λέμε ο άνθρωπος ήταν σαφής. Μέχρι το "από 100 χιλιάρικα και πάνω" έφτασε. Δεν έπιασε την κατηγορία από ένα εκατομμύριο και πάνω, οπότε πως εγείρουμε τέτοιες παράλογες απαιτήσεις;
Αμ, το άλλο το καλό; Θα συνδράμουν και οι βουλευτές, λέει, με παρακράτηση του 5% του εισοδήματός τους... Εκσπερμάτωσα ηδονιζόμενος στο άκουσμα της είδησης. Εάν ενθυμούμαι καλώς ο μισθός ενός βουλευτή κατά μέσο όρο αγγίζει τα 6 χιλιάρικα, ήτοι 72 χιλιάρικα τον χρόνο (δίχως φυσικά να συνυπολογίζουμε τα έξτρα, δηλαδή τσάμπα κινητά, αυτοκίνητα, βενζίνες, επιδοτήσεις γραφείων, συμμετοχές σε επιτροπές, μίζες κλπ). Το 5% είναι λοιπόν 3600 ευρά (επί 300 ίσον 1.080.000 ευρά η συμμετοχή των ηρωϊκών τριακοσίων στο οικονομικό μας πρόβλημα. Ανατρίχιασα). Αυτό που δεν άκουσα να συζητιέται όμως είναι το αν θα επιβαρυνθούν με το επιπλέον χαράτσι ως κατηγορία εισοδήματος. Πολύ ενδιαφέρον θα είχε να το μάθω κάποια στιγμή...
Βέβαια εδώ που τα λέμε, σιγά μην πληρώσουν και αυτά τα λεφτά κι εσύ ζητάς να πληρώσουν κι άλλα; Αν κι εδώ που τα λέμε, ακόμη κι αν τα πληρώσουν σίγουρα θα μας το κρατήσουν μανιάτικο και θα βρουν κάποιον νέο τρόπο να μας τα ξαναπάρουν στο πολλαπλάσιο κιόλας (σάμπως η εμπειρία μας αυτό δεν δείχνει;) . Σωστό και το ένα και το άλλο και δυστυχώς δεν έχω ανταπάντηση... Μου βάλατε γκολ...

Για να σοβαρευτούμε όμως και λίγο, εγώ θα ήθελα να θέσω ένα πραγματικά σημαντικό ερώτημα: το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας.
Την ιστορία με την εκκλησιαστική περιουσία το ξέρουμε όλοι μας λιγότερο ή περισσότερο. Συνήθως το λησμονούμε όμως ακριβώς επειδή έχουμε τη βεβαιότητα ότι ποτέ δεν πρόκειται να γίνει κάτι επί τούτου. Η περιουσία λοιπόν πρέπει είτε να κατασχεθεί πλήρως, είτε να φορολογηθεί αυστηρότατα και μάλιστα με πρόστιμα μη καταβολής φόρων για.. άγνωστο χρονικό διάστημα προς τα πίσω, ακριβώς όπως συμβαίνει με όλους τους Έλληνες μαλάκες, εχμ, πολίτες ήθελα να πω, διότι όπως είπαμε και πιο πάνω υπάρχουν και κάποιοι που δόξα τω θεώ δεν είναι μαλάκες και την σκαπουλάρουν μια ζωή.
Έχετε πάρει χαμπάρι ότι με την εκκλησιαστική περιουσία -κινητή και ακίνητη- όχι μόνο θα ξεπεράσουμε την κρίση μέσα σε ένα βράδυ αλλά πιθανώς να γίνουμε και η πιο πλούσια χώρα της Ευρώπης;

Μήπως ήρθε η ώρα επιτέλους να γίνει κάτι με την σιχαμερή υπόθεση της εκκλησιαστικής περιουσίας;
Μήπως ήρθε η ώρα επιτέλους να κατασχεθεί η εκκλησιαστική περιουσία -κινητή και ακίνητη- επ ωφελεία του ελληνικού δημοσίου και να αναπνεύσει επιτέλους αυτός ο έρμος ο ελληνικός λαός;
Μήπως ήρθε η ώρα να φορολογηθεί το παγκάρι και όλα τα λοιπά εκκλησιαστικά έσοδα;
Μήπως ήρθε η ώρα να αποδόσει η εκκλησία στο ελληνικό δημόσιο τους φόρους που της αναλογούν;
Πως είπατε; Δεν θέλει;
ΔΗΛΑΔΗ ΕΓΩ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΩ ΕΡΤ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΔΕΗ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΘΕΛΩ ΜΕ ΡΩΤΑΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ; Ή ΜΗΠΩΣ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙ ΦΟΡΟ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΩ;
Γιατί να ρωτήσουμε και τους τράγους (εκ του αμνός, μην παρεξηγούμαι) λοιπόν; Οι εποχές είναι δύσκολες και αναμένονται ακόμη δυσκολότερες. Μην κρυβόμαστε. Άσε που η ισότητα και ισονομία των πολιτών προβλέπεται και από το Ελληνικό Σύνταγμα, το κέρατό μου μέσα... Αρκετά πιά....

Ξέρετε πολύ καλά ότι τους πάσης φύσεως λεγόμενους διαδικτυακούς (καναπεδικούς) ακτιβισμούς δεν τους γουστάρω. Μήπως όμως αν αρχίζαμε να γκαρίζουμε για κάτι τέτοιο θα μπορούσε να έχει τελικά κάποιο αποτέλεσμα; Αναρωτιέμαι δηλαδή... Ρίχνω το θέμα και ακούω ιδέες...

ΥΓ. Δε μου λέτε, εκείνος ο τράγος με τα εκατομμυριάκια στην άκρη για περίπτωση που απαιτηθούν στα γεράματα σε ποια κλίμακα φορολογίας μπήκε; Απλή απορία, όχι τίποτε άλλο...
ΥΓ2 Τελικά αυτός δεν ήταν κεφαλικός φόρος... Εγκεφαλικό(ς) ήταν...

UPDATE: Για περίπτωση που έχετε στραβωθεί (πράγμα που δεν αποκλείω, μιας και προφανώς κάπου αλλού θα θέλατε να μπείτε αντί να κοπροσκυλιάζετε στο παρόν βλογ) εις την αριστερά στήλη (του Ολυμπίου Διός) τοποθετήθηκε μια εικόνα που ως σκοπό έχει όχι κάτι παραπάνω από την ίση μεταχείριση. Όπως πληώνω εγώ να πληρώσουν και οι υπόλοιποι (που είθισται να μην πληρώνουν κιόλας). Ευχαριστώ τα μάλα τον συμμαχητά polse διά την πολύτιμη βοήθεια (τι βοήθεια δηλαδή, τον έχωσα και τα έκανε όλα μόνος του ο άνθρωψ...).



Σημειωτέον, επειδή σε διάφορες συζητήσεις διακρίνω μια "παρεξήγηση" ο χωρισμός εκκλησίας-κράτους είναι κάτι που επί της παρούσης ούτε με απασχολεί, ούτε εμπλέκεται με το συγκεκριμένο θέμα που είναι αμιγώς οικονομικό.

Up the Hammers IV

Ήρθε, μας διέλυσε, απεχώρησε.... Χάρμα οφθαλμών (και κυρίως αφτιών).
Ειλικρινά ώρες, ώρες λυπάμαι όσους δεν ακούνε μέταλ! :)
Ας τα πάρουμε από την αρχή όμως τα πράγματα. Κατ'αρχήν αναφορικά με το warm up της Πέμπτης ενώ ο σχεδιασμός έλεγε ότι θα δίναμε το παρόν με τον Μad Putcher, τελικώς ανωτέρα βία δεν μας το επέτρεψε. Έτσι η προθέρμανση έγινε απευθείας... (όχι ότι με χάλασε κιόλας)

Μέρα Πρώτη, Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009
Έχουμε ήδη αρχίσει να μαζευόμαστε έξω από το An κατά τις 4, αφού πρηγουμένως κάναμε τις σχετικές κουβέντες στου Γρηγόρη (συν τις απαιτούμενες αγορές). Οι πόρτες ανοίγουν 4.30 αλλά χρειαζόμαστε μερικές δυνάμεις (κανά σουβλάκι κι έτσι δηλαδή). Οι πόρτες ανοίγουν στην ώρα τους. Αναμενώμενο ότι στην αρχή ο κόσμος θα ήταν λίγος: καμιά 50ριά άτομα. Παρά ταύτα, οι Σουηδοί Portrait δεν μασάνε και βγαίνουν έξω όπου τα σπάνε κυριολεκτικά. Δεν είχα ξανακούσει από δαύτους κιόλας και ενθουσιάστηκα. Πιτσιρικάδες μεν, αλλά μέσα στην τρελή χαρά. Εκπληκτικό heavy περάσματα power με πολλή ζωντάνια κι εκπληκτικές ιδέες. Μελωδικότατοι και με ενδιαφέρουσες συνθέσεις. Μόλις τελείωσαν έσπευσα να αγοράσω το cd τους αλλά δυστυχώς δεν το είχαν φέρει μαζί για πώληση. Την επομένη μέρα που συζήταγα με τον τραγουδιστή και τον ντράμερ μου είπαν ότι έχει εξαντληθεί. Δικαιολογούνται. Το γκολ όμως ήταν ότι το φεστιβάλ άνοιξε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Επόμενο συγκρότημα οι επίσης Σουηδοί Ereb Altor. Εδώ για τα γούστα μου διέκρινα μια τεράστια κοιλιά. Το στυλ τους είναι τάλε-κουάλε Bathory (των πιο doom περιόδων) με ολίγον τι από Candlemass. Γενικά τους βρήκα πολύ μονοδιάστατους τόσο σκηνικά, όσο και εκτελεστικά. Κι εκεί που είπα να πάω πίσω στους πάγκους για καμιά κουβέντα με τα παιδιά, ξαφνικά πετάχτηκα σαν ελατήριο και έσπευσα στην πρώτη γραμμή: διασκευή στο Home of Once Brave των Bathory που όχι μόνο είναι ίσως το αγαπημένο μου από Bathory, αλλά και ίσως το πιο επικό τραγούδι που έχω ακούσει ποτέ μου, ένα μεγαλείο απλότητος με μερικούς από τους πλέον πωρωτικούς στίχους που έχουν γραφτεί (α, ρε Quorthon, μας άφησες νωρίς). Όαση μέσα στην όλη μετριότητα. Απίστευτο τραγούδι από μόνο του, τρελές στιγμές. Ευτυχώς όμως τελείωσαν.
Στην συνέχεια βγήκαν οι δικοί μας οι Dream Weaver, οι οποίοι ήταν απολαυστικότατοι. Τελικώς η πρώτη φορά που τους είχα δει και που δεν μου είχε αφήσει καθόλου καλές εντυπώσεις γι ακάποιους λόγους ήταν μάλλον η εξαίρεση και η αλήθεια είναι ότι τους χάρηκα πολύ. Ήταν και το μοναδικό ελληνικό συγκρότημα της βραδιάς κιόλας και έπρεπε να ξελαρυγγιαστούμε λίγο. Άψογοι εκτελεστικά, δείχνουν πιo ώριμοι από ποτέ, και καλό θα ήταν να το εκμεταλλευθπύν αυτό μιας κι έχουν πολλά χρόνια να κυκλοφορήσουν κάποια δουλειά. Πάρα πολύ καλή η εμφάνισή τους, δικαιολόγησε πλήρως τη συμμετοχή τους σε ένα τέτοιο φεστιβάλ.
Ακολούθησαν οι Crystal Viper από την Πολωνία (με την εκπληκτική τραγουδίστρια. Όχι μόνο για τις φωνητικές της ικανότητες). Οι CV είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περίπτωση: παίζουν μέταλ από τη δεκαετία του 80 και πιο συγκεκριμένα ένα κράμα από power και speed της γερμανικής σχολής και το αποτέλεσμα είναι πραγματικά εκπληκτικό. Άψογοι από κάθε άποψη, αν και οι περισσότεροι θέλαμε πιο πολλά τραγούδια από τον πρώτο τους δίσκο, ο οποίος όχι μόνο είναι πολύ καλύτερος από τον δεύτερο που μόλις κυκλοφόρησε αλλά και επειδή τον δεύτερο δεν είχαμε προλάβει να τον εμπεδώσουμε. Κατανοητό βέβαια ότι και οι ίδιοι θέλησαν να συνδυάσουν τη συμμετοχή τους στο φεστιβάλ με το προμοτάρισμα της δεύτερής τους δουλειάς. Πολύ γουστάραμε γενικώς και επικράτησε ένας μικρός χαμός στο An. Χαμός που γιγαντώθηκε στην διασκευή του Agents of Steel των φοβερών και τρομερών αμερικάνων Agent Steel, όπου και συνειδητοποίησα το εξής: η διασκευή ήταν εκπληκτική, αλλά σε σχέση με το αυθεντικό τραγούδι κυριολεκτικά το σκότωσαν, δείγμα του τι παικταράδες ήταν οι Agent Steel (καθώς και τι εννοούμε όταν λέμε ότι ένα τραγούδι "δεν βγαίνει"). Μεγάλη εμφάνιση και η πώρωση ήδη είχε αρχίσει να χτυπάει κόκκινα.
Επόμενο συγκρότημα ήταν οι Άγγλοι Shadowkeep, ένα συγκρότημα που γενικότερα δεν με πολυενθουσιάζει. Οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι παίζουν power. Εγώ από την μεριά μου ισχυρίζομαι ότι κοπανάνε δεξιά κι αριστερά δίχως κάποιον σκοπό. Όχι ότι είναι κακοί, ίσα, ίσα. Απλά μου φαίνεται κάπως μυστήριο το όλο ηχητικό αποτέλεσμά τους. Όπως και να'χει, επί σκηνής ήταν άψογοι, επαγγελματίες με εξαιρετική παρουσία. Για το play list που διάλεξαν δεν μπορώ αν εκφέρω άποψη, αφού ούτως ή άλλως τα περισσότερα τραγούδια τους δεν τα ήξερα καν. Έπαιξαν και 1-2 που μου άρεσαν και ως εκεί. Διέκρινα πάντως ότι οι της "αρένας" τους γούσταραν πολύ, οπότε κάτι παραπάνω θα ήξεραν.
Και επιτέελους η ώρα των Γερμαναράδων: Paradox κυρίες και κύριοι, και τα μυαλά στα καγκελα. Δεδομένου ότι στο γερμανικό φεστιβάλ που είχε γίνει πριν 14 μήνες απουσίαζα και δεν είχα καταφέρει να τους δω, την Παρασκευή τους περίμενα πως και πως. Και δικαιώθηκα. Μας έσπασαν στο ξύλο μιλάμε... Απίστευτη εμφάνιση, τεράστια μπάντα. Κάτω επικρατούσε το χάος. Έπαιξαν και από τους 4 δίσκους τους. Το set list ήταν εξαιρετικό, θα μπορούσε όμως να ήταν και πολύ καλύτερο: για την ακρίβεια, αν είχαν παίξει και το ασύλληπτο Second over Third by Force θα είχε αγγίξει μάλλον το τέλειο. Heresy, Paradox, Path of Denial και δεν συμμαζεέυεται. Για το τέλος δε (αυτό έλειπε!) το μυθικό Pray to the Gods of Wrath όπου ήμασταν μέσα στην τρελή χαρά όλοι. Και όταν λέω όλοι, το εννοώ: και η μπάντα. Λίγες φορές έχω δει τόσο χαμογελαστή μπάντα επί σκηνής, δείγμα του πόσο πολύ το απήλαυσαν και οι ίδιοι. Η εμφάνισή τους ήταν ζεστή (όχι σαν των Stormwarior πέρσυ, που είχαν ίσως και διπλάσιο κόσμο κιόλας). Δεν ήρθαν να παίξουν, να βγάλουν το μεροκάματο και να φύγουν. Ήρθαν για να γουστάρουν. Και γούσταραν. κι εμείς από κάτω που με τη σειρά μας γουστάραμε τρελά, τους κάναμε να γουστάρουν ακόμη περισσότερο. Ιδίως ο Τσάρλυ φαίνεται και γαμώ τα παληκάρια. Προς το τέλος, μάλιστα, έκανε και μια κίνηση από αυτές που μου αρέσουν: φώναξε στην σκηνή ένα δικό μας παιδί, τον κιθαρίστα των Verdict και τζαμάρανε μαζί ένα τραγούδι αφού πρώτα του έδωσε την κιθάρα του να παίξει αυτός! Μεγάλες στιγμές! Ένα παραλειπόμενο από τους Paradox: όταν διαπίστωσα εκεί από την πρώτη γραμμή ότι ο Τσάρλυ παίζει με τις χορδές ανάποδα (αριστερόχειρ μεν, αλλά με τις χορδές για δεξιόχειρα) έπαθα πλάκα. Δεν έχω δοκιμάσει ποτέ να παίξω ανάποδα, αλλά νομίζω ότι είνια τρομερά δύσκολο, διότι αυτά που παίζουν οι Paradox έχουν υψηλό βαθμό δυσκολίας. Δεν διαφωνώ ότι παίζει αυτό που λένε ότι όπως μάθει κανείς, αλλά το να κάνεις τα πάντα από την ανάποδη θέλει μεγάλο ταλέντο. Μάλλον έτσι εξηγείται και η μουσική τους όλα αυτά τα χρόνια... Τεράστια εμφάνιση, μας ισοπέδωσαν.
Η ώρα ήδη έχει αρχίσει να προσωράει και πλέον βγαίνουν στην σκηνή οι Witchfynde. Το nwobhm έχει την τιμητική του και έχει βάλει τα καλά του. Ποτέ δεν έκρυψα ότι το nwobhm έχει έναν ήχο που σιχαίνομαι. Στην συντριπτική του πλειοψηφία δηλαδή, διότι έχει βγάλει και τεράστιες μπάντες, μην λέμε ότι θέλουμε. Οι Witchfynde είναι μια μπάντα που θεωρούσα καλή, ιδίως από τις "μετέπειτα" δουλειές τους. Παρόλο που αναγκάστηκα να φύγω κανά μισάωρο νωρίτερα ένεκα ενός μεγάλου και σοβαρού απροόπτου (που θα μας απασχολήσει σε ξεχωριστό σεντόνι), δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασαν και ιδιαίτερα. Την εμφάνισή τους τη βρήκα γενικά καλή όσο κάθησα, αλλά αν κάτι δεν σου αρέσει εκ προοιμίου δεν μπορείς να το κρίνεις και το ίδιο καλά. Πάντως ο κόσμος έδειξε να γούσταρε.
Κάπως έτσι τελείωσε η πρώτη μέρα και η προσμονή μας για τη δεύτερη είχε ήδη μεγαλώσει...

Μέρα Δεύτερη, Σάββατο 7 μαρτίου 2009
Η πρώτη μέρα μας άφησε γενικά τις καλύτερες εντυπώσεις. Δεδομένου κιόλας ότι το φεστιβάλ από το 2006 που πρωτοέγινε πάει μπομπάτο, ο πήχυς είχε ανέβει ήδη ψηλά και για το Σάββατο. Και μας δικαίωσε...
Λίγο μετά τις 4 άνοιξαν οι πόρτες και κατηφορήσαμε. Πρώτο συγκρότημα της ημέρας οι Storrmbringer. Ένα κουαρτέτο από τη Λάρισα και τον Βόλο, όπου 3 είναι πιτσιρικάδες. Απίστευτη μπάντα! Σε κανάν μήνα βγάζει και την πρώτη της δουλειά κιόλας και ήδη την περιμένουμε όλοι με τεράστια ανυπομονησία! Παρόλο που ήταν μόλις η τέταρτή τους εμφάνιση (και μόλις η δεύτερη στην Αθήνα, όπου έτυχε να είναι σε ένα φεστιβάλ τέτοιων κυβικών) και η απειρία τους σε κάποια θεματάκια φαινόταν, ήταν εκπληκτικοί. Είχαν πωρωθεί κιόλας στην σκηνή και έγινε το έλα να δεις. Αποθεώθηκαν και μπράβο τους διότι τους άξιζε. Θέλουν δουλειά ακόμη βέβαια, πράγμα απολύτως φυσιολογικό, αν όμως είναι από τώρα σε τέτοιο σημείο μπορούμε να περιμένουμε μεγάλο σεισμό από αυτούς στο μέλλον. Αρκεί να στρώσουν κώλο. Ποίημα...
Darkest Era το όνομα της επόμενης μπάντας, η οποία μας ήρθε από την Ιρλανδία. Ούτε αυτούς τους είχα ξανακουσει (τι να πρωτοακούσεις πια σε αυτόν τον κόσμο). Από πρώτη εμφάνιση δεν πολυενθουσιάστηκα, τολμώ να πω: με γυναίκα ντράμερ και γυναίκα κιθαρίστα πόσο να τραβήξεις πια;, σκέφτηκα. Ε, λοιπόν μιλάμε ότι τα παιδιά τα έσπασαν όλα. Απίστευτη εμφάνιση, εκπληκτική μουσική, τα έδωσαν όλα και λογικό κι επόμενο να αποθεωθούν. Δυστυχώς το ένα και μοναδικό ΕΡ που έχουν βγάλει έως τώρα δεν το διέκρινα πουθενά στους πάγκους, οπότε πάλι στο ψάξιμο θα είμαστε. Εξαιρετική συμμετοχή.
Για τη συνέχεια είχαμε τους Ιταλούς Etrusgrave. Ήξερα ότι είναι η μπάντα του πρώην κιθαρίστα των Dark Quarterer, ενός συγκροτήματος που είχαμε δει στο περσινό UTH και που γενικά το βαριέμαι αίστευτα. Λογικό κι εόμενο λοιπόν να μην είμαι και πολύ ενθουσιασμένος μιας και περίμενα μια από τα ίδια. Ε, καμία σχέση... Είχα μείνει άναυδος. Απίστευτοι. Μάλιστα σε ένα σημείο γύρισα και είπα όχι ακριβώς χαριτολογώντας στον Mad Putcher ότι υποψιάζομαι πως ο κιθαρίστας έφυγε από τους DQ επειδή ήξερε μουσική ο άνθρωπος. Εκπληκτική εμφάνιση, παρά το σχετικά προχωρημένο της ηλικάς τόσο του κιθυαρίστα όσο και του μπασίστα. Γουστάραμε όσο δεν πήγαινε... Ένα ακόμη συγκρότημα που επιβάλεται να ψάξω...
Οι δικοί μας Reflection ανέβηκαν μετά. Γνωστή μπάντα στους κύκλους μας, που έχει αρχίσει να κινείται και στο εξωτερικό. Πολύ μεγάλες οι δυνατότητές της εξ ου και η εξαιρετική εμφάνιση. Πολύ καλό το set list που επέλεξαν αν και πάλι δεν άκουσα το Journey to the Other Side (τελικά μάλλον δεν θα το ακούσω ποτέ μου φαίνεται). Ιδίως στο Sorceress αλλά και το When Immortals Die έγινε το έλα να δεις από κάτω. Επαγγελματική εμφάνιση από μια μπάντα με μεγάλες δυνατότητες (και που ελπίζω να ξαναγυρίσε στα πρότερα του doom/power που έπαιζε από το σκέτο doom που έχει επιλέξει εδώ και καιρό). μας ικανοποίησαν παραυτα.
Isole εκ Σουηδίας για τη συνέχεια και η πλήξη έκανε και πάλι την εμφάνισή της. Πόσω δε μάλλον όταν ξέρεις ότι 2 μέλη της μπάντας είναι μέλη και των Ereb Altor που έπαιζαν την προηγούμενη. Κι αν οι Ereb Altor ήταν Bathory με ολόγη από Candlemass, οι Isole ήταν Candlemass με ολίγη από Bathory. Αφού παρακολούθησα για λίγο, αποφάσισα να πάω να πάρω μερικές δυνάμεις σε κανά σουβλατζίδικο μιας και τα καλά ξεκίνησαν μετά. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι ενώ έλειψα κανά 20λεπτό όταν κατέβηκα στο An είχα την εντύπωση ότι έπαιζαν ακόμη το τραγούδι που έπαιζαν και όταν έφυγα. Τέτοια βαρεμάρα. Έφυγα στην κηδεία και γύρισα στα 40. Ώρες, ώρες το doom δεν παλεύεται με την καμία. Ευτυχώς μας άφησαν, παρόλο που διέκρινα ότι η doom κοινότητα γούσδταρε σε βαθμό κακουργήματος.
Και επιτέλους ξεκινάει ο πανικός: Emerald από την Ολλανδία. Όταν άκουσα ότι θα έπαιζαν ετούτοι εδώ είχα ενθουσιαστεί. Πολύ μεγάλη μπάντα, παρά τη μόλις μια δουλειά που έχει βγάλει (κι αυτή πίσω στο μακρινό 85). Κυριολεκτικά μας ισοπέδωσαν. Απίστευτη εμφάνιση που ξεχείλιζε από δυναμισμό και ζωντάνια. Δυστυχώς η σκηνή απεδείχθη απίστευτα μικρή για τον υπερβολικά κινητικό τραγουδιστή και είχαμε ιδίως στην αρχή αρκετά ατυχηματάκια: έφαγε μια καλή σούπα και σωριπάστηκε με την πλάτη παίρνωντας παραμάζωμα το καλώδιο της αριστερή κιθάρας, έφυγε και 2-3 φορές μαζί με το αριστερό πιατίνι του ντράμερ. Ειλικρινά πιστεύω ότι με μεγαλύτερη σκηνή θα μεγαλουργούσαν ακόμη περισσότερο. παραταύτα και χθες μεγαλούργησαν. Απίστευτη εμφάνιση, τρελές εκτελέσεις, σε μεγάλη μέρα όλοι τους. Τα διέλυσαν όλα (εντός κι εκτός εισαγωγικών). Και το ακόμη πιο απίστευτο είναι η φωνή του τραγουδιστή τους, η οποία ανθίσταται στον χρόνο και παραμένει το ίδιο εκπληκτική όπως και τότε στα ξεκινήματα. Τεράστια μπάντα, μεγάλη εμπειρία το ότι την παρακολουθήσαμε. Μια ακόμη τεράστια επιτυχία για τον Μάνο.
Η ώρα περνάει, οι Emerald άφησαν τα κομμάτια μας να σέρνονται και όμως στο An παρατηρείται μια έντονη κινητικότητα. Για την ακρίβεια υπάρχει και μια μεγάλη νευρικότητα. Νευρικότητα επειδή δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο: έρχεται η ώρα των Crush, αυτής της τεράστιας ελληνικής μπάντας. Η αποθέωση έχει ξεκινήσει πριν καλά, καλά ξεκινήσουν. Θα ακουστεί πολύ περίεργο, το να παίζουν οι Crush όμως είναι κάτι σαν εθνική εορτή. Σαν την 25η Μαρτίου ας πούμε. Δεν έχει να κάνει με τις προσωπικές προτιμήσεις του καθενός, έχει να κάνει με το ότι είναι οι Crush. Τόσο απλό. Και απ'όταν ξεκίνησαν δεν υπήρχε γυρισμός. Αν και ήθελα να δω τους Titan Force τόσο όσο όλοι μας, για μένα οι Crush ήταν το συγκρότημα που περίμενα τόσο πολύ. Και μας αποζημίωσαν όλους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο: την άψογη εκτέλεση της μουσικής τους. Δεδομένου ότι είχαν να παίξουν 7 ολόκληρα χρόνια σε συναυλία (μια ακόμη τεράστια επιτυχία του Μάνου) είχαν μεγάλο άγχος (φάνηκε αυτό από την αρχή). Σκεφτείτε ότι μετά το τρίτο ή τέταρτο τραγούδι ο τραγουδιστής θυμήθηκε να μας πειπως το πρώτο τραγούδι που έπαιξαν (κανούριο κιόλας) είχε γραφτεί για τα τραγικά γεγονότα του Δεκεμβρίου που μας πέρασε. Το θέμα είναι ότι φροντίσαμε εμείς να τους διώξουμε το άγχος όσο το δυνατόν νωρίτερα και νομίζω ότι το καταφέραμε, διότι μετά έδειχναν να το απολαμβάνουν κιόλας. Δεν υπάρχει λόγος να πω ότι η όλη τους παρουσία άγγιξε το άριστα, ακόμη και με 2-3 λαθάκια που νομίζω ότι διέκρινα. Κάτω έγινε χαμός. Το Αn πρέπει να έπαθε μια σχετική καθίζηση ή ίσως να μετακινήθηκε κατά τι σε κάποιες στιγμές (και κυρίως στο Unborn). Πολύς κόσμος θα ήθελε να ακούσει και το Flag of hate, μεταξύ των οποίων κι εγώ, αλλά δεν το έπαιξαν. Νομίζω όμως ότι κανείς δεν πρόκειται να τους καταλογήσει. Η εμφάνισή τους ήτα άριστη και η αποθέωση που έλαβαν ήταν απολύτως δικαιολογημένη. τεράστια μπάντα, μας διέλυσε, μας ισοπέδωσε. Γολυσταρα όσο δεν φαντάζεται άνθρωπος. Και κάπου εκεί έκλεισε και η φωνή μου, παρόλο που ήθελα να κρατήσω μερικά αποθέματα ακόμη...
Και φτάνει η μεγάλη στιγμή των Titan Force. Το να βλπέπεις στο μισό μέτρο τον μυθικό Harry "Tyrant" Conklin είναι μια ανατριχιαστική εμπειρία. Όπως και να το κάνουμε πρόκειται για μια αυτού εξοχότητα του μέταλ, σε παγκόσμιο επίπεδο. Κι όταν η παρουσία του συνδυάζεται με ένα όνομα του επιπέδου των Titan Force, ε, τότε το πανηγύρι είναι δεδομένο, δεν το συζητάμε. Νομίζω ότι δεν έχει και μεγάλο νόημα να πω πολλές κουβέντες για τους τρομερούς αμερικάνους. Μας διέλυσαν κι αυτοί με τη σειρά τους και έφυγαν με τις δάφνες του νικητή. Τεράστια εμφάνιση. Κυριολεκτικά απερίγραπτη. Ζήσαμε μεγάλες στιγμές. Ο Tyrant είναι ένα εκπληκτικό παληκάρι που γουστάρει τρελά αυτό που κάνει γι'αυτό και η επαφή του με τον κόσμο είναι άμεση και αληθινή. Όχι διπρόσωπες αηδίες όπως κάνει η πλειοψηφία των μουσικών που την έχουν δει rockstars. Θέλει άμεση επαφή με τον κόσμο ακριβώς επειδή έχει καταλάβει ότι η αγάπη του κόσμου εδώ και 20φεύγα χρόνια στο πρόσωπό του είναι αληθινή. και φροντίζει να την ανταποδίδει. Μου έκανε τεράστια εντύπωση το ότι αμέσως μετά τη λήξη της εμφάνισής τους κάθησε στην σκηνή για αυτόγραφα και φωτογραφίες (όπως και ο μπασίστας). Ακούραστος. Και γιατί να μην είναι; Όλη την ώρα έπαιρνε δύναμη από το κοινό. Χτυπιόταν, χαμογέλαγε, μίλαγε. Εκπληκτικό παληκάρι ασυζητητί. Πολύ ωραία η κίνησή του να φωνάξει στην σκηνή τον τραγουδιστή και κιθαρίστα των δικών μας Dark Nightmare/Final Answer για να τζαμάρουν μαζί το Chase your Dreams (που που έχουν διασκευάσει οι τελευταίοι με συμμετοχή του Tyrant στο cd τους). Κάτω επικρατούσε πανζουρλισμός σε όλη τη διάρκεια. Πανζουρλισμός και διαρκής αποθέωση. Μια αποθέωση που έγινε σεισμός όταν έπαιξαν επιτέλους το Blaze of Glory, κατά το οποίο κάτω ισοπεδώθηκαν τα πάντα. Πραγματικά μνημειώδης εμφάνιση....

Όπως μνημειώδες ήταν και το φεστιβάλ ολόκληρο. Αν και θα παραμείνω πιστός οπαδός του πρώτου UTH, νομίζω ότι το πρόσφατο UTH ήταν και το καλύτερο από όλες τις απόψεις. Τηρήθηκε άψογα το ωράριο, τα συγκροτήματα ήταν σε μεγάλη μέρα, ενώ ο ήχος ήταν κρύσταλο από την αρχή έως το τέλος. Ευτράπελα υπήρχαν διάφορα. Το χαρακτηριστικότερο όλων ήταν μάλλον η παρουσία μιας μεθυσμένης ηλίθιας στο ξεκίνημα των Witchfynde που σουλατσάριζε ντε και καλά γουστάροντας επάνω στην σκηνή, με αποτέλεσμα να πάρει παραμάζωμα το στήριγμα του μικροφώνου του τραγουδιστή, να ρίξει κάτω το μικρόφωνο του μπασίστα και σχεδόν να πέσει πάνω του. Προφανώς η εν λόγω ρόμπα νόμιζε ότι βρισκότταν στο σπίτι της. Είχαμε και τους γνωστούς κάφρους ανάμεσά μας, οι οποίοι ναι μεν δεν είναι πολλοί ευτυχώς, είναι όμως αρκετοί για να μας σπάνε τα παπάρια σε κάθε δυνατό χρονικό σημείο. Όπως και να'χει, το φεστιβάλ κύλησε άψογα και αξίζουν από όλους μας θερμά συγχαρητήρια στον Μάνο που το διοργάνωσε και φέτος, στον Γρηγόρη που το στηρίζει αιματηρά καθώς και σε οποιονδήποτε άλλο ενεργά εμπλεκώμενο. Πέραν του καθεαυτού φεστιβάλ, με χαροποίησε το γεγονός ότι είδα και πολλούς γνωστούς εκ νέου. Επίσης γνώρισα από κοντά και κόσμο που μέχρι τώρα ήξερα μόνο διαδικτυακά. Γενικά περάσαμε πολύ γαμάτα όλοι νομίζω. Τα σέβη μου σε όλους.

Και ήρθε η ώρα να βγάλω και το μεγάλο φτυάρι... Την πρώτη μέρα παρατήρησα εξέχουσες προσωπικότητες στο An. Μια από αυτές ήταν η Πόπη Στέφα, που έχει γράψει τη δική της σελίδα (μαύρη, φυσικά) στις γενικότερες μαύρες σελίδες των ελληνικών μεταλλικών εντύπων. Ήθελα να πάω να τη ρωτήσω τι έκανε για να προμοτάρει το φεστιβάλ ή πόσα συγκροτήματα έχει φέρει η ίδια κατά τα παρελθόντα χρόνια, αλλά αποφάσισα να μην επιτρέψω στην πίεσή μου να ανέβει κι άλλο. Είδα τον Φωκ Black Spider. Μην σχολιάσω περαιρέρω... Είδα τον Kirk των Flames. Αυτός κι αν ήταν έκπληξη... Γενικά είδα πολλούς γνωστούς, κάποιοι εκ των οποίων έχουν συμβάλει έμπρακτα (αν και ίσως εν αγνοία τους) στην καταστροφή του μέταλ. Δυστυχώς το τι έκαναν εκεί μάλλον το διερωτήθηκαν όλοι οι υπόλοιποι πλην αυτών. Όπως και να'χει, πάμε παρακάτω...

Όπως έλεγα, τα πάντα κύλησαν άψογα. Χμμμ... πλην ενός....
Η πρώτη μέρα μάζεψε κάπου στα 300 άτομα. Απογοητευτικό νούμερο αν σκεφτούμε ότι πέρσυ είχε κάτι λιγότερο από 400. Η δεύτερη μέρα πρέπει να μάζεψε καμιά 450ριά, ίσως και λιγότερους. Ακόμη πιο απογοητευτικό αν αναλογιστούμε ότι πέρσυ είχε μια 500ριά. θα μου πεις, άλλο πράγμα οι Omen και οι Μanilla που έπαιζαν πέρσυ. ναι, δεν διαφωνώ. Άλλο πράγμα όμως και η τρίτη χρονιά του φεστιβάλ από την τέταρτη, πόσω δε μάλλον όταν και τους Omen και τους Manilla τους είχαμε ξαναδεί και ξαναδεί. Το ότι ήταν η τέταρτη χρονιά του UTH φάνηκε από το εξής: είχαμε περισσότερους εκδρομείς και από το εξωτερικό και από την υπόλοιπη Ελλάδα. Συνολικά, ίσως να ήταν καμιά 200ριά άτομα (τόσα τα υπολόγισα). Μιλάμε τώρα για παληκάρια που και το χέρι στην τσέπη έβαλαν για να έρθουν και ξεσπιτώθηκαν και ίσως να ξεπατώθηκαν από την κούραση κιόλας. Αλλά ήρθαν. Είδαμε τους κλασικούς Γερμανούς (συν κανάν δυο νέους), είδαμε τον κλασικό Άγγλο, τους κλασικούς Γάλλους συν ένα νέο ζευγάρι κλπ, κλπ. Επίσης, ο κλασικός Σουηδός είχε φέρει και κάτι φίλες του φέτος (τι να σας λέω τώρα...). Επίσης από την περιφέρεια της Ελλάδας η συμμετοχή ήταν σημαντική. Κυριολεκτικά από όλες τις άκρες της χώρας και υπό συνθήκες που πολλές φορές μπορεί να μην φανταζόμαστε. Ας αναφέρω για παράδειγμα τον φίλο μου και παλαιόθεν συμμαχητή, Γιώργο από το Ηράκλειο, ο οποίος είναι στην τελική ευθεία για γάμο (με το καλό ρε Γιώργη!!!!) και παρά ταύτα ήρθε μαζί με τη γυναίκα του για το UTH, συμπληρώνοντας κιόλας "σιγά μην το χάναμε, δεν υπήρχε περίπτωση". Ήρθε πολύς κόσμος από τη βόρειο Ελλάδα κιόλας (ένας εκ των οποίων μου φάνηκε πως ήταν κι ο Σάββαρος ο Κωφίδης) για να μην χάσει αυτή τη γιορτή. Υπήρχαν όμως και κάποιοι που δεν ήρθαν: το αθηναϊκό κοινό. Ένα κοινό που απ'ό,τι φαίνεται είναι της ρόμπας και της ξεφτίλας...
Η πρώτη μέρα είχε 7 μπάντες και το εισιτήριο κόστιζε 26 ευρώ. Η δεύτερη μέρα είχε 8 μπάντες με είσοδο 29 ευρώ. Σύνολο, 56 ευρώ για 15 μπάντες, κάποιες εκ των οποίων δυνατά ονόματα. Ξερετε τι σημαίνει αυτό; 3,73 ευρώ το γκρουπ. Να υπενθυμίσω ότι πρόκειται για το μοναδικό ελληνικό φεστιβάλ, με την κυριολεκτική εννοια της λέξης. Και ποια ήταν η υποδοχή του αθηναϊκού κοινού; Η αδιαφορία. Ποιοι ήμασταν πάλι; Μα φυσικά εμείς κι εμείς. Μετά βίας καμιά εκατοστή άτομα, από ολόκληρο το λεκανοπέδιο Αττικής. Πολύ καλά έκανε ο Γρηγόρης και τα έχωσε σε όλους αυτούς που το παίζουν συλλέκτες δίσκων και δίνουν πακέτα ακόμη και για μια μαλακία και μισή, αλλά όταν έρχεται η ώρα να δουν ζωντανά τα συγκροτήματα για των οποίων τα... bootlegs τα σκάνε αδρά, αυτοί λάμπουν διά της απουσίας τους. Και λίγα τους είπε. Διότι η κατάσταση με το αθηναϊκό κοινό είναι τελικώς ανίατη (αν και έχει ενδιαφέρον κάποια στιγμή να αναλύσουμε τους λόγους επ'αυτού). Κάποιοι νομίζουν ότι το μέταλ στηρίζεται από το σπίτι τους. Κάποιοι άλλοι νομίζουν από μια γραμμή ίντερνετ. Ε, βουλώστε το επιτέλους άθλια υποκείμενα, αρκετά σας ανεχθήκαμε... Ξεφτίλες όλοι σας...

Μάνο, και πάλι ευχαριστώ.

Που τη θυμήθηκα αυτή τη διαφήμιση...

Καλά, εκπληκτική δεν ήταν; Πολύ ωραία, και τώρα όπου ΟΤΕ βάλτε τη λέξη Ολυμπιακός....
Καθόμουν και διάβαζα την αριστουργηματική ανακοίνωση του ΠΑΟΚ, μετά τα χθεσινά όμορφα. Στην αρχή, δεν την κατάλαβα. Έτσι, απόφάσισα να τη διαβάσω από την ανάποδη μπας και την καταλάβω καλύτερα. Έχουμε και λέμε λοιπόν: για να ξεχέζει τους πάντες, πάει να πει ότι η διοίκηση του ΠΑΟΚ δεν έφταιγε και σε τίποτε. Εξάλλου το είπε και ο γαύρος ότι ως διοίκηση ήταν οκ. Για να ευχαριστεί τον κόσμο που ήταν στο γήπεδο, πάει να πει ότι και ο κόσμος ήταν οκ. Άρα ποιοι φταίνε; Η αστυνομία (sic). Όπως τότε (στην Ξάνθη) που οι οπαδοί του ΠΑΟΚ είχαν χάσει τον προσανατολισμό τους, όπως τότε με τον Νάβας που έδειχνε το σκορ, όπως τότε με τον Ολιζαντέμπε που πάσχιζε να κρατηθεί από τον αέρα, όπως τότε με τους επιστήμονες και πάει λέγοντας. Ό,τι δηλώσεις σε τούτον τον τόπο, απλά ισχύει αυταπόδεικτα.
Α, βέβαια φταίει (αναμφίβολα) και ο Ολυμπιακός που δυναμίτιζε το κλίμα. Ε, λοιπόν δεν έχω ξανακούσει άλλη περίπτωση στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο ομάδα που πηγαίνει σε εχθρικό γήπεδο να δυναμιτίζει και το κλίμα κιόλας με μοναδικό σκοπό να το κάνει τρισχειρότερο... Κι ακόμη χειρότερα δεν έχω δει τόσους πολλούς ηλίθιους μαζεμένους να αναμασούν τέτοιες ηλίθιες δικαιολογίες. Πάμε όμως από την αρχή...

Να κάνω μια ερώτηση. Είναι πολύ σημαντική ερώτηση. Για εκεί στα τελειώματα με το χτύπημα του αληταρά Κονσεϊσάο, ακούσατε τι είπε ο επόπτης; "Αν το έδινα θα έμπαιναν μέσα". Θα πω κάτι και δεν κάνω καθόλου πλάκα (αν και δεν είναι αυτό το θέμα μας): και μόνο γι'αυτό που είπε ο άνθρωπος θα έπρεπε να του βάλουν 10 με τόνο. Το ερώτημα όμως είναι άλλο: είχε διάθεση να αδικήσει τον Ολυμπιακό ο επόπτης; Μήπως τον είχε στην μπούκα ο Κάκος και περίμενε πως και πως; Ο οποίος Κάκος είναι και βάζελος μέχρι τα μπούνια, έτσι; Εάν αυτό είχε γίνει στο Καραϊσκάκη πόσο θα μας είχαν σπάσει τα παπάρια για την παράγκα; Η απάντηση είναι απλή: ο μεν επόπτης έπραξε σοφά και δεν το υπέδειξε, ο δε διαιτητής πολύ απλά δεν μπόρεσε να δει κάτι και δεν το έδωσε. Τόσο απλό, τόσο εύκολο, τόσο ευεξήγητο, ακριβώς όπως τόσο ηλίθιοι είναι και εκείνοι που όλη την ώρα βλέπουν φαντασματάκια στον ώμο τους.
Βέβαια από την άλλη μεριά, το αντίθετο να είχε γίνει θα είχαμε ήδη λαϊκές διαδηλώσεις στο πνεύμα της παραπάνω διαφήμισης για τον ΟΤΕ. Διότι σε αυτήν εδώ τη χώρα φυσικά τα πάντα δουλεύουν για τον Ολυμπιακό.

Μου προκαλεί αλγεινή εντύπωση το γεγονός ότι είμαστε εκπληκτικά εμπαθείς. Διαβάζω τόση, μα τόση κλάψα δεξιά κι αριστερά, όση δεν είχα διαβάσει ποτέ. Το χειρότερο όμως δεν είναι η κλάψα, αλλά η πουστιά που εμπεριέχεται. Πλέον ούτε ένα παιχνίδι δεν μπορείς να δεις δίχως να σου ζαλίσουν τον έρωτα και πριν και μετά. Σώνει και καλά θα σε αναγκάσουν να παραδεχθείς ότι ζούσες σε άλλον πλανήτη και δεν έβλεπες αυτά που είδες με τα μάτια σου (όπως στο πρόσφατο ντέρμπυ με τον βάζελο για παράδειγμα, όπου μάθαμε την επομένη ότι ο βάζελος... εσφαγιάσθη κιόλας. Να'χει ο θεός καλά τις χλεποεφημερίδες που μας πλεροφόρησαν. Τι άλλο θ'ακούσουμε, ο θεός να βάλω το χέρι μου). Κάτι αντίστοιχο έκανε κι ο πρώην πρωταθλητής Ευρώπης Ζαγοράκης με την ανακοίνωσή του: χειροκότητσε τους οπαδούς της ομάδας. Και μετά αναρωτιούνται τα παόκια γιατί πάνε κατά διαόλου (διότι για όσους δεν το έπιασαν, ο ένας και μοναδικός λόγος που ο ΠΑΟΚ δεν μπόρεσε να χτυπήσει το ματς ήταν η αυτή ατμόσφαιρα): Μια χρονιά πάνε πραγματικά καλά μετά από τόσα χρόνια και τα διαλύουν όλα μόνοι τους. Ο Σάντος (που και πολύς τους πέφτει για τα κυβικά τους ως προπονητής) το είπε ξεκάθαρα και είχε απόλυτα δίκιο (αλλά ποιος τον ακούει): "εξασφαλίσαμε τα play off 5 αγωνιστικές πριν το τέλος. Αυτός ήταν ο στόχος μας και είναι μεγάλη επιτυχία". Και όντως είναι έτσι. Πέρσυ ήταν "ρέγγα και σαρδέλλα". Φέτος, τα άλματα βελτίωσης που έκαναν ήταν πραγματικά τεράστια και τα παόκια αντί να το βλέπουν αυτό τι λένε; Ότι με αυτόν τον προπονητή δεν πας πουθενά. Είναι να κοπανάς το κεφάλι σου στον τοίχο δηλαδή....

Εγώ πάντως στο ματς της Τούμπας ξέρετε τι είδα; Τίποτε παραπάνω (αλλα΄και τίποτε λιγότερο) από τα γνωστά μας στάνταρ και τις αδιαμφισβήτητες ικανότητές μας. Αυτό. Δηλαδή να πω ψέματα ότι δεν τα έχω ξαναδεί; Να πω ψέματα ότι δεν περίμενα ακριβώς αυτά, μην πω και χειρότερα; Ή μήπως να πω ψέματα ότι και οι δικοί μου κάφροι δεν έχουν κάνει τα αντίστοιχα; Κατ' εμέ ήταν ένα παραδοσιακά φορτισμένο ντέρμπυ ΠΑΟΚ-γαύρου. Αυτό και τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Και φυσικά καλώς έγινε το ματς. Ακούσατε τι έλεγαν στη φάση που ο Τζόρτζεβιτς έφαγε το μπουκάλι; Ευτυχώς τον βρήκε στο χέρι. Το ότι θα το έτρωγε ήταν στάνταρ, το που θα το έτρωγε ήταν το ερώτημα. Τον παικταρά τον Παπαδόπουλο τον είδατε; Ναι, αυτόν που έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να δούμε βασικό: τον Γιάννη, όχι τον Αβρααμπαλίξ. Γιατί δεν μάσαγε ούτε καν στα κόρνερ; Διότι τα'χει ξαναζήσει το παληκαράκι. ¨Ετσι τα έχουμε ξαναζήσει κι εμείς. Προς τι η υποκρισία συνεπώς; Όλοι μας τα γνωρίζαμε. Δεν υπάρχει λόγος να προσποιούμεθα το αντίθετο. Αλλά το να φτάνεις στο σημείο και να λες κι ευχαριστώ σε αυτούς τους κάφρους, πάει πολύ. Πλέον έχει πάρει το μάτι μου ότι και οι ίδιοι οι παοκτζήδες τους έχουν καταλάβει (φοβάμαι όμως πως είναι ήδη αργά).
Πάντως προσωπικά είμαι απόλυτα ικανοποιημένος που δεν κερδίσαμε. Στο δοκάρι ιδίως είχα χλωμιάσει. Ακόμη ξύλο θα έπεφτε. Είπαμε όμως: για όλα φταίει ο Ολυμπιακός.

Όπως στο παιχνίδι κυπέλλου για παράδειγμα. Το ενδεχόμενο ένας διαιτητής να είναι ανεπαρκής ή κακός είναι κάτι που δεν σκέφτεται κανείς. Ως επίσης ουδείς κοιτάει το πότε θα αδικηθεί ο Ολυμπιακός ή το πότε θα ευνοηθεί ο οποιοσδήποτε άλλος. Σιγά μην τον ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Εκπλήσσομαι που δεν μπορούμε να καταλάβουμε το εξής απλό: πως ένας διαιτητής που όλη την ώρα ακούει να τον βρίζουν εν χορώ (καθώς και τη μάνα του -μην την ξεχνάμε αυτήν) και που ανεξαρτήτως του τι θα σφυρίξει θα υπάρξει κλίμα δυσπιστίας και κατακραυγή, δεν υπάρχει περίπτωση να αποδόσει ούτε κατά το ελάχιαστο. Έχει σκεφτεί κανείς ποιος διαιτητής είναι πιο ήρεμος; Αυτός που θα σφυρίξει σε ντέρμπυ γαύρου-βάζελου ή αυτός που θα σφυρίξει σε ματς γαύρου-αο κωλομεδάγκωνες; Για σκεφτείτε το λίγο.... Αλλα΄όχι: ο Ολυμπιακός θέλει να του ζαλίζουν τα παπάρια συνεχώς γι'αυτό και στήνει διαιτητές. Για την ακρίβεια, ο Ολυμπιακός τα έστηνε και τα πέτρινα χρόνια που δεν έπαιρνε πρωτάθλημα. τα έστηνε και επί Μαντζαβελάκη, τα έστηνε και επί Βουτσαρά και πάει λέγοντας. Δυστυχώς όμως κάποιοι έχουν κάνει τα κόκκαλα του Γκαίμπελς να τρίζουν.
Να τρίζουν που δεν πρόλαβε να πει κι αυτός τα ίδια όσο ζούσε....

Ας δούμε λίγο τον πρέσβη: κατά τα νεώτερα, δηλαδή μετά το πανσερραϊκό πέος, η ομάδα "δεν έχει πχιότητα" κι ως εκ τούτου πρέπει να υπάρξουν διαρθωτικές κινήσεις (φοβάμαι μην είναι ωσάν του Δεκεμβρογενάρη που γελάμε ακόμη). Και κάθομαι και θυμάμαι τις ομαδικές ψυχοθεραπείες που έκαναν στην αρχή (πείτε μου τι φταίει κλπ), κάθομαι και σκέφτομαι τις δηλώσεις του Αναστασίου (ότι δεν υπάρχει πχιότητα, προ τριμήνου αυτές), κάθομαι και σκέφτομαι τις δηλώσεις του διδύμου του γέλωτα, Τεν Κάτε και Πατέρα, περί μπαλαρίνων και πριμαντόνων (κοινώς αδελφές και με τη βούλα πλέον οι βάζελοι), κάθομαι και σκέφτομαι τις δηλώσεις του Ολλανδού περί τακτικής, ότι δηλαδή ο βάζελος παίζει όξω όπως ο Εργοτέλης εδώ μέσα. Και τα συνδυάζω όλα αυτά αλλά και πάλι δεν μου βγαίνει. Διότι πως γίνεται να βρίσκεις τόσα χάλια σε'σένα τον ίδιον και τελικά να σου φταίνει πάντα οι άλλοι; Διότι αυτοί που κάνουν τα κόκκαλα του Γκαίμπελς να τρίζουν είναι κατά κύριο λόγο οι βάζελοι και κανένας άλλος.

θα μου πεις, είναι δυνατόν ομάδα με σήμα το κουτόχορτο να μην τρώει και κουτόχορτο; Από πότε τα λέγαμε για τους πολυμετοχικούς ότι θα πέσει πολύ γέλιο; Από πέρσυ. Μήπως θυμάται κανείς τι μας έλεγαν; Ότι τώρα θα δείτε κουλουπου κουλουπού. Υπήρχε περίπτωση να μην φάνε κουτόχορτο για το ποιος φταίει; Το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός παίρνει φέτος ίσως το πιο ξεκούραστο πρωτάθλημά του δεν τους λέει τίποτε; Ίσως ότι το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχουν οι ίδιοι; λέω, ίσως...; Χρόνια έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να λέμε (και τα'χω γράψει και εδώ μέσα) ότι όσο σέρνεται ο βάζελος μέσα στην μετριότητά του το ποδόσφαιρό μας δεν θα ανέβει ποτέ ακριβώς επειδή το βλέπει ο Κόκκαλης και μαλακίζεται. Αν νοιώσει απειλή ο Κόκκαλης, θα κάνει κι αυτός τις απαιτούμενες κινήσεις. Την βλέπει κανείς από τους υπολοίπους όμως για να την δει κι ο Κόκκαλης; Μα αφού δεν υφίσταται. Πλάκα κάνουμε; Και όχι μόνο αυτό όμως, αλλά πρακτικά βγαίνουν κι από πάνω κιόλας με τις λάσπες και τις αηδίες τους... Αν είναι δυνατόν...

Ερώτηση: ξέρετε ποιος θέλει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον να κάνει ο βάζελος γήπεδο; Η απάντηση θα σας σοκάρει: ο Κόκκαλης. Ξέρετε γιατί; Διότι την επομένη που θα δοθεί το οκ για τις εργασίες (οι οποίες έχουν ξεκινήσει δίχως οκ, αυτό κι αν είναι σκάνδαλο αλλά από την στιγμή που δεν είναι ο Ολυμπιακός από πίσω φυσικά ουδείς ασχολείται) θα ανεγείρει κι άλλες εξέδρες στο Καραϊσκάκη, το οποίο είναι δεσμευμένο από συντελεστή δόμησης. Το έχετε ακούσει πουθενά αυτό που μόλις είπα; Όχι. Αντιθέτως τι ακούτε; Ότι τα έργα τα σνομπάρει ο Κόκκαλης. Μιλάμε για τόση μαλακία στον εγκέφαλο ότι έχουν ορισμένοι. Ο Κόκκαλης το έχει πει ξεκάθαρα (αλλά ελάχιστοι το'χουν πιάσει): "Ο Παναθηναϊκός πρέπει να κάνει το γήπεδό του αλλά να το κάνει όπως κάναμε κι εμείς το δικό μας, με τους ίδιους όρους". Πόσο πιο ξεκάθαρος να είναι ο άνθρωπος; Κι όμως, κάποιοι εξακολουθούν να βλέπουν φαντάσματα. Όπως αντίστοιχα φαντάσματα βλέπουν και με τη διαιτησία και με τα χίλια δυο άλλα. Και όπως είπαμε, ποιος φταίει για όλα; Ο Ολυμπιακός...
Δυστυχώς όμως το έχουμε ξαναπεί: ο μαλάκας με άποψη είναι μια σύγχρονη μάστιγα της χώρας...
Φυσικά εννοείται πως δεν υπάρχουν μόνο ανθρώπινα λάθη ή ανικανότητα. Φυσικά άπαντες έχουν λερωμένη τη φωλιά τους και ιδίως όλοι οι μεγάλοι τουτέστιν και ο Ολυμπιακός. Αλλά το να τολμούν να μιλάνε ιδίως οι βάζελοι πραγματικά ξεπερνάει και τις χειρότερες προπαγάνδες των ναζί επί β' Παγκοσμίου....

Και μερικά πιο αγωνιστικά: έχω που υπεραμύνομαι του Βαλβέρδη από την αρχή, αλλά η διαχείριση του έμψυχου δυναμικού με έχει εκνευρίσει. Μιλάμε ότι σε κάποια παιχνίδια η ομάδα θυμίζει -όπως σοφά λέει για τέτοιες περιπτώσεις κι ο Γεωργίου- παλαιμάχους του Αγίου Κοσμά. Και βάζει χθες μισή ομάδα από πιτσιρικάδες και ιδίως ο Μενδρινός με τον Γιαννάρα τον Παπαδόπουλο τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα. Είναι μετά να μην εκνευρίζεσαι; Και μιας και για Παπαδόπουλο ο λόγος, θα το ξαναπω και θα το ξαναπώ: δύο Παπαδόπουλοι πρέπει να παίζουν βασικοί στον Ολυμπιακό και τελικώς παίζει ο τρίτος που είναι και ο μόνος που δεν πρέπει: ο Αβρααμπαλίξ. Το παιδί αυτό με έχει συναρπάσει: δεν έχω ξαναδεί τόσο άσχετο αμυντικό στη ζωή μου ολόκληρη. Το βλέπεις συχνά-πυκνά να κάνει κίνηση σέντερ φορ, να βγαίνει ως εξτρέμ, να προσπαθεί να φτιάξει παιχνίδι στα χαφ. Κοινώς, τον βλέπεις να προσπαθεί να κάνει τα πάντα εκτός από αυτό που είναι: τον αμυντικό. Έχετε παρατηρήσει πόσες φορές σε αντεπίθεση απουσιάζει από την άμυνα; Έχετε παρατηρήσει πόσες φορές τον καλύπτει σαν στόπερ ο Πάντος, ο Πατσατζόγλου ή ο Τοροσίδης; Ακόμη και ο Ντούντου τον έχει πάρει γραμμή τι κουμάσι είναι και γυρνάει πίσω. Έχει κάνει όλη την ενδεκάδα μπουρδέλο αυτό το κινούμενο αίσχος. Πότε θα πάρει πόδι δεν ξέρω και δυστυχώς δεν τον βλέπω να παίρνει πόδι σύντομα....

Όπως πόδι πρέπει να πάρει και αμεσότατα ο κύριος Θεοδωρίδης. Αρκετά τον αφήσαμε να παίξει με τον Ολυμπιακό, ας πάει σπίτι του ο άνθρωπος να απολαύσει την οικογενειακή γαλήνη και τη συνταξούλα του. Δεν τον θέλουμε άλλο στα πόδια μας. Τον άκουγα να λέει προ του ντέρμπυ ότι "στον αγώνα κυπέλλου (σ.σ. με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα) είχαμε υποφέρει". Σοβαρά ρε μεγάλε;;;; Και γιατί δεν το είπες τότε αλλά το άφησες για το Σάββατο που μας πέρασε; Αν γίνει κάτι, είπε, θα πάρει την ομάδα και θα φύγει... Και διερωτώμαι: με τόσα που έχουν γίνει γιατί δεν παίρνει τον ίδιον του τον εαυτό να φύγουν παρέα; Εκτός από αστειότατος έχει καταντήσει και ενοχλητικότατος. Δεν την αντέχουμε άλλη γαυροφροσύνη, έλεος πια, πήξαμε κι από δαύτην.... Άντε να φύγει ο άνθρωπος μπας και σταματήσουμε ν'ακούμε βλακείες επιτέλους, που μας εκθέτουν και ως σύλλογο κιόλας... Κι επί τη ευκαιρία, σαν θα φύγει με το καλό να πάρει και τον γιο του μαζί που μας προέκυψε και αρχισκάουτερ. Από που; Από το μάνατζερ;

ΥΓ. Αλήθεια, αυτοί που κλαίγονται για το ποδόσφαρο θ'ανοίξουν ποτέ το στόμα τους για το μπάσκετ; Διερωτώμαι...
ΥΓ2. Κάτι πήρε τ'αφτί μου για 4-4-2 αύριο. Ωχ...