Κεντρικό σύνθημα ήταν, λέει, το "αφήσατε την Ελλάδα να γίνει στάχτη. Γιατί;".
Μάλιστα...
Ειλικρινά χαίρομαι να βλέπω τόσο συνειδητοποιημένους πολίτες.
Γι'αυτό ακριβώς προτείνω την επίσκεψη στην παρακάτω ιστοσελίδα και μάλιστα άμεσα (άλλωστε στη βράση κολλάει το σίδερο δε λένε;): www.esepa.gr
Είναι η ιστοσελίδα του Σώματος Εθελοντών Πυροσβεστών Αναδασωτών.
Περιέχει πάμπολλες πληροφορίες, από το πως μπορεί να γίνει κάποιος μέλος, τι εκπαίδευση πρέπει να διέλθει αλλά ακόμη και πως μπορεί να δημιουργήσει παράρτημα του Σώματος στον Δήμο του (εάν δεν υπάρχει ήδη).
Πιστεύω ότι μετά από τέτοια κινητοποίηση και ευαισθητοποίηση για το θέμα του περιβάλλοντος, άπαντες θα σπεύσουν να εγγραφούν και να εκδηλώσουν ενεργά πλέον τις αντιδράσεις τους, κι όχι κουνόντας σημαιάκια και τα συναφή... Ε, παίδες; Έτσι δεν είναι;
Άλλωστε μια διαδήλωση μπορεί να εκληφθεί ως το πρώτο βήμα για περαιτέρω κινητοποιήσεις και ευαισθητοποιήσεις, έτσι δεν είναι; Άλλωστε όταν κάποιος κατηγορεί "τους άλλους" (άντε πάλι αυτοί οι άλλοι) ότι άφησαν την Ελλάδα να γίνει στάχτη αυτό συνεπάγεται πως ο ίδιος είναι έκανε το αντίθετο, έτσι δεν είναι; Άρα θα συνεχίσει να κάνει και το ίδιο, ορθόν;
Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να διαπιστώσουμε και ποιος δουλεύει ποιον εδώ πέρα...
ΥΓ. Α, παρεμπιπτόντως, ναι μεν οι φωτιές καίνε ακόμη αλλά παρατηρώ περιχαρής ότι η καθημερινότητά μας επανέρχεται στα φυσιολογικά της επίπεδα. Ήδη ξεκίνησαν οι πρώτες προεκλογικές σφαγές στα κανάλια (που στάθηκαν στο ύψος τους).
Τετάρτη 29 Αυγούστου 2007
Των διαδηλώσεων το ανάγνωσμα
Να δεις που το'χω βάλει...
Επικαιρότητας γωνία,
Ο θαυμαστός (νεο)Έλληνας
Τρίτη 28 Αυγούστου 2007
Το του αθανάτου Έλληνα εγκώμιον
Και τώρα τι γίνεται; Ναι μεν όλοι έχουν (μεταξύ άλλων και) αυτό το ερώτημα στα χείλη, αλλά πόσοι έχουν συνειδητοποιήσει το πραγματικό μέγεθος της καταστροφής; Σε πιάνει απελπισία μιλάμε...
Αλλά ο Έλληνας, δόξα τω θεώ, σταθερός στις Αρχές και τις Αξίες του... Αμετακίνητος και αμετανόητος (και ως συνήθως, ανόητος, μην πω τίποτε χειρότερο).
Απόν το κράτος, όπου κι αν γυρίσεις αυτό ακούς. Δεν διαφωνώ καθόλου... Πλην συγκεκριμένων "εξαιρέσεων" (όπως των ηρωϊκότατων πυροσβεστών επί παραδείγματι) μήπως μπορεί να μου υποδείξει κανείς ποιος άλλος (πλην του κράτους δηλαδή) ήταν παρών;
Έφταιγε το κράτος που δεν απομάκρυνε τα σκουπίδια από τα βουνά (δεν φταίει ποτέ ο πολίτης που πάει και τα πετάει όμως).
Έφταιγε το κράτος που δεν έκανε έγκαιρα ζώνες δασοπυρόσβεσης ενώ ήξερε το βαθμό επικινδυνότητας (αλλά ποτέ δεν φταίει ο Έλληνας πολίτης που δεν κάνει κάτι αντίστοιχο, με τη δική του τσάπα και αξίνα ακόμη κι έξω από το σπίτι του).
Έφταιγε το κράτος που δεν προχώρησε στην πρόσληψη νέων πυροσβεστών (αλλά ποτέ δεν φταίνε τα ΜΜΕ που στην οποιανδήποτε πρόσληψη από πίσω βλέπουν γαλάζια παιδιά τώρα, πράσινα παλαιότερα, εμπριμέ μεταγενέστερα).
Έφταιγε το κράτος που ο αριθμός των πυροσβεστικών δυνάμεων είναι ανεπαρκής (αλλά ποτέ δεν φταίνε οι πολίτες που επιχειρούν να βολέψουν τον γιόκα και την κορούλα τους στο δημόσιο -ήτοι σε κάποια εφορία, στο ΤΕΒΕ, στη ΔΕΗ κλπ αλλά ποτέ στην πυροσβεστική. Έχει μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας εκεί, βλέπεις, ας πάνε των άλλων τα βλαστάρια, όχι το δικό μου...).
Ελλάδα... η χώρα που είτε κάνεις είτε δεν κάνεις την έχεις κάτσει εκ των πραγμάτων. Σαφώς και έφταιγε το κράτος. Και δεν μιλάω για το κυβερνών κόμμα, μιλάω για όλα τα κυβερνώντα κόμματα που έχουν περάσει ανεξαρτήτως αποχρώσεως. Μιλάω για την τοπική αυτοδιοίκηση, για τις διάφορες εμπλεκόμενες "ηγεσίες", μιλάω για τους πάντες. Μιλάμε για τεράστιες ευθύνες που έχουν ά-π-α-ν-τ-ε-ς. Κι εμείς οι ίδιοι πρώτ'απ'όλα.
Διαδήλωση εξοργισμένων πολιτών θα γίνει αύριο στην Αθήνα, πήρε κάπου το μάτι μου. Δεν πάει άλλο, κι άλλα δακρύβρεχτα, και μου φεύγουν δάκρυα συγκίνησης από την υπέρμετρη κινητοποίηση όλου του κόσμου. Μήπως όμως όποιος είναι πραγματικά εξοργισμένος αντί να τρέχει και να ΚΩΛΟΒΑΡΑΕΙ σε διαδηλώσεις μπορεί να πάει να κάνει εθελοντική αναδάσωση; Μήπως αντί να ζει με αυταπάτες πως αντιδρά μέσω ΑΧΡΗΣΤΩΝ διαδηλώσεων μπορεί να πάει να γίνει εθελοντής δασοπυροσβέστης;
Ποία η υποκρισία των πολιτικών όταν οι ίδιοι οι πολίτες αυτής της ταλαίπωρης χώρας είναι στον ίδιο βαθμό υποκριτές; Διαδηλώσεις και πράσιν'άλογα. Θα έχει φυτευτεί έστω και ένα δέντρο μετά από την οποιανδήποτε διαδήλωση; Κανένα απολύτως, ήτοι μηδέν εις το πηλίκον.
Κι όμως θα υπάρχει κόσμος που θα νομίζει πως κάτι έκανε. Εκτός αν είναι τέτοιο το μοίρασμα των "υποχρεώσεων": εμείς στη διαδήλωση και "οι άλλοι" στη δενδροφύτευση... Καλά κρασιά τον Αύγουστο (και λίαν συμπτωματικός Αύγουστος είναι).
Κρατήθηκαν στο ύψος των περιστάσεων τα κανάλια, λέει, αφού δημιούργησαν δίαυλο επικοινωνίας για πληροφόρηση. Μάλιστα... Έχω ανατριχιάσει....
Τα κανάλια που απλώς έτυχαν σε τόσο τεράστια και πρωτόγνωρη καταστροφή και ούτε καν αυτά δεν ήσαν ικανά πλέον να αρμέξουν και να ρουφήξουν αίμα παρουσιάζονται να έχουν σταθεί στο ύψος των περιστάσεων...
Μετά από ενημέρωση από τον εκπρόσωπο της πυροσβεστικής, πασίγνωστος δημοσιογράφος (θα φταίω εγώ να αναφέρω όνομα; ) από στούντιο διερρίγνυε τα ιμάτιά του εξοργισμένος διότι ο εκπρόσωπος ανέφερε αλφαβητικά τις περιοχές όπου γινόταν της κολάσεως (του Δάντη). Αυτό το πρόβλημα διεπίστωσε ο άνθρωπος. Σε άλλο στούντιο πασίγνωστος (επίσης) δημοσιογράφος (και εκδότης) έλεγε ότι "ο πατέρας μου είναι από το τάδε χωριό", γεγονός που τον νομιμοποιούσε να γνωρίζει ολόκληρη τη γεωγραφία της ευρύτερης περιοχής και να αφορίζει ασταμάτητα με τον γνωστό του στόμφο "γιατί δεν έκανε το κράτος όταν έπρεπε αντιπυρικές ζώνες". Με τι να πάει να τις κάνει ρε μεγάλε σε σημεία όπου μόνο κατσίκια μπορούν ν'ανέβουν; Με τα χέρια; Με τσάπα; Με φτυάρι; Θεός ο τύπος μιλάμε... Αλλού (σημερινό φρούτο αυτό) έβλεπα τον πραγματικά συγκλονιστικό και τεράστιο (σε ήθος και πνεύμα) παπά του χωριού Αρτέμιδος Ζαχάρως να λέει τα πράγματα κυριολεκτικά με τ'όνομά τους. Όλοι συμφωνούσαν, μέχρι τη στιγμή που πέταξε το... ανεκδιήγητο: "Καλώς να μας έρθουν οι οικονομικές βοήθειες από τους φόρους όλων των Ελλήνων, αλλά και οι πολιτικοί ας δώσουν κι έναν μισθό τους". Αμέσως πετάχτηκε κάποια κυρία από το στούντιο για ν'απαντήσει "καλά, μην κινδυνολογούμε κιόλας". Εμ, ευαίσθητη χορδή της άγγιξε ο πάτερ... Πάλι καλά που δεν μας είπε η κυρία ότι έχουμε διεκτραγωδήσει και μεγαλοποιήσει την όλη κατάσταση κι ότι ένα δασακι κάηκε μόνο...
Πείτε μου κάτι, διότι προφανώς εγώ είμαι παράλογος (τουλάχιστον ας το επιβεβαιώσουμε). Πόσοι απεσταλμένοι καναλιών υπάρχουν σε όλες αυτές τις περιοχές; Πόσα ρεπορτάζ είδαμε όλοι με τις φλόγες κυριολεκτικά στα 10 μέτρα; Βοήθησε έστω κι ένας απ'αυτούς; Έχεις στα χέρια μια κάμερα κι ένα μαντζαφλάρι από τη μία, κι απ'την άλλη βλέπεις από πιτσιρικάδες έως και γέροντες με όσο νερό διέθεταν ή (ως επί τω πλείστω) με κλαδιά στα χέρια να σβήσουν μια εστία ακριβώς πίσω σου, κι εσύ αντί να τσακιστείς να βοηθήσεις παρατώντας όλα τα υπόλοιπα βροντοφωνάζεις με έκδηλο αποτροπιασμό "Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ, ΚΟΙΤΑΧΤΕ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΙΣΩ ΜΟΥ". Θες κρέμασμα μετά, ή όχι; Τι με ενδιαφέρει η ενημέρωση ρε ρεμάλι όταν φλαίγεται η πατρίδα μου, η ιστορία μου, η ψυχή μου η ίδια, όταν χάνονται ζωές; Μήπως αν με ενημερώνεις κάθε 5 δευτερόλεπτα θα κανούν λιγότερα; Και μετά κατά τα λοιπά τα κανάλια στάθηκαν στο ύψος τους... Να χαρώ ύψος... Απλά ουδείς λέει το προφανές ότι όποιος τολμούσε να επιχειρήσει να πιει αίμα (από συνήθεια πλέον) στη συνέχεια θα έπιναν και το δικό του...
Αν βλέπεις την περιουσία σου να αφανίζεται, την ίδια τη ζωή σου να απειλείται, τον φυσικό σου τόπο να εκμηδενίζεται είναι αναμενώμενο να μην μπορείς να μιλήσεις υπό καθεστώς ηρεμίας. Όλοι εκείνοι οι καναπεδάτοι καναλοδράκουλες όμως που αναμασούσαν ξανά και ξανά ότι δεν επιχειρούν τ'αεροπλάνα και τα ελικόπτερα δεν μπορούσαν να πουν ούτε καν το προφανές; ότι πέραν της επιχείρησης (αν ο καιρός το επιτρέψει) χρειάζεται ανεφοδιασμός με καύσιμα, χρειάζεται συντήρηση, χρειάζεται να φύγουν προς τη θάλασσα να ξαναφέρουν νερό. Πότε να πρωτογίνουν όλ'αυτά ρε διάολε; Απόντες οι πυροσβέστες λέγαν. Σοβαρά; Αντί να τους κάνουμε ήρωες όπως τους αρμόζει τους ζητάμε και τα ρέστα που για να πάνε από το ένα σημείο στο άλλο δεν ακολουθούν την πιο σύντομη ευθεία γραμμή όπως ΄μπορούμε να χαράξουμε με έναν χάρακα στον χάρτη, αλλά πήγαιναν από τους δρόμους των βουνών με τις στροφές και τους κύκλους τους.
"Καίγεται το Κρόνιο" έλεγε με... αποτροπιασμό (sic) ο ρεπόρτερ και ρώταγε η άλλη από το στούντιο "Τι είναι το Κρόνιο;". Κι αντί να βρει λαγούμι να κρυφτεί νά σου οι κατηγορίες για το κράτος που δεν προστάτεψε την αρχαία Ολυμπία. Για ποια αρχαία Ολυμπία μιλάς μωρή φώκια όταν δεν ξέρεις τι και που είναι ο Κρόνιος (λόφος); Θα ήθελα πολύ να πω ότι αρκετός κόσμος παρακολούθησε (πάντα με αποτροπιασμό ο οποίος προφανώς ήταν η μόδα των ημερών) όλες τις καταστροφές (που ακόμη συνεχίζονται) απλά και μόνο για να βελτιώσει τις γνώσεις του στην γεωγραφία (άντε και λίγο στην ιστορία) αλλά δυστυχώς δεν μου περισσεύει ίχνος χιούμορ...
Αρχαία Ολυμπία... θρήνος, κλάμα... Δεν είναι δυνατόν... Τα ιταλικά πρωτοσέλιδα χθες δεν έκαναν λόγο για τους νεκρούς, ούετ για την οικολογική καταστροφή. Σώθηκε στο παρά πέντε η Ολυμπία έγραφαν με πρωτοφανή ανακούφιση... Για τους ξένους η δικιά μας πολιτιστική κληρονομιά είναι κατά πολύ σημαντικότερη. Οι ξένοι αγωνιούσαν για τον ιερό τούτο χώρο όταν εμείς βλέπαμε τον Υπουργό Πολιτισμού να δηλώνει σαν παγώνι ότι το μουσείο σώθηκε (ενώ ο κίνδυνος παραμόνευε ακόμη). Τι έχεις ρε παπάρα Έλληνα πια; Δάση δεν έχεις, καθαρά νερά δεν έχεις (οσονούπω δεν θα έχεις γενικώς νερά κιόλας), συνείδηση δεν έχεις, ιστορία και που έχεις την απεμπωλείς, τι έχεις... Μόνο κάποια μνημεία πλέον: την Ολυμπία, τον Παρθενώνα, τους Δελφούς με τον ομφαλό τους κλπ. Και πάει το ένα απ'αυτά, με τη βαρυπενθούσα να ρωτάει τι είναι το Κρόνιο....
Κράτος... Ποιο κράτος ρε; Πότε υπήρξε κράτος για να υπάρξει τώρα; Πότε υπήρξε κράτος για να διαπιστώσουμε ότι ξαφνικά διαλύθηκε; Πλάκα κάνουμε τώρα; Με τις υποκλοπές κράτος δεν υπήρξε. Ούτε με το Σάμινα έλεγαν όλοι ότι υπήρξε, ούτε με τη Ρικομέξ, ούτε με την ΑΓΕΤ Ηρακλής, ούτε με το Σκάνδαλο Κοσκωτά, ούτε με την τραγωδία της Κύπρου, ούτε, ούτε, ούτε... Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια, αλλά παρόλα ταύτα όποτε συμβαίνει κάτι τι λέμε πάντα πρώτο, πρώτο; Ότι δεν υπάρχει κράτος. Τελικά ποιος φταίει; Αυτοί που μας παραμυθιάζουν ή εμείς που γουστάρουμε το παραμύθιασμα; Και για να λέμε και του στραβού το δίκιο, οι πολιτικοί τί ειναι; Παρθενογεννέσεις; Από τον ουρανό προσγειώθηκαν στον κόσμο; Μήπως δεν είναι κι αυτοί Έλληνες πολίτες, σαν τον οποιονδήποτε από εμάς; Τι τους κατηγορούμε λοιπόν; Που μας λένε ψέμματα; Τώρα το ξεκίνησαν, ή μήπως ανέκαθεν γινόταν έτσι; Τώρα το συνειδητοποιήσαμε ΚΑΙ αυτό; Εδώ είμαστε όλοι να τα βλέπουμε: με τα πρώτα ρουσφέτια και βολέμματα, πάλι θα τους αποθεώνουμε, όπως και με τις πρώτες νέες υποσχέσεις...
Δεν μιλάει ο Κόης με τον Φούρλα, λέει. Και τι μ'ενδιαφέρει εμένα ρε; Ας έχουν προσλάβει και μαφιόζους να καθαρίσει ο ένας τον άλλον, εμένα τι με ενδιαφέρει; Να τους πάρουν τα κεφάλια θα'πρεπε και να τα παλουκώσουν προς παραδειγματισμό στην πλατεία Συντάγματος. Ή αν θέλουμε να γίνουμε ακόμη πιο εξτρεμιστές να τους παραδόσουμε στα κανάλια (όπως σοφά είπε ένας φίλος μου). Έκαιγαν οπι πυρκαϊές από την Πέμπτη και ουδείς εκτίμησε σωστά την κατάσταση, λέει. Τι με νοιάζει εμένα; Στο γιατί δεν εκτιμήθηκε σωστά η κατάσταση θα μου απαντήσει υπεύθυνα κάποιος;
Και μέσα σ'όλα και οι εκλογές, έτσι; Ακόμη δεν έχουν σταματήσει έστω και στο ελάχιστο οι καταστροφές και η πολιτική εκμετάλλευση πάει σύννεφο (μαζί με το δούλεμα βεβαίως, βεβαίως): οι δυο μεγάλοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι "εγώ μπορώ να σας αλλάξω τα φώτα καλύτερα από τον άλλον διότι εγώ είμαι λιγότερο χειρότερος από τον άλλον", οι δε μικρότεροι... άστα να πάνε καλύτερα (μέχρι κι ότι για όλ'αυτά ευθύνεται η πλουτοκρατία άκουσα.... Τό άσχετο, μιλάμε...). Και παράλληλα (δεν ξέρω πόσοι το άκουσαν) κάποιο δικαστήριο λέει έδωσε 65 στρέμματα της Πάρνηθας στο Μον Παρναίς την Παρασκευή που μας πέρασε. Η πελοπόννησος γινόταν αποκαϊδια (μαζί με την ψυχή μας ολόκληρη), ακόμη καλά, καλά δεν έχουν σβήσει οι φωτιές σε Πάρνηθα-Πεντέλη-Υμηττό κι όπου αλλού ανά την Ελλάδα κατακάηκαν όλα, και βγήκε κάποιος "δικαστής" κι αποχαρακτήρισε 65 στρέμματα για το καζίνο... Πως να μη μείνεις άναυδος μετά; Α, να υπενθυμίσω τη λεπτομέρεια πως η έκταση γύρω από το Καζίνο ΔΕΝ κάηκε, άρα βάσει λογικής η έκταση αυτή πρέπει να περιλαμβάνει τα ελάχιστα δέντρα που επέζησαν.
Άσχετο, αλλά δε μου λέτε κάτι: στην αυριανή διαδήλωση θα παρευρεθούν κι όσοι έχουν χτίσει αυθαίρετα (που είτε νομιμοποιήθηκαν μετά, είτε εκκρεμεί κάτι τέτοιο) σε Πεντέλη κλπ; Απορία είναι, απλά μόλις τώρα μου'ρθε...
Όπου κι αν γυρίσεις ακούς για καταστροφή. Κι όμως, όπως έλεγα στην αρχή, ουδείς μας έχει διαπιστώσει το μέγεθός της ακόμη. Πόσα ζωάκια ρε πέθαναν; Δεν το κατάλαβα δηλαδή, τα ζωάκια είναι δημιουργήματα άλλου θεού; Ένας θεός έκανε τον άνθρωπο κι άλλος τα ζωάκια; Η Φύση κλαίει γαμώτη μου αλλά είμαστε τόσο εθισμένοι στην κακία και την αδιαφορία (ας όψονται το χρήμα και οι εσχατολογικές σύγχρονες θρησκείες) και δεν την ακούμε. Δεν τη νοιώθουμε, δεν την αγαπάμε...
Δεν διαφωνώ, καταστράφηκε η περιουσία σου, δε διαφωνώ καθόλου. Μέρος της τεράστιας τραγωδίας και αυτό. Όμως είτε εύκολα είτε δύσκολα, είτε αργά είτε γρήγορα θα βρεθεί μια λύση, μια οποιαδήποτε λύση, έστω κι ως ημίμετρο κάτι θα βρεθεί. Θα πάρεις κάποια αποζημίωση, έστω και μικρή (ας είμαστε ρεαλιστές), θα σε φιλοξενήσει κάποιος συγγενής ή φίλος κάπου αλλού, θα γίνει κάποιος ξενώνας, ο,τιδήποτε. Δουλειά θα ξαναβρείς. Κάτι θα γίνει ρε πούστη μου...
Που θα πάς να μείνεις όμως ρε; Μέσα στα κάρβουνα; Τι θα αναπνέεις; Ατμούς βενζίνης; Πως θα ζήσεις στον κρανίου τόπο; Υπάρχει περίπτωση να επιβιώσεις; Ούτε μία...
Και ένα άλλο ερώτημα που αναφύεται είναι το εξής: η (επίσημη) εκκλησία που διάολο είναι; Που είναι η ανθρωπιστική της βοήθεια ρε διάολε; Ποιο το ενδιαφέρον της για το ποίμνιό της (διότι το ενδιαφέρον της για το πορτοφόλι του ποιμνίου της το ξέρουμε); Πέραν της οδύνης του Χριστόδουλου κάτι άλλο δεν έχει πάρει το μάτι μου... Βέβαια θα μου πεις μόνο η εκκλησία είναι; Όλοι αυτοί οι εφοπλιστές που φέτος το καλοκαίρι ήθελαν 500 ευρώ να πάνε και να γυρίσουν (μόνο) μια οικογένεια από την Αθήνα στη Χϊο θα δώσουν τίποτε; Όλοι αυτοί που μια ζωή μόνο τσέπωναν θα συνεισφέρουν; Κάποιοι ήδη ευαισθητοποιήθηκαν. Το 0,1 της χιλίοις για την ακρίβεια...
Για να δούμε και τη δική σου ευαισθησία τώρα Έλληνα. Στο τσουνάμι έστελνες φράγκα με το τσουβάλι (όταν την ίδια στιγμή έβλεπες τον Έλληνα άστεγο και έστριβες το κεφάλι προς την απέναντι βιτρίνα). Τώρα τι θα κάνεις;
Κράτος... Ποιο κράτος...
Στο καθρέπτη πότε κοιταχτήκαμε για τελευταία φορά, όχι για να καλλωπιστούμε αλλά για να κάνουμε την αυτοκριτική μας; Στο να κάνουμε την αυτοκριτική των άλλων είμαστε εξπαίρ αν μη τι άλλο, στη δική μας πάσχουμε... Να κάνουμε τίποτε ουσιαστικό δεν θέλουμε, αλλά από την άλλη να αφορίζουμε το κάθε κράτος ξέρουμε πολύ καλά.
Όλοι μας είμαστε το κράτος. Κράτος δεν είναι μόνο η εκάστοτε κυβέρνηση ή αντίστοιχα η αντιπολίτευση. Κράτος δεν είναι μόνο η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων ή της πυροσβεστικής. Κράτος είμαστε όλοι μας. Κάποτε, ήμασταν ισχύς (=κράτος) εν τη ενώσει. Πλέον είμαστε ισχύς εν τη ασυνεννοησία και τη ανοησία.
Όντως απόν το κράτος, διότι απόντες ήμασταν (και είμαστε όλοι μας).
Καληνύχτα σας.
Αλλά ο Έλληνας, δόξα τω θεώ, σταθερός στις Αρχές και τις Αξίες του... Αμετακίνητος και αμετανόητος (και ως συνήθως, ανόητος, μην πω τίποτε χειρότερο).
Απόν το κράτος, όπου κι αν γυρίσεις αυτό ακούς. Δεν διαφωνώ καθόλου... Πλην συγκεκριμένων "εξαιρέσεων" (όπως των ηρωϊκότατων πυροσβεστών επί παραδείγματι) μήπως μπορεί να μου υποδείξει κανείς ποιος άλλος (πλην του κράτους δηλαδή) ήταν παρών;
Έφταιγε το κράτος που δεν απομάκρυνε τα σκουπίδια από τα βουνά (δεν φταίει ποτέ ο πολίτης που πάει και τα πετάει όμως).
Έφταιγε το κράτος που δεν έκανε έγκαιρα ζώνες δασοπυρόσβεσης ενώ ήξερε το βαθμό επικινδυνότητας (αλλά ποτέ δεν φταίει ο Έλληνας πολίτης που δεν κάνει κάτι αντίστοιχο, με τη δική του τσάπα και αξίνα ακόμη κι έξω από το σπίτι του).
Έφταιγε το κράτος που δεν προχώρησε στην πρόσληψη νέων πυροσβεστών (αλλά ποτέ δεν φταίνε τα ΜΜΕ που στην οποιανδήποτε πρόσληψη από πίσω βλέπουν γαλάζια παιδιά τώρα, πράσινα παλαιότερα, εμπριμέ μεταγενέστερα).
Έφταιγε το κράτος που ο αριθμός των πυροσβεστικών δυνάμεων είναι ανεπαρκής (αλλά ποτέ δεν φταίνε οι πολίτες που επιχειρούν να βολέψουν τον γιόκα και την κορούλα τους στο δημόσιο -ήτοι σε κάποια εφορία, στο ΤΕΒΕ, στη ΔΕΗ κλπ αλλά ποτέ στην πυροσβεστική. Έχει μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας εκεί, βλέπεις, ας πάνε των άλλων τα βλαστάρια, όχι το δικό μου...).
Ελλάδα... η χώρα που είτε κάνεις είτε δεν κάνεις την έχεις κάτσει εκ των πραγμάτων. Σαφώς και έφταιγε το κράτος. Και δεν μιλάω για το κυβερνών κόμμα, μιλάω για όλα τα κυβερνώντα κόμματα που έχουν περάσει ανεξαρτήτως αποχρώσεως. Μιλάω για την τοπική αυτοδιοίκηση, για τις διάφορες εμπλεκόμενες "ηγεσίες", μιλάω για τους πάντες. Μιλάμε για τεράστιες ευθύνες που έχουν ά-π-α-ν-τ-ε-ς. Κι εμείς οι ίδιοι πρώτ'απ'όλα.
Διαδήλωση εξοργισμένων πολιτών θα γίνει αύριο στην Αθήνα, πήρε κάπου το μάτι μου. Δεν πάει άλλο, κι άλλα δακρύβρεχτα, και μου φεύγουν δάκρυα συγκίνησης από την υπέρμετρη κινητοποίηση όλου του κόσμου. Μήπως όμως όποιος είναι πραγματικά εξοργισμένος αντί να τρέχει και να ΚΩΛΟΒΑΡΑΕΙ σε διαδηλώσεις μπορεί να πάει να κάνει εθελοντική αναδάσωση; Μήπως αντί να ζει με αυταπάτες πως αντιδρά μέσω ΑΧΡΗΣΤΩΝ διαδηλώσεων μπορεί να πάει να γίνει εθελοντής δασοπυροσβέστης;
Ποία η υποκρισία των πολιτικών όταν οι ίδιοι οι πολίτες αυτής της ταλαίπωρης χώρας είναι στον ίδιο βαθμό υποκριτές; Διαδηλώσεις και πράσιν'άλογα. Θα έχει φυτευτεί έστω και ένα δέντρο μετά από την οποιανδήποτε διαδήλωση; Κανένα απολύτως, ήτοι μηδέν εις το πηλίκον.
Κι όμως θα υπάρχει κόσμος που θα νομίζει πως κάτι έκανε. Εκτός αν είναι τέτοιο το μοίρασμα των "υποχρεώσεων": εμείς στη διαδήλωση και "οι άλλοι" στη δενδροφύτευση... Καλά κρασιά τον Αύγουστο (και λίαν συμπτωματικός Αύγουστος είναι).
Κρατήθηκαν στο ύψος των περιστάσεων τα κανάλια, λέει, αφού δημιούργησαν δίαυλο επικοινωνίας για πληροφόρηση. Μάλιστα... Έχω ανατριχιάσει....
Τα κανάλια που απλώς έτυχαν σε τόσο τεράστια και πρωτόγνωρη καταστροφή και ούτε καν αυτά δεν ήσαν ικανά πλέον να αρμέξουν και να ρουφήξουν αίμα παρουσιάζονται να έχουν σταθεί στο ύψος των περιστάσεων...
Μετά από ενημέρωση από τον εκπρόσωπο της πυροσβεστικής, πασίγνωστος δημοσιογράφος (θα φταίω εγώ να αναφέρω όνομα; ) από στούντιο διερρίγνυε τα ιμάτιά του εξοργισμένος διότι ο εκπρόσωπος ανέφερε αλφαβητικά τις περιοχές όπου γινόταν της κολάσεως (του Δάντη). Αυτό το πρόβλημα διεπίστωσε ο άνθρωπος. Σε άλλο στούντιο πασίγνωστος (επίσης) δημοσιογράφος (και εκδότης) έλεγε ότι "ο πατέρας μου είναι από το τάδε χωριό", γεγονός που τον νομιμοποιούσε να γνωρίζει ολόκληρη τη γεωγραφία της ευρύτερης περιοχής και να αφορίζει ασταμάτητα με τον γνωστό του στόμφο "γιατί δεν έκανε το κράτος όταν έπρεπε αντιπυρικές ζώνες". Με τι να πάει να τις κάνει ρε μεγάλε σε σημεία όπου μόνο κατσίκια μπορούν ν'ανέβουν; Με τα χέρια; Με τσάπα; Με φτυάρι; Θεός ο τύπος μιλάμε... Αλλού (σημερινό φρούτο αυτό) έβλεπα τον πραγματικά συγκλονιστικό και τεράστιο (σε ήθος και πνεύμα) παπά του χωριού Αρτέμιδος Ζαχάρως να λέει τα πράγματα κυριολεκτικά με τ'όνομά τους. Όλοι συμφωνούσαν, μέχρι τη στιγμή που πέταξε το... ανεκδιήγητο: "Καλώς να μας έρθουν οι οικονομικές βοήθειες από τους φόρους όλων των Ελλήνων, αλλά και οι πολιτικοί ας δώσουν κι έναν μισθό τους". Αμέσως πετάχτηκε κάποια κυρία από το στούντιο για ν'απαντήσει "καλά, μην κινδυνολογούμε κιόλας". Εμ, ευαίσθητη χορδή της άγγιξε ο πάτερ... Πάλι καλά που δεν μας είπε η κυρία ότι έχουμε διεκτραγωδήσει και μεγαλοποιήσει την όλη κατάσταση κι ότι ένα δασακι κάηκε μόνο...
Πείτε μου κάτι, διότι προφανώς εγώ είμαι παράλογος (τουλάχιστον ας το επιβεβαιώσουμε). Πόσοι απεσταλμένοι καναλιών υπάρχουν σε όλες αυτές τις περιοχές; Πόσα ρεπορτάζ είδαμε όλοι με τις φλόγες κυριολεκτικά στα 10 μέτρα; Βοήθησε έστω κι ένας απ'αυτούς; Έχεις στα χέρια μια κάμερα κι ένα μαντζαφλάρι από τη μία, κι απ'την άλλη βλέπεις από πιτσιρικάδες έως και γέροντες με όσο νερό διέθεταν ή (ως επί τω πλείστω) με κλαδιά στα χέρια να σβήσουν μια εστία ακριβώς πίσω σου, κι εσύ αντί να τσακιστείς να βοηθήσεις παρατώντας όλα τα υπόλοιπα βροντοφωνάζεις με έκδηλο αποτροπιασμό "Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ, ΚΟΙΤΑΧΤΕ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΙΣΩ ΜΟΥ". Θες κρέμασμα μετά, ή όχι; Τι με ενδιαφέρει η ενημέρωση ρε ρεμάλι όταν φλαίγεται η πατρίδα μου, η ιστορία μου, η ψυχή μου η ίδια, όταν χάνονται ζωές; Μήπως αν με ενημερώνεις κάθε 5 δευτερόλεπτα θα κανούν λιγότερα; Και μετά κατά τα λοιπά τα κανάλια στάθηκαν στο ύψος τους... Να χαρώ ύψος... Απλά ουδείς λέει το προφανές ότι όποιος τολμούσε να επιχειρήσει να πιει αίμα (από συνήθεια πλέον) στη συνέχεια θα έπιναν και το δικό του...
Αν βλέπεις την περιουσία σου να αφανίζεται, την ίδια τη ζωή σου να απειλείται, τον φυσικό σου τόπο να εκμηδενίζεται είναι αναμενώμενο να μην μπορείς να μιλήσεις υπό καθεστώς ηρεμίας. Όλοι εκείνοι οι καναπεδάτοι καναλοδράκουλες όμως που αναμασούσαν ξανά και ξανά ότι δεν επιχειρούν τ'αεροπλάνα και τα ελικόπτερα δεν μπορούσαν να πουν ούτε καν το προφανές; ότι πέραν της επιχείρησης (αν ο καιρός το επιτρέψει) χρειάζεται ανεφοδιασμός με καύσιμα, χρειάζεται συντήρηση, χρειάζεται να φύγουν προς τη θάλασσα να ξαναφέρουν νερό. Πότε να πρωτογίνουν όλ'αυτά ρε διάολε; Απόντες οι πυροσβέστες λέγαν. Σοβαρά; Αντί να τους κάνουμε ήρωες όπως τους αρμόζει τους ζητάμε και τα ρέστα που για να πάνε από το ένα σημείο στο άλλο δεν ακολουθούν την πιο σύντομη ευθεία γραμμή όπως ΄μπορούμε να χαράξουμε με έναν χάρακα στον χάρτη, αλλά πήγαιναν από τους δρόμους των βουνών με τις στροφές και τους κύκλους τους.
"Καίγεται το Κρόνιο" έλεγε με... αποτροπιασμό (sic) ο ρεπόρτερ και ρώταγε η άλλη από το στούντιο "Τι είναι το Κρόνιο;". Κι αντί να βρει λαγούμι να κρυφτεί νά σου οι κατηγορίες για το κράτος που δεν προστάτεψε την αρχαία Ολυμπία. Για ποια αρχαία Ολυμπία μιλάς μωρή φώκια όταν δεν ξέρεις τι και που είναι ο Κρόνιος (λόφος); Θα ήθελα πολύ να πω ότι αρκετός κόσμος παρακολούθησε (πάντα με αποτροπιασμό ο οποίος προφανώς ήταν η μόδα των ημερών) όλες τις καταστροφές (που ακόμη συνεχίζονται) απλά και μόνο για να βελτιώσει τις γνώσεις του στην γεωγραφία (άντε και λίγο στην ιστορία) αλλά δυστυχώς δεν μου περισσεύει ίχνος χιούμορ...
Αρχαία Ολυμπία... θρήνος, κλάμα... Δεν είναι δυνατόν... Τα ιταλικά πρωτοσέλιδα χθες δεν έκαναν λόγο για τους νεκρούς, ούετ για την οικολογική καταστροφή. Σώθηκε στο παρά πέντε η Ολυμπία έγραφαν με πρωτοφανή ανακούφιση... Για τους ξένους η δικιά μας πολιτιστική κληρονομιά είναι κατά πολύ σημαντικότερη. Οι ξένοι αγωνιούσαν για τον ιερό τούτο χώρο όταν εμείς βλέπαμε τον Υπουργό Πολιτισμού να δηλώνει σαν παγώνι ότι το μουσείο σώθηκε (ενώ ο κίνδυνος παραμόνευε ακόμη). Τι έχεις ρε παπάρα Έλληνα πια; Δάση δεν έχεις, καθαρά νερά δεν έχεις (οσονούπω δεν θα έχεις γενικώς νερά κιόλας), συνείδηση δεν έχεις, ιστορία και που έχεις την απεμπωλείς, τι έχεις... Μόνο κάποια μνημεία πλέον: την Ολυμπία, τον Παρθενώνα, τους Δελφούς με τον ομφαλό τους κλπ. Και πάει το ένα απ'αυτά, με τη βαρυπενθούσα να ρωτάει τι είναι το Κρόνιο....
Κράτος... Ποιο κράτος ρε; Πότε υπήρξε κράτος για να υπάρξει τώρα; Πότε υπήρξε κράτος για να διαπιστώσουμε ότι ξαφνικά διαλύθηκε; Πλάκα κάνουμε τώρα; Με τις υποκλοπές κράτος δεν υπήρξε. Ούτε με το Σάμινα έλεγαν όλοι ότι υπήρξε, ούτε με τη Ρικομέξ, ούτε με την ΑΓΕΤ Ηρακλής, ούτε με το Σκάνδαλο Κοσκωτά, ούτε με την τραγωδία της Κύπρου, ούτε, ούτε, ούτε... Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια, αλλά παρόλα ταύτα όποτε συμβαίνει κάτι τι λέμε πάντα πρώτο, πρώτο; Ότι δεν υπάρχει κράτος. Τελικά ποιος φταίει; Αυτοί που μας παραμυθιάζουν ή εμείς που γουστάρουμε το παραμύθιασμα; Και για να λέμε και του στραβού το δίκιο, οι πολιτικοί τί ειναι; Παρθενογεννέσεις; Από τον ουρανό προσγειώθηκαν στον κόσμο; Μήπως δεν είναι κι αυτοί Έλληνες πολίτες, σαν τον οποιονδήποτε από εμάς; Τι τους κατηγορούμε λοιπόν; Που μας λένε ψέμματα; Τώρα το ξεκίνησαν, ή μήπως ανέκαθεν γινόταν έτσι; Τώρα το συνειδητοποιήσαμε ΚΑΙ αυτό; Εδώ είμαστε όλοι να τα βλέπουμε: με τα πρώτα ρουσφέτια και βολέμματα, πάλι θα τους αποθεώνουμε, όπως και με τις πρώτες νέες υποσχέσεις...
Δεν μιλάει ο Κόης με τον Φούρλα, λέει. Και τι μ'ενδιαφέρει εμένα ρε; Ας έχουν προσλάβει και μαφιόζους να καθαρίσει ο ένας τον άλλον, εμένα τι με ενδιαφέρει; Να τους πάρουν τα κεφάλια θα'πρεπε και να τα παλουκώσουν προς παραδειγματισμό στην πλατεία Συντάγματος. Ή αν θέλουμε να γίνουμε ακόμη πιο εξτρεμιστές να τους παραδόσουμε στα κανάλια (όπως σοφά είπε ένας φίλος μου). Έκαιγαν οπι πυρκαϊές από την Πέμπτη και ουδείς εκτίμησε σωστά την κατάσταση, λέει. Τι με νοιάζει εμένα; Στο γιατί δεν εκτιμήθηκε σωστά η κατάσταση θα μου απαντήσει υπεύθυνα κάποιος;
Και μέσα σ'όλα και οι εκλογές, έτσι; Ακόμη δεν έχουν σταματήσει έστω και στο ελάχιστο οι καταστροφές και η πολιτική εκμετάλλευση πάει σύννεφο (μαζί με το δούλεμα βεβαίως, βεβαίως): οι δυο μεγάλοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι "εγώ μπορώ να σας αλλάξω τα φώτα καλύτερα από τον άλλον διότι εγώ είμαι λιγότερο χειρότερος από τον άλλον", οι δε μικρότεροι... άστα να πάνε καλύτερα (μέχρι κι ότι για όλ'αυτά ευθύνεται η πλουτοκρατία άκουσα.... Τό άσχετο, μιλάμε...). Και παράλληλα (δεν ξέρω πόσοι το άκουσαν) κάποιο δικαστήριο λέει έδωσε 65 στρέμματα της Πάρνηθας στο Μον Παρναίς την Παρασκευή που μας πέρασε. Η πελοπόννησος γινόταν αποκαϊδια (μαζί με την ψυχή μας ολόκληρη), ακόμη καλά, καλά δεν έχουν σβήσει οι φωτιές σε Πάρνηθα-Πεντέλη-Υμηττό κι όπου αλλού ανά την Ελλάδα κατακάηκαν όλα, και βγήκε κάποιος "δικαστής" κι αποχαρακτήρισε 65 στρέμματα για το καζίνο... Πως να μη μείνεις άναυδος μετά; Α, να υπενθυμίσω τη λεπτομέρεια πως η έκταση γύρω από το Καζίνο ΔΕΝ κάηκε, άρα βάσει λογικής η έκταση αυτή πρέπει να περιλαμβάνει τα ελάχιστα δέντρα που επέζησαν.
Άσχετο, αλλά δε μου λέτε κάτι: στην αυριανή διαδήλωση θα παρευρεθούν κι όσοι έχουν χτίσει αυθαίρετα (που είτε νομιμοποιήθηκαν μετά, είτε εκκρεμεί κάτι τέτοιο) σε Πεντέλη κλπ; Απορία είναι, απλά μόλις τώρα μου'ρθε...
Όπου κι αν γυρίσεις ακούς για καταστροφή. Κι όμως, όπως έλεγα στην αρχή, ουδείς μας έχει διαπιστώσει το μέγεθός της ακόμη. Πόσα ζωάκια ρε πέθαναν; Δεν το κατάλαβα δηλαδή, τα ζωάκια είναι δημιουργήματα άλλου θεού; Ένας θεός έκανε τον άνθρωπο κι άλλος τα ζωάκια; Η Φύση κλαίει γαμώτη μου αλλά είμαστε τόσο εθισμένοι στην κακία και την αδιαφορία (ας όψονται το χρήμα και οι εσχατολογικές σύγχρονες θρησκείες) και δεν την ακούμε. Δεν τη νοιώθουμε, δεν την αγαπάμε...
Δεν διαφωνώ, καταστράφηκε η περιουσία σου, δε διαφωνώ καθόλου. Μέρος της τεράστιας τραγωδίας και αυτό. Όμως είτε εύκολα είτε δύσκολα, είτε αργά είτε γρήγορα θα βρεθεί μια λύση, μια οποιαδήποτε λύση, έστω κι ως ημίμετρο κάτι θα βρεθεί. Θα πάρεις κάποια αποζημίωση, έστω και μικρή (ας είμαστε ρεαλιστές), θα σε φιλοξενήσει κάποιος συγγενής ή φίλος κάπου αλλού, θα γίνει κάποιος ξενώνας, ο,τιδήποτε. Δουλειά θα ξαναβρείς. Κάτι θα γίνει ρε πούστη μου...
Που θα πάς να μείνεις όμως ρε; Μέσα στα κάρβουνα; Τι θα αναπνέεις; Ατμούς βενζίνης; Πως θα ζήσεις στον κρανίου τόπο; Υπάρχει περίπτωση να επιβιώσεις; Ούτε μία...
Και ένα άλλο ερώτημα που αναφύεται είναι το εξής: η (επίσημη) εκκλησία που διάολο είναι; Που είναι η ανθρωπιστική της βοήθεια ρε διάολε; Ποιο το ενδιαφέρον της για το ποίμνιό της (διότι το ενδιαφέρον της για το πορτοφόλι του ποιμνίου της το ξέρουμε); Πέραν της οδύνης του Χριστόδουλου κάτι άλλο δεν έχει πάρει το μάτι μου... Βέβαια θα μου πεις μόνο η εκκλησία είναι; Όλοι αυτοί οι εφοπλιστές που φέτος το καλοκαίρι ήθελαν 500 ευρώ να πάνε και να γυρίσουν (μόνο) μια οικογένεια από την Αθήνα στη Χϊο θα δώσουν τίποτε; Όλοι αυτοί που μια ζωή μόνο τσέπωναν θα συνεισφέρουν; Κάποιοι ήδη ευαισθητοποιήθηκαν. Το 0,1 της χιλίοις για την ακρίβεια...
Για να δούμε και τη δική σου ευαισθησία τώρα Έλληνα. Στο τσουνάμι έστελνες φράγκα με το τσουβάλι (όταν την ίδια στιγμή έβλεπες τον Έλληνα άστεγο και έστριβες το κεφάλι προς την απέναντι βιτρίνα). Τώρα τι θα κάνεις;
Κράτος... Ποιο κράτος...
Στο καθρέπτη πότε κοιταχτήκαμε για τελευταία φορά, όχι για να καλλωπιστούμε αλλά για να κάνουμε την αυτοκριτική μας; Στο να κάνουμε την αυτοκριτική των άλλων είμαστε εξπαίρ αν μη τι άλλο, στη δική μας πάσχουμε... Να κάνουμε τίποτε ουσιαστικό δεν θέλουμε, αλλά από την άλλη να αφορίζουμε το κάθε κράτος ξέρουμε πολύ καλά.
Όλοι μας είμαστε το κράτος. Κράτος δεν είναι μόνο η εκάστοτε κυβέρνηση ή αντίστοιχα η αντιπολίτευση. Κράτος δεν είναι μόνο η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων ή της πυροσβεστικής. Κράτος είμαστε όλοι μας. Κάποτε, ήμασταν ισχύς (=κράτος) εν τη ενώσει. Πλέον είμαστε ισχύς εν τη ασυνεννοησία και τη ανοησία.
Όντως απόν το κράτος, διότι απόντες ήμασταν (και είμαστε όλοι μας).
Καληνύχτα σας.
Να δεις που το'χω βάλει...
Δημοσιοκαφρία,
Επικαιρότητας γωνία,
Η χώρα δεν σώνεται,
Ο θαυμαστός (νεο)Έλληνας
Σάββατο 4 Αυγούστου 2007
Περί εγχειριδίων και λοιπών φονικών διδασκαλιών.
Με αυτό που διάβασα προχθές, ηρέμησα μιλάμε. Τα προβλήματα της παιδείας επιτέλους φτάνουν στο τέλος τους: διορθώνεται το εγχειρίδιο ιστορίας της Στ' Δημοτικού (Σ.σ. εγχειρίδιον=μικρό ξίφος). Νομίζω ότι είμαστε σε καλό δρόμο...
Βασικά είναι δεδομένο ότι απ'όλα τα βιβλία του ελληνικού σχολείου όλων των τάξεων, μόνο το συγκεκριμένο είχε πρόβλημα. Τα υπόλοιπα είναι μια χαρά, και πως να μην είναι; Αφού ουδείς ασχολείται με αυτά (αν και κάποια στιγμή κάτι είχε πάρει τ'αφτί μου για κάποιες διαμαρτυρίες και για το βιβλίο ιστορίας της Ε' Δημοτικού, αλλά για λόγους που δεν γνωρίζω συνέχεια δεν δόθηκε). Άρα τι κάνουμε; Ένα προβληματικό βιβλίο είχαμε, το διορθώνουμε και όλα βαίνουν καλώς, ενώ παράλληλα ατενίζουμε το μέλλον (της Παιδείας) με μεγαλύτερη αισιοδοξία.
Βέβαια το γεγονός ότι δεν ξέρουμε καν να μιλάμε (πόσο δε μάλλον να γράφουμε κιόλας) είναι ψιλά γράμματα και προφανώς θα διορθωθεί μαζί με τη διόρθωση του βιβλίου. Αντικαθιστάς πχ τον "συνωστισμό" με την "εκδίωξη υπό δραματικές συνθήκες" και ταυτόχρονα εκτός από την σωστή εκμάθηση της πραγματικής ιστορίας εξασφαλίζεις και τον τριπλασιασμό των λέξεων της Ελληνικής που χρησιμοποιεί ο μέσος Έλληνας (αριθμός που συρρικνώνεται ολοένα και περισσότερο), διασφαλίζεις ότι το... "από ανέκαθεν" δεν θα ξανακουστεί, ούτε θα ξαναδιαβάσει κανείς "παρεπιπτόντως" (τρίζουν τα κόκκαλα του "εν" στο παρά+εν+πίπτω). Όλα πάνε καλά, λέμε... Μεμψιμοιρίες δεν χωρούν πλέον...
Τι έχω αποκομήσει από την όλη φασαρία για το συγκεκριμένο βιβλίο; Πως έχουμε χάσει και τη μπάλα και το μέτρο. Κι εμένα μου έμεινε η γεύση πως το εν λόγω βιβλίο είχε γραφτεί και με σκοπιμότητες και με χειρουργικό τρόπο. Όπως επίσης δεν θεωρώ συμπτωματικό γεγονός το ότι είχε γραφτεί και με δυσνόητο τρόπο. Αν θες να αφήσεις στην κρίση του μαθητή ένα ιστορικό γεγονός (όπως ισχυριζόταν η ευαγής συγγραφική ομάδα) αν μη τι άλλο προσέχεις να γράφεις με εύκολη γλώσσα κι ουχί με ξύλινη. Τώρα, μην ρωτήσει κανείς τι γνώσεις, εμπειρία κι επίπεδο μπορεί να έχει ένα παιδάκι 11 ετών για να κρίνει αντικειμενικά και να επεξεργαστεί ανάλογα πχ την Μικρασιατική Καταστροφή διότι θα κατηγορηθεί ως εγκάθετος. Πιστεύω άλλωστε πως αν μπορέσει το παιδάκι να επεξεργαστεί αντικειμενικά τις πληροφορίες που... εμείς τεχνηέντως του πλασάρουμε, θα έχει επιτευχθεί ο σκοπός (ρε παιδιά, μήπως θυμίζει λίγο Όργουελ το όλο σκηνικό, ή ιδέα μου είναι; μπρρρρρρρρ....). Κάτι άλλο που συμπέρανα (με τα υποκειμενικά και χαμερπή κριτήριά μου) είναι πως η εν λόγω συγγραφική ομάς δεν ξέρει που της πάνε τα τέσσερα. Ακόμη κι αν δεχθώ (που δεν το δέχομαι με τίποτε) ότι διαπνέετο από τις πλέον ειλικρινείς και αγνές προθέσεις, να διδαχθεί η πραγματική κι αντικειμενική ιστορία, ο τρόπος με τον οποίον επιχειρήθηκε αυτό ήταν τουλάχιστον φαιδρός κι απαράδεκτος. Γράψε. δηλαδή, τι έγινε στο Έπος του 40, γράψε τι έγινε στη Σμύρνη και τη Μικρασία, αλλά γράψε και τι ασχήμιες κάναμε κι εμείς (διότι κι εμείς κάναμε). Δεν είναι κακό να μαθαίνεις από μικρός ποιος σε πετσόκοψε το παρελθόν, προκειμένου να φυλάγεσαι, ούτε να μαθαίνεις πως οι άνθρωποι του παρελθόντος άφηναν πίσω οικογένεις, σπίτια κι ο,τι πολύτιμο διέθεταν προκειμένου να υπερασπιστούν την Πατρίδα ακόμη και με κόστος την ίδια τους τη ζωή, διότι έτσι περνάει και το αίσθημα πως από τους άλλους (ωπ, τι διάολο, πάλι οι "άλλοι";) δεν μπορείς να περιμένεις τίποτε όταν ΕΣΥ δεν κάνεις τίποτε. Ας μάθαίνεις όμως κι από μικρός και τα σφάλματα που έκαναν οι παλαιότεροι για να μην επαναλάβεις τα ίδια. Έτσι πρέπει να διδάσκεται η ιστορία, όχι με αποκρύψεις, διαστρεβλώσεις και τεχνητές παρανοήσεις.
Κι εδώ που τα λέμε, όσο κι αν θέλουμε να βρούμε ελαφρυντικά, αυτά εξανεμίζονται σχεδόν... αυταπάγγελτα. Υπάρχουν επί παραδείγματι δύο σημεία με τα οποία προσωπικά συμφωνώ, όχι όμως έτσι όπως παρουσιάζονται στο βιβλίο (πόσο δε μάλλον όταν έχει γίνει ηλίου φαεινώτερον το πως γράφτηκε το βιβλίο κιόλας). Το πρώτο έχει να κάνει με την ασυνέχεια του Ελληνισμού. Ο συγκεκριμένος όρος είναι παραπλανητικός και ανυπόστατος έτσι όπως παρουσιάστηκε, διότι ουσιοαστικά αποσκοπεί στο να χαθεί πλήρως η συνείδηση της καταγωγής μας. Εν προκειμένω όμως κρύβει μια αλήθεια: ασυνέχεια υπήρχε κάποις μορφής, όχι όμως της φυλετικής που υποννοεί το βιβλίο.
Ναι μεν είχε πέσει φωτιά και τσεκούρι στους Έλληνες επί Βυζαντίου (ως γνωστόν είχε απαγορευθεί έως και ηλέξη "Έλληνας"), όμως Έλληνες εξακολουθούσαν να υφίστανται, όπως υπήρχαν και επί τουρκοκρατίας ή γερμανικής κατοχής. Το μέγα ψεύδος όμως ήταν ότι το Βυζάντιο (που ως όρος είναι αιώνες ολόκληρους μεταγενέστερος) δεν ήταν κομμάτι της ελληνικής παραδόσεως και ιστορίας, αλλά στην πραγματικότητα συνέβαινε το αντίθετο: η Ελλάδα με όλα όσα αυτή συνδεόταν (πολιτισμό, τέχνες, ιστορία κλπ) πέρασε υπό την σκεπή του Βυζαντίου. Με λίγα λόγια, το έθνος εξακολούθησε να υφίσταται, η ιστορία του επίσης, ομοίως και πολλά άλλα στοιχεία του (όσα δεν καταποντίστηκαν στο αίμα, τέλος πάντων), η Ελλάδα όμως είτε με την έννοια της συνέχειας του δικού της πολιτισμού, είτε με την έννοια των δικών της πολιτευμάτων, είτε με την έννοια των συνασπισμένων ή διαχωρισμένων πόλεων-κρατών και περιοχών πολύ απλά δεν συνεχίστηκε. Αυτό δεν σημαίνει ότι σταμάτησε η γραμμή των Ελλήνων εκεί, σε καμία περίπτωση, απλά η Ελλάδα "αποσύρθηκε" (δεν εξετάζουμε το πως) από το προσκήνιο για να έρθει στη θέση της το (μη ελληνικό και σφόδρα ανθελληνικό) Βυζάντιο. Και καλώς ή κακώς υπάρχει μια ακόμη σημαντική λεπτομέρεια, η οποία είτε μας αρέσει, είτε όχι είναι αληθινή: αν ο ελληνικός πολιτισμός και η γλώσσα, παράγοντες που εξακολουθούσαν να είναι πανίσχυροι και κραταιόί αμφότεροι, δεν εξυπηρετούσαν τα βυζαντινά σχέδια εξάπλωσης και εδραίωσης, τότε το πιθανότερο θα ήταν να μπορούσαμε να κάνουμε λόγο όντως για... κυριολεκτική ασυνέχεια, αυτά είναι ευτυχώς όμως μόνο υποθέσεις. Θα μου πείτε, τώρα, (όσοι δεν έχετε πάθει συγκοπή ακόμη δηλαδή) ότι "σιγά ρε μεγάλε μην τα σκέφτηκαν όλα αυτά οι της συγγραφικής ομάδος". Μα αυτό λέω κι εγώ, ότι δεν υπάρχει περίπτωση να τα σκέφτηκαν. Ξεκαθάρισα άλλωστε ότι κρύβονται συμφέροντα από πίσω, αν και μόνο εικασίες μπορώ να κάνω (όπως όλοι).
Το δεύτερο σημείο στο οποίο έχω βρει μεγάλες δόσεις αλήθειας, αλλά και πάλι υπό τελείως διαφορετικό πρίσμα είναι αυτό που απαντά στον ρόλο της εκκλησίας κατά την Εθνεγερσία. Το ότι η εκκλησία εξελίχθηκε σε μάστιγα για τον ελληνισμό μετά την ιδιαιτέρως σκοτεινή συνθήκη των Μεδιολάνων από τον Κωνσταντίνο (κάποιοι τον αποκαλούν και μεγάλο), είναι γεγονός (με το οποίο θα ασχοληθώ εν ευθέτω χρόνω, μιας και το θέμα είναι τεράστιο και με απασχολεί ιδιατέρως). Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν ιερείς και ιερωμένοι άξιοι (με όποια έννοια θέλουμε να δώσουμε στη λέξη), μιλάω για τη γενική ιδέα όμως, τον μέσο όρο. Ας μου φέρει κάποιςο έστω και μια μαρτυρία που να αποδεικνύει την ύπαρξη του κρυφού σχολείου. Μία ρε παιδιά θέλω. Κρυφό σχολείο σημαίνει κάτι οργανωμένο, κι όχι αν ο ένας από τους 500 παπάδες επιχειρούσε κάτι σχετικό (άσε που οι περισσότεροι μόνο τις Γραφές ήξεραν κι αυτές ακόμη όχι ιδιαίτερα καλά). Το κρυφό σχολειό ήταν πολύ μεταγενέστερη εφεύρεση, γι'αυτό και δεν υπάρχει καμία αναφορά από τους τότε σύγχρονους. Εξάλλου, δεν μπορεί από τη μία μεριά να υπάρχει κρυφό σχολειό επί αιώνες κιόλας, όταν στην αμέσως προηγούμενη... χιλιετία ό,τι ήταν ελληνικό κυνηγιώταν ανηλεώς. Ούτε παράλληλα με την Εθνεγερσία να σκάνε μύτη οι αφορισμοί με το κιλό και το τσουβάλι. Ο Πατριάρχης Γρηγόριος ήξερε πως αν δεν κατάφερνε να αναστείλει την Εξέγερση θα έχανε το κεφάλι του, αν δεν πίστευε με την αυτά που έγραψε όμως για τον αφορισμό του Α. Υψηλάντη, του Πρίγκηπα της Μολδοβλαχίας και... όλων των Φιλικών (μηδενός εξαιρουμένου) δεν θα είχε χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο... υβρεολόγιο (όσοι έχετε διαβάσει το εν λόγω κείμενο καταλαβαίνετε τι εννοώ. Οι υπόλοιποι, καλό είναι να μην βγείτε ακόμη απ'τα ρούχα σας...), μήτε το κείμενο θα υπογραφόταν από την τότε ηγεσία της εκκλησίας εν τω συνόλω της. Σαφώς και συμμετείχαν και κληρικοί στην Επανάσταση, ουδείς το αμφισβητεί, σαφώς και υπήρχαν πολλοί που πίστεψαν στο Όνειρο της Ανεξαρτησίας και στην αποτίναξη του τουρκικού ζυγού, σαφώς και υπήρξαν αρκετοί που το πλήρωσαν με το αίμα τους. Ούτε αμφισβητώ τίποτε, ούτε ακυρώνω κάτι, δεν μου αρέσουν αυτές οι τακτικές. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ήταν η εκκλησιαστική "γραμμή". Ο ρόλος της εκκλησίας ήταν σκοτεινός και ανασταλτικός τις περισσότερες φορές και υπάρχει σωρεία στοιχείων γι'αυτό, όσο κι αν μας στεναχωρεί (βασικά εμένα δεν με στεναχωρεί και ιδιαίτερα, αλλά λέμε τώρα...).
Εννοείται πως κι εδώ ισχύει ό,τι έγραψα και παραπάνω: σιγά μην σκέφτηκαν έτσι τα πουλάκια μας. Όντως, κατ' εμέ είναι εμφανέστατο το ότι δεν σκέφτηκαν έτσι.
Τέλος πάντων, ξεφεύγουμε νομίζω και εν αντιθέσει με την αρχική ειρωνικοσαρκαστική μου διάθεση ας εκμεταλλευθώ το γεγονός ότι σοβαρευτήκαμε απότομα. Δεν είναι το βιβλίο της ιστορίας Στ' Δημοτικού το πρόβλημα. Μέρος του προβλήματος είναι. Η Παιδεία μας πάει κατά διαόλου. Έχουμε φάει τόσους μήνες με το συγκεκριμένο βιβλίο, που κυριολεκτικά βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος (χμ, λίγο... άκαιρο το παράδειγμα ένεκα των πυρκαϊών βεβαίως). Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας στο δάσος, διότι αν το κάνουμε θα χάσουμε τις λεπτομέρειες των δέντρων. Πρέπει να γίνουν και τα δύο ταυτόχρονα: και τα δέντρα και το δάσος. Προβλήματα υπάρχουν σε πολλά βιβλία προφανώς (μάλλον το καλό σχολικό βιβλίο είναι η εξαίρεση, κι όχι το προβληματικό), προβλήματα υπάρχουν στα μαθήματα και στο πως αυτά διδάσκονται, προβλήματα όμως υπάρχουν πάνω απ'όλα μέσα στο ίδιο μας το κεφάλι. Διότι όταν φτάνουμε σε σημείο να σφαζόμαστε για τα μάτια της κυρίας πως-την-λένε και της συγγραφικής της ομάδος, εμπορευόμενοι τα κατά τα λοιπά αυτονόητα ότι οι προσωπικές απόψεις του καθενός σε καμία περίπτωση δεν ορίζουν και την Ιστορία, ούτε είναι ορθό και πρέπον το να αντικαθιστούν την Ιστορία στην διδακτέα ύλη, τότε κλάφτα Χαράλαμπε (αν και η παροιμία με τον Πολυχρόνη θα κόλλαγε καλύτερα εδώ, αλλά τέλος πάντων...).
Έγραψα και στην αρχή: δεν ξέρουμε καν να μιλάμε πλέον. Όλα από τη γλώσσα ξεκινούν, αυτό πρέπει να το κατανοήσουμε. Αλλά θα αναφερθούμε ξεχωριστά σε αυτό...
Χαίρετε.
Βασικά είναι δεδομένο ότι απ'όλα τα βιβλία του ελληνικού σχολείου όλων των τάξεων, μόνο το συγκεκριμένο είχε πρόβλημα. Τα υπόλοιπα είναι μια χαρά, και πως να μην είναι; Αφού ουδείς ασχολείται με αυτά (αν και κάποια στιγμή κάτι είχε πάρει τ'αφτί μου για κάποιες διαμαρτυρίες και για το βιβλίο ιστορίας της Ε' Δημοτικού, αλλά για λόγους που δεν γνωρίζω συνέχεια δεν δόθηκε). Άρα τι κάνουμε; Ένα προβληματικό βιβλίο είχαμε, το διορθώνουμε και όλα βαίνουν καλώς, ενώ παράλληλα ατενίζουμε το μέλλον (της Παιδείας) με μεγαλύτερη αισιοδοξία.
Βέβαια το γεγονός ότι δεν ξέρουμε καν να μιλάμε (πόσο δε μάλλον να γράφουμε κιόλας) είναι ψιλά γράμματα και προφανώς θα διορθωθεί μαζί με τη διόρθωση του βιβλίου. Αντικαθιστάς πχ τον "συνωστισμό" με την "εκδίωξη υπό δραματικές συνθήκες" και ταυτόχρονα εκτός από την σωστή εκμάθηση της πραγματικής ιστορίας εξασφαλίζεις και τον τριπλασιασμό των λέξεων της Ελληνικής που χρησιμοποιεί ο μέσος Έλληνας (αριθμός που συρρικνώνεται ολοένα και περισσότερο), διασφαλίζεις ότι το... "από ανέκαθεν" δεν θα ξανακουστεί, ούτε θα ξαναδιαβάσει κανείς "παρεπιπτόντως" (τρίζουν τα κόκκαλα του "εν" στο παρά+εν+πίπτω). Όλα πάνε καλά, λέμε... Μεμψιμοιρίες δεν χωρούν πλέον...
Τι έχω αποκομήσει από την όλη φασαρία για το συγκεκριμένο βιβλίο; Πως έχουμε χάσει και τη μπάλα και το μέτρο. Κι εμένα μου έμεινε η γεύση πως το εν λόγω βιβλίο είχε γραφτεί και με σκοπιμότητες και με χειρουργικό τρόπο. Όπως επίσης δεν θεωρώ συμπτωματικό γεγονός το ότι είχε γραφτεί και με δυσνόητο τρόπο. Αν θες να αφήσεις στην κρίση του μαθητή ένα ιστορικό γεγονός (όπως ισχυριζόταν η ευαγής συγγραφική ομάδα) αν μη τι άλλο προσέχεις να γράφεις με εύκολη γλώσσα κι ουχί με ξύλινη. Τώρα, μην ρωτήσει κανείς τι γνώσεις, εμπειρία κι επίπεδο μπορεί να έχει ένα παιδάκι 11 ετών για να κρίνει αντικειμενικά και να επεξεργαστεί ανάλογα πχ την Μικρασιατική Καταστροφή διότι θα κατηγορηθεί ως εγκάθετος. Πιστεύω άλλωστε πως αν μπορέσει το παιδάκι να επεξεργαστεί αντικειμενικά τις πληροφορίες που... εμείς τεχνηέντως του πλασάρουμε, θα έχει επιτευχθεί ο σκοπός (ρε παιδιά, μήπως θυμίζει λίγο Όργουελ το όλο σκηνικό, ή ιδέα μου είναι; μπρρρρρρρρ....). Κάτι άλλο που συμπέρανα (με τα υποκειμενικά και χαμερπή κριτήριά μου) είναι πως η εν λόγω συγγραφική ομάς δεν ξέρει που της πάνε τα τέσσερα. Ακόμη κι αν δεχθώ (που δεν το δέχομαι με τίποτε) ότι διαπνέετο από τις πλέον ειλικρινείς και αγνές προθέσεις, να διδαχθεί η πραγματική κι αντικειμενική ιστορία, ο τρόπος με τον οποίον επιχειρήθηκε αυτό ήταν τουλάχιστον φαιδρός κι απαράδεκτος. Γράψε. δηλαδή, τι έγινε στο Έπος του 40, γράψε τι έγινε στη Σμύρνη και τη Μικρασία, αλλά γράψε και τι ασχήμιες κάναμε κι εμείς (διότι κι εμείς κάναμε). Δεν είναι κακό να μαθαίνεις από μικρός ποιος σε πετσόκοψε το παρελθόν, προκειμένου να φυλάγεσαι, ούτε να μαθαίνεις πως οι άνθρωποι του παρελθόντος άφηναν πίσω οικογένεις, σπίτια κι ο,τι πολύτιμο διέθεταν προκειμένου να υπερασπιστούν την Πατρίδα ακόμη και με κόστος την ίδια τους τη ζωή, διότι έτσι περνάει και το αίσθημα πως από τους άλλους (ωπ, τι διάολο, πάλι οι "άλλοι";) δεν μπορείς να περιμένεις τίποτε όταν ΕΣΥ δεν κάνεις τίποτε. Ας μάθαίνεις όμως κι από μικρός και τα σφάλματα που έκαναν οι παλαιότεροι για να μην επαναλάβεις τα ίδια. Έτσι πρέπει να διδάσκεται η ιστορία, όχι με αποκρύψεις, διαστρεβλώσεις και τεχνητές παρανοήσεις.
Κι εδώ που τα λέμε, όσο κι αν θέλουμε να βρούμε ελαφρυντικά, αυτά εξανεμίζονται σχεδόν... αυταπάγγελτα. Υπάρχουν επί παραδείγματι δύο σημεία με τα οποία προσωπικά συμφωνώ, όχι όμως έτσι όπως παρουσιάζονται στο βιβλίο (πόσο δε μάλλον όταν έχει γίνει ηλίου φαεινώτερον το πως γράφτηκε το βιβλίο κιόλας). Το πρώτο έχει να κάνει με την ασυνέχεια του Ελληνισμού. Ο συγκεκριμένος όρος είναι παραπλανητικός και ανυπόστατος έτσι όπως παρουσιάστηκε, διότι ουσιοαστικά αποσκοπεί στο να χαθεί πλήρως η συνείδηση της καταγωγής μας. Εν προκειμένω όμως κρύβει μια αλήθεια: ασυνέχεια υπήρχε κάποις μορφής, όχι όμως της φυλετικής που υποννοεί το βιβλίο.
Ναι μεν είχε πέσει φωτιά και τσεκούρι στους Έλληνες επί Βυζαντίου (ως γνωστόν είχε απαγορευθεί έως και ηλέξη "Έλληνας"), όμως Έλληνες εξακολουθούσαν να υφίστανται, όπως υπήρχαν και επί τουρκοκρατίας ή γερμανικής κατοχής. Το μέγα ψεύδος όμως ήταν ότι το Βυζάντιο (που ως όρος είναι αιώνες ολόκληρους μεταγενέστερος) δεν ήταν κομμάτι της ελληνικής παραδόσεως και ιστορίας, αλλά στην πραγματικότητα συνέβαινε το αντίθετο: η Ελλάδα με όλα όσα αυτή συνδεόταν (πολιτισμό, τέχνες, ιστορία κλπ) πέρασε υπό την σκεπή του Βυζαντίου. Με λίγα λόγια, το έθνος εξακολούθησε να υφίσταται, η ιστορία του επίσης, ομοίως και πολλά άλλα στοιχεία του (όσα δεν καταποντίστηκαν στο αίμα, τέλος πάντων), η Ελλάδα όμως είτε με την έννοια της συνέχειας του δικού της πολιτισμού, είτε με την έννοια των δικών της πολιτευμάτων, είτε με την έννοια των συνασπισμένων ή διαχωρισμένων πόλεων-κρατών και περιοχών πολύ απλά δεν συνεχίστηκε. Αυτό δεν σημαίνει ότι σταμάτησε η γραμμή των Ελλήνων εκεί, σε καμία περίπτωση, απλά η Ελλάδα "αποσύρθηκε" (δεν εξετάζουμε το πως) από το προσκήνιο για να έρθει στη θέση της το (μη ελληνικό και σφόδρα ανθελληνικό) Βυζάντιο. Και καλώς ή κακώς υπάρχει μια ακόμη σημαντική λεπτομέρεια, η οποία είτε μας αρέσει, είτε όχι είναι αληθινή: αν ο ελληνικός πολιτισμός και η γλώσσα, παράγοντες που εξακολουθούσαν να είναι πανίσχυροι και κραταιόί αμφότεροι, δεν εξυπηρετούσαν τα βυζαντινά σχέδια εξάπλωσης και εδραίωσης, τότε το πιθανότερο θα ήταν να μπορούσαμε να κάνουμε λόγο όντως για... κυριολεκτική ασυνέχεια, αυτά είναι ευτυχώς όμως μόνο υποθέσεις. Θα μου πείτε, τώρα, (όσοι δεν έχετε πάθει συγκοπή ακόμη δηλαδή) ότι "σιγά ρε μεγάλε μην τα σκέφτηκαν όλα αυτά οι της συγγραφικής ομάδος". Μα αυτό λέω κι εγώ, ότι δεν υπάρχει περίπτωση να τα σκέφτηκαν. Ξεκαθάρισα άλλωστε ότι κρύβονται συμφέροντα από πίσω, αν και μόνο εικασίες μπορώ να κάνω (όπως όλοι).
Το δεύτερο σημείο στο οποίο έχω βρει μεγάλες δόσεις αλήθειας, αλλά και πάλι υπό τελείως διαφορετικό πρίσμα είναι αυτό που απαντά στον ρόλο της εκκλησίας κατά την Εθνεγερσία. Το ότι η εκκλησία εξελίχθηκε σε μάστιγα για τον ελληνισμό μετά την ιδιαιτέρως σκοτεινή συνθήκη των Μεδιολάνων από τον Κωνσταντίνο (κάποιοι τον αποκαλούν και μεγάλο), είναι γεγονός (με το οποίο θα ασχοληθώ εν ευθέτω χρόνω, μιας και το θέμα είναι τεράστιο και με απασχολεί ιδιατέρως). Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν ιερείς και ιερωμένοι άξιοι (με όποια έννοια θέλουμε να δώσουμε στη λέξη), μιλάω για τη γενική ιδέα όμως, τον μέσο όρο. Ας μου φέρει κάποιςο έστω και μια μαρτυρία που να αποδεικνύει την ύπαρξη του κρυφού σχολείου. Μία ρε παιδιά θέλω. Κρυφό σχολείο σημαίνει κάτι οργανωμένο, κι όχι αν ο ένας από τους 500 παπάδες επιχειρούσε κάτι σχετικό (άσε που οι περισσότεροι μόνο τις Γραφές ήξεραν κι αυτές ακόμη όχι ιδιαίτερα καλά). Το κρυφό σχολειό ήταν πολύ μεταγενέστερη εφεύρεση, γι'αυτό και δεν υπάρχει καμία αναφορά από τους τότε σύγχρονους. Εξάλλου, δεν μπορεί από τη μία μεριά να υπάρχει κρυφό σχολειό επί αιώνες κιόλας, όταν στην αμέσως προηγούμενη... χιλιετία ό,τι ήταν ελληνικό κυνηγιώταν ανηλεώς. Ούτε παράλληλα με την Εθνεγερσία να σκάνε μύτη οι αφορισμοί με το κιλό και το τσουβάλι. Ο Πατριάρχης Γρηγόριος ήξερε πως αν δεν κατάφερνε να αναστείλει την Εξέγερση θα έχανε το κεφάλι του, αν δεν πίστευε με την αυτά που έγραψε όμως για τον αφορισμό του Α. Υψηλάντη, του Πρίγκηπα της Μολδοβλαχίας και... όλων των Φιλικών (μηδενός εξαιρουμένου) δεν θα είχε χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο... υβρεολόγιο (όσοι έχετε διαβάσει το εν λόγω κείμενο καταλαβαίνετε τι εννοώ. Οι υπόλοιποι, καλό είναι να μην βγείτε ακόμη απ'τα ρούχα σας...), μήτε το κείμενο θα υπογραφόταν από την τότε ηγεσία της εκκλησίας εν τω συνόλω της. Σαφώς και συμμετείχαν και κληρικοί στην Επανάσταση, ουδείς το αμφισβητεί, σαφώς και υπήρχαν πολλοί που πίστεψαν στο Όνειρο της Ανεξαρτησίας και στην αποτίναξη του τουρκικού ζυγού, σαφώς και υπήρξαν αρκετοί που το πλήρωσαν με το αίμα τους. Ούτε αμφισβητώ τίποτε, ούτε ακυρώνω κάτι, δεν μου αρέσουν αυτές οι τακτικές. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ήταν η εκκλησιαστική "γραμμή". Ο ρόλος της εκκλησίας ήταν σκοτεινός και ανασταλτικός τις περισσότερες φορές και υπάρχει σωρεία στοιχείων γι'αυτό, όσο κι αν μας στεναχωρεί (βασικά εμένα δεν με στεναχωρεί και ιδιαίτερα, αλλά λέμε τώρα...).
Εννοείται πως κι εδώ ισχύει ό,τι έγραψα και παραπάνω: σιγά μην σκέφτηκαν έτσι τα πουλάκια μας. Όντως, κατ' εμέ είναι εμφανέστατο το ότι δεν σκέφτηκαν έτσι.
Τέλος πάντων, ξεφεύγουμε νομίζω και εν αντιθέσει με την αρχική ειρωνικοσαρκαστική μου διάθεση ας εκμεταλλευθώ το γεγονός ότι σοβαρευτήκαμε απότομα. Δεν είναι το βιβλίο της ιστορίας Στ' Δημοτικού το πρόβλημα. Μέρος του προβλήματος είναι. Η Παιδεία μας πάει κατά διαόλου. Έχουμε φάει τόσους μήνες με το συγκεκριμένο βιβλίο, που κυριολεκτικά βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος (χμ, λίγο... άκαιρο το παράδειγμα ένεκα των πυρκαϊών βεβαίως). Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας στο δάσος, διότι αν το κάνουμε θα χάσουμε τις λεπτομέρειες των δέντρων. Πρέπει να γίνουν και τα δύο ταυτόχρονα: και τα δέντρα και το δάσος. Προβλήματα υπάρχουν σε πολλά βιβλία προφανώς (μάλλον το καλό σχολικό βιβλίο είναι η εξαίρεση, κι όχι το προβληματικό), προβλήματα υπάρχουν στα μαθήματα και στο πως αυτά διδάσκονται, προβλήματα όμως υπάρχουν πάνω απ'όλα μέσα στο ίδιο μας το κεφάλι. Διότι όταν φτάνουμε σε σημείο να σφαζόμαστε για τα μάτια της κυρίας πως-την-λένε και της συγγραφικής της ομάδος, εμπορευόμενοι τα κατά τα λοιπά αυτονόητα ότι οι προσωπικές απόψεις του καθενός σε καμία περίπτωση δεν ορίζουν και την Ιστορία, ούτε είναι ορθό και πρέπον το να αντικαθιστούν την Ιστορία στην διδακτέα ύλη, τότε κλάφτα Χαράλαμπε (αν και η παροιμία με τον Πολυχρόνη θα κόλλαγε καλύτερα εδώ, αλλά τέλος πάντων...).
Έγραψα και στην αρχή: δεν ξέρουμε καν να μιλάμε πλέον. Όλα από τη γλώσσα ξεκινούν, αυτό πρέπει να το κατανοήσουμε. Αλλά θα αναφερθούμε ξεχωριστά σε αυτό...
Χαίρετε.
Να δεις που το'χω βάλει...
ΕΛληνική Παηδία,
Ιστορικά ζητήματα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)