Σελίδες

Κυριακή 30 Μαρτίου 2008

Ας δούμε τα πράγματα λίγο ψύχραιμα.

Ο κοντός την έκανε πριν λίγες μέρες μπουρδέλο την ΑΕΚ με τις δηλώσεις του. Τον Κωστένογλου τον έχουν γραμμένο στα παπάρια τους όλοι οι παίκτες, αποδεδειγμένα. Πήγε ο κοντός στους Θρακομακεδόνες και ουσιαστικά κατηγόρησε τους παίκτες ότι αυτοί ήταν που έδιωξαν τον Φερέρ. Ο ένας φορ της ΑΕΚ προερχόταν από εβδομαδιαίο καψώνι (και δη σε καθημερινή βάση) ενώ ο άλλος μπήκε χθες στο ψυγείο και θα απολογηθεί από βδομάδα. Μέσα σε όλα, ξέρεις ότι ο Ριβάλντο σε περιμένει στη γωνία και -θεωρητικά- είναι πολύ εύκολο να τον κάνεις να καταστρέψει όλο το παιχνίδι της ΑΕΚ όπως στον α' γύρο, ένεκα της εμμονής του. Και παίζεις λοιπόν σήμερα εναντίον μιας τέτοιας ομάδας, η οποία δεν μπορώ να πω πως έχει και το πλέον ποιοτικό έμψυχο δυναμικό. Και τι καταφέρνεις;
Διασύρεσαι.

Είπα όμως, ας τα πάρουμε λίγο ψύχραιμα τα πράγματα.
Τελειώσαμε το ντέρμπυ έχοντας κάνει... πόσες φάσεις; Θυμάμαι μια στα πρώτα λεπτά του Στολτίδη, άλλη μια κεφαλιά στο β', πάλι του Στολτίδη και ας πούμε εκείνο το τούβλο του Ντάρκο. Ξέχασα καμία; Πιθανώς, αν και δε νομίζω. Αυτό όμως είναι το λιγότερο, μιας και για'μένα όλα τα λεφτά είναι αλλού: στο ότι τελειώσαμε το ματς με 2 κίτρινες, και οι 2 στο α' ημίχρονο...
Παίζεις ντέρμπυ, σου'χουν πάρει και τα σώβρακα και τι δείχνεις; Τα χάλια σου τα μαύρα. Και άλλες φορές έχει βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο ο γαύρος σε ντέρμπυ αλλά πάντα αντιδρούσε, έστω και με σπασμωδικές κινήσεις. Θα υπήρχε κάποιος που θα έκανε ένα σκληρό φάουλ, που θα έσπαγε τον τσαμπουκά στον αντίπαλο με κάποιο μπινελίκι, που θα γινόταν το ματς μπουρλότο τέλος πάντων. Και τώρα τι είχαμε; Δϋο κίτρινες κάρτες σε όλο το ματς, και οι 2 στο α' ημίχρονο... Μάλιστα...

Προσπαθώ να θυμηθώ πότε μάρκαρε έστω και ένας παίκτης σε όλο το ματς, και θυμάμαι μόνο 2 φάσεις: εκείνη του Λεντέσμα που πήρε κίτρινη, κι εκείνη του Γκαλέτι στον Ριβάλντο όπου (κακώς) δεν πήρε. Κι αν ο Λεντέσμα είναι αμυντικό χαφ (που μετά τον τραυματισμό του παραπαίει), ο χαφ-εξτρέμ Γκαλέττι ακόμη δεν έχω καταλάβει τι δουλειά είχε στη γωνία της δικής μας περιοχής να μαρκάρει από πίσω τον Ριβάλντο. Νομίζω ότι η σημερινή εμφάνιση αυτοδικαίως μπορεί να θεωρηθεί μακράν η χειρότερή μας από το 96 που ήρθε ο Μπάγεβιτς κι έπειτα. Ο Νικοπολίδης με τον Σέζαρ έκαναν τις χειρότερες εμφανίσεις τους από τότε που ήρθαν στον Ολυμπιακό. Οι παίκτες δεν μπορούσαν κυριολεκτικά ν'αλλάξουν μία πάσα. Παίζαμε με το αεκάκι και νομίζαμε -με τα όσα βλέπαμε- ότι παίζαμε με τον Άγιαξ του Κρόιφ. Είδαμε μέχρι και τον Δέλλα να κάνει στροφή γύρω από τον ευατό του και να πατάει την μπάλα δίνοντάς την σχεδόν με τακουνάκι. Ποιος; Ο Δέλλας που είναι πιο αργός κι από το καρέ-καρέ του ρηπλέη. Είδαμε επίσης μια ομάδα να παίζει δίχως το παραμικρό σύστημα στο γήπεδο, τελείως άναρχα. Ο καθένας πήγαινε όπου του κάπνιζε, θυμίζωντάς μου τις ένδοξες εποχές στις αλάνες ή την αυλή του σχολείου όπου όλοι μας σπεύδαμε προς τη μεριά του "γηπέδου" όπου πήγαινε η μπάλα. Έβλεπες να διασχίζει όλο το γήπεδο ο Μπούρμπος, ο Γεωργέας και ο Παπασταθόπουλος, λες και ήταν ο Κακά, ο Λαμπάρντ και ο Κριστιάνο Ρονάλντο αντίστοιχα. Έβλεπες από τον Λυμπερόπουλο σκηνές βιρτουόζου που δεν τις έκανε ούτε πριν από 10 χρόνια όταν ακόμη μπορούσε να τρέξει. Έβλεπες έναν Ριβάλντο που σερνόταν σε όλα τα ματς μέχρι σήμερα να τρέχει σα διάολος. Κι από την άλλη τι έβλεπες; Ένα κλωτσοσκούφι, παίκτες που όχι μόνο δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν αλλά και που κουτούλαγαν μεταξύ τους.
Αν εξαιρέσουμε τους Στολτίδη και Γκαλέττι που προσπάθησαν να τρέξουν και να κάνουν κάτι αλλά σε ένα παιχνίδι που παίζεται με 11 οι 2 δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτε απολύτως, όσο φιλότιμοι ή ικανοί και να είναι, οι υπόλοιποι -μηδέ των αλλαγών εξαιρουμένων- ήταν απλά ανύπαρκτοι. Ίσως να τους επηρέασε η αλλαγή ώρας και να κοιμήθηκαν άσχημα χθες, ποιος ξέρει; Το θέμα είναι ότι δεν μπορούμε πλέον να μιλάμε για κακή μέρα παικτών σε ένα τόσο φρικτό σύνολο. Τουτέστιν κάτι άλλο τρέχει, κάτι σάπιο πρέπει να υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας...
Όλα τα λεφτα ήταν όμως η φάση του πέναλτυ. Το ότι το έχασε ο Τζόλε, πάει κι έρχεται. Πες ότι ήθελε να ξεγελάσει τον Μάχο και στραβοϋπολόγισε. Ο Τοροσίδης όμως πως το έχασε σε κενή εστία (που κανονικά και να'μπαινε δεν θα έπρεπε να μετρήσει, αλλά δεν έχει σημασία ούτως ή άλλως); Να υποθέσω ότι αντί για το τετραγωνάκι πάτησε τον κύκλο; Όχι, απλά το συγκεκριμένο ματς το χάσαμε πριν ακόμη ξεκινήσει. Δεν βγήκαμε ποτέ στο γήπεδο.

Και επειδή κάθησα και το σκέφτηκα, νομίζω ότι ανακάλυψα τη λύση: φταίει ο Λεμονής.
Να εξηγήσω το σκεπτικό μου, πέραν της ειρωνίας: ας μου πει κάποιος τι νέο έχει φέρει ο Σεγκούρα. Άλλαξε σύστημα; Όχι, ό,τι έπαιζε ο Λεμονής παίζει και ο Σεγκούρα. Άλλαξε την ενδεκάδα; Όχι, εκτός αν θεωρηθεί αλλαγή το ότι έχει καθιερώσει τον Μπελούτσι (που δεν έχει προσαρμοστεί ακόμη ο άνθρωπος, όση καλή διάθεση και να'χει να παίξει μπάλα) αντί του Πατσατζόγλου. Άλλαξε την ψυχολογία της ομάδας; Αστεία πράγματα. Άλλαξε κάτι στο πως να παίζουμε στο γήπεδο; Ναι, άλλαξε. Κι εδώ είμαστε...
Με τον Λεμονή ξέραμε φέτος πως όποια ομάδα μας παίξει κλειστά αυτομάτως έχουμε πρόβλημα. Γιατί; Διότι απλούστατα η ομάδα είχε μονταριστεί πάνω σε ένα σύστημα που ούτε είχε συνηθίσει να παίζει, μα και ούτε στο ελληνικό πρωτάθλημα κολλάει, το 4-5-1/4-3-3. Ήξερες όμως με τον Τάκη ότι άπαξ και σε παίξει κάποιος ανοικτά, θα μαρτυρήσει (μια φορά δεν συνέβη με τον βάζελο στο Καραϊσκάκη). Αυτό λοιπόν ο Σεγκούρα το άλλαξε, και πλέον ξέρουμε πως όπως και να μας παίξει ο αντίπαλος θα έχουμε πρόβλημα. Το σημαντικό πλέον είναι πως ξέρουμε ότι αν μας παίξει ανοικτά ίσως να μας πηδήξει κιόλας. Κι όσον αφορά το σημερινό, δεν ήταν μόνο οι παίκτες απόντες, ήταν και ο προπονητής. Έχεις κάνει το χειρότερό σου α' ημίχρονο (όχι μόνο) φέτος και μου βάζεις την ομάδα στο β' δίχως καν μια αλλαγή; Μου κάνεις την πρώτη αλλαγή στο 65' και τη δεύτερη στο 77' (όπου αφού μιλάμε για Κωνσταντίνου, είναι σα να μην την έκανες καν, ένα πράγμα). Και αλήθεια, η τρίτη αλλαγή τι έγινε; Άλλαξε ο κανονισμός και επιτρέπονται μόνο δύο πλέον; Διότι αν ισχύει κάτι τέτοιο ίσως να μπορέσουμε να πάρουμε στα χαρτιά το παιχνίδι αφού η ΑΕΚ έκανε τρεις. Κι όχι μόνο αυτό: δεν μπορώ να καταλάβω αυτήν την εμμονή στον Κοβάσεβιτς. Τον έχουμε κάψει τον άνθρωπο, δεν τραβάει, άστον έξω και κράτα τον για αλλαγή. Βάλε μέσα τον Μήτρογλου που είναι γρήγορος τουλάχιστον -και δεν μιλάω μόνο για το σημερινό ματς, εδώ και πολλά ματς θα έπρεπε να είναι βασικός ο Μήτρογλου. Βάλε μέσα τον Νούνιεζ να βοηθήσει λίγο στην ανάπτυξη. Έχουμε πρακτικά να παίξουμε 4-4-2 από τις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος και πας και μου το γυρνάς με εις βάρος σου σκορ 4-0; Λυπάμαι, αλλά τέτοια εγκλήματα ούτε εγώ στο football manager δεν τα κάνω, που δεν είμαι προπονητής.

Βέβαια -για να πω το κρίμα μου- αυτό ήταν κάτι που έβλεπα να έρχεται, γι'αυτό κι έχω γράψει εδώ και αρκετό καιρό -και όχι μόνο μία φορά- πως ούτε την ΑΕΚ θα περνάγαμε, ούτε την Λάρισα -κι ας την έχουμε εντός. Κι έτσι όπως είμαστε πλέον, μάλλον και στην Ξάνθη χλωμούς μας βλέπω. Το θέμα είναι ότι τέτοια αισχρή αθλιότητα ούτε στους χειρότερούς μου εφιάλτες δεν την περίμενα. Το να πεις ότι έχασες με 1-0, 2-1, 2-0, να πω πάει κι έρχεται. Το να χάνεις με 4-0 και δη με σκορ που πρέπει να σε κολακεύει (τα περί άμπαλων της ΑΕΚ που έλεγα) που δεν ήταν και πολύ μεγαλύτερο όμως, ε, αυτό σε διαολίζει.
Να πω ότι είχαν παίξει μπάλα, ότι είχαν κοπιάσει, ότι έφτυσαν αίμα και δεν τους βγήκε, άντε να πάει στο διάολο. Αλλά με τέτοια εμφάνιση, πας που;

Αλήθεια, Σωκράτη, τι γίνεται τώρα πρόεδρε; Θα ελέγξει κανείς τα δελτία των παικτών της ΑΕΚ να δει αν υπήρχε καμιά αντικανονική συμμετοχή; Θα απολύσεις τον Σεγκούρα για να τρίξεις τα δόντια στους παίκτες; Ή μήπως θα ξαναπολύσεις τον Λεμονή; Θα τους ρίξεις πρόστιμο; Κι αν ναι, σε'σένα ποιος θα ρίξει πρόστιμο; Διότι την ομάδα την έφερες εσύ σε αυτήν την κατάσταση. Το να κάνεις στην Ιντρακόμ ό,τι γουστάρεις, γούστο σου καπέλο σου. Δικό σου είν΄το μαγαζί, εσύ το έφτιαξες, εσύ κι ας το διαλύσεις αν αυτό είναι που επιθυμείς. Εμάς λόγος δεν μας πέφτει. Ο Ολυμπιακός όμως δεν είναι δικό σου μαγαζί για να κάνεις ό,τι γουστάρεις. Υπήρχε πριν από 'σένα και θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά από 'σένα. Ο Ολυμπιακός είναι πάνω από 'σένα.
Ναι, αναγνωρίζουμε ότι έχεις δώσει πολλά, δεν λησμονούμε όμως ότι έχεις πάρει και πολλά, με κυριότερο το ότι είναι σπαθί και ασπίδα σου όλ'αυτά τα χρόνια. Όπως δεν παραγνωρίζουμε και το ότι είσαι γαύρος και δη, φανατικός (σχεδόν κάφρος κάποιες φορές). Αυτό όμως δεν μου λέει κάτι, διότι προπάντων είσαι ο πρόεδρος της ομάδας. Κι αν στα πραγματικά δικά σου μαγαζιά γουστάρεις να τα κάνεις όλα κολυμπιθρόξυλο, τα εκατομμύρια γαύρων δεν σου φταίνε σε τίποτε να πονάνε για πάρτη σου. Διότι εσύ είσαι ένα ακόμη πρόσωπο, ο Ολυμπιακός είναι μια διαχρονική Ιδέα όμως.
Ή κάτσε ασχολήσου λοιπόν πραγματικά σοβαρά, ή στρίβε. Το πρώτο μαγαζί-γωνία όλοι θέλουν να το αγοράσουν -και ξέρεις πολύ καλά ότι υπάρχουν ενδιαφερόμενοι. Το μπάσκετ εσύ το διέλυσες κι ας το'χες φτιάξει εσύ πρώτα. Μην συμβεί το ίδιο και με το ποδόσφαιρο, διότι το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Και το δούλεμα, αλλού. Έχουμε φάει αρκετό κι έχουμε χορτάσει...
Κατά τα λοιπά έφταιγε ο Λεμονής...

Πίπα-κώλο μας πήγε αυτή η εβδομάδα τους γαύρους.
Μας πήδηξε η Γιουγκ στο πόλο στους 8 με 10-5, και υποτίθεται ότι ίσως να είμαστε και το πρώτο φαβορί για την κούπα φέτος. Κι άντε να το γυρίσεις το 10-5 στον επαναληπτικό. Χάσαμε όπως χάσαμε κι απ'τον βάζελο στο μπάσκετ, ήρθε και το σημερινό αισχρό αίσχος, και να δω τι άλλο πλέον... Βέβαια θα μου πεις, εδώ 4 δεν μας είχε ρίξει η ΑΕΚ σε εποχές που είχε παικταράδες και ομαδάρα και μας την έριξε τώρα με τους άμπαλους, χρειάζεται να δεις και τίποτε άλλο; Σωστό κι αυτό...

Χαίρετε.

ΥΓ. Αναμένω εναγωνίως όχι μόνο την τοποθέτηση του κυρίου Θεοδωρίδη, αλλά και τα αυριανά πρωτοσέλιδα εκείνων που μέχρι τώρα έριχναν "σπάτουλα".

UPDATE: Εξαιρετικά ενδιαφέροντα τα (κατά τα λοιπά γελοία) σχόλια του κυρίου Νικολακόπουλου σήμερα. Όχι για άλλον λόγο, αλλά επειδή θυμάμαι την ενδεκάδα που έδινε το καλοκαίρι στον sportfm βάσει της οποίας στα χαφ με Ζε Ρομπέρτο και Ριβάλντο ο Ολυμπιακός δεν θα είχε τίποτε να φοβηθεί. Μιλάμε ότι είναι αστείος ο άνθρωπος. Βέβαια θα μου πεις, στο ματς κυπέλλου με τον Ηρακλή έγραφε ότι καθάρισε με ηγέτη Κωνσταντίνου... Σωστό κι αυτό...

Α, και κάτι άλλο: παιδάκια (αεκτζήδες), όσο και αν κωλοχτυπιέστε οι αιώνιοι είναι δύο και στους δύο τρίτος δεν χωρεί. Οπότε τσάμπα χύνετε τόση χολή. Τουλάχιστον αν το πανηγυρίζατε για την πάρτη σας πάει κι έρχεται...

UPDATE II: Συγκλονιστικός ο λόγος που έβγαλε ο Τζόλε χθες στου Ρέντη: "Δεν ανέχομαι από κανέναν να μου κουνάει 4 δάκτυλα". Ούτε εμείς. Γι'αυτό να φροντίσεις να παίζεις μπάλα για να μην στα κουνάνε. Αν παίζαμε εμείς, θα φροντίζαμε εμείς γι'αυτό. Κι αν δεν μπορείς να παίξεις, Τζόλε, ζήτα να μείνεις στον πάγκο. Άιντε με τις παπαριές πια...

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

Πολύ ωραίο ματσάκι

ο τελικός. Πήγαμε να κάνουμε το κόλπο γκρόσσο με την επική ανατροπή στο τέλος, αλλά ήμασταν άτυχοι (ή πιο σωστά εμείς μια χαρά ήμασταν. Ο βάζελος ήταν υπερβολικά κωλόφαρδος στα τρίποντα). Δεν πειράζει όμως, διότι τα στοιχεία που δείχνει η ομάδα είναι θετικότατα. Μιλάμε ότι ο Γιαννάκης έχει στρωθεί για τα καλά στη δουλειά κι έχει μεταμορφώσει την ομάδα. Το ερώτημα, πόσο θα κρατήσει, φυσικά παραμένει, κι αυτό διότι είναι δίχως προετοιμασία και πιθανώς να ξεφουσκώσει. Και πάλι δεν πειράζει όμως.
Διότι αυτό που παρατήρησα είναι ότι του βάζελου του σπάσαμε για τα καλά τον τσαμπουκά, ως εκ τούτου λογικά θα έχουμε και γαμώ τους τελικούς φέτος.
Πάντως καλά του έκατσε του βάζελου: κατάφερε και πήρε κάτι για να γιορτάσει τα ογδοντατεσ.... εχμ, τα εκατό του χρόνια! :):)
Όχι τίποτε άλλο, αλλά μπας και δούμε καμιά νέα ανακοίνωση Βγενόπουλου! Διότι από τότε που τον έκλασε κατάμουτρα ο Κόκκαλης το χάσαμε το παιδί και την παναθηναϊκή διχαστική κίνησή του!

Ααααα, μην ξεχάσω να δώσω και τα εύσημα στους οπαδούς των δύο ομάδων! Δε μιλάω φυσικά γι'αυτούς που πήγαν, αλλά για 'κείνους που δεν πήγαν...

SEX και θερμιδομετρητής

Το έλαβα με μέηλ και αν μη τι άλλο εξηγεί επαρκώς τους λόγους για τους οποίους το σεξ είναι μακράν η καλύτερη δίαιτα!


Όλοι ξέρουμε πως το sex είναι και "γαμώ τις ασκήσεις" αλλά ποτέ, έως τώρα, δεν υπήρξε μια επιστημονική μελέτη για τα ακριβή ποσά θερμίδων που καταναλώνονται κατά τη διάρκεια της ευλογημένης αυτής τελετουργίας.


ΒΓΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΗΣ
Με την συγκατάθεσή της ........ 12 Cal
Χωρίς την συγκατάθεσή της..... 187 Cal

ΒΓΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΟΥΤΙΕΝ ΤΗΣ
Με τα δύο χέρια..... 8 Cal
Με το ένα χέρι......... 12 Cal
Με τα δόντια............ 85 Cal

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΟΥ
Με στύση........ 6 Cal
Χωρίς στύση... 315 Cal

ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΑ
Εντοπισμός κλειτορίδας...... 8 Cal
Εντοπισμός σημείου G...... 92 Cal

ΣΤΑΣΕΙΣ
Ιεραποστολικό ............ 12 Cal
69 (ξάπλα) ................... 78 Cal
69 (όρθιο) ................... 112 Cal
Καροτσάκι ................... 216 Cal
Doggy Style ................ 326 Cal
Ιταλικός πολυέλαιος ... 912 Cal

ΟΡΓΑΣΜΟΣ
Αληθινός ............ 112 Cal
Ψεύτικος ............. 315 Cal

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΟΡΓΑΣΜΟ
Αγκαλίτσα στο στρώμα ................ 18 Cal
Αυτός, σηκώνεται να φύγει ......... 36 Cal
Εξηγήσεις γιατι σηκώθηκε να φύγει ..... 816 Cal

ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΗ ΣΤΥΣΗ
20-29 ετών ................ 36 Cal
30-39 ετών ................ 87 Cal
40-49 ετών .............. 124 Cal
50-59 ετών .............. 972 Cal
60-69 ετών ............... 2916 Cal
70 και άνω ............... (πλήρης οργανική διάλυση)

ΝΤΥΣΙΜΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ .. ΠΡΑΞΗ
Ήρεμο...................................... 32 Cal
Βιαστικό ................................... 98 Cal
Ο μπαμπάς χτυπάει την πόρτα...... 1218 Cal
Η σύζυγος χτυπάει την πόρτα....... 3521 Cal

Τρίτη 25 Μαρτίου 2008

Εδώ είμαστε!

Αυτή είναι μια όντως πολύ ενδιαφέρουσα νέα πολιτική πρόταση με την οποίαν τάσσομαι ανεπιφύλακτα! Δυστυχώς για την ώρα μόνο στη Ρωσία βέβαια, αλλά όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός, όσο ζω ελπίζω! Αντιγράφω από τη χθεσινή Ελευθεροτυπία:

Μπορεί στην κεφαλαιαγορά της ευφυΐας οι ξανθές γυναίκες να είναι, μεταξύ σοβαρού και αστείου, «καμένα χαρτιά», αλλά εδώ και λίγες μέρες στη Ρωσία έχουν ένα... κόμμα όλο δικό τους. Εκφράζοντας την ανάγκη να προστατεύσουν στην πράξη τις ξανθιές από την κακή φήμη που τις περιβάλλει, γυναίκες στη Ρωσία έφτιαξαν το «Κόμμα των ξανθών γυναικών», το οποίο, όπως δηλώνει η γενική γραμματέας του Μαρίνα Βολοσίνοβα -που σημειωτέον είναι καστανή- «είναι το κόμμα όλων εκείνων που είναι μέσα τους ξανθές και φυσικά του καθενός που αγαπά τις ξανθές».

Κατ' επέκταση το κόμμα είναι ανοιχτό σε όλες και σε όλους. Ο στόχος ακούγεται τόσο φιλικός που μπορεί και να θεωρηθεί... κοινότοπος: «Το κόμμα φιλοδοξεί να γίνει η πρώτη πολιτική οργάνωση που θα ασχολείται σε μεγάλη κλίμακα με τα πραγματικά προβλήματα των γυναικών (ξανθών και μη), από την έλλειψη ίσων ευκαιριών στην εργασία έως τις δυσκολίες που προκύπτουν από την προσπάθεια συνδυασμού της φροντίδας των παιδιών και μιας δουλειάς καριέρας. Το... κίνημα ξεκίνησε ως αστείο από μια ιστοσελίδα στο Ιντερνετ με τίτλο «η λέσχη των εραστών των ξανθών γυναικών» από το σημερινό πρόεδρο του κόμματος, Σεργκέι Κουσνέροφ, το οποίο απευθυνόταν σε όλους εκείνους που βλέπουν με «ξανθιά» διάθεση τη ζωή, δηλαδή την αντιμετωπίζουν με έναν πιο ελαφρύ τρόπο και θέλουν να την απολαμβάνουν. Για την ώρα, το κόμμα έχει πέντε χιλιάδες εγγεγραμμένους από τη Μόσχα ώς τη Σιβηρία. Το μεγάλο «κόλπο» λέγεται ότι θα ήταν ο προσηλυτισμός της νέας ισχυρής ξανθιάς της Ρωσίας, της κυρίας Μεντβέντεφ, και γενικότερα η ενίσχυση του κόμματος ώστε να μπορέσει να... κατεβεί στις επόμενες εκλογές βάζοντας πλώρη για το Κρεμλίνο. Στόχος σχετικά δύσκολος, αν σκεφτεί κανείς ότι απαιτούνται 50 χιλιάδες εγγεγραμμένοι για να κατεβάσει ένα κόμμα υποψήφιο και τουλάχιστον δύο εκατομμύρια υπογραφές. Οι... ξανθιές όμως προφανώς υπολογίζουν «διαφορετικά».

Άντε, και στα δικά μας! :)

Άσχημο πράγμα

ο μαλάκας με άποψη, συνηθίζει να λέει ένας φίλος μου. Πόσο δίκιο έχει τελικά...

Σάββατο 22 Μαρτίου 2008

Θούριος


Έτσι λεγόταν το πατριωτικό ποίημα που είχε γράψει ο Ρήγας Φεραίος προ Εθνεγερσίας, ο οποίος είχε σχεδόν γίνει ο εθνικός ύμνος των υπόδουλων Ελλήνων (και μια διαχρονική απορία που έχω είναι το γιατί δεν είναι αυτός ο Εθνικός μας Ύμνος, δίχως φυσικά να αποτελεί μομφή για τον Σολωμό αυτό). Όπως και να'χει, τον Θούριο θα τον παραθέσω ολόκληρο στο τέλος του κειμένου. Για την ώρα προέχει κάτι άλλο...

Πλησιάζει η 25η Μαρτίου, μια γιορτή που αν μη τι άλλο έχουμε ξεχάσει τι ακριβώς συμβολίζει.
Αν ο Ρήγας ζούσε σήμερα, το πιθανότερο είναι πως αντί να γράφει τον Θούριο και να εργάζεται για τον πανεθνικό ξεσηκωμό, θα προσπαθούσε να αντικρούσει διάφορες περί ανωνυμίας κατηγορίες, μιας και το πραγματικό του όνομα ήταν Αντώνιος Κυριαζής. Αλλά αυτό δεν έχει μεγάλη σημασία μάλλον. Η ιστορία τον έχει καταγράψει ώς Ρήγα Φεραίο, Βελεστινλή και Θεσσαλό (αφού με αυτά τα ονόματα υπέγραφε).
Η επαναστατική δράση του Ρήγα ήταν πολύπλευρη, και το κυρίως "τμήμα" της συμπίπτει με τη φυγή του Ρήγα προς τη Βιέννη, απ'όπου εκμεταλλευόμενος την ελευθερία που η Δυτική Ευρώπη ήταν σε θέση να παρέχει εντατικοποίησε τις προσπάθειές του για την απελευθέρωση των συμπατριωτών του, αλλά και όχι μόνον αυτών.


Στοιχεία για τη ζωή του Ρήγα σε γενικές γραμμές βρίσκονται εύκολα, ένα ζήτημα όμως που πάντοτε με προβλημάτιζε (απ'όταν έμαθα καποια πραγμτάκια δηλαδή) ήταν και το γιατί ο Ρήγας είναι από τις πλέον υποβαθμισμένες προσωπικότητες της Ελληνικής Εθνεγερσίας, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες. Δυστυχώς στοιχεία δεν υπάρχουν, αλλά θα πω 2-3 πραγματάκια επί τούτου.
-Κατ' αρχήν ο Ρήγας είχε γνωριστεί με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη στην Ρωσία, ας το κρατήσουμε αυτό διότι θα να μας χρειαστεί.
-Επίσης μια εξαιρετικά σημαντική πληροφορία που όμως απουσιάζει διαχρονικά είναι το όνομα με το οποίο ο Ρήγας ζούσε στη Βιέννη, διότι εδώ αρχίσουν τα προβλήματα: η δράση του Ρήγα ήταν κατά κύριο λόγο σε θεωρητικό επίπεδο, αν και για κάποιο διάστημα είχε υπάρξει και αρματωλός. Δεδομένου ότι η Οθωμανική αυτοκρατορία ήταν ακόμη ισχυρή και διέθετε πάμπολλες αντιπροσωπείες, θα ήταν αν μη τι άλλο λίγο περίεργο να ζούσε στη Βιέννη ως Ρήγας Φεραίος και να υπέγραφε τα επαναστατικά του κείμενα επίσης ως Ρήγας Φεραίος. Όταν τον συνέλαβαν οι αρχές της Βιέννης, οι πληροφορίες προέρχονταν από πληροφορίες διαφόρων βιογράφων, από άρθρα κλπ. Τελικώς τον άφησαν ελεύθερο διότι δεν είχαν καταφέρει να στοιχειοθετήσουν ουσιαστικό κάτι εις βάρος του, αναφορικά με τυχόν επαναστατική δράση (σημειωτέον, η Ευρώπη τότε ήταν στην εποχή του Ναπολέοντα και της γαλλικής επαναστάσεως, σε εποχές περίεργες δηλαδή), ως εκ τούτου, οι αυστριακές αρχές δεν μπορούσαν να τον παραδώσουν στους Οθωμανούς, από τους οποίους ήταν καταζητούμενος. Είναι δηλαδή λίγο τρελός να υπέγραφε τα κείμενά του ως Ρήγας Φεραίος και να ζούσε κι επώνυμα ως Ρήγας Φεραίος (διότι παντού αυτό υπονοείται), έτσι αυτή η έλλειψη πληροφοριών για ένα τόσο σημαντικό πρόσωπο της νεότερης ελληνικής ιστορίας με προβληματίζει.
-Ήταν πάρα πολύ επηρεασμένος από τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό και (όπως και ο Αδαμάντιος Κοραής) πίστευε πως ήταν ένα από τα σημαντικότερα "όπλα" που έπρεπε να χρησιμοποιήσουν οι Έλληνες προκειμένου να αναστηθούν. Κρατήστε το και αυτό διότι θα μας χρειαστεί.
Σε αυτό το σημείο ας κάνω μια "παρένθεση", που αν και θα φανεί σαν επίλογος ουσιαστικά είναι αναπόφευγκτη.


Το συγγραφικό του έργο ήταν πλούσιο. Δεν άρχιζε και τελείωνε μόνο στον Θούριο όπως νομίζει αρκετός κόσμος, αλλά μεταξύ άλλων είχε φτιάξει και τη διαβόητη Χάρτα, ενώ είχε συντάξει Σύνταγμα των Ελλήνων με 124 άρθρα, την Προκήρυξη καθώς και το Επαναστατικό Μανιφέστο μεταξύ άλλων. Τα δύο τελευταία έργα του, έμελλε δυστυχώς να είναι και τα τελευταια του όμως: προσπαθόντας να τα περάσει στην Ελλάδα, ήρθε σε συνεννόηση με τον Έλληνα έμπορο στην Τεργέστη, Αντώνη Νιώτη. Η επιστολή του όμως έπεσε στα χέρια του βοηθού του εμπόρου, Δημητρίου Οικονόμου, ο οποίος με τη σειρά του κατέδωσε και τους δύο στις αυστριακές αρχές. Πλέον οι Αυστριακοί ήταν σε θέση να συλλάβουν τον Ρήγα, όπως και έκαναν την 1η Δεκεμβρίου 1797. Στη συνέχεια τον παρέδωσαν στους Οθωμανούς στο Βελιγράδι στις 10 Μαίου 1798, οι οποίοι και τον φυλάκισαν στον Πύργο του Νεμπόιτσα. Ο Ρήγας και άλλοι 7 πατριώτες σύντροφοί του στραγγαλίστηκαν στις 24 Ιουνίου 1798. Τα πτώματά τους πετάχτηκαν στον Δούναβη.


Για να κάνω τώρα μια δική μου ανακεφαλαίωση. Κατ' αρχήν ο ευρωπαϊκός διαφωτισμός ήταν άμεση απόρροια της Αναγέννησης, η οποία Αναγέννηση ήταν ως γνωστόν κάτι που η ελληνική εκκλησία (έστω και υπό τους Οθωμανούς ακόμη) δεν ήθελε καν ν'ακούει. Εξ'άλλου η Αναγέννηση κατά κύριο λόγο στηρίχθηκε στον Γεώργιο Πλήθωνα Γεμιστό ο οποίος είχε φύγει από το Βυζάντιο σχεδόν κλοτσηδόν (όπερ μεθερμηνευόμενο, για να σώσει τη ζωή του). Συνεπώς ο Ρήγας ήταν επιμορφωμένος και γαλουχημένος μέσα από αρχές και αξίες τις οποίες η ελληνική εκκλησία δεν είχε και σε ιδιαίτερα μεγάλη εκτίμηση (μην πω κανά βαρύτερο ότι τις αντιμαχόντας λυσσαλέα κιόλας. Γνωστό και διαχρονικό το "μακάριοι οι πτωχοί τω πνευματι άλλωστε"). Το συγγραφικό του έργο ουσιαστικά ήταν αυτό που αποτέλεσε τη "μαγιά" για να δημιουργηθεί η Φιλική Εταιρία το 1814 από τους Ξάνθο-Σκούφα-Τσακάλοφ. Επίσης, ως προανέφερα, ο Ρήγας είχε γνωρισθεί με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη στη Ρωσία, με τον οποίον διέφυγαν στη συνέχεια μαζί προς το Ιάσιο. Kοινό σημείο των δύο τελευταίων αναφορών: τόσο οι Φιλικοί όσο και ο Υψηλάντης είχαν αφορισθεί από την Εκκλησία με ένα κατάπτυστο κείμενο. Δεδομένου ότι από την ιδιαιτέρως σκοτεινή Συνθήκη των Μεδιολάνων οπότε και ουσιαστικά πρωτοεμφανίζεται επισήμως ο Χριστιανισμός και μέχρι τις ημέρες που εξετάζουμε το χρονικό διάστημα εκτείνεται σε περίπου 15 αιώνες, είναι σαφές (και όντως πρέπει να γίνει εξίσου κατανοητό) ότι το συγγραφικό έργο του Ρήγα αν και μόνο τους υπόδουλους Έλληνες είχε ως αποδέκτες, στην πραγματικότητα εξελίφθη ως εχθρικό όχι μόνο από τους Οθωμανούς αλλά πιθανώς και από την ελληνική εκκλησία η οποία αποδεδειγμένα ήταν κατά της ΕΘνεγερσίας. Γιατί αυτό; Η άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τον Μωάμεθ Β' στην πραγματικότητα μόνο μια επίδραση είχε πάνω στους Έλληνες (φαινομενικά τουλάχιστον): άλλαξαν την υποτέλειά τους, από τον Πατριάρχη στον Σουλτάνο. Ούτε πριν ήταν ελεύθεροι, ούτε μετά. Το ίδιο συνέβη και με τον πατριάρχη: από εκεί που ήταν υποχρεωμένος να αναγνωρίζει τα πρωτεία του Πάπα (που ήταν και ο λόγος για το σχίσμα και τα υπόλοιπα περί δόγματος είναι πολύ μεταγενέστερα και αστειότατα), στη συνέχεια έπρεπε να τα υποβάλει στον Σουλτάνο. Στη μια περίπτωση ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως δεν το ήθελε, στην άλλη ήταν ευγνώμων. Η διαφορά είναι ότι ο Μωάμεθ όντας προνοητικότατος, επέτρεψε στον εκάστοτε Πατριάρχη, αρχής γεννομένης από τον εξαιρετικά σκοτεινό και αμφιλεγόμενο Γεννάδιο Σχολάριο, να είναι ποιμενάρχης των Ελλήνων, όχι για άλλον λόγο παρά για δυο καθαρά πρακτικούς: α)η συνεχής επέλαση κατά του Βυζαντίου είχε αποδυναμώσει αρκετά τις οθωμανικές δυνάμεις και β) οι Δυτικοί ήταν κατά πολύ ισχυρότεροι από τους Ανατολικούς, οπότε η συνέχιση του πολέμου δεν ωφελούσε. Έτσι, παραχωρόντας προνόμια στον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως ουσιαστικά επέτρεπε να συνεχιστεί η φαγωμάρα ανάμεσα στις 2 εκκλησίες και ως γνωστόν το ρητό "διαίρει και βασίλευε" έχει διαχρονική ισχύ. Με τυχόν επανάσταση των Ελλήνων λοιπόν ο κίνδυνος αποδυνάμωσης -και κυρίως απώλειας των κεκτημένων- της εκκλησίας ήταν ορατός. Έτσι ο Ρήγας πιθανώς να απέκτησε έναν επιπλέον εχθρό, και δη ισχυρότατο.
Θα μου πείτε τώρα, ότι ποτέ δεν αναφέρθηκε κατά της εκκλησίας. Σωστά. Η πρώτη απάντηση που έχω να δώσω είναι ότι επί της ουσίας ουδείς είχε τολμήσει να τα βάλει με την εκκλησία ευθέως, γεγονός αν μη τι άλλο εντυπωσιακό, αφού μιλάμε είτε για ανθρώπους οι οποίοι πολλές φορές έπαιρναν το όπλο να πολεμήσουν τους Τούρκους σχεδόν ημιθανείς, είτε για ανθρώπους (όπως ο Ρήγας) που επέλεγαν ενσυνείδητα να ζουν διαρκώς μέσα στον κίνδυνο να τους δολοφονήσουν (και όχι μόνο). Ο Υψηλάντης φερ' ειπείν δίχως να έχει καταφερθεί ποτέ ανοικτά κατά της εκκλησίας αφορίσθηκε, και δη αισχρότατα. Η δεύτερή μου απάντηση στηρίζεται σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον του Θούριου, σύμφωνα με το οποίο
Νὰ σφάξωμεν τοὺς λύκους, ποὺ στὸν ζυγὸν βαστοῦν,
Καὶ Χριστιανούς, καὶ Τούρκους, σκληρὰ τοὺς τυραννοῦν.
που μου γεννά πολλές απορίες. Αν ο συγκεκριμένος στίχος έκανε λόγο μόνο για χριστιανούς θα μπορούσα κάλλιστα να συμπεράνω ότι εννοούσε ως εχθρούς τους Τούρκους γενικώς. Έλα όμως που μιλάει και για καταπιεζόμενους Τούρκους και τα μπερδεύει τα πράγματα. Διότι αν υποθέσουμε ότι τους Τούρκους τους καταπίεζε το καθεστώς του Σουλτάνου, τότε τους Χριστιανούς δεν είναι απαραίτητο να τους καταπίεζε μόνο το ίδιο καθεστώς, αλλά ενδεχομένως και άλλα. Στην Ελλάδα πχ είναι γνωστό ότι πέραν της εκκλησίας, την ίδια στιγμή έλυναν κι έδεναν εις βάρος του λαού και διάφοροι επιτήδειοι (πολλούς εκ των οποίων τους τιμούμε και ως ήρωες κιόλας, μόνο και μόνο επειδή πρόλαβαν κι άλλαξαν στρατόπεδο την τελευταία στιγμή, αλλά μην ανοίξω το στόμα μου τώρα).
Σημαντική υποσημείωση: ο Θούριος είναι ένα έργο επαναστατικό που απευθύνεται στους Έλληνες, πρακτικά είχε όμως και άλλα έθνη ως αποδέκτες (εξάλλου η Χάρτα του Ρήγα δεν είχε μόνο την Ελλάδα μέσα). Τον Ρήγα δηλαδή τον ενδιέφερε να ξεσηκωθούν όλα τα υπόδουλα έθνη, όχι για άλλον λόγο αλλά για να έχουν οι Έλληνες ακόμη περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας. Συνεπώς, αντί να αναφέρει χριστιανούς και Τούρκους (που εδώ εννοεί μουσουλμάνους) πρακτικά αναφέρεται και σε άλλους καταπιεζόμενους λαούς των Βαλκανίων, στα οποία τα πράγματα ήταν ιδιαιτέρως ρευστά (και μάλιστα η Υψηλή Πύλη ήταν γνωστή ήδη ως ο Μεγάλος Ασθενής). Ενώ λοιπόν σε όλο το ποίημα ο Ρήγας αναφέρει ονομαστικά όλους εκείνους στους οποίους απευθύνεται, στο τέλος πετάει δυο γενικούς προσδιορισμούς: χριστιανούς και τούρκους. Είναι δηλαδή πολύ πιθανόν να εννοούσε και το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως ως "λύκο που βαστάει τον ζυγό", αλλά φυσικά αυτό μόνο υπόθεση μπορεί να μείνει.

Όπως και να'χει το πράγμα, το παραπάνω σενάριο έχει δύο σημεία τομής: το ένα είναι ο Ρήγας, το άλλο η ελληνική εκκλησία, η οποία ως διά μαγείας βρίσκεται να έχει κάποια ανάμειξη -αρνητική φυσικά- όχι μόνο στην ιστορία του Ρήγα, αλλά σε κάθε σημαντική για την Παλλινόρθωσή μας ιστορία. Δεν ξέρω φυσικά αν είχε ανάμειξη και στο άδοξο (όσο και φριχτό) τέλος του Ρήγα, ο καθείς όμως μπορεί να εξάγει τα δικά του συμπεράσματα, όποια κι αν είναι αυτά.

Χμ, από αλλού ξεκίνησα και αλλού κατέληξα όμως, γι'άυτο ας επιστρέψω λίγο, λίγο. Μίλαγα για την 25η Μαρτίου. Πριν μερικές ημέρες, στις 14 Φεβρουαρίου για την ακρίβεια, ανέβασα τον ιδιαίτερα πύρινο και συγκινητικό λόγο του Αλέξανδρου Υψηλάντη. Σήμερα ανεβάζω τιμής ένεκεν και τον Θούριο, ποίημα τουλάχιστον συγκινητικό. Ας τα διαβάσουμε αμφότερα, μπας και καταλάβουμε τι τιμούμε με την Επέτειο της 25ης Μαρτίου, διότι επί της ουσίας η ιστορική αυτή ημέρα άλλα συμβολίζει, κι εμείς τη βιάζουμε και τη μεταχειριζόμαστε ο καθένας κατά το δοκούν.
Χμ, αφιερωμένο σε όλα τα πιτσιρίκια που όταν τους ρωτούν τι γιορτάζουμε σήμερα πετούν τη μια μαλακία μετά την άλλη, αλλά και σε όσους γουστάρουν να παρουσιάζουν την ιστορία διαστρεβλωμένη κατηγορώντας όλους τους άλλους ότι τη διαστρεβλώνουν εκείνοι...


Θούριος
ἤτοι Ὁρμητικὸς Πατριωτικὸς Ὕμνος πρῶτος,
εἰς τὸν ἦχον, MIA ΠPOΣTAΓH MEΓAΛH
1797

Ὡς πότε παλικάρια νὰ ζοῦμεν στὰ στενά,
Μονάχοι σὰ λιοντάρια, σταὶς ράχαις στὰ βουνά;
Σπηλιαὶς νὰ κατοικοῦμεν, νὰ βλέπωμεν κλαδιά,
Νὰ φεύγωμ΄ ἀπ΄ τὸν Κόσμον, γιὰ τὴν πικρὴ σκλαβιά.
Νὰ χάνωμεν ἀδέλφια, Πατρίδα, καὶ Γονεῖς,
Τοὺς φίλους, τὰ παιδιά μας, κι΄ ὅλους τοὺς συγγενεῖς.
Καλλιῶναι μίας ὥρας ἐλεύθερη ζωή,
Παρὰ σαράντα χρόνοι σκλαβιά, καὶ φυλακή.
Τί σ΄ ὠφελεῖ ἂν ζήσης, καὶ εἶσαι στὴ σκλαβιά,
Στοχάσου πὼς σὲ ψένουν καθ΄ ὤραν στὴ φωτιά.
Βεζύρης, Δραγουμάνος, Ἀφέντης κι΄ ἂν σταθῆς,
O Τύραννος ἀδίκως, σὲ κάμει νὰ χαθῆς.
Δουλεύεις ὂλ΄ ἡμέρα, σὲ ὅ,τι κι΄ ἂν σοὶ πῆ,
Κι΄ αὐτὸς πασχίζει πάλιν, τὸ αἷμα σου νὰ πιῆ.
Ὁ Σοῦτζος, κι΄ ὁ Μουρούζης, Πετράκης, Σκαναβής,
Γγίκας, καὶ Μαυρογένης, καθρέπτης, εἶν΄ νὰ ἰδῆς.
Ἀνδρεῖοι Καπετάνοι, Παπάδες, λαϊκοί,
Σκοτώθηκαν κι΄ Ἀγάδες, μὲ ἄδικον σπαθί.
Κι΄ ἀμέτρητ΄ ἄλλοι τόσοι, καὶ Τοῦρκοι, καὶ Ρωμιοί,
Ζωήν, καὶ πλοῦτον χάνουν, χωρὶς καμμιὰ ΄φορμή.
Ἐλᾶτε μ΄ ἕναν ζῆλον, σὲ τοῦτον τὸν καιρόν,
Νὰ κάμωμεν τὸν ὅρκον, ἐπάνω στὸν Σταυρόν.
Συμβούλους προκομμένους, μὲ πατριωτισμόν,
Νὰ βάλλωμεν εἰς ὅλα, νὰ δίδουν ὁρισμόν.
Οἱ νόμοι νάν΄ ὁ πρῶτος, καὶ μόνος ὁδηγός,
Καὶ τῆς πατρίδος ἕνας, νὰ γένη Ἀρχηγός.
Γιατί κ΄ ἡ ἀναρχία, ὁμοιάζει τὴν σκλαβιά,
Νὰ ζοῦμε σὰ θηρία, εἶν΄ πλιὸ σκληρὴ φωτιά.
Καὶ τότε μὲ τὰ χέρια, ψηλὰ στὸν Οὐρανόν,
Ἂς ποῦμ΄ ἀπ΄ τὴν καρδιά μας, ἐτοῦτα στὸν Θεόν.
Ἐδῶ σηκώνονται οἱ Πατριῶται ὀρθοί,
καὶ ὑψώνοντες τὰς χεῖρας πρὸς τὸν Οὐρανόν, κάμνουν τὸν ὅρκον.
Ὅρκος κατὰ τῆς Τυραννίας, καὶ τῆς ἀναρχίας.

Ὢ Βασιλεῖ τοῦ Κόσμου, ὁρκίζομαι σὲ σέ,
Στὴν γνώμην τῶν τυράννων, νὰ μὴν ἐλθῶ ποτέ.
Μήτε νὰ τοὺς δουλεύσω, μήτε νὰ πλανηθῶ,
εἰς τὰ ταξίματά τους, γιὰ νὰ παραδοθῶ.
Ἐν ὄσῳ ζῶ στὸν Κόσμον, ὁ μόνος μου σκοπός,
Γιὰ νὰ τοὺς ἀφανίσω, θὲ νάναι σταθερός.
Πιστὸς εἰς τὴν Πατρίδα, συντρίβω τὸν ζυγόν,
Ἀχώριστος γιὰ νᾶμαι, ὑπὸ τὸν Στρατηγόν.
Κι΄ ἂν παραβῶ τὸν ὅρκον, νὰ στράψ΄ ὁ Οὐρανός,
Καὶ νὰ μὲ κατακάψη, νὰ γένω σὰν καπνός. Τέλος τοῦ Ὅρκου.
Σ΄ Ἀνατολὴ καὶ Δύσι, καὶ Νότον καὶ Βοριά,
Γιὰ τὴν Πατρίδα ὅλοι, νάχωμεν μία καρδιά.
Στὴν πίστιν τοῦ καθ΄ ἕνας, ἐλεύθερος νὰ ζῆ,
Στὴν δόξαν τοῦ πολέμου, νὰ τρέξωμεν μαζύ.
Βουλγάροι, κι΄ Ἀρβανῆτες, Ἀρμένοι καὶ Ρωμιοί,
Ἀράπιδες, καὶ ἄσπροι, μὲ μία κοινὴ ὁρμή.
Γιὰ τὴν ἐλευθερίαν, νὰ ζώσωμεν σπαθί,
Πῶς εἶμασθ΄ ἀντρειωμένοι, παντοῦ νὰ ξακουσθῇ.
Ὂσ΄ ἀπ΄ τὴν τυραννίαν, πῆγαν στὴ ξενητιά,
Στὸν τόπον τοῦ καθ΄ ἕνας, ἂς ἔλθη τώρα πιά.
Καὶ ὅσοι τοῦ πολέμου, τὴν τέχνην ἀγροικοῦν,
Ἐδῶ ἂς τρέξουν ὅλοι, τυράννους νὰ νικοῦν.
H Ρούμελη τοὺς κράζει, μ΄ ἀγκάλαις ἀνοιχταίς,
Τοὺς δίδει βίο, καὶ τόπον, ἀξίαις καὶ τιμαίς.
Ὡς πότ΄ Ὀφφικιάλος, σὲ ξένους Βασιλεῖς.
Ἔλα νὰ γένης στύλος, δικῆς σου τῆς φυλῆς.
Κάλλιο γιὰ τὴν Πατρίδα, κανένας νὰ χαθῇ,
Ἢ νὰ κρεμάσῃ φούντα, γιὰ ξένον στὸ σπαθί.
Καὶ ὅσοι προσκυνήσουν, δὲν εἶναι πλιὸ ἐχθροί,
Ἀδέλφια μας θὰ γένουν, ἂς εἶναι κ΄ ἐθνικοί.
Μὰ ὅσοι θὰ τολμήσουν, ἀντίκρυ νὰ σταθοῦν,
Ἐκεῖνοι καὶ δικοί μας, ἂν εἶναι ἂς χαθοῦν.
Σουλλιώταις, καὶ Μανιώταις, λιοντάρια ξακουστά,
Ὡς πότε σταὶς σπηλαίς σας, κοιμάσθε σφαλιστά.
Μαυροβουνιοὺ καπλάνια, Ὀλύμπου σταυραητοί,
Κι΄ Ἀγράφων τὰ ξευτέρια, γεννῆτε μία ψυχή.
Ἀνδρεῖοι Μακεδόνες, ὁρμήσατε γιὰ μία,
Καὶ αἷμα τῶν τυράννων, ρουφῆστε σᾶ θεριά.
Τοῦ Σάββα καὶ Δουνάβου, ἀδέλφια Χριστιανοί,
Μὲ τ΄ ἅρματα στὸ χέρι, καθ΄ ἕνας ἂς φανῆ.
Τὸ αἷμα σας ἂς βράση, μὲ δίκαιον θυμόν,
Μικροὶ μεγάλ΄ ὀμῶστε, τυράννου τὸν χαμόν.
Λεβέντες ἀντριωμένοι, Μαυροθαλασσινοί,
O βάρβαρος ὡς πότε, θὲ νὰ σᾶς τυραννῇ.
Μὴ καρτερῆτε πλέον, ἀνίκητοι Λαζοί,
Χωθῆτε στὸ μπογάζι, μ΄ ἐμᾶς κ΄ ἐσεῖς μαζί.
Δελφίνια τῆς θαλάσσης, ἀζδέρια τῶν Νησιῶν,
Σὰν ἀστραπὴ χυθῆτε, κτυπᾶτε τὸν ἐχθρόν.
Τῆς Κρήτης, καὶ τῆς Νίδρας, θαλασσινὰ πουλιά,
Καιρὸς εἶν΄ τῆς Πατρίδος, νὰ κοῦστε τὴν λαλιά.
Κι΄ ὂσ΄ εἶστε στὴν Ἁρμάδα, σὰν ἄξια παιδιά,
Οἱ Νόμοι σας προστάζουν, νὰ βάλλετε φωτιά.
Μ΄ ἐμᾶς κ΄ ἐσεῖς Μαλτέζοι, γεννήτ΄ ἕνα κορμί,
Κατὰ τῆς τυραννίας, ριχθῆτε μὲ ὁρμή.
Σᾶς κράζει ἡ Ἑλλάδα, σᾶς θέλει σας πονεῖ,
Ζητᾶ τὴν συνδρομήν σας, μὲ μητρικὴν φωνή.
Τί στέκεις, Παζβαντζίουγλου, τόσον ἐκστατικός;
Τεινάξου στὸ Μπαλκάνι, φώλιασε σὰν ἀητός.
Τοὺς μπούφους, καὶ κοράκους, καθόλου μὴ ψηφᾶς,
Μὲ τὸν ραγιὰ ἑνώσου, ἂν θέλης νὰ νικᾶς.
Σηλίστρα, καὶ Μπραΐλα, Σμαήλι καὶ Κυλί,
Μπενδέρι, καὶ Χωτήνι, ἐσένα προσκαλεῖ.
Στρατεύματά σου στεῖλε, κ΄ ἐκεῖνα προσκυνοῦν,
Γιατί στὴν τυραννίαν, νὰ ζήσουν δὲν ΄μπορούν.
Γγιουρτζὴ πλια μὴ κοιμᾶσαι, συκώσου μὲ ὁρμήν,
Τὸν Μπρούσια νὰ μοιάσης, ἔχεις τὴν ἀφορμήν.
Καὶ σὺ ποὺ στὸ Χαλέπι, ἐλεύθερα φρονεῖς,
Πασιὰ καιρὸν μὴ χάνεις, στὸν κάμπον νὰ φανῆς.
Μὲ τὰ στρατεύματά σου, εὐθὺς νὰ σηκωθῆς,
Στῆς Πόλης τὰ φερμάνια, ποτὲ νὰ μὴ δοθῆς.
Τοῦ Μισιργιοῦ ἀσλάνια, γιὰ πρώτη σας δουλιά,
Δικόν σας ἕνα Μπέι, κάμετε Βασιλιά.
Χαράτζι τῆς Αἰγύπτου, στὴν Πόλ΄ ἃς μὴ φανῆ,
Γιὰ νὰ ψοφήσ΄ ὁ λύκος, ὀποῦ σας τυραννεῖ.
Μὲ μία καρδιὰν ὅλοι, μία γνώμην, μία ψυχή,
Κτυπᾶτε τοῦ τυράννου, τὴν ρίζαν νὰ χαθῆ.
Ν΄ ἀνάψωμεν μία φλόγα, σὲ ὅλην τὴν Τουρκιά,
Νὰ τρέξ΄ ἀπὸ τὴν Μπόσνα, καὶ ὡς τὴν Ἀραπιά.
Ψηλὰ στὰ μπαϊράκια, συκῶστε τὸν Σταυρόν,
Καὶ σὰν ἀστροπελέκια, κτυπᾶτε τὸν ἐχθρόν.
Ποτὲ μὴ στοχασθῆτε, πὼς εἶναι δυνατός,
Καρδιοκτυπᾶ καὶ τρέμει, σὰν τὸν λαγῶ κι΄ αὐτός.
Τρακόσιοι γκιρτζιαλίδες, τὸν ἔκαμαν νὰ διῇ,
Πῶς δὲν ΄μπορεῖ μὲ τόπια, μπροστὰ τοὺς νὰ ἐβγῇ.
Λοιπὸν γιατὶ ἀργῆτε, τὶ στέκεσθε νεκροί;
Ξυπνήσατε μὴν εἶσθε, ἐνάντιοι κ΄ ἐχθροί.
Πῶς οἱ Προπάτορές μας, ὁρμοῦσαν σὰ θεριά,
Γιὰ τὴν ἐλευθερίαν, πηδοῦσαν στὴ φωτιά.
Ἔτζι κ΄ ἡμεῖς, ἀδέλφια, ν΄ ἁρπάξωμεν γιὰ μιά,
T΄ ἅρματα καὶ νὰ βγοῦμεν, ἀπ΄ τὴν πικρὴ σκλαβιά.
Νὰ σφάξωμεν τοὺς λύκους, ποὺ στὸν ζυγὸν βαστοῦν,
Καὶ Χριστιανούς, καὶ Τούρκους, σκληρὰ τοὺς τυραννοῦν.
Στεργιᾶς, καὶ τοῦ πελάγου, νὰ λάμψη ὁ Σταυρός,
Καὶ στὴν δικαιοσύνην, νὰ σκύψη ὁ ἐχθρός.
O Κόσμος νὰ γλυτώση, ἀπ΄ αὔτην τὴν πληγή,
K΄ ἐλεύθεροι νὰ ζῶμεν, ἀδέλφια εἰς τὴν Γῆ. Πέρας μὲν ὧδε,
H δὲ αὖ πράξις τέρας.

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2008

Οι βασικές διαφορές ανδρών και γυναικών

Καλά, άπαιχτο μιλάμε... :):):)
Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο seducing το οποίο είναι όλα τα λεφτά! ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!!

Ο Οίκος Συνουσίας

άνοιξε και σας περιμένει λοιπόν. Ένας χώρος όπου θα μπορούμε όλοι να γράφουμε σχόλια αναφορικά με ανάγκες τις κοινωνιάς μας όπως φτάνουν στ'αφτιά μας.
Όποιος επιθυμεί να βοηθήσει και δεν έχει λάβει πρόσκληση ακόμη, ας επικοινωνήσει πάραυτα.

Τετάρτη 19 Μαρτίου 2008

Up the Hammers III, 11-12 Απριλίου 2008

Και ναι λοιπόν, η ώρα πλησιάζει. Η ελληνική εκδοχή του γερμανικού Keep It True δείχνει πλέον να έχει εδραιωθεί σε παγκόσμιο (underground πάντα) επίπεδο. Η τρίτη κατά σειρά διοργάνωση μετά τα εξαιρετικά Up the Hammers I & II σύντομα θα είναι γεγονός, αυτή τη φορά όχι στο Underworld αλλά στο Αν Club (που είναι πολύ καλύτερος συναυλιακός χώρος φυσικά).

Το φετινό UTH θα αποτελείται ουσιαστικά από δύο πλήρεις ημέρες, κι ουχί με την πρώτη ως warm-up ως ήταν πέρσυ. Πιο συγκεκριμένα, θα εμφανισθούν οι:
11 Απριλίου
Omen (ΗΠΑ) (headliners)
Memory Garden (Σουηδία)
Dark Quarterer (Ιταλία)
Sentinel Beast (ΗΠΑ)
Airged L'Amh (Ελλάδα)
Heathendom (Ελλάδα)
Dantesco (Πουέρτο Ρίκο)

12 Απριλίου
Manilla Road (ΗΠΑ) (headliners)
Stormwarrior (Γερμανία)
Cage (ΗΠΑ)
Battleroar (Ελλάδα)
Lonewolf (Γαλλία)
Silver Fist (Ισπανία)
Celtic Legacy (Ιρλανδία)
Trinakrius (Ιταλία)

Λίγα λόγια για τα συγκροτήματα ανά ημέρα ξεκινώντας ανά σειρά εμφάνισης.
Dantesco: Doom metal η μουσική τους και γενικά δεν πουλενθουσιάζομαι. Δεν τους ξέρω ιδιίατερα διότι το συγκεκριμένο στυλ δεν με πολυαπασχολεί ιδιαιτέρως (άλλωστε αν δεν είναι Sorcerer ποιος ο λόγος για συζήτηση; :) ). Αν τους θυμάμαι καλά από καποια ακούσματά μου, νομίζω είναι σχετικά επικοί. Απλά, αργοί....
Heathendom: Εκπληκτικοί, έτσι απλά. Μπήκαν την τελευταία στιγμή στη θέση των Phantom X που το ακύρωσαν (ευτυχώς!) και ποιος τη χάρη μας. Power τόσο με ψιλοprogressive όσο και με κάποια doom ενίοτε στοιχεία θα το χαρακτήριζα το είδος τους και μου αρέσουν πάρα πολύ. Αποτελούν από τα καλά χαρτιά της ελληνικής σκηνής, και συνειρμικά πολλάκις με έχουν "παραπέμψει" στους θεούς Sanctuary. Εκπληκτική μπάντα.
Airged L'Amh: Κατ' εμέ, η καλύτερή μας μπάντα ως χώρα. Η μουσική τους είναι ένα εκπληκτικό "ξύλο", power ολκής με στοιχεία από πολλά άλλα ιδιώματα, όπως speed καμιά φορά. Επικοί σε ικανοποιητικό βαθμό με συνθέσεις αριστουργήματα. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν και τον δεύτερό τους δίσκο, τον οποιο δυστυχώς δεν έχω προλάβει ν'αγοράσω ακόμη, αλλά οσονούπω (και σίγουρα πριν τη συναυλία). Απ'όταν ήταν πιτσιρικάδες (ως Ragnarok ακόμη τότε) τσάκιζαν κόκκαλα. Τους αναμένω με ανυπομονησία. Να σημειώσω πως το όνομά τους airged l'amh σημαίνει "ασημένιο χέρι" στα γαελικά.
Sentinel Beast: Ενδιαφέρον κράμα thrashίζοντος metal από την αξεπέραστη 10ετία του 80. Δεν είναι ακριβώς το αγαπημένο μου στυλ, αλλά είναι από αυτά που ακούω με μεγάλο συνήθως ενδιαφέρον.
Dark Quarterer: Χμμμμ... αυτοί εδώ η αλήθεια είναι ότι δεν μου άρεσαν ποτέ. Βέβαια μόνο τον πρώτο τους δίσκο έχω (που θεωρείται και σχεδόν... μυθικός κιόλας) και τολμώ να πω ότι είναι από τα στυλ που με ξενερώνουν κιόλας. Doom είναι η μουσική τους, και απ'όσο θυμάμαι και σχετικά γλυκανάλατη κιόλας. Θα τους παρακολουθήσω, αλλά πιθανώς εκείνη να είναι η ώρα που θα πάω και για κανά σουβλάκι... Πάντως άλλοι τους σέβονται πάρα πολύ.
Memory Garden: Doom και τούτοι, με τη διαφορά ότι ξέρουν να παίζουν πολύ καλύτερα. Με σημαντική δισκογραφική παρουσία στο είδος, και κυρίως προερχόμενοι από μια χώρα με τεράστια παράδοση και στο metal γενικότερα, μα και στο doom ειδικότερα, είναι ένα συγκρότημα που αν και δεν πρόλαβε ποτέ να με απασχολήσει πραγματικά σοβαρά, θα παρακολουθήσω με ενδιαφέρον.
Omen: Τι να πρωτοπείς και τι να πρωτογράψεις για την τεράστια αυτή μπάντα (που το μέταλ χάμστερ είχε κάποτε χαρακτηρίσει ως αντιγραφή των Maiden, κλασικά καμία σχέση δηλαδή). Ο Kenny Powel νοιώθει την Ελλάδα σαν το δεύτερο σπίτι του, όχι στα λόγια αλλά στην πράξη. Άσε που έχει αναπτύξει και ιδιαίτερες σχέσεις με τους Battleroar. Οι Omen ήταν ανέκαθεν ένα αδικημένο αλλά και άτυχο συγκρότημα, και όταν βλέπεις ότι σε μια γωνίτσα του πλανήτη σε θαυμάζουν σχεδόν σαν θεό (κι όχι αδίκως) αν θες να είσαι δίκαιος ανταποδίδεις αυτήν την αγάπη. Κι ο Powel αυτό έπραξε. Θυμάμαι στο περσυνό UTH που είχε έρθει να το παρακολουθήσει ως απλός οπαδός (ναι, από τις ΗΠΑ ήρθε ο άνθρωπος μαζί με τη γυναίκα του) όλοι πήγαμε να τον χαιρετήσουμε και όλους μας υποδέχθηκε με θέρμη. Ότα του είπα nice to have you back, η αφοπλιστική του απάντηση ήταν nice to be home again. Τι να πεις μετά απ'αυτό. Το γεγονός ότι έχουν νέο line-up δεν θα μας απασχολήσει ιδιίατερα, μιας και οι Omen είναι εγγύηση για καλό κλασικό metal. Και στο Deathrider θα γίνει ο χαμός ο ίδιος εννοείται... :)

Trinakrius: Doom (ξανά ρε;) εξ Ιταλίας. Δεν με πολυενθουσιάζουν.
Celtic Legacy: Πολύ ωραίο heavy συγκρότημα, στρωτό και συνήθως απλό, από την Ιρλανδία. Με τρεις δίσκους στο ενεργητικό τους, αν μη τι άλλο δεν θα πλήξουμε. Κι έχω μάθει ότι έχουν και καλή παρουσία.
Silver Fist: Και εδώ ξεκινάνε τα πολύ καλά, με πρώτους τούτους 'δώ του κυρίους. Speed metal και άγιος ο θεός (με αρκετό από power), ώς είθισται να λέμε. Ο τραγουδιστής τους, ονόματι Silverio Soloranzo, είναι από τις πιο μυθικές φυσιογνωμίες της ισπανικής μέταλ σκηνής, όντας παράλληλα η ηγετική φυσιογνωμάι των θεών Muro. Αν και ολίγον τι μετριόφρων (συνήθως αυτοπαρουσιάζεται ως ο Brian Ross της Ισπανίας!) λογικά θα μας αλλάξει τα φώτα δίχως την παραμικρή μετριοφροσύνη (ή ενδοιασμό). Με το καλό να μας έρθει!
Lonewolf: Speed metal κι άγιος ο θεός για μια ακόμη φορά! Ο γαλλικός κλώνος των θεών Running Wild. Τι άλλο σχόλιο ν'απαιτηθεί μετά απ'αυτό; Λογικά θα παίξουν και το Hellenic Warriors, τραγούδι που είχαν γράψει ειδικά για το ελληνικό κοινό (και που κλυκλοφόρησε σε εφτάρι) μετά την "ήττα" που έφαγαν στην προ πενταετίας συναυλία τους: τέτοια αντιμετώπιση ούτε μέσα στη Γαλλία δεν έβρισκαν.Και που να δεις τώρα... Μεγάλη μπάντα. Πρόσφατα έβγαλαν το τρίτο τους άλμπουμ το οποίο απλά σπέρνει.
Battleroar: Καλά, ότι πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές μπάντες το'χω ξαναγράψει πολλάκις. Εκπληκτικοί τόσο συνθετικά, όσο κι επί σκηνής, με έναν νέο δίσκο που στην κυριολεξία σπάει κόκκαλα. Θα μας αποζημιώσουν και με το παραπάνω. Εξάλλου ο Μάνος και η παρέα του είναι εγγύηση για κάτι τέτοιο.
Cage: Χμ, πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση συγκροτήματος. Αμερικανικό power σε τεράστια κέφια, και προπάντως με εκπληκτικές κιθάρες. Έχω την αίσθηση πως θα είναι μεγάλη εμπειρία το να παρακολουθήσουμε αυτό το συγκρότημα.
Stormwarrior: Α, καλά...! Όχι απλώς ο κλώνος των Helloween, αλλά για ν'ακριβολογούμε των Helloween της θεϊκής Walls-of-Jericho-εποχής! Τι άλλο να ζητήσεις δηλαδή από μια συναυλία; Τεράστια μπάντα, από τους ορισμούς του speed metal (γενικότερα και του γερμανικού ειδικότερα) και θα καραγουστάρω τρελά μιλάμε! Συγκρότημα που αν μη τι άλλο παραπέμπει σε άλλες, πολύ καλύτερες εποχές! We're bound by the oath....
Manilla Road: Χμ, τι άλλο να ζητήσεις; Εεεε, τους Manilla ίσως; Τεράστια μπάντα, από τις μεγαλύτερες σε ολόκληρο το μέταλ διαχρονικά, ένα από τα πλέον επιδραστικά συγκροτήματα που μεταξύ άλλων είναι και ο "νονός" του φεστιβάλ. Και μόνο σκέφτομαι τα έπη που θα ακούσουμε με πιάνει ταράκουλο! Χώρια ότι θα δούμε και τον Mark από κοντά (αν και έχει ξανάρθει, εγώ δεν τα'χα καταφέρει να παραβρεθώ). Αυτό το συγκρότημα, παρά την πτώση που βρίσκεται εδώ και καιρό, αξίζει τον σεβασμό όλων. Από τους ορισμούς του heavy metal...

Λιγά γενικά σχόλια: το μόνο που με ψιλοχαλάει είναι ότι θα έχει πολύ doom metal φέτος, αν και για τον ίδιο λόγο άλλοι είναι μέσα στην τρελή χαρά. Προσωπικά γούστα του καθενός αυτά. Τα συγκροτήματα σε γενικές γραμμές είναι εξαιρετικά, και ο Μάνος μετά των συμμάχων (με την Eat Metal ξανά στην πρώτη γραμμή) ξανάδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, κι έτσι πρέπει ν'ανταποκριθούμε κι εμείς. Το φεστιβάλ έχει πλέον καθιερωθεί, όχι μόνο στις ελληνικές συνειδήσεις αλλά κι εκτός συνόρων. Εννοείται οτι και πάλι θα έχουμε επισκέψεις από το εξωτερικό (αν έρθει κι ο Reiner με τους υπολοίπους, ποιος τη χάρη μας! Εξαιρετικά παληκάρια όλοι οι γερμαναράδες μου μας τίμησαν πέρσυ!) και γενικά θα γουστάρουμε πάρα πολύ. Το μόνο που πραγματικά με χάλασε όταν το'μαθα (εδώ και καιρό) ήταν το ότι τελικά δεν θα έπαιζαν οι θεοί Doomsword που τους περίμενα πως και πως (άλλωστε και οι ίδιοι το ίδιο πως και πως το περίμεναν όπως χαρακτηριστικά μας έλεγε ο Deathmaster πέρσυ, που είχε έρθει "ινκόγκνιτο" για να παρακολουθήσει).

Το εισιτήριο για την πρώτη μέρα κοστίζει 22 ευρώ, για την δεύτερη 28. Και για τις δύο (αν έχουν μείνει δηλαδή) 45. Την Παρασκευή 11 Απριλίου ξεκινάμε στις 17.30, το δε Σάββατο 12 Απριλίου στις 16.30. Πληροφορίες στην επίσημη ιστοσελίδα.

Να σημειώσω για το τέλος, πως η "οικογένεια" θα είμαστε εκεί και θα περάσουμε πολύ καλά όπως και σε όλες αυτές τις συναυλίες. Όσοι πιστοί προσέλθετε (όπου αν σας αρέσει το πραγματικά καλό μεταλ, θα προσέλθετε σίγουρα).

UPDATE: Αριστερά-κάτω, στο μουσικό κουτί μας, ανέβασα μερικά ενδεικτικά τραγούδια από κάποια συγκροτήματα (με λίγο scroll down θα βρείτε και ελληνικά). Θ'ανεβάσω εδώ όμως δυο άλλο τραγούδια, κατ 'αρχήν το Hellenic Warriors των Lonewolf, καθώς και το αγαπημένο μου τραγούδι των Σουηδών θεών Sorcerer που προανέφερα και που λέγεται The Battle, έτσι για να μαθαίνουμε πως παίζεται το doom metal. Χμ, καλά αναφορικά με τους Sorcerer ετοιμαστείτε για σεντόνι...

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA


Get this widget | Track details | eSnips Social DNA


Έπος...

Κυριακή 16 Μαρτίου 2008

Καζανακοτούμπεια 2008 - Διαδώστε το.


Ναι, είναι γνωστό τοις πάσι ότι το κίνημα των βλόγκερς είναι δραστήριο, ευαισθητοποιημένο και προ πάντων διαθέτει τη θέληση για συμμετοχή και δράση. Φάνηκε πολλάκις στο παρελθόν άλλωστε. Γι'αυτό και μετά από πολυήμερες και ασταμάτητες διαβουλέυσας και συσκέψας -αττική σύνταξις- διαπιστώθηκε πως πρέπει να αναβάλουμε, εχμ, συγγνώμη, να αναλάβουμε δράση. Διότι η δράση είναι αυτή που πάντα φέρνει αποτελέσματα, έτσι δεν είναι; (στο τέλος ακολουθεί στατιστική ανάλυση). Αντιγράφω αυτούσιο το κείμενο του polse και παρακαλώ διαδώστε το διότι ο καιρόc γαρ εγγύc. Μην παραλείψετε να δείτε το θεϊκόν βίδεον.
(Σ.σ. Polse, το "Καζανακοτούμπεια" μου φαίνεται πιο ταιριαστό διότι δίνει και μιαν αθλητική χροιά στον ιερόν μας αγώνα. Εξάλλου είναι και καλοκαίρι Ολυμπιακών Αγώνων και πρέπει να φτιάξουμε και φυσική κατάσταση για να μπορούμε να τους δούμε από τον καναπέ)

Τον τελευταίο καιρό τριγύριζε το μυαλό μου μία θεοπάλαβη ιδέα.
Την ιδέα την γέννησε ο γόνιμος διάλογος με τους θρυλικούς βλόγερς
Hades και Biologos στα σχόλια της ποστάρας περί αντιτηλεορασικού
ακτιβισμού εδώ.
Το ζητούμενο ήταν μία μπλογκερίστικη διαμαρτυρία με τράβηγμα του
καζανακίου,με στόχο την μετατόπιση του άξονα περιστροφής της γης με την
κατάλληλη δικαιολογία βέβαια.

Διαβάζοντας κάπου ανάμεσα σε άλλα, ότι το "παιδί της πιάτσας" αρχηγός του
Λάος κ. Μαυροτζαφέρης είχε προτείνει να κάνουμε σκάντζα κάθε καλοκαίρι
πυροσβεστικά αεροπλάνα με την Αυστραλία, γιατί όταν εδώ έχει καλοκαίρι
εκεί έχει χειμώνα,κάτι έσπασε μέσα μου.

Αμέσως κατάλαβα ότι αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο οι μπλόγκερς θα
μετατόπιζαν τον άξονα περιστροφής της γης χρησιμοποιώντας τα καζανάκια
τους ταυτόχρονα!

Το σχέδιο είναι απλό:
Όταν κάτσουν πάλι πυρκαγιές σαν του 2007 (που θα κάτσουν δεν υπάρχει περίπτωση), 30.000 (λέμε τώρα) ΕΛ-ληνες βλόγερς θα τράβήξουν συντονισμένα το καζανάκι προκαλώντας μετατόπιση 180 μοιρών στον
άξονα περιστροφής της γης, μετατρέποντας σε μια στιγμή το καλοκαίρι σε χειμώνα, βοηθώντας με αυτό τον τρόπο στην κατάσβεση των πυρκαγιών!

Μία και δυο λοιπόν έφτιαξα Ιερό +βίδεο+ και Ιερό +μπάνερ+ για αυτή την συγκλονιστική πρωτοβουλία.

Σαν ημερομηνία δοκιμής της μπλογκερίστικης ετοιμότητας, θα πρότεινα την 1η Απριλίου, μέρα που αντιπροσωπεύει το ελληνικό έθνος εν γένει.

Στις αιτιάσεις τύπου "Λες Μαλακίες" απαντώ ευθαρσώς:

'Έχετε ορέ την εντύπωση ότι η Ελληνική πολιτεία μπορεί να τα καταφέρει
καλύτερα με τις πυρκαγιές, από τους μπλόγκερς με τα καζανάκια;

Δε νομίζω.

Εντζόη το βίδεο, μία δημιουργία που φέρει το χέρι του άσημου Σουηδού
σκηνοθέτη Jan Bananberg (Μπανανοβούνη).

Ευχαρισθώ από καρδίας τον ΕΥ-λογερ αγωνιστή Urfurslag για την φιλική
συμμετοχή στο ιερό +Βίδεο+




Και κλείνωντας, μερικά στατιστικά στοιχεία όπως τα συγκέντρωσαν οι συνεργάτες μας επί ζητημάτων στατιστικής υπηρεσίας:
Από τις περσινές διαδηλώσεις για το περιβάλλον:
- οι δασοπυροσβέστες στην Ελλάδα απαριθμούν 12.567.563 μέλη (εκ των οποίων το 75,8% είναι εθελοντές)
- τα καμμένα έχουν αναδασωθεί σε ποσοστό 98,4%
- βελτιώθηκε η μονάδα επεξεργασίας λυμμάτων στην Ψυττάλεια με αποτέλεσμα να παρατηρηθεί αύξηση κατά 69% στον πληθυσμό κέφαλων και πεσκανδρίτσας εις τον Σαρωνικόν
- από την πολλή κι ακατάπαυστη αναδάσωση φύτρωσε νέο βουνό ανάμεσα σε Πάρνηθα και Πεντέλη για να χωρέσουν τα δέντρα
- σταμάτησε η καταπάτηση καθώς και τα αυθαίρετα.
- και βεβαίως, βεβαίως, το γεγονός ότι είμαστε πλέον περιβαλλοντολογικά ευαισθητοποιημένοι φάνηκε περίτρανα και στις πρόσφατες απεργίες, όπου όλοι μας κρατάγαμε τα σκουπίδια μας στα σπίτια μας αντί να τα πετάμε χύμα στους δρόμους, με αποτέλεσμα οι πόλεις μας να διατηρήσουν το αθρώπινο πρόσωπό τους...

Από τη διαμαρτυρία για τις τηλεοράσεις (τελικά τις κλείσαμε;):
- όλα τα κανάλια αντικατέστησαν την μεσημβρινή τους ζώνη με μουσικά αφιερώματα σε μεγάλους κλασικούς συνθέτες (Μότσαρτ, Μπαχ, Μπετόβεν, Ντβόρακ, Βάγκνερ, Iron Maiden κλπ).
- οι βραδυνές ειδήσεις διαρκούν πλέον 7 λεπτά τα οποία ως επί τω πλείστω αναλώνονται στην πρόγνωση του καιρού και την ανακοίνωση των αριθμών του Τζόκερ
- δίς την εβδομάδα εκτελούνται (κυριολεκτικά -ένεκα των πολλών διαφημίσεων) προβολαί έργων της κλασικής εβδόμης τέχνης
- τέσσερεις ιδιοκτήτες καναλιών έχουν ήδη παραιτηθεί απογοητευμένοι και κατέφυγαν σε αυτοεξορία στη Σιβηρία
- κάθε βράδυ στις 8 όλα τα κανάλια διεξάγουν δημοψήφισμα αν ο κόσμος είναι ικανοποιημένος με το νέο πρόγραμμα

Ήρθε λοιπόν η ώρα να βοηθήσουμε και τη Μητέρα Φύση! Και για να συμβεί αυτό, απαιτείται εγρήγορση, τεχνογνωσία και αντίδραση. Γι'αυτό λοιπόν, όλοι να συμμετάσχουμε στην πρώτη πρόβα την επικείμενη 1η Απριλίου 2008.
Ας πατήσουμε όλοι μαζί τα καζανάκια μας για ένα καλύτερο αύριο...


Αντέδρασε κι ΕΣΥ, μπορείς...


UPDATE: Να ευχαριστήσω θερμός (για καφέ) τον συμμαχητή Κώστα που με τεράστια αυταπάρνηση και ανιδιοτελή πνευματική εργασία συνέθεσε το κεντρικό σύνθημα με το οποίο θα κατακλίζουμε τους δρόμους, την ώρα που θα κατακλίζουμε και όλα τα δίκτυα αποχετεύσεως.
ΛΑΕ ΛΑΕ ΜΗΝ ΣΚΥΒΕΙΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ!!

ΤΟ ΚΑΖΑΝΑΚΙ ΤΡΑΒΑ, ΝΑ ΠΝΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΧΑΛΙ!!

ΣΤΗΝ ΜΙΑ ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΗ, ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ!!

Σάββατο 15 Μαρτίου 2008

Τα βρήκαν

,λέει, οι δημοσιογράφοι με την κυβέρνηση για το ασφαλιστικό (τους) εστω και με κάποιες "διαρροές" (όπως λέμε, το μη χείρον βέλτιστον). Καλά, εδώ που τα λέμε το περίεργο θα ήταν να μην τα έβρισκαν. Αυτό που κάνει εντύπωση όμως είναι το πως το παρουσίασαν οι δημοσιογράφοι (ντάξ', όχι όλοι, αλλά αρκετοί). Μου φάνηκε πολύ απολογητικό, λες και διέπραξαν κάποιο έγκλημα.
Το να μπορέσεις συλλογικά να διασώσεις το ταμείο σου, δεν είναι καθόλου κακό, και δεν πιστεύω να υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει το αντίθετο, από τη στιγμή -βέβαια- που αυτό έγινε με αίσθημα γενικής δικαιοσύνης κι ουχί υπό το πρίσμα "μόνο εγώ και η πάρτη μου και οι άλλοι αν κόψουν τον λαιμό τους"...

Το μέγα ερώτημα είναι άλλο: τώρα που τα βρήκαν, τι στάση θα κρατήσουν για τα αντίστοιχα αιτήματα των υπολοίπων εργαζομένων; Θα τα θάψουν; Θα συνεχίσουν να τα παρουσιάζουν; Κι αν ναι, με τι ύφος (διότι σημασία δεν έχει μόνο το να λες, αλλά και το πως το λες); Μου σφύριξε ένας φίλος -και δυστυχώς δεν το άκουσα ή είδα αυτοπροσώπως για να το επιβεβαιώσω- ότι χθες είχαμε κάτι πανελάκια στην τουβούλα που έκαναν διάλογο (θου κύριε) αναφορικά με τις απεργίες στη ΔΕΗ και το ότι είναι καταχρηστικές. Χμ, να υποθέσω ότι τώρα είναι αλλά πριν μια βδομάδα δεν ήταν; Αν δηλαδή ισχύει η πληροφορία μου...

Θέλω να πιστεύω πως το γεγονός ότι οι δημοσιογράφοι τα βρήκαν δεν σημαίνει ότι υποσχέθηκαν να "δώσουν" κιόλας. Θέλω να πιστεύω. Τα υπόλοιπα, επί του πιεστηρίου...

ΥΓ. Εύχομαι άπαξ της λήξεως της απεργίας των οδοκαθαριστών, να μην ξεχάσουν να μαζέψουν και τα σκουπίδια της τηλεοράσεως.
ΥΓ2. Τελείως συμπτωματικά θυμήθηκα ένα πολύ ωραίο σχετικό κείμενο του humma.

Πριν λίγο καιρό

βγήκε στην επικαιρότητα η είδηση ότι ένα ζευγάρι μπορεί να νομιμοποιηθεί και δίχως να έχει πατρευτεί πρώτα. Νομίζω ήταν ένα θετικό μέτρο ως εναλλακτική σε όσους και όσες δεν επιθυμουν επίσημη δέσμευση.

Παρόλο που ένα τέτοιο μέτρο ομολογουμένως μπορεί να λύνει τα χέρια σε πολύ κόσμο, εσχάτως έχει ξεσπάσει πόλεμος ολόκληρος αναφορικά με το δικαίωμα των ομοφυλόφιλων να παντρεύονται μεταξύ τους. Και προσωπικά είμαι σφόδρα αντίθετος. Τι πάει να πει, δικαίωμα; Μήπως έχουμε παρεξηγήσει τη λέξη; Μήπως την ερμηνεύουμε κατά το δοκούν, με το πως μας γουστάρει;
Αν ρωτήσουμε έναν παιδεραστή θα μας απαντήσει αβίαστα ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμά του να πλαγιάζει με 5χρονα και γι'αυτό το κάνει.
Αν ρωτήσουμε έναν κατά συρροήν δολοφόνο θα μας πει πως είναι δικαίωμά του να τρώει κόσμο και γι'αυτό το κάνει.
Αν ρωτήσουμε έναν τσαντάκια θα μας πει ότι είναι δικαίωμά του να κλέβει και γι'αυτό το κάνει.
Αν ρωτήσουμε έναν έμπορο ναρκωτικών θα μας πει όχι μόνο ότι είναι δικαίωμά του, αλλά ότι βασίζεται και στους νόμους της ελεύθερης διακίνησης αγαθών. Και πάει λέγοντας...

Από πότε ρε παιδιά η προσωπική λόξα, κόλλημα, τρέλα ή ανωμαλία του καθενός είναι αναφαίρετο δικαίωμα; Και προσοχή, τι εννοώ: το να κάνεις μέσα στο σπίτι σου ό,τι γουστάρεις, αυτό είναι δικαίωμά σου, σαφώς. Ακόμη και το να παρανομήσεις έχεις το δικαίωμα (διότι είναι δικαίωμα επιλογής) δεδομένου ότι ξέρεις εκ των προτέρων είναι απαγορεύεται και τι όχι. Το να προκαλείς όμως την αισθητική μου (και όχι μόνο) λυπάμαι, αλλά δεν έχεις κανένα δικαίωμα. Νόμοι δεν υπάρχουν μόνο έγγραφοι, υπάρχουν και άγραφοι. Και οι περισσότεροι νόμοι περί Ηθικής καλώς ή κακώς είναι άγραφοι.

Αν ήταν να είμαστε όλοι ομοφυλόφιλοι θα μας είχε κάνει έτσι η φύση. Θα αναπαραγώμασταν με το ίδιο φύλο, το οποίο θα έλκυε τους περισσότερους και όχι τη μειωνότητα (όσο μεγάλη ή μικρή κι αν είναι η μειωνότητα αυτή). Από τη στιγμή που παρεκκλίνεις από της επιταγές της φύσεως, αυτό είναι αυτομάτως ανωμαλία. Δηλαδή αν εγώ τη βρίσκω να τρώω άπλυτες κάλτσες έχω το δικαίωμα να απαιτήσω από τα εστιατόρια να τις σερβίρουν; Αν γουστάρω ν'ακούω στη διαπασών μουσική στις 3 τα χαράματα έχω το δικαίωμα να ξεσηκώνω όλη τη γειτονιά; Όπως εγώ έχω το δικαίωμα ν'ακούω μέταλ κι εσύ σκυλάδικά, έτσι έχω το δικαίωμα να είμαι στρέητ κι εσύ ομοφυλόφιλος. Το δικαίωμα επιλογής υφίσταται. Τα περαιτέρω δεν μπορώ να καταλάβω όμως...

Σαφώς και υπάρχει το δικαίωμα επιλογής για όλους -και το ξαναλέω, ουδείς αντιλέγει. Αν γουστάρεις να'σαι ροδέλα, δεν με ενοχλεί. Δική σου επιλογή άλλωστε. Το να ξεπερνάς (μεταξύ άλλων) τη δημόσια αιδώ όμως, πάει πολύ. Αρκετά τα έχουμε ισοπεδώσει όλα μου φαίνεται.
Θυμάμαι μια φορά είχα πάει για έναν καφέ με ένα φιλαράκι και στο ενδιάμεσο ήρθε κι ένας γνωστός του. Δεν μου είπε τίποτε διότι νόμιζε πως το'ξερα ότι ήταν ομοφυλόφιλος, έλα που δεν το'ξερα όμως. Και ούτε θα το καταλάβαινα αν σε κάποια στιγμή δεν έκανε το σχόλιο "πωωωω, τι μωρό είναι αυτό". Γύρισα κι εγώ να θαυμάσω την αιθέρια ύπαρξη, αλλά αιθέρια ύπαρξη δεν έβλεπα παρά μόνον έναν μαντραχαλά και έμεινα με την απορία. Το παρατήρησε και μου το'πε από μόνος του. Και μέχρι τότε αλλά και στη συνέχεια είχαμε ρίξει τρελό γέλιο όλη η παρέα, κι ούτε με επηρέασε στην άποψή μου για το άτομό του το ότι έμαθα στο ενδιάμεσο πως ήταν ομοφυλόφιλος. Απεναντίας του'βγαλα το καπέλο διότι το κράταγε για την πάρτη του και μόνο και ήταν Κύριος με κάππα κεφαλαίο.

Όταν όμως μερικές μέρες πριν βγαίνει απόφαση που νομιμοποιεί όλα τα ζευγάρια ακόμη κι εκτός γάμου, κι εσύ έρχεσαι στα καπάκια και θέτεις θέμα γάμου ομοφυλοφίλων, είναι προφανές πλέον πως δεν ενδιαφέρεσαι για το δικαίωμά σου να είσαι ό,τι θες να είσαι, αλλά θες μόνο να με προκαλέσεις. I'm sorry δηλαδή...

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008

Ας χαβαλεδιάσουμε και λίγο!

Με τρία κλιπάκια. Το πρώτο ποδοσφαιρικό αλλά όχι μόνο για τους ποδοσφαιρόφιλους (μου το υπενθύμησε ο rigelian προ καιρού) με μίαν υποσημείωση: Τα κάνω κι εγώ αυτά!


(ωραίο τραγούδι παρεμπιπτόντως)

Το δεύτερο, για τους παλαιορεμπέτες!!! (ειδικά αφιερωμένο στον zaphod!!! Αχαχαχαχα!!)
"Πιάσε κάτι πιο βαρύ" :):)



Και το τρίτο... ουδέν σχόλιον για τέτοιο μεγαλούργημα!



Άιντε, πάρτε και δύο ωραία μουσικά βίδεα (non-metal αμφότερα)



Τετάρτη 12 Μαρτίου 2008

Riding the Storm

Ένα από τα υπεραγαπημένα μου τραγούδια, από τους θεούς εκ Γερμανίας ονόματι Running Wild, το πρώτο άσμα του δίσκους τους Death or Glory (1989). Κιθαριστικά άψογο. Μελωδίες που σε ταξιδεύουν. Και ιδίως οι στίχοι....
Ιδίως αυτό το μπάσιμο breaking the waves, a ride on the wild raging sea είναι το κάτι άλλο...



Breaking the waves, a ride on the wild raging sea
Playing with fortune, oh, what a lust to be free
Flashlights and thunder, the prattering rain on the hull
From a stormy horizon we get our course
The cry of freedom

Face in the wind, we ride the storm
We'll stay our course whatever will come
Wandering souls in the sea of the damned
Death or glory, oh, oh, we're riding the storm

Cracks in the planks, the rigging moves upwards and down
Staggering masts, the pounding splash of the prow
The wind in our sails, our flag flies high on the top
From a stormy horison we get our course
The cry of freedom

Face in the wind, we ride the storm
We'll stay our course whatever will come
Wandering souls in the sea of the damned
Death or glory, oh, oh, we're riding the storm

Breaking the waves, a ride on the wild raging sea
Playing with fortune, oh, what a lust to be free
Flashlights and thunder, the prattering rain on the hull
From a stormy horizon we get our course
The cry of freedom

Face in the wind, we ride the storm
We'll stay our course whatever will come
Wandering souls in the sea of the damned
Death or glory, oh, oh, we're riding the storm

Αφιερωμένο σε όλους όσους ξέρουν να εκτιμούν τα ταξίδια που τόσο απλόχερα προσφέρει η ζωή.

Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

Απαράδεκτος, Αισχρός, Άθλιος...

Ναι, μιλάω για τον Κόκκαλη φυσικά.
Μιλάμε ότι με έχει εξοργίσει, κι εξ όσων έχω διαπιστώσει δεν είμαι ο μόνος γαύρος που αισθάνεται έτσι. Μας έχει βγάλει έξω απ'τα ρούχα μας πια.
Αν είχες τ'άντερα, πρόεδρε, να τον έδιωχνες όχι πριν τον επαναληπτικό με την Τσέλσυ, αλλά πριν κι από το πρώτο παιχνίδι. Σάμπως και τότε δεν σερνόμασταν στην Ελλάδα; Τα ίδια ήμασταν. Αλλά τότε η κατακραυγή θα ήταν τεράστια. Η διαφορά όμως τώρα είναι ποια; Δεν έχω καταλάβει...

Κυνήγαγες τόσα χρόνια την πρώτη εκτός έδρας νίκη και ήρθε και όχι μία, αλλά δύο που και αυτό ακόμη δεν το'χει κάνει άλλη ελληνική ομάδα. Και το σημαντικότερο: με εξαιρετικές εμφανίσεις, ακόμη και στα ματς που δεν κέρδισες (πλην της Ρεάλ εντός). Και κάνεις τι; Διώχνεις τον Λεμονή.... Ρε σταδιάλα από 'δώ.
Ο Λεμονής που φταίει; Που πήρες τον Ραούλ Μπράβο για αριστερό μπακ και έχει παίξει όλα κι όλα δύο ματς; Φταίει που έχουν χάσει τόσα ματς παίκτες βασικοί της ομάδας; Μήπως ο προπονητής είναι υπεύθυνος για το πως θα γίνονται οι προπονήσεις; Ή μήπως φταίει που δεν έχουν προσαρμοστεί κάποιοι άλλοι; Με λύσεις ανάγκης την πηγαίνει τόσο καιρό την ομάδα. Κι επιπλέον, αντί να ευγνωμονείς που όχι μόνο έκανε όσα έκανε και ταυτόχρονα άρχισε να σου περνάει στην ενδεκάδα και πιτσιρικάδες (που λέγαμε όλοι, επιτέλους) τι κάνεις εσύ; Τον διώχνεις. Ρε σταδιάλα από 'δώ.
Νέα ομάδα έχτισες και τα κατάφερε ο Τάκης να έχει ένα καλό αν και ομολογουμένως προβληματικό σύνολο όταν μέσα σε ένα καλοκαίρι έκανες ότι έπρεπε να έκανες σταδιακά τα προηγούμενα 3 (μην πω 4). Και για να έχουμε καλό ερώτημα, για την Ευρώπη φέτος ποιος ευθυνόταν; Μήπως άλλος, πλην του Λεμονή; Ναι, δε λέω ότι ήταν άμοιρος των ευθυνών του στην Ελλάδα και μάλιστα τον τελευταίο καιρό είχε υποπέσει και σε αρκετά λάθη. Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ όμως είναι άμοιρη των ευθυνών της; Ή ο τεχνικός διευθυντής; Τα έβαλες όμως όλα στη ζυγαριά και έκρινες ότι τελικά ήταν αποτυχημένος; Ο Λεμονής έφταιγε δηλαδή που σε πολλά ματς οι παίκτες δεν μπορούσαν να βγάλουν σωστή σέντρα; Ή μήπως έφταιγε που σε πλείστες όσες περιπτώσεις δεν μπορούσαν απλά να σπρώξουν την μπάλα στα δίχτυα.
Ναι, δε διαφωνώ πως το φετινό ελληνικό παιχνίδι του Ολυμπιακού ήταν έως τώρα σε μεγάλο βαθμό προβλέψιμο, γι'αυτό και είχε πρόβλημα απέναντι σε κλειστές άμυνες. Το ότι απεδείχθη πως είχαμε πρόβλημα στην οργάνωση ήταν πρόβλημα του Λεμονή όμως; Αυτός τους έφερε τους παίκτες; Ή μήπως εσύ ήσουν σε θέση να έχεις ρόστερ με 30 παίκτες, όλους ισάξιους για ενδεκάδα; Αστεία πράγματα...
Στα αποδυτήρια μια χαρά κλίμα είχαμε. Η ομάδα πολλάκις έδειξε πρωτόγνωρη σοβαρότητα παρά τις γκέλες και τις αδυναμίες της που όντως υπήρχαν. Οι ομάδες δεν φτιάχνωνται μέσα σε 3-4-5 μήνες, πόσο δε μάλλον ομάδες που αποφασίζουν να στηριχθούν σε λεγεωνάριους. Το ότι έχουμε παίκτες ποιότητος είναι γνωστό. Αν είναι να παίρνω το πρωτάθλημα για άλλα 10-15 χρόνια, ας το χάσω φέτος, που το πρόβλημα; Μου λείπουν τα πρωταθλήματα; Υπερκούπωση έχω πάθει τόσα χρόνια, κάθε χρόνο αγοράζω και νέα ράφια. Για ένα χρόνο όμως, που στο κάτω κάτω της γραφής 1 βαθμό πίσω είσαι και έριξες και 4 μπαλάκια στον βάζελο παιρνώντας στο κύπελλο.
Ανεκδιήγητες καταστάσεις. Είμαστε η μοναδική ομάδα που έχει αυτήν την απίστευτη ικανότητα να βγάζει τα μάτια της μόνη της.

Αλλά από μιαν άποψη δεν εκπλήσσομαι. Σάμπως έτσι δεν έφυγε ο Ιωαννίδης το 96 (οπότε και έκοψα αηδιασμένος το μπάσκετ); Μήπως ξηγήθηκες αλλοιώς στον Καρεμπέ; Στον Τζιοβάννι; Στον Ριβάλντο; Ή μήπως να ξεχάσω τον Ντούσαν και το πως έφυγε αμφότερες φορές; Αλλά για να'χουμε καλό ερώτημα τώρα, για ξήγα μου τώρα τι μέλλει γεννέσθαι;
Κάτι πήρε τ'αφτί μου για Σεγκούρα (κάπως έτσι δεν τον λένε είπαμε;). Ναι.... Μάλιστα....
Αν είναι να ξαναγυρίσουμε σε λύσεις τύπου Μπιγκόν (για τον οποίον ο Πρωταθλητής είχε τολμήσει να γράψει μέσα στην αμηχανία του πως ήταν ο προπονητής που ανέδειξε τον Μαραντόνα στη Νάπολι... ΕΛΕΟΣ δηλαδή), Σόλιντ, Μαντζουράκη, Αλέφαντο και δε συμμαζεύεται; Με τον Μπάγεβιτς την έκανες τη χοντράδα δύο φορές κιόλας, επειδή σου είχαν πιπιλίσει τ'αφτιά πως με τους άλλους που (θα) έφερ(ν)ες θα πηγαίναμε καλύτερα στην Ευρώπη: παπάρια μάντολες. Ο μόνος πραγματικά σοβαρός (πλην των δύο) όλα τα περασμένα χρόνια ήταν ο Προτασόφ, τον οποίον ομοίως έφαγε το μαύρο έρεβος ένεκα της εφτάρας από τη Γιουβέντους, παρόλο που εκείνη τη χρονιά παίζαμε μπαλάρα και όλοι το θυμόμαστε.

Αν νομίζεις, πρόεδρε, ότι είμαστε -όλες οι ελληνικές ομάδες και όχι μόνο ο γαύρος- επιπέδου Μάνστεστερ και Μπαρτσελόνα, τότε να φροντίζεις να σκας τα φράγκα που σκάει και η Ρεάλ και η Μάντσεστερ και όλες οι πρωτοκλασάτες. Δεν σου αρέσει αυτό το παράδειγμα; Τι θες; Άρσεναλ και Λυόν; Α, δηλαδή αυτές λίγα σκάνε; Ή μήπως έχεις καλύτερο σκάουτινγκ από 'κείνες; Έτη φωτός η διαφορά. Οι εποχές που μια Στεάουα μπορούσε να πάρει το πρωταθλητριών έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Και όπως λέει και ο θυμόσοφος ελληνικός λαός, τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους κώλους. Εσύ νομίζεις τι; Πως φτιάχνοντας μόνο γήπεδο και κάνοντας σοβαρές μεταγραφές κάθε τέταρτο καλοκαίρι ότι έτσι φτιάχνονται οι ομάδες; Όταν τα σκας μόνο όταν τα πάρεις, δουλειά δε γίνεται και το ξέρεις. Και φέτος η σαιζόν ήταν ήδη επιτυχημένη και ομοίως το ξέρεις. Αποφάσισε επιτέλους και τέλος πια στον εμπαιγμό: θές να κάνουμε σταθερά καλή ομάδα, ή όχι; Διότι μπορεί ο Τάκης όντως να ήταν λίγος, αλλά ήταν πολύ περισσότερος από όλους όσους διαχρονικά φέρνεις και οι οποίοι συνήθως δε βγάζουν δεύτερη χρονιά.

Να σου υπενθυμίσω κάποια πράγματα; Ναι, ας τα δούμε συγκεντρωτικά, ακούγεται καλή ιδέα:
-μεγαλύτερη νίκη στο τσουλού με Λεβερκούζεν, 6-2. Επί Λεμονή.
-οι φετινές εμφανίσεις στην Ευρώπη. Επί Λεμονή.
- 1-4 στη Λεωφόρο με τον Βάζελο (Νικολάκη ξαναέλα να μας δείξεις τη φανέλα). Επί Λεμονή.
- ξεγυρισμένη εξάρα στο κύπελο επί της ΑΕΚ. Επί Λεμονή.
- η φετινή τεσσαρού στον πελάτη μας. Επί Λεμονή.
- συν φυσικά 3 πρωταθλήματα, πάλι επί Λεμονή.
Πολλάκις μας έχει κάνει υπερήφανους ο Λεμονής, και ως ποδοσφαιριστής αλλά και ως παίκτης. Και αναρωτιέμαι τελικά μήπως είναι όντως πιο επιτυχημένος και από τον Μπάγεβιτς, ο Λεμονής.
Αλλά ποιο ήταν το ευχαριστώ στον λεμονή; Η σκούπα.
Απαράδεκτο. Τουλάχιστον ας τον άφηνες ως το τέλος του πρωταθλήματος κι ας έπαιρνες τις αποφάσεις σου μετά. Απαράδεκτο. Μου'ρχεται να σκίσω την κάρτα μέλους μου, ειλικρινά το λέω.

Επειδή όμως εμείς οι γαύροι δεν είμαστε αχάριστοι, τον ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας τον Λεμονή. Διότι έδιωξες έναν προπονητή που και έργο είχε προσφέρει και που πάνω απ'όλα ήταν γαύρος μέχρι το κόκκαλο, έναν άνθρωπο όχι σαν τους μισθοφόρους που συνήθως πηγαινοέρχονται, αλλά που πονάει την ομάδα μιας και την έχει στο πετσί του.

96 νίκες-28 ισοπαλίες-18 ήττες.

Άιντε, και καλόν Αλέφαντο...





ΤΑΚΗ ΨΥΧΑΡΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΑΡΑ.
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2008

Μερικά αθλητικά παραλειπόμενα

Και κατ' αρχήν κάτι που πέρασε τελείως στα ψηλά... Δεδομένου ότι χρόνια τώρα διαλαλώ δεξιά κι αριστερά πως το εθνικό μας άθλημα είναι το πόλο (είμαι και φαν κιόλας), δεν είδα ν'ασχολούνται πολλοί με την πρόκριση της Εθνικής μας στους Ολυμπιακούς της Κίνας. Η συγκεκριμένη πρόκριση είναι η όγδοη συνεχόμενη σε Ολυμπιακούς Αγώνες και 13η συνολικά και είναι σαφώς τεράστιο επίτευγμα του πολύ μεγάλου Σάντρο Καμπάνια και των παιδιών του και αξίζουν συγχαρητήρια απ'όλους, μιας και ήρθε με τον πλέον επιβλητικό τρόπο μέσα από έναν όμιλο-φωτιά.
Εύγε και μπράβο!

Αναφορικά με τον... Γιαννάκη τώρα: αν καταφέρει να γυρίσει έως κι εμένα στο μπάσκετ ξανά (από το οποίο απέχω συστηματικά σχεδόν από το 96 κι έπειτα), ε, τι να πω. Μεγάλη μαγκιά πως με μια τελείως απροπόνητη ομάδα, με απουσίες σοβαρές και εν μέσω προσπάθειας να την φτιάξει από την αρχή, κατάφερε και πήρε τέτοιο διπλό μέσα στην έδρα της Μακάμπι. Και με τέτοιον τρόπο. Πραγματικά πολλά συγχαρητήρια.

Αναφορικά με τη μπάλα τώρα, έχω βαρεθεί ν'ακούω ότι ο Ολυμπιακός δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Αηδίες, έτσι απλά. Όταν βλέπεις τους παίκτες της Τσέλσυ να δηλώνουν πως "αν συνεχίσουμε να παίζουμε όπως με τον Ολυμπιακό δεν έχουμε τίποτε να φοβηθούμε" καταλαβαίνεις πόσο σοβαρά μας είχαν πάρει, με τέτοιο ρόστερ που διαθέτουν κιόλας. Απλά υπήρχε τεράστια διαφορά κλάσης. Μην παραμυθιαζόμαστε. Η χρονιά -αναφορικά με την Ευρώπη- ήταν επιτυχημένη και έκλεισε καλά. Το ότι όλοι οι γαύροι μπορεί να θέλαμε το κάτι παραπάνω δεν σημαίνει πως ήταν εφικτό κιόλας. Μη λέμε ό,τι θέλουμε δηλαδή. Θέλαμε αλλά δεν μπορούσαμε. Τέτοιο τρέξιμο από αντίπαλη ομάδα (εναντίον του Ολυμπιακού) δεν θυμάμαι άλλη φορά. Μιλάμε ότι μας ξεπάτωσαν. Το θέμα είναι πως πρέπει τώρα να γίνει η υπέρβαση στην Ελλάδα όπου κατά κανόνα σερνόμαστε. Ακούγονται πολλά και μάλλον όλα και ισχύουν και δεν ισχύουν: το ότι ο στόχος όλων ήταν η Ευρώπη ήταν γεγονός. Σίγουρα πολλοί παίκτες "πρόσεχαν" λίγο παραπάνω απ'όσο θα'πρεπε στο πρωτάθλημα, αλλά καλώς ή κακώς ο Ολυμπιακός έχει μαζέψει παίκτες τέτοιους φέτος που (σε συνδυασμό με το σύστημα που έχει διαλέξει) απέναντι σε κλειστές άμυνες έχει σοβαρότατα προβλήματα. Η ώρα της υπερβάσεως ήρθε όμως και τα ψέματα τελείωσαν. Ευρώπη δεν υπάρχει πια για φέτος και πρέπει να ανασυνταχθούμε.

Και μιας και οι Απόκριες φτάνουν στην κορύφωσή τους, γιά τις αιθέριες υπάρξεις οι συνεργάτες μας επί εικαστικών παρεμβάσεων προτείνουν κάτι σε .

(τα ρεμάλια, ας βρούν μόνοι τους τι θα φορέσουν!)

Εγώ λέω να βάλω το κανονικό μου κουστούμι για φέτος :):)
Άιντε, καλά κούλουμα να'χουμε!

UPDATE: Πράγματι, για κάποιον μυστηριώδη λόγο, το λινκ δεν δουλεύει, όσες αλχημείες κι αν του κάνω. Με μια πρόχειρη επεξεργασία ένεκα των πενιχρών μέσων που έχω μπροστά μου αυτήν τη στιγμή, είναι το εξής (η φωτογραφία μου :):) ):


Το άσχημο ήταν πάντως πως από κάποιες αναποδιές, τελικά επεκράτησε της διασκέδασης ο επαγγελματισμός μου φέτος και δεν ντύθηκα. Στη ζωή κι αυτό. Άντε και του χρόνου.... :)

Τελικά ο σύγχρονος πολιτισμός

είναι μακράν το μεγαλύτερο ανθρώπινο δημιούργημα στην ιστορία.
Αρκεί να μην κοπεί το ρεύμα φυσικά.

Να δώσουμε και λίγη μουσική υπόκρουση, με ένα εκ των αγαπημένων μου ασμάτων. Full Moon's Eyes από τους Βέλγους Ostrogoth. Δεν κολλάει πουθενά, αλλά μ'αρέσει πάντα! :)

Δευτέρα 3 Μαρτίου 2008

Γιουρουσοβίζιον 2008

...και θα γίνει της κακομοίρας μιλάμε!
(ΠΡΟΣΟΧΗ: Στο τέλος υπάρχει πολύ ενδιαφέρον update!!! AXAXAXAXAXAXAXA!!!!!)

Άιντε πάλι τα ίδια και να δούμε πόσα θα πλερώσουμε και φέτος για να γυρίσει σε ολόκληρη την Ευρώπη η συμπαθής κατά τα λοιπά αοιδός, προκειμένου και φέτος να βγούμε από πέμπτοι έως ένατοι... (αισιόδοξη πρόβλεψη)
Τουλάχιστον παλαιότερα η Γιουρουσοβίζιον είχε μία ποιότητα, ένα νόημα.Το τραγούδι έπρεπε να είναι ακυκλοφόρητο -να μην υπήρχε σε δίσκο δηλαδή. Τώρα, ο κόσμος το'χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Όλοι το διαφημίζουν σε όλους, όλοι υπόσχονται δωδεκάρια σε όλους και τελικά βγαίνει όχι ο καλύτερος, αλλά ο λιγότερο ανυπόφορος δεδομένης της αισχρής μουσικής παιδείας που η ευαγής μουσική βιομηχανία μας πλασάρει.

Παλιά η Γιουρουσοβίζιον έβγαλε ολόκληρους ΑΒΒΑ ρε. Τώρα θα αναδείξει ποιον; Την Καλομοίρα; Ρε, πλάκα κάνουμε εδώ πέρα; Θυμάμαι πέρσυ ο Σαμπρέλ (πως διάολο τον λένε τέλος πάντων, δεν ακούω και τέτοια) είχε βγει... χμ, ένατος δεν ήταν; Νομίζω. Η ουσία είναι ότι πανηγύριζε κιόλας. Ποιος πανηγυρίζει για να βγεί ένατος ρε παιδιά; Είναι σα να τρέχεις μόνος σου, να βγαίνεις δεύτερος και να πανηγυρίζεις που ανέβηκες στο βάθρο. Από πότε η αποτυχία που συνοδεύεται από πακτωλό εκατομμυρίων -όχι από τις δικές τους τσέπες φυσικά- είναι κάτι που πρέπει να πανηγυρίζεται;

Βγήκε τις "προάλλες" πρώτη η Παπαρίζου.Μάλιστα....
Και;
Διαπίστωσε κανείς κάποια αλλαγή στο ελληνικό γίγνεσθαι;
Μήπως το συμπαθητικό ομολογουμένως τραγούδι της ακόμη πιο συμπαθητικής Έλενας ήταν καλύτερο από το Μάθημα Σολφέζ του Χατζηνάσιου (Χατζιδάκι είχα την εντύπωση, με διόρθωσε η Αθηνά -μερσί) που είχε βγει πέμπτο (ή μήπως τρίτο; Δεν είμαι σίγουρος); Αυτό -τότε ήταν τεράστια επιτυχία-, ναι.Η πρώτη θέση της (οποιασδήποτε) Παπαρίζου είναι απλώς μια ακόμη δικαιολογία να μας αφαιμάξουν οικονομικά για νι-οστή φορά.

Να κάτσω να πανηγυρίσω για τι και για ποιον λόγο; Που παρακολουθώ όλο το κιτσαριό επί σκηνής; Τη μια αντιγραφή μετά την άλλη; Για να θυμηθώ το πόσα λεφτά έχουμε πετάξει σε τέτοιες αηδίες; Όταν έκαναν την όντως ενδιαφέρουσα πατέντα της ελληνοαγγλικής οι Αντίκ προ πολλών ετών (το οποίο τραγούδι ήταν όντως καλό) βγήκαν μετά όλοι και έκαναν το ίδιο παρουσιάζοντάς το ως δική τους καινοτομία κιόλας. Τι να πρωτοθυμηθώ; Την Αννούλα Βίση; Τον R.A.K.I.N.T.Z.I.S; Τι απ'όλα;

Και τώρα τι μέλλει γεννέσθαι; Θα θαυμάσουμετην Καλομοίρα να κάνει μια πανέμορφη αλλά και κυρίως πανάκριβη τουρνέ σε όλα τα τουριστικά θέρετρα της Ευρώπης με τα δικά μας λεφτά, όταν καλά, καλά δεν έχουμε σχολεία και νοσοκομεία, όταν οι μισθοί πάσχουν, όταν, όταν, όταν...
Και το χειρότερο; Θα πανηγυρίζουμε κιόλας, εποφθαλμιώντας την πρώτη θέση,μη χέσω...

Γεωργίου speaking.Must για τέτοιες περιστάσεις...


Και φυσικά η πρότασή μας:


(καλά,είναι λίγο "μπαγιάτικο" αλλά είναι μεγάλη γκρουπάρα, η καλύτερη που διαθέτουμε ως χώρα). Επίσης να υπενθυμίσω τη διαχρονική πρόταση του zaphod για το ίδιο θέμα, με την οποίαν επίσης συντάσσομαι! :)

Και για να μην ξεχνάμε την πραγματική ποιότητα:


UPDATE: Λοιπόν, επειδή μου ήρθε μια εκπληκτική ιδέα αναφορικά με την πρότασή μας για τη Γιουρουσοβίζιον, επανέρχομαι και με μια δεύτερη. Το συγκρότημα ονομάζεται InnerWish και είναι από την Αθήνα. Πρόκειται για ένα από τα καλύτερά μας, αναμφίβολα. Είναι εν ενεργεία και βγάζει και δισκάρες. Εν προκειμένω όμως έχει ενδιαφέρον το παρελθόν του: ο πρώτος του δίσκος με τίτλο Waiting for the Dawn κυκλοφόρησε το 1998 και στη φωνή βρισκόταν ο νυν τραγουδιστής των (κρατηθείτε) Παπαροκάδων! Συνεπώς μια επανένωση του τότε line-up θα έφερνε αβίαστα και δίχως ιδρώτα την πρώτη θέση αφού θα υπήρχε συστράτευση τόσο των απανταχού μεταλλάδων, όσο και των θρησκευτικών τάσεων!!! :):)
Εγγυημένα πράγματα!

Κι ένα κλιπάκι από τη μετέπειτα πορεία τους (πρόσφατο):

Για την Ελευθερία Έκφρασης ρε γαμώτο

Αντιγράφω από εδώ αφού πρωτοενημερώθηκα από τους σιχτιριασμένους.
Δεδομένου ότι ήδη ανέλυσα τις θέσεις μου, συντάσσομαι με τη γενική κίνηση.
(update: Δείτε οπωσδήποτε και αυτό περικαλώ. Από τον _st_ το αλλίευσα)

Ανησυχία για την εν θερμώ νομοθετική ρύθμιση των blogs

Αθήνα, 1 Μαρτίου 2008
Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθoύμε με ανησυχία τη διαρροή στον Τύπο, με αφορμή τη γνωστή υπόθεση του blog press-gr, σχεδίων της κυβέρνησης για τη νομοθετική ρύθμιση της έκφρασης στο διαδίκτυο. Οι προθέσεις αυτές, αν ισχύουν με τον τρόπο που δημοσιοποιήθηκαν (συμπυκνώνονται σε έναν πρωτόγνωρο για τα διεθνή δεδομένα περιορισμό τής ανώνυμης/ψευδώνυμης έκφρασης μέσω ιστολογίων), πλήττουν θεμελιακά δικαιώματα κάθε πολίτη, δυνητικού χρήστη του διαδικτύου, παγιωμένα στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας, αναγνωρισμένα από το Σύνταγμα της Ελλάδας αλλά και από το διεθνές δίκαιο. Οι διαρροές αυτές δεν έχουν μέχρι στιγμής επισήμως επιβαιωθεί, πλην όμως η μη κατηγορηματική διάψευσή τους από την Κυβέρνηση δεν επιτρέπει εφησυχασμό.
Ως Έλληνες πολίτες και bloggers, με διαρκή αγωνία για την ελευθερία της έκφρασης και του Τύπου, στον τόπο μας αλλά και σε όλον τον κόσμο, δηλώνουμε ότι δεν θα ανεχθούμε κανενός είδους ρύθμιση που θα φέρει την Ελλάδα κοντά σε διεθνώς δακτυλοδεικτούμενα μελανά παραδείγματα χωρών που καταπατούν τα ψηφιακά δικαιώματα των πολιτών τους, όπως η Κίνα, η Βιρμανία και η Αίγυπτος. Εξάλλου, υπενθυμίζουμε, εξακολουθεί να εκκρεμεί δικαστικά η υπόθεση blogme.gr, η οποία, ως απόπειρα ποινικοποίησης του απλού υπερ-συνδέσμου (link), μας εκθέτει στην παγκόσμια διαδικτυακή κοινότητα.
Διανύοντας μια εποχή κατά την οποία η ιδιωτικότητα συρρικνώνεται διαρκώς και τα κάθε λογής απόρρητα υποχωρούν σε βάρος των πολιτών, χάριν κρατικών και όχι μόνο σκοπιμοτήτων, και κατά την οποία το άτομο, ως μονάδα, συνθλίβεται από οικονομικά και επικοινωνιακά μεγαθήρια, διατηρούμε την πεποίθηση ότι η διαδικτυακή ανωνυμία ή ψευδωνυμία είναι στοιχειωδώς απαραίτητη εγγύηση για την εξασφάλιση τής ελεύθερης ατομικής έκφρασης, της πληροφοριακής αυτοδιάθεσης και του υγιούς δημόσιου διαλόγου.
Το ισχύον νομικό πλαίσιο επιτρέπει, υπό δικαστικές εγγυήσεις, την ταυτοποίηση ψευδώνυμων ή ανώνυμων χρηστών του διαδικτύου στις περιπτώσεις που τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα στην ελεύθερη έκφραση και στην ιδιωτικότητα, σταθμιζόμενα με την ανάγκη προστασίας άλλων σοβαρών έννομων αγαθών, κρίνεται ότι πρέπει να υποχωρήσουν. Το καθεστώς αυτό, σε συνδυασμό με την αυτορρύθμιση των ψηφιακών κοινοτήτων, θεωρούμε ότι είναι επαρκές για την προστασία από έκνομες αντικοινωνικές συμπεριφορές που εκδηλώνονται μέσω του διαδικτύου.
  • Επισημαίνουμε ότι η νομοθέτηση εν θερμώ και καθ' υπερβολή εκθέτει τη νομοθετική διαδικασία για έλλειψη νηφαλιότητας, απροσωποληψίας και ρυθμιστικής συνοχής.
  • Υπενθυμίζουμε ότι η κοινωνία των blogs δεν συνιστά κλειστή κάστα για λίγους, με συγκεκριμένα συμφέροντα, αλλά αποτελεί καθρέφτη όλης της κοινωνίας, ανοιχτό πεδίο έκφρασης για οποιονδήποτε πολίτη.
Συνεπώς,
  • Καλούμε την κυβέρνηση να δηλώσει σαφώς τις προθέσεις της και να διαψεύσει απερίφραστα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες σχετικά με πρόσθετη νομοθετική ρύθμιση της ελεύθερης έκφρασης στο διαδίκτυο.
  • Καλούμε το σύνολο των πολιτικών και κοινωνικών φορέων να λάβουν θέση απέναντι στα σχέδια αυτά και να διατρανώσουν την αντίθεσή τους προς οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία στο μέλλον η οποία θα έχει παρόμοια παράλογα χαρακτηριστικά.
  • Επιφυλασσόμαστε για στενή παρακολούθηση του ζητήματος και για ανάπτυξη κάθε μορφής οργανωμένης δράσης (επικοινωνιακής, νομικής, θεσμικής).
Υπογράφουν, σε αλφαβητική σειρά, οι ιδιοκτήτες των blogs,
και η πρωτοβουλία digitalrights.gr για τα δικαιώματα του πολίτη στον ψηφιακό κόσμο
Καλούμε όσους bloggers στηρίζουν το κείμενο αυτό να το αναρτήσουν στα ιστολόγιά τους

Περισσότερες πληροφορίες

  • Για την ομάδα freebloggers: Ζαφείρης Καραμπάσης (chocolatehorizon at yahoo.gr), Θωμάς Τζήρος (tom.tziros at gmail.com)
  • Για την πρωτοβουλία digitalrights.gr: Αστέρης Μασούρας (asterios at gmail.com)
Το digitalrights.gr αποτελεί κόμβο πληροφόρησης για τα δικαιώματα του πολίτη στον ψηφιακό κόσμο. Μεταξύ άλλων, τα αντικείμενα δράσης περιλαμβάνουν ιδιωτικό απόρρητο (privacy), ανοικτά πρότυπα (open standards), πατέντες λογισμικού, πνευματικά δικαιώματα ψηφιακού περιεχομένου, και ελεύθερο λογισμικό.
UPDATE: Εξαιρετικό σχόλιο του Σπίθα εδώ.