Μεγάλη επιτυχία...

Update στο τέλος -δείτε οπωσδήποτε (και πιθανώς να κρατήσει).
(στο τέλος θα χρειαστώ την βοήθειά σας σε κάτι, αλλά ας μην βιαζόμαστε)
Ποια είναι η μεγάλη επιτυχία; Μα η δέσμευση της κυβέρνησης ότι δεν θα απαιτούντο άλλα μέτρα, έλαβε σάρκα και οστά (σημειωτέον να υπενθυμήσω, ότι η επόμενη δέσμευση ήταν ότι δεν διατρέχουν κανέναν κίνδυνο οι τραπεζικές καταθέσεις). Πάει λοιπόν και ο 13ος με τον 14ο μισθό των δημοσίων.
Δεν ξέρω αν καταλάβατε τι ακριβώς έχει παιχτεί: πριν λίγο καιρό με τις μειώσεις που έγιναν στο δημόσιο, υποτίθεται ότι αντιστοιχούσαν στον 14ο μισθό και σε μέρος του 13ου, όπου για να μην προκληθεί το δημόσιο αίσθημα τελικώς τα μέτρα μετουσιώθηκαν σε μειώσεις επί των επιδομάτων και επί των δώρων. Τώρα -και δεδομένου ότι υπήρχαν νέες πιέσεις, τις οποίες η δική μας πλευρά τεχνηέντως και ιδιαιτέρως πούστικα παρουσίαζε ως "διαπραγματεύσεις"- πάει και ο 13ος με τον 14ο, που σημαίνει ότι οι δημόσιοι χάνουν επί της ουσίας σχεδόν 4 μισθούς, και όχι απλώς δύο.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα χρειαστεί να κάνουν περικοπές. Από που θα τις κάνουν; Από την αγορά στο σύνολό της. Και όταν θα έρθει η ώρα να πάει να αγοράσει κάτι τι θα κάνει μάλλον (μιας και το έκανε ούτως ή άλλως μέχρι τώρα); Ένεκα των περικοπών, θα πάει στην μαύρη αγορά να πάρει αυτό που θέλει φθηνότερα (και που πιθανώς θα έχει και την ψευδοστάμπα επάνω για την συνηθισμένη κλασική μόστρα). Άρα η αγορά θα τον πιει διπλά και τριπλά και πενταπλά.
Την ίδιαν στιγμή ήδη κλείδωσε και το πάγωμα μισθών και στον ιδιωτικό τομέα. Πολύ σωστό μέτρο και αυτό: η αλήθεια είναι ότι οι μισθοί των 700 και 1000 ευρώ είναι πειρασμός για τον οιονδήποτε, οπότε ας μην σκανδαλίσουμε περαιτέρω το κοινό αίσθημα με υπέρμετρες και πλουσιοπάροχες αυξήσεις.
Δεν σταματάει όμως εδώ: το κόστος της ζωής ήδη έχει ανέβει και θα ανέβει ακόμη περισσότερο λόγω της επικείμενης νέας αύξησης του ΦΠΑ. Είναι δηλαδή κυριολεκτικά ωσάν δύο τραίνα που κινούνται με αντίθετη φορά, όπου εσένα σου φαίνεται ότι είσαι ακίνητος αλλά το άλλο τραίνο πάει με τη διπλάσια ταχύτητα, αφού το εισόδημα πάει προς τα πίσω και το κόστος ζωής προς τα εμπρός. Ανοίγει η ψαλίδα δηλαδή.
Άρα εκτός από την αγορά θα αρχίσει να πέφτει ψαλίδι και στην διασκέδαση και στα πάντα. Γενικά θα πέσει ψαλίδι στα πάντα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα υπάρχει πολύ μικρότερη ροή ρευστού στην κοινωνία, ενόσω την ίδιαν στιγμή εξακολουθούμε φυσικά να είμαστε υπερχρεωμένοι στις τράπεζες. Και φυσικά ο φαύλος κύκλος της κρίσης θα γίνεται ακόμη μεγαλύτερος, καθ'όσον ακούω βερεσέ ότι τα μέτρα είναι "απλώς" επώδυνα. Η αλήθεια είναι ότι τα μέτρα πλέον καθίστανται παντελώς άχρηστα.

Βέβαια, το καλαμπούρι δεν σταματάει εδώ: από πλευράς ανάπτυξης δεν υπάρχει το παραμικρό φως στο τούνελ, αφού η χώρα μας πλέον όχι απλά κάνει βήματα προς τα πίσω, αλλά έχει αρχίσει να τρέχει κιόλας. Τα φασισταριά τύπου ΠΑΜΕ για παράδειγμα θα πρέπει να πανηγυρίζουν όταν θα επιτύχουν τον σκοπό τους, να διώξουν τους τουρίστες, οι οποίοι είναι κυριολεκτικά το τελευταίο χαρτί που μας έχει απομείνει. Διότι από πλευράς επενδύσεων, ας είναι καλά και ο μέγας Σημίτης με τις πριμοδοτήσεις για να κατακτήσουμε τα απολίτιστα Βαλκάνια, πλέον κανέναν δεν συμφέρει να έρθει να επενδύσει στην Ελλάδα ένεκα φορολογίας,. Παράλληλα, όλα τα παραπάνω βασίζονται στο γεγονός ότι δεν θα αυξηθεί η ανεργία, η οποία όχι απλώς θα αυξηθεί αλλά θα γίνει τερατώδης.
Επίσης -διότι έχουμε κι άλλα- ως θα έχετε διαπιστώσει, μέσα στον όλον πανικό με τα νέα μέτρα (τα οποία κατά τα λοιπά θα ανακοινωθούν την Κυριακή κιόλας) δεν έχει ειπωθεί τίποτε για νέα αλλαγή του φορολογικού νόμου. Δηλαδή με λίγα λόγια, ένας δημόσιος υπάλληλος με ετήσιο (πρώην) εισόδημα της τάξης των 15 χιλιάδων έπρεπε να να συγκεντρώσει 6000 ευρώ σε αποδείξεις. Πλέον, τα 15 γίνονται περί τα 12 αλλά οι 6000 παραμένουν αμετακίνητες, κι ενώ την ίδια στιγμή ουδείς γνωρίζει τι γίνεται με δάνεια και ενοίκια, τα οποία η περιρέουσα ατμόσφαιρα αφήνει να εννοηθεί ότι δεν θα συμπεριλαμβάνονται στο ποσόν! Και όχι μόνο αυτό, αλλά τις προάλλες που είχα πάει για τη δήλωση στον λογιστή μου μου είπε και το άλλο αριστουργηματικό, ότι επειδή τα πράγματα είναι ακόμη ασαφή, υπάρχει το ενδεχόμενο να μην προλάβουν να συμπεριλάβουν τα μέτρα στο α' εξάμηνο, αλλά να ισχύσει το μέτρο μόνο για το β' εξάμηνο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι σε ένα μόνο εξάμηνο θα πρέπει να συκγεντρώσει ο κόσμος, όχι 3, αλλά ολόκληρες τις 6000 ευρώ σε αποδείξεις! Μιλάμε για κράτος πρόνοιας, όχι αστεία. Και φυσικά, αν στη θέση του δημοσίου υπαλλήλου βάλουμε έναν ιδιωτικό υπάλληλο των 700 ή 1000 ευρώ, καταλαβαίνουμε το ακόμη μεγαλύτερο μέγεθος της όλης τραγωδίας.

Την ίδιαν στιγμή, χθες μπήκε στην φυλακή μια εφοριακός και πανηγυρίζει όλη η χώρα. Ω, ποία κατάντια, ω, ποία απόλυτη ξεφτίλα. Σε καθημερινή βάση γινόταν της καραπουτανάρας το κάγκελο επί σειρά ετών, κι εμείς πανηγυρίζουμε επειδή μπήκε μέσα μία εφοριακός. Όπου παρεμπιπτόντως, ουδείς απάντησε στο πραγματικά φλέγον ερώτημα, αν θα επιστρέψει τα λεφτά, διότι αυτό είναι που έχει αξία και όχι το αν μπήκε στην φυλακή πλέον. Βέβαια θα μου πείτε -και σωστά- ότι προχθές επαύθη και ένας διευθυντής πολεοδομίας. Σωστό, αλλά και πάλι δεν μας είπε αν θα επιστρέψει τα λεφτά κι αυτός. Είναι δηλαδή τόσο απλό ρε πούστη μου να παραγγείλει ένας εισαγγελέας την δέσμευση της περιουσίας του μέχρι να βγει δικαστική απόφαση; Και φυσικά δεν είναι μόνο αυτοί. Ειλικρινά ελπίζω να πρόκειται για μια καλή αρχή, αλλά και πάλι δεν είναι αρκετό. Για την ακρίβεια, δεν είναι τίποτε. Και -ξαναλέω- το θέμα δεν είναι να πάνε στην φυλακή. Προσωπικά είμαι κατά της φυλακής. Τα λεφτά θα τα επιστρέψουν; Αυτό με ενδιαφέρει. Διότι έχω την τεράστια απορία να διαπιστώσω αν η κρίση αφορά τους πάντες, ή μόνο κάποιους.

Φυσικά η τεράστια κρίση που θα χτυπήσει την ελληνική κοινωνία δεν περιορίζεται μόνο σε αυτά τα ελάχιστα που ανέφερα, όμως δεν έχει νόημα ν'αρχίσω να απαριθμώ. Θα τα ζήσουμε που θα τα ζήσουμε, προτιμώ να μην τα ζήσω και δεύτερη φορά εκ των προτέρων μέσα στο μυαλό μου, ενώ την ίδιαν στιγμή "αναπολώ" εκείνους τους μωρούς που στο άκουσμα των αρχικών μέτρων είχαν σπεύσει να πουν "ωραία, μόνο το δημόσιο αφορά" και δεν μπορούσαν να δουν πέρα από τη μύτη τους, ότι δηλαδή μας αφορούν άπαντες. Το θέμα είναι αλλού όμως.
Για το θέμα της εκκλησίας, σιγή ιχθύος. Ακόμη δεν έχει πάρει τ'αφτί μου από πλευράς κυβερνήσεως την ίδιαν πυγμή και σιδηρά θέληση να πάρει από τους τράγους αυτά που πρέπει. Επίσης, δεν ξέρω αν θυμάστε ένα εξαιρετικά γουστόζικο κείμενο που είχα γράψει προ διετίας σχετικά με τις βο(υ)λευτικές αποζημιώσεις. Καλό είναι να τα θυμηθούμε, μέσα στην όλη αναμπουμπούλα για να τα έχουμε εύκαιρα.

Εδώ ακριβώς είναι λοιπόν που θέλω τη βοήθειά σας.
Χρειάζομαι άρθρα από δημοσιογραφικούς σταθμούς ή από εφημερίδες ή σχετικές ιστοσελίδες, που να μιλάνε ακριβώς για τέτοια θέματα, όπως μισθούς βουλευτών (και τις... περικοπές φυσικά), υπαλλήλων της βουλής κλπ. Όχι για άλλον λόγο, αλλά για να έχουμε συγκεντρωμένα κάποια έγκυρα κείμενα γίνεται σχετικά με το αίσχος των 300 και των συν αυτώ. Αν κι εδώ που τα λέμε, δεν χρειάζονται και πάρα πολλά και φυσικά αρκεί ν'αξίζουν, όχι ό,τι υπάρχει δεξιά κι αριστερά...
Για παράδειγμα, λινκάρω κάποια:
Από την Καθημερινή, 31-1-2003 του Π. Μπουκαλά, από την Ελευθεροτυπία, 6-4-2009 του Α. Γαλανόπουλου, από το Έθνος, 21-11-2007 του Λ. Γαλανού (απ'όπου και ο πανέμορφος πίνακας που θα δείτε παρακάτω), από την Καθημερινή, 25-10-2007 του Θ. οικονομόπουλου, από το Βήμα, 21-10-2007 του Λ. Σταυρόπουλου, ομοίως από το Βήμα, 19-11-2006 του Γρ. Τζιοβάρα, καθώς επίσης κάποια πρόσφατα για περικοπές (σπαράζει η καρδιά μου μιλάμε) από Βήμα, Έθνος, Νέα, pathfiner και του tvxs αντίστοιχα (στο τελευταίο διαβάστε οπωσδήποτε την δραματική απαίτηση του Τζέρρυ στο τέλος, για να καταλάβετε ποιους ψηφίζουμε).
Ποιος ο λόγος, θα αναρωτιέστε, μιας και δεν είμαστε σε χρονικό σημείο να μας ανέβει η πίεση. Υπάρχει όμως λόγος και θα σας τον πω: οι υπάλληλοι της Βουλής λαμβάνουν 16 μισθούς ως γνωστόν. Όταν η κυβέρνηση λέει ότι θα περικοπούν ο 13ος με τον 14ο, τότε τι συμβαίνει με τους 15ο και 16ο των εν λόγω; Θέλω να μάθω ή μάλλον, το απαιτώ. Διότι αν εγώ αύριο-μεθαύριο χάσω τη δουλειά μου ή κλείσω το μαγαζί μου, απαιτώ να ξέρω που πάνε τα λεφτά μου. Επίσης, όταν βγαίνουν και λένε ότι θα μείνουν παγωμένοι οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα, ή θα γίνουν οι τάδε επιπλέον περικοπές στον δημόσιο, όπου ο κόσμος πληρώνει το αυτοκίνητό του, το κινητό του, το σταθερό του κλπ, κλπ, είναι το ίδιο με το να γίνει κάποια περαιτέρω περικοπή στους βο(υ)λευτές που όλα αυτά τα έχουν από σχεδόν τσάμπα έως τσάμπα; Όχι βέβαια. Και ούτω καθεξής.
Οπότε είναι ενδιαφέρον να έχουμε μερικά συγκεκριμένα άρθρα επί του θέματος (ιδίως περί των προνομίων τους, διότι δεν βρίσκω κανέναν λόγο οι άχρηστοι να επιβραβεύονται).


Πείτε μου για παράδειγμα για ποιον λόγο να έχει προνόμια ο Θανασάκης ο Πλεύρης, ο οποίος εν μέσω πουταναριού απεφάνθη ότι το μείζον θέμα που μας καίει είναι τα ενδεχόμενα στημένα παιχνίδια στο ελληνικό πρωτάθλημα; Ή γιατί να απολαμβάνει προνόμια ο Καρατζαφέρης ο οποίος αναφανδόν έχει αλλάξει πολυκατοικία αλλά μυστηριωδώς δεν το έχει αναφέρει πουθενά; Ή γιατί να απολαμβάνει προνόμια η κυρ-Αλέκα με τον κυρ-Αλέξη που σιγοντάρουν τις φασιστικές αντιδράσεις μιας απελπιστικά μικρής μερίδας κόσμου που γαμεί εξίσου ασάλιωτα με το ΔΝΤ και την ΕΕ όλον τον υπόλοιπο κόσμο; Ή γιατί να απολαμβάνουν προνόμια πόσοι και πόσοι άλλοι πολιτικοί που τα έχουν κάνει σκατά στην διακυβέρνηση της χώρας και μας έφεραν σε αυτό το χάλι; Προς τι δηλαδή; Υπάρχει κανένας λόγος που εγώ δεν μπορώ να καταλάβω;
Ή πως είναι δυνατόν ακόμη κι εν μέσω τέτοιων μέτρων, να μην γνωρίζουμε πόσα λαμβάνει ο νέος πρόεδρος της ΕΡΤ, ή πόσο μας κοστίζουν τα Υπουργεία και οι Δημόσιοι Οργανισμοί; Ή πως είναι δυνατόν να βάζουμε στο ίδιο καζάνι ως δημόσιο υπάλληλο (πχ) τον πρόεδρο της ΕΡΤ με έναν συμβασιούχο της καθαριότητας ενός δήμου, κι αυτό ενόσω κάποιοι εξακολουθούν να τρώνε με χρυσά κουτάλια; Ή γιατί να μην γνωρίζω τι μισθό κόβουν πχ στους προέδρους των συνδικάτων προκειμένου να ονειρεύονται ότι εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εργαζομένων; Ή γιατί να συμμετάσχουμε στην παντελώς ηλίθια Γιουρουσοβύζιον;
Θα μπορούσα να συνεχίσω επ'άπειρω αυτό το ερωτηματολόγιο αλλά δεν θέλω να γκριζάρω περισσότερο απ'όσο έχω γκριζάρει το τελευταίο δίμηνο με όλα αυτά που ακούω και κυρίως με αυτά που βλέπω να έρχονται σε όλους.

Ευχή όλων μας, νομίζω, είναι να πάνε όλα καλά και να βγούμε από αυτήν την κρίση. Το αν όντως θα βγούμε ή το πως θα βγούμε είναι το μέγα ερώτημα. Διότι η Ελλάδα, ως χώρα αχρήστων που είναι, έχει πολύ πλούτο που αφήνει αναξιοποίητο. Ενδεικτικά να υπενθυμήσω ότι η δημόσια περιουσία είναι μεγαλύτερη από το δημόσιο χρέος της χώρας. Μην πω για την εκκλησιαστική περιουσία κιόλας. Κι όμως, ενώ με μερικές απλούστατες κινήσεις θα μπορούσαμε εν μέσω κρίσης να βγούμε και πολύ από πάνω και να ευημερούμε, φοβόμαστε την ενδεχόμενη αντίδραση (πιθανολογώ) της Λουκά...
Με αυτά που παρακολουθώ να γίνονται όμως, τα βλέπω πάρα πολύ σκούρα τα πράγματα. Κι όσο κι αν ψάχνω να βρω κάτι που να με κάνει να αισιοδοξώ, πολύ λυπάμαι που θα πω ότι δεν βλέπω τίποτε. Διότι όσο παράλογο είναι να υπάρχει ένα κράτος χρεωκοπημένο αλλά με πολίτες που ευημερούν, εξίσου παράλογο είναι να υπάρχει και ένα κράτος που ευημερεί αλλά με πολίτες χρεωκοπημένους. Και προπάντων, με ένα διαχρονικά χρεωκοπημένο πολιτικό σκηνικό.

Κι αναφορικά με κάτι που πολλοί έχουν σχολιάσει εσχάτως και που δυστυχώς είμαι σύμφωνος, πολύ φοβάμαι ότι θα υπάρξουν τεράστιες εθνικές υποχωρήσεις, όχι για άλλον λόγο αλλά για να κλείνουν οι "εκκρεμότητες" των άλλων κιόλας.
Και ειλικρινά εκπλήσσομαι δυσάρεστα που η σωτηρία της χώρας περιορίζεται μόνο στο δημοσιονομικό της σύστημα, καθώς και στο αντίστοιχο τραπεζικό, κι αυτό διότι η αληθινή τραγωδία θα έρθει σε ολόκληρη τη βάση της, μέσα από την ανεργία, μέσα από το κλείσιμο μαγαζιών και μικροεπιχειρήσεων, μέσα από τους μισθούς πείνας, μέσα από την παντελώς ανύπαρκτη κρατική πρόνοια.
Τουλάχιστον πάλι καλά να λέμε που το ΠΑΣΟΚ είναι κόμμα σοσιαλιστικό...
Χαίρετε...

UPDATE: Η κρίση, κρίση, αλλά 16 νέοι υπάλληλοι στην Βουλή, 30-4-10 στην Καθημερινή. Μάλιστα -και θέλω να το ψάξω- σήμερα ειπώθηκε στον ΣΚΑΪ ότι υπάρχει μια ανεπιβεβαίωτη πληροφορία ότι ένας εξ αυτών είναι εκπαιδευτής αλόγων. Επίσης, η κρίση, κρίση αλλά και η ατιμωρησία, ατιμωρησία, από την Καθημερινή ίδιο φύλλο εκ νέου. Επίσης θέλω να ψάξω αυτό το ποίημα που πέταξε ο Estarian στα σχόλια του παρόντος, αν και δεν είμαι βέβαιος αν μπορώ ν'αντέξω τέτοια συγκίνηση.

Και ναι, το πρώτο το βρήκα και είναι γεγονός! Εκπαιδευτής αλόγων διορίστηκε στην Βουλή των Ελλήνων! Μουντζώστε τους! Από το Πρώτο Θέμα (σελίδα 32 στο pdf).

Επιτρέψτε μου να σας διηγηθώ μιαν ιστορία...

Τι ιστορία;
Την ιστορία από την οποίαν έχει προκύψει ή έστω δικαιολογείται η όλη απέχθεια έως σιχαμάρα μου για τα οικονομικά. Ναι μεν δεν είμαι οικονομολόγος (ευτυχώς), αλλά ώρες, ώρες αναρωτιέμαι κατά πόσον πέφτω έξω...

Κατ' αρχήν, να επισημάνω ότι διακρίνω μια παρανόηση σε ένα σημαντικό ζήτημα: η έλευση του ΔΝΤ στην ζωή μας έχει κάνει τον κόσμο να νονίζει ότι το Ταμείο θα δώσει δανεικά για μισθούς, πληρωμές κλπ.
Από τα πλέον ηλίθια πράγματα που έχω ακούσει από έναν λαό που πριν μόλις λίγα χρόνια έβγαζε εξαιρετικούς... χρηματιστές οι οποίοι καθώς πήγαιναν στο περίπτερο αντί για τσιπς ζήταγαν μπλουτσίπς.
Η αλήθεια είναι ότι το ΔΝΤ αυτό που κάνει είναι να στηρίζει τις τράπεζες.
Ερώτηση: θυμάστε τα 28 δις του Καραμανλή προς τις τράπεζες πριν από κανάν χρόνο;
Τι σας θύμησα, ε;
Ε, λοιπόν η όλη ιστορία με την κρίση με έκανε να συνειδητοποιήσω κάτι, που ενδόμυχα ήξερα (απ'ό,τι κατάλαβα απλά δεν μπορούσα ποτέ να το προσδιορίσω διότι δεν ασχολήθηκα ποτέ με τα οικονομικά). Ποιο είναι αυτό; Το τι είναι πραγματικά ο καπιταλισμός.
Βλέπετε, εγώ δεν έχω διαβάσει το Κεφάλαιο του Μαρξ, και αυτό δεν με κάνει να νοιώθω διόλου μειωνεκτικά προς το περίπου 70% του ελληνικού πληθυσμού που (νομίζει ότι) το έχει διαβάσει, κι αυτό διότι το Κεφάλαιο είναι ένα βιβλίο που πολύ απλά ΔΕΝ διαβάζεται (όποιος το'χει επιχειρήσει, καταλαβαίνει τι εννοώ). Οπότε δεν είχα ποτέ και κανένα πρόβλημα να παραδεχθώ ότι πρακτικά μου ήταν δύσκολο να καταλάβω τι ακριβώς είναι ο καπιταλισμός (για εμένα, και όχι για κάποιον ματσωμένο).

Η απάντηση, λοιπόν, είναι αυτή που έδωσα πιο πάνω: οι τράπεζες. Και μη νομίζετε ότι καταλάβατε από τώρα τι ακριβώς εννοώ.
Θυμάστε τι βγήκε προ ημερών και δήλωσε σχεδόν έντρομος από τηλεοράσεως ο εθνικός μας δράκουλας; Ότι οι τράπεζές μας περνάνε δύσκολες στιγμές. Πράγματι, τις τελευταίες μέρες όλο και πιο συχνά ακούμε ότι αν καταρρεύσουν οι τράπεζες τελειώσαμε ως κράτος.
Και δυστυχώς έτσι ακριβώς είναι. Δυστυ-χέστα, ένα πράγμα.
Διότι ο καπιταλισμός για να θεωρείται υγιείς στηρίζεται σε έναν βασικότατο παράγοντα: το χρέος.
Δανείζεσαι, άρα υπάρχω.
Αν προσέξετε, θα διαπιστώσετε ότι όπου πέφτει δανειακή χατζάρα, αυτομάτως βαλτώνουν οι δείκτες ανάπτυξης, κι αυτό ήταν κάτι που δεν μπορούσα να καταλάβω ποτέ μου, διότι βλέπετε εγώ με την κοινή λογική μου θεωρούσα υγιές το να κάνεις ό,τι κάνεις στηριζόμενος στα δικά σου πόδια κι όχι στις πατερίτσες και τα δεκανίκια των άλλων. Και παρόλο που η κοινή λογική σπανίως σφάλλει, εν προκειμένω μιας και περί καπιταλισμού ο λόγος, η κοινή λογική πάει απλώς περίπατο. Η όλη ιστορία λοιπόν όπως θα εξελιχθεί από τούδε είναι ότι θα στηριχθούν οι τράπεζες προκειμένου να επανακτήσουν την αξιοπιστία τους (βλ. ομόλογα, πάνω στα οποία στηρίζονται) με αποτέλεσμα να δανείζονται με καλύτερους όρους, με αποτέλεσμα να ανοίξουν τις κάνουλες προς την αγορά και τις επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα να υπάρξει ροή χρήματος, με αποτέλεσμα να υπάρξουν δανεικά από τον κόσμο τα οποία θα επιστρέψουν φυσικά προς τις τράπεζες εις πολλαπλούν για να δώσουν ακόμη περισσότερα δάνεια και να ξαναρχίσει ένας νέος ακόμη μεγαλύτερος κύκλος, και τέλος πάντως πάντα με τις ανάλογες διαφοροποιήσεις ανά περίπτωση, κάπως έτσι πάει ο κύκλος. Διότι τα πάντα βασίζονται στο δάνειο και το χρέος.
Καταλάβατε λοιπόν γιατί προ ετών εκείνος ο απίστευτος Σημίτης είχε ανοίξει στο τέρμα τις κάνουλες των δανείων, με αποτέλεσμα να είμαστε χρεωμένοι για τα επόμενα 150 χρόνια; Διότι έτσι αυξήθηκε λίαν... συμπτωματικώς και η ανάπτυξη στην χώρα. Διότι ανάπτυξη σημαίνει δάνειο στον καπιταλισμό.
Αυτό είναι το σύστημα σε παγκόσμιο επίπεδο λοιπόν και αυτή θα είναι η πορεία που θα ακολουθήσουμε από δώ και πέρα. Φυσικά το θέμα δεν είναι τόσο απλό όπως το περιγράφω αν και δε νομίζω να μπορώ να το περιγράψω καλύτερα, διότι προπάντων απαιτείται πολιτική βούληση και δράση από πλευράς των πολιτικών μας. Και ακόμη χειρότερα, υπάρχουν και οι άλλοι αστάθμητοι παράγοντες του καπιταλισμού. Ας φέρω μερικά παραδείγματα για να γίνει πιο κατανοητό.

Η πορεία που διαγράψαμε τις τελευταίες μέρες και που μας γονάτισε οριστικά είχε να κάνει αμιγώς με φήμες. Διότι τα οικονομικά για να πάρουν την ανιούσα θέλουν μεν απτά στοιχεία, για την κατιούσα όμως αρκούν απλώς οι φήμες. Βγαίναμε εμείς και λέγαμε για την τάδε συμφωνία με τους τάδε (που ήταν απτό), έπεφταν λίγο τα επιτόκια. Έβγαιναν στα καπάκια οι Γερμανοί και έλεγαν σιγά μη δώσουμε, στου διαόλου τη μάνα τα επιτόκια απλά από τις φήμες. Διότι οι περιβόητες "αγορές" κατάλαβαν από ένα σημείο κι έπειτα ότι οι γερμανοί έπαιζαν παιχνίδι και λόγω εκλογών και λόγω εξαγωγών οπότε μας άλλαξαν τον αδόξαστο. Ήδη μάλιστα -μιας και το πείραμα απεδείχθη επιτυχές- ξεκίνησαν τα ντράβαλα και στην Πορτογαλία, ενώ ακολουθούν με μαθηματική ακρίβεια και η Ισπανία και η Ιταλία (όπου με αυτές τις δύο πλέον αρχίζει να καταρρέει κυριολεκτικά όλο το ευρωπαϊκό οικονομικό οικοδόμημα, κι αυτό διότι αυτές οι 2 χώρες δεν έχουν απλώς το 2% του Συμφώνου Σταθερότητας όπως εμείς). Να υπενθυμίσω κάτι που μάλλον οι περισσότεροι έχουμε βιώσει στο πετσί μας: θυμάστε την ανιούσα που κατά καιρούς έχει πάρει το πετρέλαιο; Τις περισσότερες φορές αυτό είχε γίνει με βάση φήμες για την τάδε στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ, ή για τις "ασφαλείς" πληροφορίες ότι το Ιράν θα κλείσει την κάνουλα κλπ. Μια ζωή πληροφορίες σε όλους τους τομείς των οικονομικών. Εννοείται φυσικά ότι παράγοντες όπως η διεθνής τιμή του πετρελαίου είναι αυτοί που σοδομίζουν όλους τους πληθωρισμούς σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά ας μην το κάνουμε και θέμα. Γι΄αυτό και οι Γερμαναράδες έχουν ήδη αρχίσει να τρέχουν και να μην φτάνουν, διότι εκεί που προφανώς υπολόγιζαν ότι θα προλάβαιναν την κατάσταση πριν τους γυρίσει μπούμερανγκ, υπολόγιζαν δίχως τους αμερικάνους.

Διότι οι αμερικάνοι (ή αλλιώς ο λεγόμενος αγγλοσαξωνικός άξονας) δεν θέλουν ανταγωνιστικό νόμισμα απέναντί τους και λογικό κι επόμενο είναι να κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους να το ξεπατώσουν. Σκεφτείτε ότι με το ευρώ πεσμένο οι δικές τους εξαγωγές έχουν αρχίσει να ζορίζονται, εν αντιθέσει με τις γερμανικές. Και μην ξεχνάμε ότι οι λεγόμενες "αγορές" είναι κατά βάση αμερικανικές. Οπότε οι λύσεις είναι δύο :είτε ανεβαίνει το ευρώ για να πέσει το δολλάριο και να βοηθηθούν οι αμερικανικές εξαγωγές που όμως έχει το πρόβλημα ότι ισχυρό ευρώ θα σημαίνει και ισχυρή Ευρώπη, είτε διαλύουν το ευρώ και τρέχει όλη η Ευρώπη και δεν φτάνει. Το βλέπετε λοιπόν το παζλ πως πάει;
Οι Γάλλοι την είχαν ψιλιαστεί την δουλειά, κι επειδή είναι απείρως πιο ρομαντικοί και ιδεολόγοι από τους Γερμανούς, γι'αυτό έσπαυσαν να στηρίξουν τα ελληνικά ομόλογα, με αποτέλεσμα να έχουν αγοράσει (όπως άκουγα χθες στον ΣΚΑΪ) περί τα 70 δις ευρώ, εν αντιθέσει με τους Γερμανούς που έχουν αγοράσει "μόλις" 45 δις αν και με πολύ ισχυρότερη οικονομία. Γι'αυτό και βγήκε προχθές η γαλλίδα οικονομικάριος και μας ξέχεσε πατόκορφα ότι αν προβούμε σε στάση πληρωμών για το χρέος αυτό θα σημαίνει ότι θα είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε το ίδιο και με μισθούς και συντάξεις. Διότι αν προβούμε σε στάση πληρωμών του χρέους μας, αυτομάτως παίρνουμε από το πουθενά και τη Γαλλία στον λαιμό μας, διότι τα ομόλογά μας φυσικά δεν τα έχουν αγοράσει Γάλλοι ιδιώτες αλλά γαλλικές τράπεζες (τι είπαμε πιο πάνω για τις τράπεζες;).

Ας κάνω μια παρένθεση: στο προηγούμενο σενδόνι μου, κάπου στα σχόλια ο slarti (διαβάστε το πολύ καλό κείμενό του, αν και δεν είναι ακριβώς φρέσκο) πέταξε κάτι που μου κέντρισε το ενδιαφέρον και με ανησύχησε τα μάλα κιόλας: ότι οι Γερμανοί ψάχνουν για ζωτικό χώρο. Να υπενθυμίσω 2 πράγματα εδώ: θα θυμάστε φυσικά ότι έτσι ξεκίνησαν επί της ουσίας οι 2 παγκόσμιοι πόλεμοι, για τον γερμανικό ζωτικό χώρο. Επίσης, μάλλον θα έχετε ακούσει την από δεκαετίες εκτίμηση ότι το τέταρτο ράιχ θα ήταν οικονομικό. Όπερ και εγέννετο και το αποδεικνύει η πράξη. Το θέμα είναι ότι μόλις χθες το απόγευμα το σχολιάζαμε, και χθες το βράδυ στους Νέους Φακέλους βγήκε ο Μάνος και είπε φόρα παρτίδφα ακριβώς το ίδιο, σε σημείο σχεδόν να πειστώ ότι Μάνος και slarti είναι ένα και το αυτό πρόσωπο! :)
Όπως και να'χει, η όλη ιστορία είναι εξαιρετικά ανησυχητική, κι αυτό διότι οι Γερμανοί μάλλον βλέπουν το ευρώ με διπλή ματιά, η οποία είναι και η χειρότερη: από τη μία το έχουν χεσμένο, από την άλλη το θέλουν για τα δικά τους παιχνίδια και συμφέροντα, και αυτό είναι κάτι που τον τελευταίο καιρό έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν πολλοί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι (να υπενθυμίσω ότι τόσο ο Ρεν, όσο και ο Μπαρόζο αλλά και ο Γιούνκερ τον τελευταίο καιρό έχουν εκφράσει πλέον ανοικτά την δυσαρέσκειά τους για την γερμανική στάση. Αλλά όπως είπαμε οι Γερμανοί νόμιζαν ότι τα είχαν όλα υπό έλεγχο, μέχρι που ένοιωσαν ξαφνικά κάτι ενοχλητικό να τους γαργαλάει τον πρωκτό, με την υποσημείωση ότι δεν ήταν κάτι που έβγαινε, αλλά κάτι που είχε αρχίσει να μπαίνει). Με λίγα λόγια, αυτό που έχουμε πει εδώ και καιρό ότι η όλη φάση με'μάς για πειραματόζωο δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα παιχνίδι εις βάρος του όλου ευρωπαϊκού εγχειρήματος, σιγά σιγά αποδεικνύεται στην πράξη. Επίσης, μιας και πιο πάνω αναφέραμε τους δείκτες ανάπτυξης και τον δανειακό κύκλο που ξεκινάει και καταλήγει εις πολλαπλούν στις τράπεζες, είδατε χθες με πόση θέρμη υποστήριξαν και οι τρεις την αλλαγή του φορολογικού νομοσχεδίου για τα ακίνητα τουτέστιν και την οικοδομή; Διότι θα πάει ο εργολάβος, θα πάρει δάνειο, θα βγάλει με μια πολυκατοικία άλλη μία, και μετά θα πάει να πάρει διπλό δάνειο για να χτίσει δύο προκειμένου να βγάλει τέσσερεις κλπ. Κι αυτό είναι κάτι που δημιουργεί θέσεις εργασίας κλπ, κλπ. Μην σας παραξενεύουν λοιπόν αυτά που ακούγονται.

Μμμμμ... ανέφερα τους Νέους φακέλους. Αν δεν την είδατε, καλά θα κάνετε να σπέυσετε να τη δείτε ευθύς αμέσως (παρεμπιπτόντως, ακούστε και την εκπληκτική συνέντευξη του έγκριτου οικονομολόγου Α. Πεπελάση στον ΣΚΑΪ). Προσωπικά ομολογώ ότι τρόμαξα. Και ξέρετε γιατί; Διότι ήταν η πρώτη φορά που είδα τρεις Υπουργούς Οικονομικών να συμφωνούν σε τόσα πολλά πράγματα αναφορικά με το πως έχει η κατάσταση. Βέβαια από την άλλη υπήρχε και το κωμικόν του πράγματος, διότι μόνο ως τέτοιο μπορώ να δω το γεγονός ότι και οι 3 απεφάνθησαν ότι το πολιτικό μας σύστημα έχει πρόβλημα, όταν το αυτό πολιτικό σύστημα βασίζεται στα οικονομικά άρα κατ' επέκτασιν σε αυτούς. Όπως και να'χει, είχε τεράστιο ενδιαφέρον η όλη κουβέντα κι αυτός που στάθηκε περισσότερο στο ύψος των περιστάσεων ήταν μακράν ο Μάνος. Αλλά αυτό λίγη σημασία έχει πλέον, διότι ο Μάνος είναι χρόνια τώρα εκτός δρωμένων. Εδώ όμως εγείρονται άλλα ζωτικά ερωτήματα πλέον...

Σε καθημερινή βάση σκάει κι από ένα νέο σκάνδαλο κακοδιαχείρισης, μασαμπούκας ή μίζας. Κι εγώ ερωτώ: αυτά τα ρημάδια τα λεφτά θα επιστραφούν στα ταμεία του κράτους; Ή μόνο ο μικρομεσαίος μαλάκας θα την πληρώσει πάλι; Ως επίσης φυσικά εξακολουθούν να ισχύουν και τα λοιπά φλέγοντα ερωτήματα που κετ' εξακολούθησιν έχουμε θέσει, όπως περί βουλευτικής ασυλίας, περί παραγραφής, περί φορολόγησης της εκκλησιαστικής περιουσίας, περί προνομίων των βουλευτών κλπ, κλπ, κλπ. Διότι προσωπικά με ικανοποιεί η υπέρμετρη 9ιδίως για τα ελληνικά δεδομένα) κινητικότητα των αρμοδίων ελεγκτικών οργάνων αλλά ακόμη -μην κρυβόμαστε- είμαστε σε εμβρυακό στάδιο. Πχ, πως είναι δυνατόν ακόμη και σήμερα να μην δημοσιοποιούνται στο ίντερνετ τα έξοδα των υπουργείων ή των ΟΤΑ; Απαράδεκτον και ανεπίτρεπτον. Διότι στο τέλος θ'αρχίσω να αμφισβητώ το γεγονός ότι περνάμε αυτά που περνάμε κιόλας...

Σήμερα άκουσα μια εξαιρετικά χαρμόσυνη είδηση: επαύθη ο διευθυντής της πολεοδομίας Σύρου διότι εδειξε μια σχετική δυσκοιλιότητα στο να αποδείξει πως προήλθε η περιουσία του που ξεπερνούσε το ένα μύριο ευρά. Αν και κανονικά θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο, καλώς ή κακώς μπορούμε να το δούμε ως μια καλή αρχή, με την ευχή να ακολουθήσουν κι άλλοι. Υπό άλλες συνθήκες θα διερωτώμουν αν θα πάει και στην φυλακή. Δεν με νοιάζει όμως και το εννοώ: αυτό που με νοιάζει είναι αν θα δεσμευθούν τα χρήματα και η περιουσία του. Αυτό ναι, με καίει. Διότι εδώ πέρα πλέον δεν έχει κανένα νόημα να συζητάμε για φυλακίσεις, διότι αν πάνε μέσα όλοι αυτοί που πρέπει, θα ξεμείνουμε από πληθυσμό στο τέλος. Διότι μεταξύ άλλων, υπάρχει και το εξής εκπληκτικό που ενθυμούμαι να σχολιάζω καυστικά στο σκάνδαλο της Ζήμενς, όπου αν θυμάστε υπήρχε κόσμος που κατηγορείται με αμέτρητα στοιχεία ότι τα έσμπρωξε, αλλά ως διά μαγείας δεν υπάρχει κανείς που να τα έχει πάρει! Ελληνικόν κι εκπληκτικόν. Κάτι τέτοιο λοιπόν έχουμε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, με το κοινό χαρακτηριστικό ότι όλα επιστρέφουν εις τον ένδοξον ομφαλόν της γης. Τις προάλλες τα... αμερικανάκια ξεπάτωσαν την Daimler για μίζες, η οποία τα έσμπρωχνε και σε'μάς. Ομοίως, ήδη τρέχουν την Goldman Sucks (πολύ ωραίο το λογοπαίγνιον!), η οποία έχει σχεδόν αποδειχθεί (αν πιστέψουμε τα σχετικά άρθρα) ότι έχει κάνει ασύλληπτο κερδοσκοπικό παιχνίδι εις βάρος μας. ταυτόχρονα, έχουμε τις μίζες της ΜΑΝ, τις μίζες εκείνης της αγγλικής εταιρίας με τα ορθοπεδικά προς δικούς μας γιατρούς (οι γιατροί μας τέτοιο πράγμα;;; Αδυνατώ να το πιστέψω) της οποίας ο υπαίτιος είναι ήδη ένοικος κελιού φυλακής. Σήμερα έσκασε μύτη άλλο με την Deutsche Bahn και τον ΟΣΕ. Και πάει λέγοντας. Και φυσικά μην ξεχνάμε τον ευαγή κύριο Χριστοφοράκο ο οποίος προτίμησε το πλημμέλημα του γερμανικού νομικού δικαίου, παρά το κακούργημα του ελληνικού (διότι αν το ερμηνεύω ορθώς, την καταδίκη του την έχει βέβαιη). Κοινό στοιχείο όλων, ότι οι κουτοί ξένοι ήδη έχουν χώσει μέσα κόσμο και κοσμάκη ή έστω έχουν δρομολογήσει το χώσιμο κάμποσων άλλων. Εδώ όμως εμείς οι πανέξυπνοι ΕΛ είτε περιοριζόμαστε σε επιτροπές, είτε κωφεύουμε, είτε εθελοτυφλούμε. Διά το πέος εν ολίγοις. Γι'αυτό και είπα ότι ναι μεν η εξέλιξη με τον πολεοδόμο ήταν θετική, επί της ουσίας όμως δεν είναι καν φως στο τούνελ. Και αναρωτιέμαι για ποιον λόγο έπρεπε να φέρουμε γονυπετείς (που είναι και εξαιρετική στάση διά πεοθηλασμόν κιόλας) το ΔΝΤ προκειμένου να κάνουμε διά της ανωτέρας βίας αυτό που θα έπρεπε χρόνια τώρα να κάνουμε μόνοι μας... Ω, ποία κατάντια...

Ξεφύγαμε από τα οικονομικά όμως. Μμμμ.... μπα, τώρα που το σκέφτομαι, δεν ξεφύγαμε.
Διότι τα οικονομικά είναι ως έχω ξαναπεί αέρας κοπανιστός, που μετουσιώνεται σε ύλη (κι ενίοτε αγγούρι) μέσα από το κοινωνικοπολικό σύστημα κάθε χώρας. Κι εδώ θέλω να αναφέρω ένα ακόμη οξύμωρο για να καταλάβετε το μέγεθος των αλλαγών που πρέπει να συντελεστούν. Εδώ και μερικές εβδομάδες έχουμε γίνει όλοι εξπαίρ στα οικονομικά. Ορολογίες όπως τα σπρεντς που δεν είχαμε ξανακούσει ποτέ και που δεν θα θυμόμαστε από ένα σημείο κι έπειτα (σάμπως τα μπλουτσίπς πόσοι τα θυμούνται;) έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας. και τον τελευταίον καιρό έχουμε ακούσει ότι με τα σπρεντς σε τέτοια ύψη ο δανεισμός της χώρας από τις "αγορές" καθίσταται απαγορευτικός. Αλήθεια, έχετε συνειδητοποιήσει τι σημαίνουν τα σπρεντς ή αλλιώς μονάδες βάσης (ως προς τη Γερμανία);
Εδώ το πράγμα αποκτάει μεγάλο ενδιαφέρον. Η Γερμανία δανείζεται με επιτόκια περί το 3%, οπότε αν τα σπρεντς είναι στο 600, σημαίνει ότι εμείς δανειζόμαστε με 9%.
Ας έρθει λοιπόν ένας οποιοσδήποτε, οικονομολόγος και μη, που να είναι σε θέση να μου εξηγήσει για ποιον λόγο έν αεπιτόκιο ύψους 9% είναι απαγορευτικό για δανεισμό κράτους (που είναι), αλλά ένα επιτόκιο ύψους 15 ή 20% σαν αυτά που δίνουν σε'μάς οι τράπεζες θεωρείται ευκαιρία;...
Διότι αν βάλετε κάτω τις κάρτες και τα δάνεια για τα επιτόκιά τους και τα συγκρίνετε με αυτά που ακούμε για τα σπρεντς τόσον καιρό θα συνειδητοποιήσετε και το μέγεθος της ληστείας που μας κάνουν, καθώς και το μέγεθος του εγκλήματος που προ ετών άνοιξαν ανεξέλεγκτα τα δάνεια προς οποιονδήποτε μέχρι και για τον πιο ηλίθιο λόγο.
Αν λοιπόν η χώρα μας είναι στο οριο αν θα μπορέσει να φύγει από τον αιώνιο δανεισμό ή αν θα πέσει οριστικά στον βόρβορο, τότε σκεφτείτε τι ακριβώς ισχύει για τα υπερχρεωμένα ελληνικά νοικοκυριά. Διότι μην έχετε καμιάν ελπίδα ότι οι τράπεζες θα συγκινηθούν από μια ενδεχόμενη στάση πληρωμών ή από περαιτέρω μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις. Οι τράπεζες (που αποτελούν τη βάση των "αγορών") δεν κινούνται με δικά τους χρήματα. Με τα χρήματα των πελατών τους κινούνται, γι'αυτό και η όλη πρεμούρα των αγορών για τα ομόλογα και την πολιτική μας αναξιοπιστία. Και σε αυτό το σημείο θυμηθείτε τις επενδύσεις σε τοξικά ομόλογα που ήταν σχεδόν το ίδιο με την περίπτωσή μας, μιας και τα ομόλογά μας πλέον θεωρούνται τοξική επένδυση.

Και δυστυχώς δεν σταματάει εδώ το πράγμα: διότι πλέον με δεδομένο ότι δεν έχουμε λάβει την παραμικρή μέριμνα για ανάπτυξη, οι ελάχιστες δυνατότητες που μας έχουν απομείνει (όπως ο τουρισμός) βρίσκουν μπροστά τους φασισταριά τύπου ΠΑΜΕ (είδατε πιστεύω τι έκαναν χθες στον Πειραιά), ή σε καραγκιόζηδες διαφόρων ειδών που θεωρούν ότι είναι προτιμότερο να βουλιάξει όλη η χώρα παρά να υποχωρήσουν από τα κεκτημένα τους, τα οποία κατά τα λοιπά έχουν αποκτήσει σκανδαλωδώς κι ένεκα των αχρήστων πολιτικών που μας λυμαίνονται εδώ και δεκαετίες.

Διαβάζω δεξιά κι αριστερά ότι το μέλλον προμηνύεται ζοφερό. Συμφωνώ. Όμως δεν είμαι πολύ βέβαιος αν οι περισσότεροι έχουν συνειδητοποιήσει για ποιους λόγους θα είναι ζοφερό, παρόλο που ο κίνδυνος να καταλήξουμε κάπως έτσι είναι πλέον ορατός. Και πολύ φοβάμαι ότι αν αρχίσει να συνειδητοποιεί ο κόσμος τι ακριβώς έχει συντελεστεί, θα έχουμε μεγάλα δράματα.
Ο zaphod ανέπτυξε μερικά πολύ ενδιαφέροντα πράγματα σήμερα, και παρόλο που έχω την τάση να συμφωνήσω στην πλειοψηφία τους με χέρια και πόδια, επέλεξα να κάνω τον συνήγορο του διαβόλου. Διότι αν και αυτά που λέει είναι σωστά, επί της ουσίας φταίμε όλοι μας για την κατάντια κι έχω πολλά χειροπιαστά παραδείγματα για να το στοιχειοθετήσω αυτό. Όμως τέτοια ώρα τέτοια λόγια, παρόλο που ενίοτε εμφανίζονται λύσεις εξ-αιρετικές στο προσκήνιο...

Ήταν ο καπιταλισμός λοιπόν, και μόλις μας τελείωσε.
Αφού δεν καταλάβαμε ποτέ ότι το λουστρίνι δεν πάει με τρύπια κάλτσα, ας βολευτούμε τώρα με την παντόφλα.
Χαίρετε.

Ε-ε-έρχεται...!

Το ΔΝΤ φυσικά, ποιο άλλο; Σάμπως υπάρχει περίπτωση να έρθει και τίποτε άλλο;
Το ότι θα φάμε πήδημα με το καντάρι είναι δεδομένο. Το κακό είναι πως όσο κι αν στίβω το μυαλό μου να σκεφτώ κάποια άλλη λύση, δεν έβρισκα καμία.
Και δεν μιλάω για τα οικονομικά υπό την έννοιαν του ρευστού και της ταμειακής κατάστασης.

Προσέξτε να δείτε τι (βλέπω ότι) έχει παιχτεί: εδώ και μέρες άκουγα διάφορους να λένε ότι θα πρέπει να γίνει κάτι πρωτού προβεί σε στάση πληρωμών η χώρα.
Και προσωπικά γέλαγα.
Διότι η στάση πληρωμών έχει ξεκινήσει χρόνια τώρα.
Τα νοσοκομεία γιατί χρωστάνε; Έχετε αναρωτηθεί ποτέ; Ή οι ωρομίσθιοι καθηγητές, γιατί πληρώνονται από 6 μήνες έως έναν χρόνο μετά; Ή γιατί χρωστάμε πόσα και πόσα έργα; Ή μήπως δεν καθυστερούν υπέρμετρα τα εφάπαξ των δημοσίων; Αυτά δεν είναι στάση πληρωμών; Είναι. Οπότε αυτό που απευχόμασταν να έρθει, είναι ήδη εδώ, χρόνια τώρα, απλώς ένεκα των ασταμάτητων δανεισμών δεν είχε προχωρήσει στους μισθούς και τις συντάξεις. Οπότε το συγκεκριμένο πρόβλημα ρευστότητας το είχαμε ούτως ή άλλως.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι προτίστως δανειακό, ήτοι ρευστότητος, ξαναλέγω, και θα εξηγήσω το γιατί.

Το ότι υπάρχει ταμειακό πρόβλημα έχει να κάνει με τις τεράστιες σπατάλες του κράτους, πιστεύω ότι όλοι συμφωνούμε σε αυτό. Και για να κάνω και λίγο χιούμορ, αν και όλοι μας συμφωνούμε ότι αυτή η χώρα δεν παράγει τίποτε, η αλήθεια είναι ότι παράγει συνταξιούχους και δημοσίους υπαλλήλους, καθώς και σκάνδαλα (οσονούπω θα παράγει και ανέργους). Υπάρχει, λοιπόν, σόφρων άνθρωπος που να πιστεύει ότι η οποιαδήποτε κυβέρνηση θα μπορέσει ποτέ να μειώσει το εύρος του δημοσίου (ήτοι απολύσεις των κηφήνων); Ή που να βάλει τους απαράδεκτους συνδικαλιστές στην θέση τους; Ή που να διώξει τους επίορκους γιατρούς (αφαιρώντας τους την άδεια εξάσκησης επαγγέλματος βεβαίως, βεβαίως, διότι μόνο έτσι θα τους τσούξει. Οι περισσότεροι άλλωστε έχουν είτε ιδιωτικά ιατρεία, είτε δεύτερη δουλειά σε ιδιωτικές κλινικές). Ή να κόψει τα μαλακισμένα επιδόματα του δημοσίου, τύπου έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία ή μεταφοράς φακέλου; Ή να εξισώσει τα όρια ηλικίας για σύνταξη στο πλαίσιο της λογικής; Ή να σταματήσει την ασυδωσία των αγροτών; Ή να βάλει στην θέση τους τους βενζινοπώλες; Ή να πάρει πίσω χρήματα; Ή να στείλει μέσα αυτούς που πραγματικά πρέπει; κλπ, κλπ, κλπ.
Νομίζω ότι δεν υπάρχει κανείς λογικός άνθρωπος που να το πιστεύει αυτό. Εξάλλου παίζει να είμαστε η μοναδική χώρα που ακόμη και η μίζα θεωρείται κεκτημένο, οπότε τι να συζητάμε μετά; Άρα πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο προκειμένου να διορθωθεί η κατάσταση; Μόνο απ'έξω. Το "απ'έξω" λοιπόν έχει 2 μορφές: η μία είναι της ΕΕ και η άλλη του ΔΝΤ. Το κακό με την ΕΕ είναι ότι αυτή απλώς ελέγχει τα στοιχεία που στέλνει κάθε κράτος, δηλαδή στην περίπτωσή μας, δεν ελέγχει τίποτε. οπότε τι απομένει; Μα φυσικά το ΔΝΤ.
Και αυτό είναι κάτι που γνωρίζουμε όλοι.
Μμμμ... μάλλον όλοι πλην ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ.
Ααα, και των ταξιτζήδων και των περιπτεράδων.
Μμμμ... και των βενζινάδων, των τελωνειακών, των εφοριακών...
Και των συνδικαλιστών, και αρκετών πολιτικών, και διαφόρων συντεχνιών, και της εκκλησίας και τέλος πάντων πληθώρας Λακεδαιμονίων...
Γι'αυτό ακριβώς δυστυχώς η εμπλοκή του ΔΝΤ ήταν αναπόφευκτη: επειδή τελικώς οι Λακεδαιμόνιοι σε αυτήν την χώρα είναι αμέτρητοι. Διότι ενώ όλοι μας ξέρουμε πολύ καλά τι πρέπει να γίνει, απαιτούμε να γίνει σε όλους τους άλλους πλην ημών. Κεγαμό...

Εδώ υπάρχουν δύο σενάρια λοιπόν: ή θα βελτιωθούν τα πράγματα, ή που θα καταστραφούμε ολοσχερώς και άνευ επιστροφής. Αυτό έχει να κάνει μόνο με το πως θα αντιμετωπίσουν τα πράγματα οι πολιτικοί του τόπου. Διότι μεταξύ άλλων, πρέπει να επιστραφούν και χρήματα από τις μίζες και τις ρεμούλες, πρέπει να επιστραφούν κι από τις υπερχρεώσεις ή τις ψευδείς παραστάσεις, ως επίσης πρέπει να αρθεί επιτέλους η απαράδεκτη βουλευτική ασυλία, πρέπει να μειωθούν παραδειγματικά όλες οι απολαβές και τα προνόμια των βουλευτών και πάει λέγοντας. Και δυστυχώς, το κακό είναι ότι έστω κι ένα εξ αυτών να μην συμβεί, μπορεί η όλη προσπάθεια να πάει στράφι.

Και δυστυχώς (να δω πόσες φορές ακόμη θα πω αυτό το ρημάδι το δυστυχώς) μας πέφτει ένας ακόμη κακός κλήρος: αυτός του να δουν όλοι τι μπορεί να συμβεί στην ΕΕ με μια χώρα υπό την επιτήρηση του ΔΝΤ (διότι ακολουθούν κι άλλοι. Και μην εκπλαγείτε αν σκάσει μύτη και καμιά γερμανική μπόμπα κιόλας). Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι Γερμανοί ιδίως δεν το ήθελαν με την καμία, όμως αυτοί το μαλάκισαν, μην κρυβόμεθα. Ως έχουμε ξαναπεί, ο Γιωργάκης απεδείχθη ότι ήξερε γιατί ζήταγε απλά πολιτική στήριξη. Η χώρα γονάτισε οριστικά υπό το βάρος των τόκων και όχι τόσο από τα ελειμματικά κεφάλαια. Οι Γερμανοί δεν την έδωσαν άρα δεν την έδωσε ολόκληρη η ΕΕ, διότι προφανώς οι εκλογές στην Ρηνανία-Βεστφαλία είναι σημαντικότερες διά την ανοργασμικιάν κυρίαν Μέρκελ. Και προσωπικά δεν το αποκλείω καθόλου να ζήτησαν οι δικοί μας νωρίτερα την συνδρομή του ΔΝΤ απ'όσο θα χρειαζόταν προκειμένου ακριβώς να την πηδήξουν πατόκορφα. Διότι εδώ υπάρχει ένα άλλο μεγάλο αγγούρι για τους Γερμανούς: όταν είχε γίνει η ΟΝΕ, περί το 2000 είχαν προσφύγει στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας ο σύλλογος δικηγόρων προκειμένου να μην γίνει η ένωση. Η απόφαση του δικαστηρίου ήταν ότι υπάρχουν πολιτικοί λόγοι να γίνει, αλλά αν ποτέ χρειαστεί να βοηθήσει άλλη χώρα η Γερμανία, τότε η κυβέρνηση θα είναι υποχρεωμένη να εγκαταλείψει το ευρώ! Και εδώ το ενδιαφέρον είναι ότι η αποχώρηση από το ευρώ είναι κάτι που δεν προβλέπεται για τις χώρες μέλη. Οπότε καταλαβαίνετε πόσο δύσκολη είναι η γερμανική θέση, αλλά και πόσο στο ποδάρι είχε γίνει τελικώς η νομισματική ένωση. Και που τα έπαιξαν όλα αυτά; Πάνω στην δική μας την καμπούρα.
Πάνω στην δική μας την καμπούρα είδαν αν αντέχει η ΕΕ, αν η Γερμανία έχει λεφτά, αν το ευρώ είναι όντως σκληρό νόμισμα, αν η ΕΕ μπορεί να ανταπεξέλθει μια μπασταρδεμένη κατάσταση όπως αυτή, αν το ευρώ θα ζημιωθεί από την όλη οικονομική κρίση και την ευρύτερη ύφεση κλπ. Ήμασταν απλώς οι πρώτοι που τους έλαχε αυτό γι'αυτό και γίναμε το τέλειο πειραματόζωο, αν και σε αυτό συνετέλεσε ένας ακόμη αμείληκτος παράγοντας: ο πρώτερος ανεντιμότατος βίος μας (στα μάτια των Ευρωπαίων).
Εδώ υπάρχει και κάτι άλλο εξαιρετικά ενδιαφέρον: η Γερμανία είναι ίσως η μοναδική χώρα που εδώ και μήνες κερδίζει. Ξέρετε γιατί; Διότι ο όλος σεισμός εντός ευρωζώνης έχει ρίξει την ισοτιμία προς το δολλάριο, με αποτέλεσμα να έχουν πάρει την ανιούσα οι γερμανικές εξαγωγές. Εννοείται λοιπόν ότι η ευκαιρία για τους Γερμανούς είναι χρυσή και αν έδιναν λύση στο όλο πρόβλημα θα ζημιώνονταν διπλά και τριπλά. Και ποιος πληρώνει όλα αυτά τα παιχνίδια; Εμείς. και δεν μιλάω μόνο για εμάς ως χώρα, αλλά και για εμάς ως λαό.

Προσωπικά δεν θεωρώ ότι το ΔΝΤ είναι κάτι κακό.
Θεωρώ ότι είναι κάτι πολύ κακό.
Δυστυχώς όμως ήταν και η μοναδική λύση που υπήρχε προκειμένου όχι μόνο να ανέβουμε εξυγιαίνωντας εκτός από όλη την οικονομία και τον δημόσιο βίο της χώρας, αλλά και να σταματήσουμε όλα αυτά τα (κερδοσκοπικά και μη) παιχνίδια πάνω στην πλάτη μας. Δυστυχώς.
Προσωπικά είμαι βέβαιος ότι αν μπορούσαμε να καταπολεμήσουμε τη διαφθορά, θα το είχαμε πράξει. Δεν μπορούμε όμως, μήτε θέλουμε κιόλας. Και η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί, ας πάψουμε να λέμε ψέματα στους εαυτούς μας. Όλοι μας συνδράμουμε στην διαφθορά και δη, ενσυνείδητα. Με τα φακελάκια στους γιατρούς, με τις μίζες στους εφοριακούς, με τα λαδώματα για το δίπλωμα αυτοκινήτου, με τα ρουσφέτια που ζητάμε κλπ, κλπ, κλπ. Συνεπώς, ο λαός, εμείς, εγώ κι εσύ, δεν είμαστε αμέτοχοι από το όλο χάλι.
Τώρα, τι μέλλει γεννέσθαι; Κύριος οίδε, όπως λέει κι ο θυμόσοφος ελληνικός λαός.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο κόσμος έχει πλήρη επίγνωση ότι έρχονται ακόμη χειρότερες μέρες. Εϊναι εξίσου αλήθεια όμως ότι ο κόσμος δεν αντέχει άλλη πίπα. Πρέπει επιτέλους τα μέτρα να ληφθούν προς πάσα κατεύθυνση. Και προς τους πολιτικούς δηλαδή, και προς την εκκλησία και προς άπαντες. Και πρέπει επιτέλους να αλλάξουμε όλοι νοοτροπία σε πολλά θέματα της καθημερινότητας. Διότι μην ξεχνάμε ότι όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν. Μπορεί να βρίζουμε όλοι τους πολιτικούς, αλλά ξεχνάμε ότι εμείς είμαστε αυτοί που τους στηρίζουμε ανελλιπώς με την ψήφο μας, καθώς επίσης κι αυτοί από την ίδια κοινωνία προέρχονται. Άρα, ίδιο μ'εμάς είναι, μην κρυβόμαστε.

Για το τέλος, μερικές ατάκες:
-Εύγε στους φασισταράδες συνδικαλιστές που ετσιθελικά έκλεισαν το λιμάνι του Πειραιά (και όχι μόνο), γαμώντας μέχρι και τις πενθήμερες εκδρομές των λυκείων. Όπως είπε κι ο Καλαμούκης της Ελληνοφρένειας (που αν και έχει καλό χιούμορ, όταν πρόκειται για ΚΚΕ είναι και πολύ μαλάκας μιλάμε), το ΠΑΜΕ είχε προαναγγείλει εδώ και ένα μήνα τις κινητοποιήσεις και θα μπορούσαν να είχαν αλλάξει τις ημερομηνίες: μάλιστα, οι μαθητές είναι υποχρεωμένοι να συμμορφώνονται με τις βουλές του ΠΑΜΕ, το ακούσαμε κι αυτό...
-Εύγε στα αριστερά κόμματα της χώρας τα οποία είναι τα μοναδικά που αυτοπαρουσιάζονται πως κόπτονται για τον λαό και τα δικαιώματά του. Όταν θα φέρουν προς συζήτηση στη βουλή θέματα όπως οι δραματικές περικοπές στα βουλευτικά προνόμια, η άρση της βουλευτικής ασυλίας, καθώς και η πλήρης διαφάνεια στα οικονομικά τους αλλά και τα πάρε δώσε που έχουν, ξυπνήστε με.
-Έυγε στις εκάστωτε κυβερνήσεις του τόπου για τις οποίες ακόμη και τώρα έφταιγαν μόνο οι άλλοι για τα χάλια, αλλά που περιέργως όταν πρόκειται να λάβουν μέτρα πηδάνε μόνο τον κοσμάκη καθίμενοι στην ασυλία τους και στον νόμο περί παραγραφής.
-Εύγε στις διάφορες συντεχνίες που εμμένουν στον παραλογισμό τους να μη θέλουν να φορολογούνται ισοτίμως, που εμμένουν στις θέσεις τους να κλέβουν με τη βούλα του κράτους κλπ.
-Πάνω απ'όλα όμως, εύγε στον Διαχρονικό ΈΛ-ληνα που για να μάθει ιστορία διαβάζει λιάκουρα, που για να πλουτίσει κλέβει ή τζογάρει, που διαμαρτύρεται για τους δρόμους ενόσω φοροδιαφεύγει, που για να αντιμετωπίσει την ακρίβεια ανεβάζει τις τιμές για να ανταπεξέλθει, που είναι υπερχρεωμένος για να συντηρεί την μερσεντέ την μπι-εμ-ντάμπλιγιου και την καγιέν, που είναι χλιδάνεργος με σούμπερ ντούπερ κινητό και λαμέ ρούχα πρώτη μόστρα στα σκυλάδικα, που πούλησε το σπίτι του για να παίξει στο χρηματιστήριο, που του φταίνε οι πολιτικοί που ο ίδιος στηρίζει έμπρακτα, που μια ζωή του φταίνε οι άλλοι και ποτέ ο ίδιος...
Άξιοι όλοι τους...
Χαίρετε...

ΥΓ. Αν και δεν είναι του zaphod, από αυτό τον αλλίευσα και είναι πολύ καλό.
ΥΓ2. Το άκουσα τις προάλλες από τον Ανδριανόπουλο σε συνέντευξή του : "ο Έλληνας αγρότης παίρνει την επιχορήγηση για να παράγει, αλλά επειδή αυτό που θα παράγει θα του έρθει ακριβά τελικώς παίρνει την επιχορήγηση δίχως να παράγει τίποτε". Ουδέν σχόλιον...

UPDATE: Αυτό είναι του zaphod όμως. Επίσης, δυστυχώς πολύ σωστός ο Αλέκος Παπαδόπουλος. Ενδιαφέρουσα άποψη από το ellinaki από μια λίγο διαφορετική οπτική γωνία.

Η Ώρα της Μίζας 2010

Αγαπητές κι αγαπητοί συνιστολόγοι.

Εδώ και αρκετές ημέρες και κατόπιν αλλεπαλλήλων μυστικών διαβουλεύσεις μετά του εξ-αιρετικού συναγωνιστού polse συνειδητοποιήσαμε εξόχως προβληματισμένοι ότι ο Κόζμος μας πάει κατά διαόλου.
Άρα, ήμασταν υποχρεωμένοι να κάνουμε κάτι διά τούτο.

Αφού βάλαμε κάτω όλα τα δεδομένα (ακόμα κάτω είναι) έγινε άμεσα κατανοητό πως ο μοναδικός τρόπος αντίδρασης που έχουμε είναι αυτός που προ διετίας έδειξαν τα μυθικά Καζανακοτούμπεια 2008 (τα αποτελέσματά τους για τους δύσπιστοι, εδώ): ομιλώ φυσικά για τον διαδικτυακό ακτιβισμό. Ξέρετε, αυτόν του καναπέ που είναι και πολύ της μόδας να'ούμ.

Αποφασίσαμε λοιπόν να προσκαλέσουμε 100.000 ενεργούς βλόγερες, οι οποίοι την 1η Ιουνίου 2010 από τις 10:00 έως τις 10:15 το πρωί θα κλείσουν τις μίζες των αυτοκινήτων τους (και των μηχανών φυσικά). Ούτως ή άλλως με τις άλλες μίζες δεν μπορεί να γίνει τίποτε, οπότε ας ασχοληθούμε με αυτές που μπορεί να συμβεί κάτι. Αυτή είναι η Ώρα της Μίζας 2010, η ώρα που θα αλλάξει πάραυτα τον ρουν της ιστορίας της χώρας μας, που θα αλλάξει τα δημοσιονομικά δεδομένα, που θα ανοίξει τον δρόμο για την επάνοδο των ΕΛ και των λοιποί θεοί.

Η παμμέγιστη επιτυχία των Καζανακοτουμπείων μας απέδειξε ότι ο στόχος των 100.000 δεν είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Τουναντίον! Η ενεργός συμμετοχή καθώς και η υπέρμετρη ευαισθησία της βλογόσφαιρος εις τα τεκταινόμενα εις την πατρίδα μας έχει αποδειχθεί πολλάκις διά διαφόρων διαδηλώσεων και λοιπών διαδικτυακών ακτιβισμών κι αυτό είναι που μας έκανε να προσβλέπουμε εξαρχής σε συμμετοχή που θα σπάσει όλα τα κοντέρ.
(παρεμπιπτόντως, ο polse ξέχασε να αναφέρει ότι στην συναυλία/κεντρική συγκέντρωση στην πλατεία Aδελφοκτόνων Hρώων στα Γκράβαρα θα υπάρχει και μπόλικο σουβλάκι, ευγενική χορηγία του Μέγα Σουβλακέα -βοήθειά μας)

Αναμενώμενα αποτελέσματα της Ώρας της Μίζας 2010:
-μείωση στις τιμές καυσίμων
-αναχαίτιση/αναστροφή του φαινομένου του θερμοκηπίου
-βελτίωση φυσικής κατάστασης
-μείωση πληθωρισμού
-αύξηση εξαγωγών
-επαναδιαπραγμάτευση του Συμφώνου Σταθερότητος της ΕΕ
-αύξηση αποθεμάτων σε πόσιμο νερό
-πολλαπλασιασμός δασών, αλσών και πάρκων καθώς και χώρων αναψυχής
-μέχρι και οι αγελάδες θα σταματήσουν να κλάνουν!!!



Είναι βέβαιον ότι υψηλοί πλην ευγενείς στόχοι μας θα στεφθούν από πλήρη επιτυχία.
Γι'αυτό μην το σκέφτεσαι, σήκω από τον καναπέ σου και κάτσε άμεσα στην καρέκλα του υπολογιστή. Άλλαξε κι εσύ την πορεία αυτού του τόπου.

Επίσης, τιμής ένεκεν οφείλω να ευχαριστήσω εγκαρδίως πέραν του polse που στάθηκε εξαρχής πρωτοπόρος εις το όλον εγχείρημα, και τον Προφήτη Estarian, δίχως την βοήθεια του οποίου η όλη ιδέα έλαβε σάρκα και οστά. Μάλιστα, ο Προφήτης εμφανώς συγκινημένος δήλωσε εις την κάμερα του Κλιετς ΤιΒί "Χαίρομαι ιδιαιτέρως που μου δώσατε την ευκαιρία -Όχι! Την τιμή!, να σας γράψω στα παπάρια μου"!

Εμπρός λοιπόν να γράψουμε ιστορία! (η οποία ως γνωστόν γράφεται με το ποντίκι)

"Όχι στους μπάτσους και τα πυρηνικά, ναι στα φρούτα και τα λαχανικά"

Εσύ που διάβασες αυτό το μήνυμα, στείλε το την επόμενη ώρα σε 578 φίλους σου. Αν το κάνεις, θα κερδίσεις το τζόκερ, θα βρεις αυτοκίνητο και θα αποκτήσεις ιδιόκτητο χαρέμι, ενώ θα εξαιρεθείς από τους φόρους για τα επόμενα 10 χρόνια.

Σουρεαλιστικό deja vu...

Θα σας διηγηθώ μια ιστορία. Καλού κακού, φτιάχτε κι ένα φραπεδάκι για να την απολαύσετε καλύτερα, μιας και οι ανατροπές θα σας καθηλώσουν... Επίσης, να ξεκαθαρίσω ότι αν και πρόκειται περί δεινής αριστοφανικής κωμωδίας, μάλλον εμπεριέχει διδάγματα τραγωδίας μέσα. Όπως και να'χει, θα τα βγάλετε τα συμπεράσματά σας...
Άρξασθε...

Πριν από αρκετούς μήνες επιχείρησα να πάρω την επιστροφή φόρου κάποιου δικού μου ανθρώπου, μέσω ενός συμβολαιογραφικού πληρεξουσίου. Η τράπεζα με την οποίαν συνεργάζεται η εφορία στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων: κράτησε το πληρεξούσιο περί τους 4 μήνες, αρνήθηκε να το επιστρέψει (ενώ αρχικώς το είχα ζητήσει πριν ακόμη το υποβάλω) με τη λογική ότι απαιτείται για τυχόν μελλοντικές συναλλαγές αν και είχε ξεκαθαριστεί ότι δεν έχουμε το παραμικρό πάρε-δώσε με την συγκεκριμένη τράπεζα. Τελικώς απεδείχθη ότι το πληρεξούσιο είτε δεν είχε πάει ποτέ στα κεντρικά της τράπεζας, είτε είχε πάει και επέστρεψε για να το πάρω πίσω, όπου αν δεν ενοχλούσα εγώ, το πληρεξούσιο δεν θα το ελάμβανα ποτέ στα χέρια μου. Αποτέλεσμα όλων αυτών; Οι πίνακες με τους δικαιούχους για επιστροφή φόρων επεστράφη στο ενδιάμεσο στις εφορίες με αποτέλεσμα να πάει τσάμπα η όλη ταλαιπωρία. Φυσικά ο φταίχτης ήμουν αποκλειστικά εγώ (κατά την τράπεζα). Που να ήξερα ο δόλιος ότι καλού κακού θα έπρεπε να είχα πάει κανά εξάμηνο πριν τα χαρτιά;

Τέλος πάντων, έρχεται ώρα που σήμερα πάω στην τοπική ΔΟΥ για τον ίδιον λόγο. Η ΔΟΥ, στάθηκε και αυτή στο ύψος των περιστάσεων. Περίμενα 3 ολόκληρες ώρες για να πάρω μία και μόνο μία υπογραφή. Ο λόγος; Μα φυσικά ότι η ουρά ήταν κοινή και για όσους ήθελαν να υποβάλουν φορολογικές δηλώσεις λογιστές τε και ιδιώτες, όπου κάποιοι εκ των τελευταίων έρχονταν και συμπλήρωναν επί τόπου στον γκισέ τις δηλώσεις τους, μιας και για να μην πληρώνουν λογιστή θεωρούσαν λογικότερο να πληροφορούνται από την μία και μοναδική υπάλληλο ενόσω η ουρά μεγάλωνε επικίνδυνα (μαζί με τα νεύρα πολλών, εις εκ των οποίων κι εγώ).
Μμμμ... έκανα ένα λάθος: η υπάλληλος δεν ήταν μία. Μία ήταν αυτή που δούλευε (και δη σαν σκυλί, παραμένωντας εντυπωσιακά ευγενέστατη, ψύχραιμη κι εξυπηρετικότατη). Δίπλα της ήταν μια άλλη η οποία επιτελούσε το θεάρεστο έργο να μεταφέρει την στρογγυλή σφραγίδα από το ένα γραφείο στο άλλο (απόσταση περί τα 2 ολόκληρα μέτρα), διότι περιέργως στο δίπλα γραφείο υπήρχε ένας ακόμη φιλότιμος εφοριακός που είχε αναλάβει μόνος τους όλες τις δηλώσεις των εταιριών. Κατά τα λοιπά, η εν λόγω υπάλληλος-μεταφορεύς απορώ πως δεν είχε βαρεθεί να κοιτάζει το πάτωμα (μάλλον τραγικόν, αλλά παίζει να είχε χαλάσει η πασιέντζα υποθέτω). Στο δίπλα γραφείο δε, δίπλα στον έτερο φιλότιμο, υπήρχαν άλλες δύο υπάλληλοι οι οποίες συζητούσαν αμέριμνες παρά το αυξανόμενο χάος γύρω τους. Κυριολεκτικά είχαν ματώσει στην δουλειά και οι τρεις. Από το ξύσιμο...

Το πως κρατήθηκα και δεν τα μπορδελοποίησα όλα είναι μάλλον μυστήριο, αν και πιθανώς η λύση ευρίσκεται στο παρακάτω υψίστου εθνικής σημασίας έγγραφο, το οποίο υπήρχε σε άπειρες κόπιες προκειμένου να ενημερωθούν όλοι οι ταλαίπωροι πολίτες, και το οποίο σας παρουσιάζω με απεριόριστη τιμή και δέος:


Αν δεν το διαβάσατε προσεκτικά, κάντε το οπωσδήποτε. Διότι πρόκειται για την πεμπτουσία του ελληνικού δημοσίου και του Κράτους γενικότερα...

Το πρώτο πράγμα που μου έβγαλε το μάτι σε σημείο να διαβάσω όλο το υπόλοιπο με ένα ήταν η προσφώνηση: "Φίλε φορολογούμενε"... Ξαφνικά γίναμε φίλοι! Λογικόν! Νομίζω ότι ο οποιοσδήποτε από όλους εμάς όταν βλέπουμε έναν εφοριακό το πρώτο πράγμα που μας έρχεται είναι να τον αγκαλιάσουμε εγκάρδια και να τον χτυπήσουμε φιλικά στην πλάτη φιλώντας τον σταυρωτά. Αλλά ας μην προτρέχουμε...
Η συνέχεια είναι επική: "απευθυνόμαστε σε'σένα που καθημερινά ταλαιπωρείσαι από τις απαράδεκτες φορογραφειοκρατικές διαδικασίες".
Μόνο που δεν είναι ακριβώς έτσι. Διότι αν αυτές οι 3 ασυνείδητες σήμερα έλιωναν στη δουλειά όπως οι άλλοι δύο συνάδελφοί τους, κι εγώ θα είχα τελειώσει στο δεκάλεπτο αντί για τρίωρο, και όλοι οι υπόλοιποι της ουράς θα είχαν ταλαιπωρηθεί απείρως λιγότερο. Το ξύσιμο ξύσιμο όμως, κι ο μισθός, μισθός.
Και συνεχίζει: "απευθυνόμαστε στον κάθε πολίτη που πληρώνοντας τους φόρους νιώθει τις συνέπειες ενός κοινωνικά άδικου φορολογικού συστήματος".
Πράγματι, κι αν βγουν στην φόρα οι αναλύσεις των μισθών των εφοριακών σε πλήρη έκταση, δηλαδή με τα αστειότατα επιδόματα κλπ, θα καταστεί ακόμη πιο σαφές το πόσο άδικο είναι το φορολογικό σύστημα, που πληρώνει τέτοιους κηφήνες ολκής.
Συνεχίζει όμως: "δεν ευθύνονται οι εφοριακοί για τους άδικους νόμους, για τη γραφειοκρατία και την πολυνομία, για τη μόνιμη φορολογική απομύζηση των μισθωτών και των συνταξιούχων. Τους νόμους του κράτους τους ψηφίζουν οι πολιτικοί".
Πράγματι. Το κράτος ευθύνεται. Παρομοίως όμως ευθύνεται που μονιμοποιεί τέτοιους κηφήνες στο δημόσιο, αν και δεν βλέπω να αντιδρούν σε κάτι τέτοιο. Να ρωτήσω όμως κάτι; Όταν σκάνε οι εφοριακοί για έλεγχο σε μικρομάγαζα, όπου και πεντακάθαρος να είσαι κάπου θα σε βγάλουν ακάλυπτο, και μετά τρέχεις και δεν φτάνεις, πάλι το κράτος φταίει... "φίλε εφοριακέ"; Δεν αφήνουμε τις μαλακίες λοιπόν;;
Το μείζον θέμα είναι όμως ότι το κείμενο συνεχίζει, με μερικά δεόντως δακρύβρεχτα, όπως το ότι ο κλάδος τους είναι μια μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας κλπ. Εδώ το θέμα περιπλέκεται λίγο. Διότι αν δούμε την κοινωνία των εμπόρων, πολλοί εκ των οποίων είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν κάθε μέρα και πρωί και απόγευμα προκειμένου να τα βγάλουν πέρα και που δεν τους αγγίζουν ούτε τα περί οκταώρου, ούτε άλλες σχετικές πίπες, δεν βλέπω και ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στις δυο... μικρογραφίες. Ως επίσης, δεν βλέπω σχέση με τους πρώην σταζιέ (sic), ή με τους (ακόμη) νυν συμβασιούχους των 700 ή έστω 1000 ευρώ, όπως δεν βλέπω σχέση με τους υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα των 600-700 ευρώ καθώς και πολλούς, πολλούς άλλους. Συνεπώς, ο συγκεκριμένος κλάδος είναι μια μικρογραφία της καλοπληρωμένης κοινωνίας του δημοσίου και μόνο.

Όμως, παρά την τεράστια συγκίνησή μου έως το αυτό σημείο ανάγνωσης, η επική συνέχεια ήταν αυτή που ράγισε τα πάντα μέσα μου και που μου άνοιξε νέους ορίζοντες, νέους κόσμους, νέες προοπτικές. Ποιος Όμηρος, αγαπητή μου αναγνώστρια, αγαπητέ μου αναγνώστη; Ποιος Καβάφης; Ποιος Σεφέρης; Ιδού τι έγραψε ο Ποιητής ο Μέγας, που κακώς δεν το έγραψε ως επίλογο. Ένας επίλογος που θα ήτο ο πλέον μυθικός εις την παγκόζμιον λογοτεχνίαν...
"Έλληνα φορολογούμενε (το φίλε, τους διέφυγε-μάλλον επειδή θα γέλαγαν έως και οι ίδιοι), με τις δικές σου θυσίες (φόρους) και τη δική μας δουλειά πετύχαμε πρόσφατα μεγάλους στόχους της χώρας, την ένταξη στην ΕΕ, στην ΟΝΕ, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τότε δεν ήμασταν "κακομαθημένοι" και "διευθαρμένοι";"

ΤΙ ΈΓΡΑΨΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!!!!!!

Το ξέρατε αγαπητές κι αγαπητοί ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν (και δη επιτυχώς) λόγω των εφοριακών;;;;;;!!!!!!!!!!!!! Το ξέρατε ότι η ένταξή μας στην ΕΕ αλλά και στην ΟΝΕ οφείλονται σε αυτόν τον ευαγή κλάδο, τον οποίον μυστηριωδώς ούτε ένας Έλληνας πολίτης δεν έχει στην παραμικρή εκτίμηση; Μα ούτε ένας ρε πούστη μου.... Αλλά να μην ξεφεύγουμε, διότι η εμφανής σεμνοτυφία του Ποιητή τον εμπόδισε να αναφέρει και τα υπόλοιπα μεγάλα έργα των εφοριακών ανά τους αιώνας. Επιτρέψατέ μου, το λεπόν, να τα αναφέρω εγώ αντ'αυτών:
-η ανέγερση του Παρθενώνος
-η εφεύρεση του τροχού
-η υπεξαίρεση της φωτιάς από τους θεούς και η εν συνεχεία παράδοσή της στους ανθρώπους
-η υπερχιλιετής Βυζαντινή Αυτοκρατορία
-η Εθνεγερσία του 1821
-η αντίσταση στα οχυρά Ρούπελ
-η αύξηση του πληθυσμού πέστροφας εις το βορειοδυτικόν Αιγαίον
Όλα αυτά μα και τόοοοοσα πολλά άλλα είναι έργα εφοριακών. Γνωστό παλαιολιθικόθεν εξάλλου ότι ο Περικλής, ο Θουκυδίδης, ο Λεωνίδας, ο Καραϊσκάκης, η Μπουμπουλίνα, ο Γεώργιος Πλήθων Γεμιστός, ο Σολωμός και τόσοι άλλοι, ήταν όλοι τους εφοριακοί. Το γράφουν και τα κείμενα άλλωστε, αρχαία τε και μεταγενέστερα.
Μόνο που εδώ αναφύεται μοιραία μια εύλογη απορία: αν οι "φίλοι εφοριακοί" ευθύνονται για την (πχ) τεράστια επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων, μήπως ευθύνονται και για την τεράστια μαύρη τρύπα που άφησαν πίσω τους οι Αγώνες; Μήπως ευθύνονται και για τις υπερκοστολογήσεις έργων, πολλά εκ των οποίων είναι παντελώς άχρηστα κιόλας και παραμένουν αναξιοποίητα και ασυντήρητα τόσα χρόνια; Αν στους εφοριακούς οφείλεται η είσοδος στην ΕΕ, τότε γιατί δεν πάνε να τους ρημάξουν (πχ) οι αγρότες με τα... δίκαια αιτήματά τους, παρά κλείνουν τους δρόμους γαμώντας μια ολόκληρη χώρα; Και φυσικά, αν ευθύνονται οι εφοριακοί για την είσοδο στην ΟΝΕ, μήπως ευθύνονται και για όλες τις μετέπειτα παρενέργειες της, πρώτη εκ των οποίων ήταν η εκτόξευση στα ύψη των τιμών και του κόστους ζωής; Διότι αν έχουμε τέτοιες σημαντικές παραδοχές, τότε καλό θα ήταν να επέμβει εισαγγελέας, εκτιμώ... Διότι αν ευθύνονται για τα θετικά των εγχειρημάτων, τότε αναφανδόν ευθύνονται και για τ'αρνητικά.

Δυστυχώς όμως, το κείμενο έχει και συνέχεια, κατά την οποίαν οι "φίλοι εφοριακοί" ζητάνε και τα ρέστα με την εξής αριστουργηματική έκφραση: "οι πολιτικοί......που νομοθέτησαν υπέρ των εχόντων και κατεχόντων......να μη ζητάνε τα ρέστα από τους εργαζομένους".
Πρώτον, τα ελεϊνά επιδόματα που λαμβάνουν οι "φίλοι εφοριακοί" οι ίδιοι πολιτικοί ενομοθέτησαν και δεύτερον, το... "εργαζόμενοι" που κολλάει; Που διάολο κολλάει όταν μπροστά στα μάτια μου τρεις τέτοιοι εργαζόμενοι δεν κοκκίνησαν καν από ντροπή που έβλεπαν δυο άλλους (πραγματικούς εργαζόμενους) να φτύνουν αίμα και δεν έδειξαν καν έστω και το μισό φιλότιμο των άλλων δύο; Μπαίνοντας στην εφορία είδα μια αφίσα που μεταξύ άλλων απαιτούσε να προσληφθούν 6000 υπάλληλοι που λείπουν. Μόνο από το συγκεκριμένο "κατάστημα" αν δούλευαν οι 3 συγκεκριμένες, θα απαιτούνταν μάνι-μάνι 5.997 κι αυτό δίχως καν να ψάξουμε ενδελεχώς. Που να πάμε να ελέγξουμε και όλα τα υπόλοιπα της χώρας δηλαδή, μάλλον θα υπάρξει και πλεόνασμα στο τέλος-τέλος.

Κι ενώ νόμιζα ότι τα είχα διαβάσει όλα στην ζωή μου, ήρθε το τελειωτικό χτύπημα:
"Φίλε φορολογούμενε (νάτη πάλι η προσφώνηση), μην επιτρέπεις σε κανένα να υποτιμά τη νοημοσύνη σου......... Φτάνει πιά!!!"
Πράγματι. Δεν ανέχομαι να υποτιμούν τη νοημοσύνη μου.
Θα δείξουν λοιπόν όλοι αυτοί οι κύριοι που ενεπνεύσθησαν αυτό το θεόσταλτο πλην εμετικό κείμενο να παραιτηθούν;
Κι επί τη ευκαιρία, μπορεί να μου πει κάποιος με τίνος τα χρήματα έγινε η απλόχερη εκτύπωση αυτού του κατάπτυστου πλην διασκεδαστικότατου κειμένου; Αυτό το ακροτελέυτιο "φτάνει πια" (μαζί με τα τρία θαυμαστικά) θα γίνει επιτέλους πράξη; Θα μπαίνουμε από αύριο στις εφορίες και θα τελειώνουμε στο δεκάλεπτο, δίχως να χρειάζεται ν'ανεβοκατεβαίνουμε ορόφους και να απευθυνόμαστε σε 15 διαφορετικούς υπαλλήλους;
Διότι όσο δάκρυ έχυσαν οι εμπνευστές του, τόσο γέλιο προσέφεραν τουλάχιστον σε'μένα...

Τα ευγενή μου συγχαρητήρια.
Κι όσον αφορά τον τίτλο, το "σουρεαλιστικό" νομίζω κατέστη προφανές. Το δε deja vu έχει να κάνει με την πεποίθησή μου ότι το'χετε ξαναζήσει κι εσείς.

Πέραν της πλάκας όμως, θα ήθελα να προσθέσω μερικά σύντομα σοβαρά σχόλια επί τούτου. Αν και η εντιμότητα είναι κάτι έμφυτο και δύσκολα ελέγχεται επί της ουσίας, προσωπικά θεωρώ ότι υπάρχουν κλάδοι του δημοσίου που πρέπει ν αλαμβάνουν μεγάλο μισθό. Ένας τελωνιακός πχ όσο κι αν τον θεωρώ πενταβρώμικο όσο δεν πάει, πρέπει καλώς ή κακώς να έχει τα κρατικά κίνητρα (ήτοι μισθό) προκειμένου να μην λαδώνεται. Ομοίως κι ένας εφοριακός, ή ένας δικαστικός. Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει σοβαρός μηχανισμός ελέγχου, που να μας βγάλει από το αντίθετο άκρο στο οποίο βρισκόμαστε, να διαμαρτύρονται δηλαδή άνθρωποι που κατ' επανάληψιν έχουμε διαβάσει γι'αυτούς στις εφημερίδες, συνήθως με αρνητικό τρόπο. Και είναι κρίμα που οι πραγματικά σωστοί και φιλότιμοι εργαζόμενοι τέτοιων κλάδων δεν μπορούν ν'απομωνώσουν τους κηφήνες δίπλα τους, με αποτέλεσμα να γίνονται και αυτοί αποδέκτες αρνητικών σχολίων (όπως των δικών μου καλή ώρα) δίχως πρακτικά να το αξίζουν. Η αλήθεια είναι ότι σιχαίνομαι τις γενικολογίες όπως το "μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά", αλλά κάποιες φορές δυστυχώς όσο κι αν προσπαθήσεις για το αντίθετο, απλά δεν μπορείς να τις αποφύγεις, όση καλή διάθεση κι αν επιδείξεις. Διότι ο πρότερος "ανέντιμος" βίος κάποιων μας έχει αποδείξει ότι και αύριο 3 ώρες θα χρειαστεί να περιμένουμε για μια απλή υπογραφή, και αύριο θα ακούσουμε για εφοριακούς που λαδώθηκαν και συνελήφθησαν επ'αυτοφόρω, και αύριο θα χρειαστεί να ανεβοκατέβουμε 3 φορές τους ορόφους της εφορίας και μάλλον να ξαναπάμε και δεύτερη φορά διότι την πρώτη δεν προλάβαμε, ως επίσης και αύριο θα δούμε υπαλλήλους να ξύνωνται προκλητικότατα ενώπιον όλων δείχνωντας σε όλους το πλέον αίσχιστο πρόσωπο του δημοσίου και υποβαθμίζοντας άλλους συναδέλφους τους που φτύνουν αίμα σε καθημερινή βάση, πολλοί εκ των οποίων κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί... Από την στιγμή όμως που τελικώς τίποτε δεν διορθώνεται, για ποιον λόγο στην τελική να λαμβάνουν υψηλούς μισθούς; Μόνο και μόνο επειδή τους απαιτούν;
Τα λοιπά, είναι για ρέστα σε τσίχλες.
Λυπάμαι.

Για το τέλος, αφιερωμένο σε όλους μας ένα απόσπασμα του διαχρονικού Σουρή που λίαν συμπτωματικώς έλαβα με διαδικτυακό περιστέρι ενόσω έγραφα αυτό το σενδόνι:

Ποιός είδε κράτος λιγοστό
σ' όλη τη γη μοναδικό,εκατό να εξοδεύεικαι πενήντα να μαζεύει;Να τρέφει όλους τους αργούς,νά'χει επτά Πρωθυπουργούς,ταμείο δίχως χρήματακαι δόξης τόσα μνήματα;Νά'χει κλητήρες για φρουράκαι να σε κλέβουν φανερά,κι ενώ αυτοί σε κλέβουνετον κλέφτη να γυρεύουνε;

UPDATE: Από αντίστοιχο πρόσφατο βίωμα του zaphod σε ίδιο χώρο (αν και με αντίθετα αποτελέσματα!) αντιγράφω το εκπληκτικότερο απόσπασμα!!!

Πιο πολύ για RPG έμοιαζε η φάση (λύνεις το γρίφο, προχωράς επιπεδο, λύνεις νέο γρίφο, σκοτώνεις τα τερατα, αλλάζεις επίπεδο, σκαει ενα κουλό και επιστρέφεις στην αρχή για να ρωτήσεις κάτι έναν κωλόγερο, τρέχεις πάλι στο τελευταίο επίπεδο, ψαχνεις τρεις ώρες να βρεις έναν κωλομανδύα που σου ανεβάζει το charisma, τον βρίσκεις, τρεχεις πίσω και ξαναρωτάς τον κωλόγερο, επιστρέφεις, λύνεις εναν γρίφο ακόμα κτλ κτλ εχοντας ενδιαμεσα σώσει 2 γκόμενες, ταϊσει 1 σκύλο και έχοντας μεταφέρει σαν ηλίθιος ένα κομμάτι μουχλιασμένο τυρί στο τιγκαρισμενο inventory σου).

Άπαιχτος!!! RPG.... AXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Τελικώς το όπλο ήταν και άδειο, αλλά και πλαστικό...

Ομιλώ φυσικά για το περιβόητο.. πόκερ που παίχτηκε προ ημερών μεταξύ ελληνικής κυβερνήσεως και ΕΕ/αγορών.
Όχι μόνο δεν τσίμπησαν από την μπλόφα μας αλλά μας ξέσκισαν κιόλας.
Η ουσία είναι ότι φυσιολογικά είμαστε πλέον σε ένα σημείο όπου αν δεν υπήρχε το ευρώ θα είχαμε ήδη χρεωκοπήσει. Βέβαια από την άλλη, αν δεν ήταν το ευρώ, μάλλον δεν θα είχαμε φτάσει σε αυτό το σημείο, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα. Εδώ όμως υπάρχει και μια άλλη οπτική γωνία την οποίαν αξίζει να δούμε πιο προσεκτικά...

Προσωπική μου πεποίθηση είναι ότι αυτά που τραβάμε (και αυτά τα πολύ χειρότερα που πιθανότατα να έρθουν και ίσως και σύντομα) τα αξίζουμε στο έπακρον. Γιατί; Μα διότι είμαστε αυτοί που είμαστε.

Είμαστε λαός που ανέχεται τις ρεμούλες και τις μίζες, υπό την προϋπόθεση ότι θα βάλουμε ολίγον τι το δακτυλάκι μας κι εμείς μέσα. Σάμπως αυτό δεν είχε συμβεί στο χρηματιστήριο;
Είμαστε λαός που ανέχεται την ασυδωσία και την αρπαχτή, ενώ επιβραβεύει το ψεύδος και την ανηθικότητα. Σάμπως τους ίδιους και τους ίδιους δεν ψηφίζουμε και ανεχόμαστε εδώ και πόσα χρόνια;
Είμαστε λαός που διαμαρτύρεται για τα ζόρια που τραβάει, αλλά δε διαννοείται να συμμορφωθεί με τις επιταγές των εποχών. Έχετε ακούσει να πέφτουν οι πωλήσεις σε καγιέν, ή να κλείνουν ξενυχτάδικα;
Και πάει λέγοντας...

Ας αναφέρω μερικά ενδεικτικά παραδείγματα.
Η εξυγίανση της Ολυμπιακής ξέρετε πως έγινε; Δώθηκε σχεδόν ή κυριολεκτικά τσάμπα, οι δε εργαζόμενοί της μετατάχθησαν αν όχι όλοι, σχεδόν όλοι στο υπόλοιπο δημόσιο και με όρους σχεδόν ληστρικούς (για το δημόσιο): οι μισθοί τους θα παρέμεναν ίδιοι, ενώ στην περίπτωση που κάποιος εξ αυτών θα έπεφτε στο ταμείο ανεργίας θα ελάμβανε αντί του επιδόματος, τον μισθό της Ολυμπιακής... Οι κύριοι (και κυρίες) αυτοί ήταν που προ ημερών είχαν κλείσει την πανεπιστημίου για πόσες μέρες.
Με τα σταζ (sic) θυμάστε τι είχε γίνει; πολύς κόσμος αποδέχθηκε την υπέρτατη προσωπική ισωπέδωση προκειμένου να εκπληρώσει το όνειρό του να μπει στο δημόσιο έστω και διά της πλαγίας. Κι ενώ είχαν μπει ως "μαθητές" ένεκα των παραθύρων θέλουν και μονιμοποίηση.
Αλήθεια, με τους αγρότες ή τους λιμενεργάτες γιατί δεν μάθαμε ποτέ τι έγινε και άνοιξαν τα μπλόκα; Απλώς βαρέθηκαν όπως ήλπιζε η κυβέρνηση, ή συνέβη κάτι άλλο που αγνοούμε;
Τα σκάνδαλα συνεχίζουν να βγάζουν και νέες πτυχές σχεδόν σε καθημερινή βάση. Ακούσατε να παρεμβαίνει κάποιος εισαγγελέας; Ή μάλλον, η αλήθεια είναι ότι πλέον παρεμβαίνουν, αλλά δυστυχώς είναι πλέον αργά -μην γελιώμαστε.
Ακούσατε -παρά το γεγονός ότι ολοένα και περισσότεροι βουλευτές φέρονται να κόπτωνται για την πορεία του τόπου- να έχει ζητήσει έστω κι ένας το θέμα της άρσης της βουλευτικής ασυλίας στο Κοινοβούλιο; Ούτε ένας. Ούτε καν οι υποτιθέμενοι αριστεροί (όπως ο Αλέξης και η Αλέκα, από τους οποίους ακόμη περιμένουμε τις ανακοινώσεις τους περί τη δολοφνία του δυστυχούς αφγανόπουλου από τους υποτιθέμενους αγωνιστές του λαού).
Εϊμαστε στο σημείο που είμαστε, και ακούς καθημερινά διάφορους κλάδους επαγγελμάτων να εμμένουν στην παράνοια, όπως οι βενζινάδες και οι ταξιτζήδες επί παραδείγματι, οι οποίοι αντιδρούν στην... δίκαιη φορολόγησή τους και αρνούνται να κάνουν αυτά που κάνει κατά τα λοιπά όλος ο κόσμος (οι περισσότεροι για να μην τους ξεσκίσει η εφορία φυσικά, όχι επειδή το θέλουν).
Από τις αποκαλύψεις περί σκανδάλων, τελικώς προκύπτει ότι οι μόνοι που δεν έχουν πάρει μίζες σε αυτόν τον τόπο είμαι εγώ συν άλλοι έξι-εφτά. Αλλά με τους υπολοίπους δεν γίνεται τίποτε διότι ως διά μαγείας όλο και κάποιος πολιτικός ή λοιπό μεγάλο κεφάλι θα βρεθεί από πίσω.
Η εκκλησία δε, σταθερή στο ψεύδος και την παραποίηση της αλήθειας, παρουσιάζει εσχάτως ότι η περιουσία της δεν υφίσταται. Μάλιστα κάπου πήρε το μάτι μου τον Αρχιεπίσκοπο να ισχυρίζεται ότι κάποια "διακοσμητικά" που φοράνε είναι πλαστικά (ήτοι άνευ αξίας). Ε, τότε ας μας μιλήσει για την πλαστική συμμετοχή στην ΕΤΕ, για τις πλαστικές μερσεντές, για τα πλαστικά κτήρια που θέλει να χτίσει παλαιόθεν, για τα πλαστικά αξιοθέατα που βγάζουν κάθε τόσο έξω για να μαζέψουν κανά φράγκο, για τις πλαστικές δωρεές των πιστοί, για τις πλαστικές ταρίφες που ισχύουν είτε παντρέψεις, είτε βαφτίσεις, είτε θάψεις. Διότι προφανώς όλα είναι εξίσου πλαστικά κατά πως φαίνεται...
Τα περισσότερα κόμματα πάνω στα οποία έχουμε εναποθέσει τις ύστατες ελπίδες μας για οικονομική ανάπτυξη, έχουν φάει τα προεκλογικά ποσά που δικαιούνται για αρκετά από τα επόμενα χρόνια, κι όμως εμείς κρεμόμαστε από τα χείλη τους.
Θεωρούμε αυτονόητο να υπάρχουν στο δημόσιο γελοιοδέστατα επιδόματα όπως έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία, μεταφοράς φακέλου, χρήσης ηλεκτρονικού υπολογιστή κλπ.
Θεωρούμε αναφαίρετο εργατικό δικαίωμα την πρόωρη μεν, πλήρη δε συνταξιοδότηση στα 25 ή ακόμη και στα 15 χρόνια (για τις γυναίκες αυτό) όπου όποιος διαννοηθεί να τα ακουμπήσει αποτελεί casus belli. Και περί απολύσεων, ούτε λόγος να γίνεται: όλα κιόλας, μπορεί να μην έχουμε γιατρούς και δασκάλους, αλλά αρκεί που έχουμε χιλιάδες προεκλογικώς ρουσφετολογικοτοποθετημένους κηφήνες οι οποίοι θεωρούνται μόνιμοι.
Το θεωρούμε αυτονόητο να εξακολουθούμε να συμμετέχουμε σε καραγκιοζιλίκια τύπου Γιουρουσοβύζιον, ή να εξακολουθούν να κάνουν εκπομπές στην τηλεόραση διάφοροι Σπύροι Παπαδόπουλοι, ή να μην ξέρουμε πόσα παίρνει τελικώς ο νέος πρόεδρος της ΕΡΤ.
Πιστεύουμε ότι οι κουτόφραγκοι είναι τω όντι κουτοί και μπορούμε να τους πλασάρουμε τα τριπλάσια έως δεκαπλάσια ζα για επιχορηγήσεις, παρομοίως δε και τις πενταπλάσιες (τουλάχιστον) εκτάσεις.
Πιστεύουμε ότι τηρούνται αι παραδόσεις του έθνους όταν χρηματοδοτούνται τα παντελώς άχρηστα ιδρύματα πρώην πρωθυπουργών με τα λεφτάκια του κόσμου.
Ως επίσης, το θεωρούμε λογικό οι πάσης λογής κρατικοδίαιτοι κατασκευαστές, επιχειρηματίες κουλουπού να σηκώνουν τα φράγκα να τα πηγαίνουν στην Ελβετία. Όταν τα έτρωγαν, μια χαρά ήταν άλλωστε...

Και ούτω καθεξής... Ένας τέτοιος κατάλογος δεν τελειώνει ποτέ και πουθενά όταν μιλάμε για Ελλάδα.
Γι'αυτό και είπα εξαρχής: η πορεία που έχει από καιρού διαγράψει το πλοίο είναι ακριβώς αυτή που μας αξίζει. Διότι έχουμε γίνει κουτοπόνηροι και ασύδωτοι.
Διάβαζα τις προάλλες για έναν δημόσιο οργανισμό υγείας κάπου στα ΒΠ ο οποίος αν και ανοικτός ήταν κλειστός, μιας και εβρισκόταν μόνο η προϊσταμένη η οποία προσπαθούσε να εξηγήσει στους πολίτες ότι απουσιάζουν όλοι (που ήταν οι όλοι; Μία σε άδεια λοχείας, ένας σε κανονική άδεια, και οι υπόλοιποι συμμετείχαν -άπαντες- σε συνδικαλιστική σύσκεψη η οποία ελάμβανε χώρα για τρίτη φορά σε 3 εβδομάδες. Σημαντική παρέμβαση: η ημέρα ήταν ή Παρασκευή ή Δευτέρα, δεν θυμάμαι καλά, αλλά το πιάσατε). που να τολμήσει όμως η δύσμοιρη η προϊσταμένη να τους σεντράρει όλους έτσι όπως πρέπει; Παίζεις με τους συνδικαλιστές στην Ελλάδα; Αστεία πράγματα... Το ακόμη πιο ωραίο όμως ήταν ότι βγήκε εκπρόσωπος (την ίδια ημέρα) των εργαζομένων και είπε ότι ο οργανισμός δεν ήταν κλειστός παρά υπολειτουργούσε... Εμ, βέβαια. Με κοτζάμ προϊσταμένη, πως να πει άνθρωπος ότι ήταν κλειστόν το μαγαζί;

Περπατούσα τις προάλλες στον Πειραιά. Δεν μπορούσα να πιστέψω πόσα μαγαζιά έχουν κλείσει. Όταν κόβεις τους μισθούς των δημοσίων, αυξάνεις τα έξοδα διαβίωσης και παράλληλα δεν κάνεις το παραμικρό να καταπολεμήσεις την μαύρη αγορά, πως να αντέξουν τα μαγαζιά; Ούτε μία στο δισεκατομμύριο. Και που'σαι ακόμη όμως...

Δεν με έχει πείσει η χώρα ότι έχει τη βούληση να κάνει το σωστό. Τα μέτρα που ελήφθησαν ναι μεν ήταν δυστυχώς αναγκαίο κακό, έπρεπε όμως να ακολουθούνται με την απαιτούμενη πολιτική βούληση. Ναι μεν ο Γιωργάκης είχε δίκιο όταν έλεγε στους ξένοι ότι τα επιτόκια είναι αυτά που μας γονατίζουν και ότι πολιτική στήριξη χρειαζόμαστε και ουχί οικονομική, όταν όμως πας με μοναδικά όπλα τις μπλόφες, θα σε πάρουν πρέφα.
Όπως και μας πήραν.

Δυστυχώς μας έλαχε πολύ κακός κλήρος. Προ ετών η Αργεντινή όταν χρεωκόπησε κατ' αρχήν έκανε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους της. Όπως πρακτικά είχε κάνει και η Ρωσία αρκετά παλαιότερα. Μεγάλο μέρος του χρέους πήγε στον αέρα. Το αντίτιμο βέβαια ήταν η εκχώρηση μέρους της εθνικής κυριαρχίας. Εμείς το πρώτο σκέλος ένεκα ευρώ δεν έχουμε τη δυνατότητα να το πράξουμε, πόσω δε μάλλον μετά την υποτιθέμενη εθνική επιτυχία του συμφώνου στήριξης προ μερικών ημερών. Το δεύτερο σκέλος όμως επειδή δεν φαίνεται πουθενά είναι και αυτό που θα τον πιούμε βάναυσα. Και το χειρότερο είναι ότι θα πρόκειται για αντίτιμο στα λόγια, εν αντιθέσει με τις περιπτώσεις της Αργεντινής ή της Ρωσίας. Επίσης, έχουμε την ατυχία να είμαστε η πρώτη χώρα του ευρώ που επί της θεωρίας τουλάχιστον φέρεται να φέρνει κλυδωνισμούς στο ισχυρό (;) ευρωπαϊκό νόμισμα, κι έχουν πέσει κάθε λογής κοράκια να δούνε τι ανοχές έχει το ευρώ (γιατί νομίζετε ότι παίζεται όλο το παιχνίδι; Για τα ωραία μας νησιά; Όλα αυτά είναι η γαρνιτούρα...). Τι σημασία έχει αν η Ελλάδα συμμετέχει με ποσοστό περί το 3% (ήτοι... μηδέν) στο σύμφωνο σταθερότητας;

Πήγαμε στη Γερμανία και τι κανονίσαμε; Να πάρουμε τα υποβρύχια (τα οποία περιέργως είχαμε σχεδόν προπληρώσει) και κάναμε και 2-3 συμφωνίες ακόμη. Αντί να κόψουμε τις εισαγωγές για αντίποινα (διότι που θα βγάλει τις εξαγωγές της η Γερμανία, κύριοι; Στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία κλπ θα τις βγάλει. Στην Γαλλία θα τις έβγαζε, ή την Σουηδία;). Το ίδιο πράξαμε και με τους Γάλλους. Και τι ήρθε αντ'αυτού; Τίποτε. Το απόλυτο μηδέν.

Την ίδιαν στιγμή όλες οι προσπάθειες που έχουμε κάνει βασίζονται στις περικοπές μισθών τε και εξόδων, με έμφαση στους μισθούς, λες και αυτοί είναι το κυρίως πρόβλημα. Αναπτυξιακό πλάνο δεν υφίσταται ούτε για πλάκα. Πως να υπάρξει όμως, όταν ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί το φορολογικό νομοσχέδιο (κάτι μου λέει ότι πάμε για τις διακοπές του καλοκαιριού. Κλασικά...). Άκουγα τις προάλλες στον ΣΚΑΪ να λένε ότι από το 1981 κι έπειτα δεν έχει γίνει ούτε μία κρατική επένδυση στην χώρα. Το ΕΣΠΑ κατά πως βλέπω πάει μόνο στους μεγάλους. Η αγορά περνάει την χειρότερη και μάλλον οριστική και τελειωτική της κρίση. Κι εμείς τι κάνουμε; Εξακολουθούμε να κατασκευάζουμε μόνο μενίρ (και όχι μόνο σε επίπεδο αγροτών -διαβάστε οπωσδήποτε το εξαιρετικό και δεόντως διασκεδαστικό κείμενο του Batcic) τα οποία αν και καλαίσθητα και εντυπωσιακά, δεν ενδιαφέρουν κανέναν παγκοσμίως. Ποιο το μέλλον;

Επειδή δεν βλέπω να αλλάζει τίποτε επί της ουσίας εκεί που πρέπει (δηλαδή στον ειδικότερο δημόσιο τομέα και ουχί στον ευρύτερο, στους πολιτικοί, στους επιχειρηματίες κλπ, κλπ), ειλικρινώς προτιμώ να μην ξέρω... Κι όσο δεν λαμβάνονται τα μέτρα που πρέπει, η πλειοψηφία των οποίων έχουν δυσβάσταχτο πολιτικό κόστος, καλύτερα να μην ξέρω κιόλας...
Χαίρετε...

Ωραίος ο συμπολίτης...

Σε καλή μεριά η πρώτη ευρωπαϊκή κούπα της ιστορίας του. Ευελπιστώ να είναι η πρώτη της σαιζόν για το μεγάλο Λιμάνι κιόλας μιας κι ο Ολυμπιακός μπαίνει στην τελική φάση της διεκδίκησης δύο (γυναικείο πόλο και φυσικά, μπάσκετ).
Βέβαια, υπάρχει και το οξύμωρο ότι η πάλαι ποτέ μεγάλη ανδρική ομάδα παραπαίει στα... σαλόνια της β' εθνικής και τελικώς μια τέτοια διάκριση ήρθε από τη γυναικεία ομάδα πόλο. Τουλάχιστον να επανέλθουν οι άντρες στη μεγάλη κατηγορία να αποκατασταθούν λίγο οι ιστορικές ισορροπίες.
Και με το καλό και στην μπάλα επίσης.

UPDATE: Με τέτοια εμφάνιση όπως της Παρασκευής τι να περιμένεις; Ήμασταν λίαν επιεικώς άθλιοι. Το εκνευριστικό όμως είναι ότι τόσο χάλια όντες, τα καταφέραμε και χάσαμε με ένα γκολ κι αυτό στην παράταση. Τι να πεις... Τουλάχιστον συγχαρητήρια στην Βουλιαγμένη που το πήρε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά και κράτησε ψηλά τη σημαία.

Κι ένα κουίζ: ποιος είναι ο μόνο άνθρωπος παγκοσμίως που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει "ανδρικό" (έστω και μεταφορικά) έναν τελικό γυναικών; Σκεφτείτε λιγουλάκι κι αν δεν πάει το μυαλό σας πείτε σε κάποιον διπλάνό σας να σας σκουντήξει μπας και σας έρθει η έμπνευση...

Χρόνια πολλά...

Collateral Murder. VTda.info
Ανέβηκε από vtdainfo. - Νέα video από όλο τον κόσμο.

Καταλάβατε τι θυμίζει το βίδεον; Παιχνίδι...
Η διαφορά με το παιχνίδι είναι βέβαια ότι αν πετύχεις πολίτη, χάνεις.