Τα 4’ που ανατρέπουν τη Φυσική

Από την σημερινή Καθημερινή της Κυριακής αντιγράφω ένα εκπληκτικό άρθρο.


Ο καθηγητής Δημήτρης Νανόπουλος μιλάει στην «Κ» για την πειραματική επιβεβαίωση της θεωρίας του για την ταχύτητα του φωτός
Συνέντευξη στον Σπυρο Καραλη
Στην καθημερινή ζωή, για μια καθυστέρηση τεσσάρων λεπτών «δεν χάνεται ο κόσμος», στον χώρο της κοσμολογίας όμως προκαλούνται σοβαρές αναταράξεις, καθώς ενδέχεται να ανατραπεί σημαντικό μέρος των επιστημονικών δεδομένων. Τον περασμένο μήνα το τηλεσκόπιο MAGIC ακτίνων γάμμα στο Λας Πάλμας των Καναρίων Νήσων κατέγραψε για πρώτη φορά μια απόκλιση τεσσάρων λεπτών στο μακρύ ταξίδι φωτονίων υψηλής και χαμηλότερης ενέργειας από τον γαλαξία Markarian 501 που απέχει από τη Γη μισό δισεκατομμύριο έτη φωτός. Τι πρακτικά σημαίνει αυτή η μικρή αργοπορία στην άφιξη των φωτονίων; Οτι η ταχύτητα του φωτός την οποία ο Αϊνστάιν θεώρησε ως σταθερή για να διατυπώσει την περίφημη εξίσωση E=mc2 μπορεί να μην είναι και τόσο σταθερή και κατά συνέπεια συνολικά η Θεωρία της Σχετικότητας που καθόρισε επί εκατό και πλέον χρόνια την εικόνα του ανθρώπου για το Σύμπαν να επιδέχεται τεκμηριωμένων, πλέον, αμφισβήσεων.
Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και ιδιαίτερα ευχάριστες, διότι αφ' ενός δίνουν νέα ώθηση -εάν αποδειχθούν οριστικά- στην επιστημονική έρευνα και αφ' ετέρου διότι δικαιώνεται σε πρώτη φάση μια προ δεκαετίας θεωρητική προσέγγιση την οποία συνυπέγραφε τριμελής ομάδα επιστημόνων, δύο εκ των οποίων είναι Ελληνες. Ο Δημήτρης Νανόπουλος του Πανεπιστημίου του Τέξας και ο Νικόλαος Μαυρόματος του λονδρέζικου Kings College. Ο τρίτος της επιστημονικής ομάδας είναι ο Αγγλος Τζων Ελλις από το Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών της Ευρώπης (CERN).
Οι τρεις επιστήμονες υποστήριξαν ότι η ταχύτητα του φωτός εξαρτάται από τη συχνότητα. Μια πιθανή αλλαγή της μπορεί να ανιχνευθεί μόνο μέσω του φωτός που προέρχεται από αντικείμενα πολύ μακριά από τη Γη και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν είχε έως τώρα παρατηρηθεί. Ενας τρόπος για την επαλήθευση της «σχετικής» τιμής της ταχύτητας του φωτός είναι η ανίχνευση φωτονίων διαφορετικών συχνοτήτων που εκπέμπονται ταυτόχρονα από μακρινούς γαλαξίες. Σύμφωνα με τη θεωρία των τριών, οι χρόνοι άφιξης στη Γη των φωτονίων υψηλότερης συχνότητας θα πρέπει να είναι μεγαλύτεροι από αυτούς των φωτονίων χαμηλότερης συχνότητας, αντίθετα με την προσέγγιση του Αϊνστάιν που πίστευε ότι η άφιξή τους θα ήταν ταυτόχρονη.
Η ανακοίνωση των μετρήσεων του τηλεσκοπίου MAGIC δικαιώνει την ομάδα Νανόπουλου προκαλώντας παράλληλα πραγματική αναστάτωση στην επιστημονική κοινότητα, με την είδηση να κάνει τον γύρο του κόσμου και να αποτελεί το κεντρικό θέμα συζήτησης και ανταλλαγής απόψεων στα καλύτερα blog κοσμολογίας. «Εάν οι τιμές που δίνει το τηλεσκόπιο MAGIC είναι πραγματικές, τότε μιλάμε για μια επιστημονική ανακάλυψη Βραβείου Νόμπελ» σχολίασε σε σχετικό δημοσίευμα του περιοδικού New Scientist o αστροφυσικός του Πανεπιστημίου της Οχφόρδης Subir Sarkar, ενώ ο ειδικός στη θεωρία των υπερχορδών Joe Polchinski του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας τόνισε ότι «εάν τα αποτελέσματα είναι ακριβή, θα πρόκειται για έναν σεισμό στον κόσμο της επιστήμης», προσθέτοντας παράλληλα ότι η θεωρία των υπερχορδών θα αποδεικνυόταν πλήρως λανθασμένη.
Η «Κ» επικοινώνησε με τον κ. Δημήτρη Νανόπουλο προκειμένου να μας μιλήσει για τις πολύ σημαντικές εξελίξεις που καταγράφονται και στις οποίες ο ίδιος και οι συνεργάτες του είναι πρωταγωνιστές.

«Ο άνθρωπος θα μπορέσει να ερμηνεύσει τον κόσμο»

- Τέσσερα λεπτά μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο της Φυσικής;
- Στο πλαίσιο του πειραματικής παρατήρησης φωτονίων από το τηλεσκόπιο «Magic» που προέρχονταν από τον γαλαξία Markarian 501, καταγράφηκαν φωτόνια που φθάνουν με τέσσερα λεπτά καθυστέρηση. Τα περίφημα τέσσερα λεπτά... Φανταστείτε ότι τα συγκεκριμένα φωτόνια ξεκίνησαν πριν από μισό δισεκατομμύριο έτη φωτός σε μια περίοδο που δεν γνωρίζουμε επακριβώς σε ποιο στάδιο βρισκόταν η εξέλιξη της ζωής πάνω στη Γη. Ξεκίνησαν από τότε για να τα παρακολουθήσουμε εμείς σήμερα, και υπό αυτή την έννοια είναι εντυπωσιακό ακόμη και για εμάς που ασχολούμαστε με το σύμπαν.
Η συγκεκριμένη μέτρηση του τηλεσκοπίου είναι απολύτως πραγματική, δεν επιδέχεται δηλαδή καμία αμφισβήτηση ως προς την ορθότητά της και είναι ευχάριστο ότι κανείς δεν έχει αμφισβητήσει την εγκυρότητά της. Απομένει ωστόσο να γίνει η επαλήθευσή της σε μια επόμενη μέτρηση και για να είμασε απόλυτα σίγουροι ότι τα φωτόνια ξεκίνησαν την ίδια στιγμή. Εάν δεν ξεκίνησαν ταυτόχρονα θα ήταν ένα... «βρώμικο κολπάκι» της Φύσης, ωστόσο τα πάντα είναι πιθανά σε αυτό τον κόσμο. Εάν πάντως παρατηρήσουμε και σε μια άλλη ομάδα φωτονίων διαφορετικών ενεργειών διαφορά στον χρόνο, τότε δεν μας σταματάει κανείς!

Θα αλλάξουμε τα βιβλία

- Αναγνωρισμένης αξίας και προσφοράς συνάδελφοί σας στο εξωτερικό κάνουν λόγο για ανακάλυψη επιπέδου Νομπέλ και για πολλές ανατροπές στα επιστημονικά δεδομένα.
- Το έχω ακούσει. Θα έλεγα ότι θα χρειαστεί να αλλάξουμε τα βιβλία της Φυσικής εάν η θεωρία μας είναι σωστή. Πρέπει, όμως, να είμαστε προσγειωμένοι. Εχουμε ακόμη δρόμο να διανύσουμε μπροστά μας. Διάβασα αυτές τις δηλώσεις και χαίρομαι πραγματικά, κυρίως γιατί αντιμετώπισαν πολύ θετικά την ανακοίνωση της ομάδας μας, χωρίς εμπάθειες και ζήλιες. Λόγω συναδελφικού ίσως ανταγωνισμού, θα μπορούσαν να πουν ότι είναι ανοησίες. Αλλά φαίνεται ότι έχει χτυπήσει καμπανάκι στα επιστημονικά κέντρα της κοσμολογίας. Εάν λοιπόν η θεωρία μας είναι σωστή, οδεύουμε ολοταχώς προς διάφορες ανατροπές.
Η βασικότερη αφορά γενικά τη θεωρία της Σχετικότητας, ξεκινώντας από την Ειδική θεωρία της Σχετικότητας. Η βασική παραδοχή της θεωρίας του Αϊνστάιν είναι ότι η ταχύτητα του φωτός είναι σταθερή. Εμείς λέμε ότι η ταχύτητα εξαρτάται από τη συχνότητα του φωτός, χωρίς να αρνούμαστε το σύνολο της θεωρίας. Γίνονται όμως θεμελιακές αλλαγές και ο περιβόητος τύπος E=mc2 αλλάζει. H ταχύτητα του φωτός παραμένει σταθερά ως προς τον χρόνο και τον χώρο, εξαρτάται όμως από τη συχνότητα. Η Γενική θεωρία της Σχετικότητας, η οποία περιέχει σαν βασικό συστατικό της την Ειδική θεωρία της Σχετικότητας, προφανώς θα υποστεί αλλαγές, διότι είναι η κατ' εξοχήν θεωρία που μας περιγράφει το σύμπαν, δηλαδή την κοσμολογία. Αρα πάμε για αλλαγές στην κοσμολογία.
- Υπήρξε κάποια συγκεκριμένη αφορμή για να αμφισβητήσετε εσείς και οι συνεργάτες σας τη σταθερή τιμή της ταχύτητας του φωτός;
- Γνωρίζαμε ότι συνολικά η θεωρία της Σχετικότητας χρήζει αλλαγών. Ηταν ξεκάθαρο σε όλους εκείνους που έχουν ανοιχτό μυαλό. Δεν μας ήρθε, λοιπόν, ξαφνικά να δούμε πώς συνδέεται η συχνότητα με την ταχύτητα του φωτός. Οι δικές μας θεωρητικές προσεγγίσεις έγιναν περίπου δέκα χρόνια πριν, όταν δουλεύαμε πάνω στη θεωρία των υπερχορδών. Είχαν μάλιστα δημοσιευτεί στο περιοδικό «Nature», μαζί με ένα editorial πάνω στην ανακοίνωσή μας. Αναπτύξαμε μια συγκεκριμένη ερμηνεία της θεωρίας των υπερχορδών για να μελετήσουμε τα κοσμολογικά της δεδομένα. Καταλήξαμε αφενός στο συμπέρασμα της μεταβολής της ταχύτητας του φωτός με τη συχνότητα και επίσης σε μια θεωρητική προσέγγιση της σκοτεινής ενέργειας, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των τελευταίων ετών. Ολα αυτά συνδέονται αυξάνοντας τις δυνατότητές μας για πιο σωστή εικόνα του κόσμου.

Να κοιτάξουμε τη Φύση

- Πρακτικά, τι θα σήμαινε η ανατροπή της θεωρίας της Σχετικότητας; Τι μπορεί να περιμένει η ανθρωπότητα από μια νέα αντίληψη του σύμπαντος;
- Οι ανατροπές οι οποίες γίνονται είναι στην πραγματικότητα επεκτάσεις της γνώσης μας. Στηριζόμαστε στις υπάρχουσες θεωρίες, αλλά η γνώση επεκτείνεται. Αυτό που πρέπει να καταλάβουν όλοι και ειδικά οι νεότερες γενιές είναι αυτό που υποστήριζαν οι αρχαίοι Ελληνες. Οτι μπορούμε να κοιτάξουμε τη Φύση κατάματα και να την ερμηνεύσουμε. Πιστεύω ακράδαντα ότι ο άνθρωπος μπορεί να δώσει μια ερμηνεία αυτού που λέμε σύμπαν. Πώς, δηλαδή, εμφανίστηκε, πώς εξελίχθηκε και πού πηγαίνει. Και νομίζω ότι δεν υπάρχει ανθρώπινο ον, είτε είναι στην Αφρική είτε είναι στη Λαπωνία ή αλλού, που να μη διερωτάται «τι είναι αυτό στο οποίο ζούμε;». Οδεύουμε προς μια τέτοια απάντηση. Η εξέλιξη που προκύπτει από τις μετρήσεις στην ταχύτητα του φωτός, είναι ένα ακόμη βήμα προς αυτές τις απαντήσεις. Δεν θέλω να πω ότι θα έχουμε την τελική εικόνα του κόσμου, αλλά σίγουρα θα είναι πιο καθαρή και πιο πλήρης. Η δική μας γενιά είναι τυχερή γιατί βιώνει πρωτόγνωρες εξελίξεις. Ζούμε σε μια εποχή πιο επαναστατική, σημαντικότερη και από αυτή του Νεύτωνα ή του Γαλιλαίου. Με τις εξελίξεις που καταγράφονται στην επιστήμη, πιστεύω ακράδαντα ότι η εποχή μας θα χαρακτηριστεί στο μέλλον ως κοσμοϊστορική...

Για την Ελλάδα...

- Τι σκέφτεσθαι τώρα που η διεθνής επιστημονική κοινότητα έχει βάλει στο μικροσκόπιο τις ιδέες σας;
- Το γεγονός ότι για πρώτη φορά μετρήθηκε η διαφορά στην ταχύτητα του φωτός με ικανοποιεί. Τι άλλο μπορεί να ονειρευτεί ένας επιστήμονας; Αυτή τη στιγμή, όλα τα τηλεσκόπια του πλανήτη κάνουν μετρήσεις της ταχύτητας των φωτονίων. Χρειάζεται όμως να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας.
Ενα ακόμη γεγονός που με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενο είναι ότι μέσα σε αυτή την επιστημονική ιστορία πρωταγωνιστές είναι και δύο Ελληνες. Δεν είμαι εθνικιστής με την αρνητική έννοια που συνήθως αποδίδεται στη λέξη, αλλά πολλές φορές αισθάνομαι να με γεμίζει η γνωστή φράση της Βούλας Πατουλίδου όταν κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης. Μέσα από την παραγωγή έργου οι Ελληνες επιστήμονες δυναμώνουν τη φήμη της πατρίδας τους στο εξωτερικό.

Θα ξαναγραφτεί όλη η Φυσική;

Εάν τελικά αποδειχτεί ότι η ταχύτητα του φωτός δεν είναι σταθερή, τότε κλονίζονται σοβαρά όλα όσα γνωρίζαμε από τη Γενική θεωρία της Σχετικότητας και την κβαντική φυσική, και η Φυσική θα πρέπει να ξαναγραφεί από την αρχή προσεγγίζοντας το διαχρονικό όνειρο, το Ιερό Δισκοπότηρο, δεκάδων φυσικών επιστημόνων για τη δημιουργία της Θεωρίας των Πάντων.
Η Γενική θεωρία της Σχετικότητας μας λέει ότι ζούμε σ' έναν τετραδιάστατο χωροχρόνο, ο οποίος καμπυλώνεται ανάλογα με τη μάζα που βρίσκεται μέσα του. Μπορούμε να φανταστούμε τον χωροχρόνο σαν ένα τεντωμένο σεντόνι, στο κέντρο του οποίου τοποθετούμε μια μπάλα· το σεντόνι θα στρεβλωθεί και θα κάνει κοιλώματα. Ετσι και ο χωροχρόνος· με την παρουσία μάζας στρεβλώνεται και όσο μεγαλύτερη είναι η μάζα, τόσο μεγαλύτερη είναι και η στρέβλωση.
Η κβαντική φυσική είναι μια αξιωματικά θεμελιωμένη φυσική θεωρία, που αναπτύχθηκε με σκοπό την ερμηνεία φαινομένων που η νευτώνεια μηχανική αδυνατούσε να περιγράψει. Η κβαντομηχανική περιγράφει τη συμπεριφορά της ύλης στο μοριακό, ατομικό και υποατομικό επίπεδο.
Ο όρος κβάντο (quantum, μικρή ποσότητα - προέρχεται από τη λέξη quantus που στα Λατινικά σημαίνει πόσο) αναφέρεται σε διακριτές μονάδες που χαρακτηρίζουν συγκεκριμένες φυσικές ποσότητες, όπως η ενέργεια ενός ατόμου ύλης σε κατάσταση ηρεμίας.

Λεξιλόγιο όρων

Ειδική θεωρία Σχετικότητας. Αλλαξε ριζικά τις έννοιες του χώρου, του χρόνου, της μάζας και της ενέργειας. Συμπληρώνει τους νόμους κίνησης του Νεύτωνα, ώστε να ισχύουν και σε ταχύτητες κοντά στην ταχύτητα του φωτός.
Γενική θεωρία της Σχετικότητας. Ουσιαστικά είναι μια νέα μακροσκοπική θεωρία της βαρύτητας. Αντικατέστησε το έργο του Νεύτωνα. Μαζί με την Ειδική θεωρία της Σχετικότητας και τη θεωρία της Κβαντομηχανικής χαρακτήρισαν τη Φυσική του 20ού αιώνα.
Η Θεωρία των Υπερχορδών. Αποτελεί ένα ιδιαίτερα εξελιγμένο μαθηματικό μοντέλο φτιαγμένο ώστε να περιγράφει τον τρόπο λειτουργίας του μικρόκοσμου, του μακρόκοσμου, του χώρου, του χρόνου, όλων των στοιχειωδών σωματιδίων, αλλά και όλων των φυσικών δυνάμεων. Μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει πειραματική επαλήθευση της θεωρίας.
Φωτόνιο. Είναι ένα κβάντο της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας (ενέργειας), ο φορέας της ηλεκτρομαγνητικής δύναμης.
Συχνότητα. Ο αριθμός των επαναλήψεων ενός γεγονότος στη μονάδα του χρόνου.

Αγαπημένα μου συγκροτήματα: Heavy Load

Ναι μεν οι Άρχοντες του Σύμπαντος είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο με το οποίο θ'ασχολούμαι σποραδικά, αλλά υπάρχουν κι άλλα ωραία θέματα που με απασχολούν στο metal, όπως αγαπημένα μου συγκροτήματα, αγαπημένοι μου δίσκοι, τραγούδια, στίχοι κλπ. Δίχως να τηρήσω κάποια "ιεραρχική σειρά" θ'αρχίσω ν'ασχολούμαι με αυτά. Και ξεκινάω με τους πολύ μεγάλους Σουηδούς Heavy Load. Πρωτού προχωρήσω πάντως θα ήθελα να πω κάτι (αν και αυτό είναι θέμα για ξεχωριστή συζήτηση): πρώτον, αν κάτι είναι metal δεν είναι υποχρεωτικά το ίδιο με κάτι άλλο που επίσης είναι metal. Δεύτερον, έστω κι από περιέργεια ας ακούτε και τίποτε νέο (όσοι δεν ασχολείστε με το metal δηλαδή).


Δημιουργήθηκαν το 1976 από δυο αδέλφια, τους Ragne (κιθάρα) and Styrbjörn Wahlquist (ντράμς) που είχαν σαν μεράκι την καλή μουσική, όχι μόνο ν'ακούν αλλά και να συνθέτουν/παίζουν. Οι Heavy Load ήταν από μιαν άποψη ο... ορισμός του πάρτυ: τέσσερα μέλη ήτοι δύο κιθαρίστες, ένας μπασίστας κι ένας ντράμερ με τα φωνητικά να τα μοιράζονται και οι τέσσερεις! Επίσης να τονίσω πως πρόκειται για το πρώτο στγκρότημα της χώρας των βίκινγκ, αν και γενικά ήταν πρωτοπόροι και σε άλλα πράγματα.
Η πρώτη τους δουλειά βγήκε το 1978 υπό τον τίτλο Full Speed at High Level και μουσικά ήταν λίγο ελαφρύ για metal είναι η αλήθεια, αλλά δεδομένης της εποχής που βγήκε είναι ένα εξαιρετικά ικανοποιητικό δείγμα. Το 1982 (κι ενώ στο ενδιάμεσο είχαν κυκλοφορήσει ένα ΕΡ κι ένα single) κυκλοφορούν το αριστουργηματικό Death or Glory (χρειάζεται real player) και κάπου εδώ η εποποιήα ξεκινάει για τα καλά. Οι Heavy Load ήταν ίσως το πρώτο συγκρότημα στο metal που εισήγαγε επικά στοιχεία στη μουσική του, ανοίγοντας διάπλατα έναν τεράστιο δρόμο "δράσης". Ο ήχος είναι σαφώς πιο "βαρύς", κυριολεκτικά metal αυτή τη φορά, παρά το επίσης σχετικά πρώιμο της εποχής του, ενώ τα πρώτα στιχουργικά αριστουργήματα αρχίζουν να φαίνονται. Με μία λιτή rock/metal άποψη της ζωής οι Heavy Load δεν έκρυψαν ποτέ τους προβληματισμούς τους για διάφορα θέματα, ένα εκ των οποίων η ιδια η ζωή. Διόλου τυχαίο ότι στο μέγα άσμα The Guitar is my Sword τραγουδούν "Life, I love you and one day you won't be" (ποιος σας είπε ρε ότι το metal είναι μόνο εκείνες οι προπανγιστικές αηδίες για σατανισμούς και λοιπές μπούρδες;). Με τραγούδια που έχουν γραφτεί με στίχους με πραγματικά θετική σκέψη, η μουσική τους που είναι αρκετά ευχάριστη στο άκουσμα γίνεται ακόμη πιο ευχάριστη όταν τραγουδιέται. Ο δίσκος αυτός αποτελεί κυριολεκτικά σημείο αναφοράς για πολλά ζητήματα. Από τον πρώτο τους κιόλας δίσκο οι τρομεροί αυτοί Σουηδοί είχαν δείξει και τις προθέσεις τους και τις διαθέσεις τους, αλλά αυτό που έγινε το 1983 μάλλον δεν το περίμεναν ούτε οι ίδιο οι οπαδοί τους: Stronger than Evil και τα μυαλά στα κάγκελα.
Εδώ μιλάμε αναμφισβήτητα για έναν από τους καλύτερους δίσκους του metal όλων των εποχών (για να μην πω της μουσικής γενικώς, αλλά τέλος πάντων). Μια δουλειά με τραγούδια μνημειώδη, με μια απίστευτη επική διάθεση και με την ίδιαν τη μπάντα πιο ώριμη από ποτέ. Ειδικότερα κομματάρες όπως το Singing Swords ή το Saturday Nights είναι από αυτά που όπως λένε δεν γράφονται όχι κάθε μέρα, αλλά ούτε κάθε 20 χρόνια... Ευρισκόμενοι σαφώς στο κορυφαίο σημείο της καριέρας τους, με εκπληκτικές εμπνεύσεις κι εκτός της προαναφερθείσας δισκογραφίας έχοντας ήδη ένα ακόμη single καθώς και μια Live βιντεοκασσέτα (η οποία δεν ξέρω κατά πόσον κυκλοφορεί σε dvd κιόλας) κυκλοφορούν ένα τελευταίο single και στην συνέχεια διαλύονται. Γιατί αυτό; Δε νομίζω να ξέρει κανείς εκτός από τους ίδιους, αν και φήμες υπάρχουν πολλές. Η ουσία είναι ότι οι Heavy Load πριν διαλυθούν μας χάρισαν τρεις δισκάρες, έδωσαν νέα πνοή σε ένα ολόκληρο μουσικό κίνημα με τους νεωτερισμούς τους (ένας άλλος εκ των οποίων ότι έριξαν και τους πρώτους σπόρους για το μετέπειτα power metal), τραγούδησαν για όσα πραγματικά είχαν μέσα στην καρδιά τους και αποχώρησαν ήρεμα, προφανώς όπως ακριβώς θα ήθελαν. Όχι αδίκως, πολλοί τους θεωρούν το μεγαλύτερο metal συγκρότημα όλων των εποχών. Εγώ το κατατάσσω άνετα στα μεγαλύτερα. Θα παραθέσω παρακάτω τους στίχους από τα δυο προαναφερθένα τραγούδια τους, Singing Swords και Saturday Nights οι οποίοι είναι αριστουργηματικοί και με μεγάλα νοήματα, αν και τόσο, μα τόσο απλοί (παρόλο που δυστυχώς έχουμε ξεχάσει ότι το απλό είναι συνήθως και καλύτερο). Όπως απλή κι ευχάριστοι είναι και η μουσική της μπάντας στο σύνολό της.

Singing Swords

Bleeding from a thousand sores
I drown in seas of blood
Lying here on the battlefield
I'm crawling in the mud
I'm a young boy fooled to follow
Fighting an old man's war
It made me to a killing machine
I loved the battleroar

For king and country
I'll ride the sky with Thor
For king and country
I'll rot here for ever more

Singing swords
See flashing blades in the night
Singing swords
Muscle, blood and steel, is this right?
Singing swords
Valhalla calls, I'm on my way

Played all the fun games of war
In the name of my king
Killing, ripping, raping
My sword does still ring
The battle is raging all around
As I lie here watching the sky
I see the story of my life
It all is flashing by

Singing swords
See flashing blades in the night
Singing swords
Muscle, blood and steel, is this right?
Singing swords
Valhalla calls, I'm on my way

Just because of circumstance
I'm fighting on this side
Could have been born in another land
But to our destiny's we're tied
All brothers fighting against each other
We fought to the last breath
Wonder if we will shake hands
Beyond the gates of death

Singing swords
See flashing blades in the night
Singing swords
Muscle, blood and steel, is this right?
Singing swords
Valhalla calls, I'm on my way

----------------------------------------------

Saturday Night

I just flew in
My aim is clear
I'm gonna show them
No one in town is gonna miss the fact
It's been OK
All through the day
I feel like smiling
There doesn't seem to be a cloud in sight

No wonder why
I'm feeling high

The stage is set
The time is right
Let's get it going
There's gonna be a heavy show tonight
My heart will beat
Just like the drum
I hear behind me
I want to show you all a real good act

No wonder why
I'm feeling high

Another saturday night when it all feels right
I'm gonna give it to you any way you want
Another saturday night when it all feels right
Tonight

Get off your bums
Let's have some fun
I want to hear you
Let's make the noise that takes us to the top
We've got the night
Let's make it right
I want to feel it
That magic feeling in the air tonight

No wonder why
I'm feeling high

Another saturday night when it all feels right
I'm gonna give it to you any way you want
Another saturday night when it all feels right
Tonight

The sound is right
The crowd's a gas
We're really moving
I think we're gonna blow the lid tonight
And if we do
It's 'cause of you
You made it happen
I wanna thank you all for showing up

No wonder why
I'm feeling high

Another saturday night when it all feels right
I'm gonna give it to you any way you want
Another saturday night when it all feels right
Tonight

Επίσης και δύο βιντεάκια, ένα από συναυλία και ένα βιντεοσκοπημένο στο στούντιο.





Για την ιστορία άλλα μέλη που πέρασαν κατά καιρούς από τους Heavy Load ήταν οι Michael Backlund, Dan Molén, Torbjörn Ragnesjo, Andreas Fritz, Paul Gray, Eero Koivisto στο μπάσο και οι Leif Liljegren, Patrik Karlsson και Eddy Malm στις δεύτερες κιθάρες, ενώ στο τραγούδι Free έχει συμμετάσχει και ο "πολύς" Phil Lynott.

Τιμής ένεκεν.

Ας ανεβάσω και αυτό...

όχι τίποτε άλλο, αλλά ξέρω ότι αρέσει πολύ σε έναν καλό μου φίλο, όχι μόνο το τραγούδι αλλά και οι Angelwitch με τον Kevin Heybourne ειδικότερα... :)

Nobody else can see you the same way as myself
Fly high and touch the sky, you're the angel I adore
If only you could feel for me that I feel for you
Why do you ignore me, angel, why can't I go with you

You're an angel witch, you're an angel witch
You're an angel witch, you're an angel witch

The more love I feel for you, the more you fade away
Why can't you come and love me, do I have to stay this way
I'm going to go insane if nothing happens soon
I look out at the night to see your shadow by the moon

You're an angel witch, you're angel witch
You're an angel witch, you're angel witch

Walk through the forest I can feel that you're there
Why do you run away?
I'd never hurt you, I'd never hurt you
That's the last thing I'd do

You're an angel witch, you're an angel witch

Καλά, κι εμένα μου αρέσει πολύ διότι και το τραγούδι είναι κομματάρα (Angelwitch) και ο δίσκος (Angelwitch επίσης) και το γκρουπ είναι γκρουπάρα (Angelwitch για μιαν ακόμη φορά), απλά δεν ξέρω αν γνωρίζει την ύπαρξη αυτού του video clip κιόλας... :)

ΝΑΙ ΡΕ ΓΑΥΡΕ!!!!

Είναι να μην πλέεις σε πελάγη ευτυχίας όταν όχι μόνο σπάει η κακοδαιμονία τόσων ετών αλλά και συνοδεύεται από τέτοια εμφάνιση; Μπαλάρα είχαμε παίξει και με τη Λυών και με τη Λα Κορούνια και με τη Γαλατασαράι και με πολλές άλλες. Πάντα, μα πάντα όμως, στο τέλος στράβωνε κάτι. Ουδέποτε είχε δείξει η Τύχη το χαμόγελό της...
Και επιτέλους το έδειξε και πότε; Σε ένα παιχνίδι που των περισσοτέρων γαύρων οι διαφωνίες είχαν να κάνουν με το αν θα φάμε πάνω ή κάτω από πέντε τεμάχια (εγώ -για να μην βγάζω την ουρίτσα μου απ'έξω- κάτω από 4 δεν έβλεπα. Άλλωστε 8 έριξε πριν μερικές μέρες στη Γερμανία η Βέρντερ και πριν 1 βδομάδα 4, ενώ γενικά είναι από τις παραδοσιακές ομάδες πολυβόλα στη Γερμανία).
Σαφώς και υπήρχαν και μειωνεκτήματα, ένα εκ των οποίων το περιβόητο "εμείς είμαστε ο Ολυμπιακός". Ναι, στην Ελλάδα είσαι, στην Ευρώπη όμως άστο καλύτερα, όπως ακριβώς πρέπει και όλες οι ελληνικές ομάδες να το αφήσουν...

Χθες όμως... ρε τι ήταν αυτό το πράγμα. Έλεγα πρόσφατα σε έναν φίλο μου ότι και να κερδίσουμε εκτός έδρας δεν θα μου πει κάτι αφού θα πρέπει να συνδυαστεί από διάρκεια. Η αλήθεια είναι όμως ότι ο τρόπος με τον οποίον κερδίσαμε μου λέει πάρα πολλά: παίξαμε μπαλάρα (πλην του τελευταίου 20λέπτου του πρώτου ημιχρόνου), είχαμε πολλές ευκαιρίες, δεν χάσαμε τον έλεγχο του αγώνα. Γυρίσαμε το σκόρ μέσα σε μια έδρα τρομερά δύσκολη και απέναντι σε μια ομάδα δαιμονισμένα φορμαρισμένη, σε μια χώρα που δεν είχαμε καταφέρει να βάλουμε έστω και ένα γκολ μέχρι... προχθές. Και -ξαναλέω- παίζονταν μπαλάρα και μάλιστα επιθετικά, όπως ακριβώς πρέπει να παίζει ο Ολυμπιακός!

Επιτέλους μια εμφάνιση πραγματική της αξίας του Τζόρτζεβιτς. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ. Επιτέλους ένας Τοροσίδης (του β') όπως έπαιζε πέρσυ. Επιτέλους ο Στολτίδης που'χε έρθει στον Ολυμπιακό πριν 3 χρόνια. Επιτέλους πολλά ακόμη....

Και μεταξύ άλλων η δικαίωση του Λεμονή! Ναι, ρε, εγώ τον γουστάρω τον Sir Takis και το'χα (ξανα)γράψει κι εδώ και ειλικρινά χαίρομαι που αυτός έφερε το πρώτο διπλό (και τι διπλό), όπως αυτός κρατάει και τα σκήπτρα της καλύτερης εντός έδρας εμφάνισης (με τη Λεβερκούζεν) καθώς και πολλά άλλα. Έτσι, για να κρύβονται τα λαμόγια...
Καβάλα στ'αλογο ο Τάκης πλέον και πολύ το γουστάρω, αλλά εδώ που τα λέμε αυτό που μου'πε χθες ένα φιλαράκι μου αν και δνε μου αρέσει είναι το ιδανικό αν θέλει να τους ξεφτυλίσει όλους... Να παραιτηθεί δηλαδή για να κάνει μαλάκα και τον Ίβιτς (ο οποίος περιέργως δεν βγήκε να τα ψάλει στον... Σούστερ χθες. Επιτρέπεται ολόκληρη Ρεάλ με 9 πρωταθλητριών να ισοφαρίζεται 2 φορές από τη Λάτσιο ρε Ίλια; Αίσχος...) και τον Κόκκαλη που δεν τον κάλυψε... Προσωπικά δεν το θέλω όμως, τον θέλω στον πάγκο τον Τάκη.

Προσοχή στην επόμενη μέρα όμως: ο γαύρος έχει μακράν το μεγαλύτερο ταλέντο από οποιαδήποτε άλλη ομάδα στην Ελλάδα να διαλύεται μετά από επιτυχίες. Δεν θέλουμε και πολύ από τις χαρές να χύσουμε την καρδάρα με το γάλα. Ναι, η πολυπόθητη νίκη εκτός έδρας ήρθε, αλλά αυτό δεν λέει τίποτε. Κάτω το κεφάλι απ'ολους και δουλειά για να έρθουν και άλλες επιτυχίες. Εξάλλου έχουμε άλλα δυο πολύ δύσκολα εκτός έδρας ματς και φυσικά έχουμε και το πρωτάθλημα στο οποίο έχουμε ήδη χάσει έδαφος. Σοβαρότητα πάνω απ'όλα. Οι στόχοι ης ομάδας δεν τελειώνουν επειδή ήρθε το πρώτο διπλό. Απεναντίας τα δύσκολα τώρα έρχονται.
Και μη ακούω αηδίες ότι είναι κοντά η πρόκριση στους 16. Έλεος, στην δεύτερη αγωνιστική είμαστε ακόμη. Κοντά δείχνει να έρχεται η τρίτη θέση και όχι κάποια από τις δύο πρώτες (άλλωστε η Βέρντερ μπορεί πολύ άνετα να μας πετάξει εδώ μέσα τρία μπαλάκια, μην παραμυθιαζόμαστε. Με ομαδάρα παίζαμε, άλλο ότι παίξαμε καλύτερα).

Γεια σου ρε θρυλάρα!


UPDATE: Τελικά δεν ξέρω αν το κόμπλεξ είναι κάτι με το οποίο γεννιέσαι ή το αποκτάς στην πορεία, αλλά το γεγονός ότι αμφότερα τα ενδεχόμενα με αφήνουν αδιάφορο δε συνεπάγεται ότι θα τα αφήνω κι εγώ ασχολίαστα. Σήμερα λοιπόν η Ελευθεροτυπία ναι μεν πρόλαβε να έχει τον γαύρο στο εξώφυλο, ναι μεν πρόλαβε να έχει ρεπορτάζ του αγώνα, αλλά ως διά μαγείας δεν μπόρεσε να έχει ούτε ένα σχόλιο στα Αθλητικά Παρασκήνια για τον αγώνα! Κι όχι μόνο αυτό! Στην ατάκα της ημέρας το σημερινό σχόλιο ήταν "Το χορτάρι ήταν ψηλό και δεν μας βοήθησε" (Τάκης Λεμονής). Επίσης, λίαν συμπτωματικώς, ο κατά τα λοιπά πολυγραφότατος κύριος Α.Φ. (Φουντής) σήμερα είχε ένα και μοναδικό σχόλιο κι αυτό... για τον Παναθηναϊκό και τη Λεωφόρο. Εμ, τι να κάνει ο άνθρωπος: τόσες μέρες ανένδοτος αγών για να απολυθεί ο Τάκης και να γίνουν πραγματικότητα τα πιο τρελά του όνειρα πήγαν στράφι μέσα σε 90 λεπτά και αντί σήμερα να ζει την πιο μεγαλειώδη μέρα της ζωής του (μετά από καμιά τεσσάρα που θα ήθελε να'χαμε φάει προφανώς) ζει στη μιζέρια του επειδή του χάλασαν τα σχέδια, όπως και πολλοί άλλοι προφανώς-όχι μόνο αυτός. Δεν πειράζει όμως, αυτά παθαίνουν όσοι ξεχνούν ότι και οι εφιάλτες όνειρα είναι (και δεν μιλάω μόνο για τον συγκεκριμένο "ρεπόρτερ"). Να υπενθυμίσω, ότι όταν πριν από χρόνια είχε βάλει ένα γκολ στο τσουλού ο Βύντρα, το σχόλιο που είχε ακολουθήσει ήταν "αυτοί πήραν τον Βύντρα κι εμείς τον Ταραλίδη". Έτσι και σήμερα, κάποιοι γαύροι μανηγυρίζουν με όλη τους την καρδιά και κάποιοι θυμούνται το παιχνίδι με τον Άρη, αυτά έχει η ζωή. Έτσι είναι όμως όταν είσαι όπου φυσάει ο άνεμος και ξεχνάς χθες τι έγραφες προχθές... Περαστικά "γαυράρες" μου και καλή σας χώνεψη...
Ο Τάκης δεν θα απολυθεί σήμερα και τελικά μάλλον έχει δίκιο ο φιλαράκος μου: να παραιτηθεί για να τους κάνει όλους μαλάκες και να τους τσούζει μια ζωή...

UPDATE II: Ένα πολύ εύστοχο άρθρο από το contra.

Περί αστρονομικών γελοιοτήτων

(και ελπίζω να τα θυμάμαι καλά και να μην γράψω καμιά μπαρούφα! Την επιείκιά σας αν το πράξω...)


Ανεξαρτήτως αν κάποιος ασχολείται ή όχι με θέματα αστρονομίας ή του Σύμπαντος γενικότερα, σίγουρα την έκφραση "έτος φωτός" την έχει ακούσει περισσότερες από μία φορά.
Θα ξεκινήσω από τα βαθειά αμέσως. Τι είναι αυτό το περιβόητο έτος φωτός;
Κατ' αρχήν, πρόκειται για μονάδα -ας πούμε- μήκους (λέω "ας πούμε" διότι αφενός η λέξη μήκος δεν έχει και ιδιαίτερο νόημα στο Σύμπαν, όπου πρακτικά ευθείες γραμμές δεν υφίστανται, αφετέρου στο Σύμπαν δεν υφίσταται χώρος σκέτος, αλλά χωροχρόνος, αυτά είναι μια άλλη ιστορία όμως). Το έτος φωτός μετράει αποστάσεις εν ολίγοις. Πιο συγκεκριμένα 1 έτος φωτός ισοδυναμεί (για να το φέρουμε και λίγο στα... μέτρα μας) με την απόσταση που καλύπτει το φως μέσα σε χρονικό διάστημα ενός έτους. Τελείως χονδρικά ας κάνουμε τον εξής υπολογισμό:
Ένα έτος αποτελείται ως γνωστόν από 365 ημέρες. Μια μέρα από 24 ώρες. Μια ώρα από 60 λεπτά. Ένα λεπτό από 60 δευτερόλεπτα. Η ταχύτητα του φωτός τιμάται στα 300.000 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο. Το έτος φωτός ισούται με το γινόμενο όλων αυτών των αριθμών, ήτοι: 365 x 24 x 60 x 60 x 300.000 = (κρατήστε λίγο την αναπνοή) 9.460.800.000.000 χιλιόμετρα δηλαδή κάτι "λιγότερο" (μερικά "ψιλά" μωρέ) από 9,5 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα (ακούραστο το φως, έτσι δεν είναι;) μέσα σε ένα γήινο ημερολογιακό έτος.
Αν υποθέσουμε ότι η απόσταση Αθήνας-Θεσσαλονίκης είναι 600 χιλιόμετρα, με μιαν απλή διαίρεση των δύο αριθμών προκύπτει ο αριθμός 15.768.000.000, δηλαδή μέσα σε έναν χρόνο το φως κάνει τη διαδρομή Αθήνας-Θεσσαλονίκης "κάτι" λιγότερο από 16 δισεκατομμύρια φορές. Αν υποθέσουμε τώρα ότι ένας ακούραστος Ελληνάρας οδηγός κάνει το ίδιο δρομολόγιο σε 6 ώρες (με σταθερή ταχύτητα 100 km/h) και δίχως στάσεις για ξεκούραση, για βενζίνη κλπ, κλπ, κλπ (άλλωστε το φως δεν κάνει στάσεις, εκτός αν τύχει και περάσει πολύ κοντά από κάποια μαύρη τρύπα οπότε και "σταθμεύει" μια και καλή), μέσα σε μια μέρα θα καταφέρει να κάνει το δρομολόγιο Αθήνας-Θεσσαλονίκης 4 φορές, επί 365 μέρες μας κάνει μόλις 1460 φορές... Το παράδειγμα αυτό το αναφέρω και για να γίνει με έναν εύκολο τρόπο κατανοητός ο όρος "έτος φωτός" αλλά και για να φανεί η "αντιστοιχία" του με τα πιο γήινα πράγματα...
Εννοείται φυσικά ότι αν ακούσουμε πχ για 5.000 έτη φωτός πρέπει πάλι να γίνει ο αντίστοιχος πολλαπλασιασμός και πάει λέγοντας...


Μερικά επακόλουθα της ταχύτητας του φωτός είναι τα εξής: το βραδάκι αν έχει ξαστεριά θαυμάζουμε τα πανέμορφα άστρα στον ουρανό. Η πραγματικότητα ίσως να είναι λίγο πιο ζοφερή απ'όσο νομίζουμε. Στην πραγματικότητα δεν είμαστε σε θέση να ξέρουμε αν τα άστρα που θαυμάζουμε υπάρχουν ακόμη, αφού ανάλογα με την απόστασή τους, το φως κάνει και το αντίστοιχο χρονικό διάστημα για να φτάσει στη Γη. Θα αναφέρω σαν παράδειγμα το αρκετά γνωστό (για πολλούς και διάφορους λόγους) άστρο του Σειρίου (ωπ! Zaphod;!). Ο Σείριος βρίσκεται μόλις... 8,57 έτη φωτός από τη Γη. Πρακτικά αυτό μεταφράζεται ως εξής: αν ένας κάτοικος του Σειρίου "στοχεύσει" τη Γη με έναν τεράστιο φακό και τον ενεργοποιήσει, το φώς του φακού θα φτάσει στη Γη μετά από 8,57 χρόνια έχοντας διανύσει μόλις... 8,57x 9.460.800.000.000 = 81.079.056.000.000 χιλιόμετρα... Με λίγα λόγια αυτό το χρονικό κοιτώντας τον νυχτερινό ουρανό ουσιαστικά βλέπουμε το Σύμπαν όπως ήταν στο παρελθόν! (εκπληκτικό έτσι;)
Και το ακόμη καλύτερο: όσο πιο βαθειά βλέπουμε στο σύμπαν τόσο πιο πολύ ταξιδεύουμε πίσω στο παρελθόν του Σύμπαντος! Εν ολίγοις, δύο αστέρια που στον ουρανό φαινομενικά είναι το ένα δίπλα στο άλλο, στην πραγματικότητα μπορεί να απέχουν μεταξύ τους μερικά (έως και πολλά έτη φωτός) και αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι στο ίδιο δικό μας χρονικό σημείο βλέπουμε δύο διαφορετικά παρελθόντα του Σύμπαντος!!
Μην ξεφεύγουμε όμως.
Αν αναλογιστούμε ότι η ηλικία της Γης είναι (αν δεν με απατά η μνήμη μου) περί τα 4.500.000.000 χρόνια, αυτό σημαίνει πως στο Σύμπαν υπάρχουν περιοχές που όταν ο κάτοικός τους στόχευε στη Γη, η Γη πιθανώς να μην υπήρχε καν, άρα δεν ήταν και πολύ καλός στην παρατήρηση του Σύμπαντος διότι στην πραγματικότητα στόχευε στο κενό (ή ίσως σε κάποιο άλλο άστρο ή πλανήτη)...


Ακούω πολλές φορές διάφορους μυστήριους να λένε για εξωγήινους που έρχονται στη γη για εθιμοτυπικές εκδηλώσεις ενδεχωμένως και λοιπές αηδίες. Από την πλευρά μου έχω να πω τα εξής: το να πιστεύεις ότι σε ένα τόσο τεράστιο και αχανές Σύμπαν είμαστε μόνοι μας είναι εγωϊστικό σε ηλίθιο βαθμό. Από την άλλη μεριά όμως το να πιστεύουμε ότι όποιος εξωγήινος πολιτισμός υπάρχει, "επιβάλλεται" για τους εγωϊστικούς μας λόγους να είναι σύγχρονός μας, είναι δραματικά ηλίθιος (και δεν αναφέρομαι σε όσους ΔΕΝ έχουν ανοίξει έστω κι ένα βιβλίο περί Φωτός, αλλά σε όσους έχουν ανοίξει αλλά εμμένουν στις θέσεις τους)... Ακόμη κι αν υπάρχει σύγχρονος εξωγήινος πολιτισμός, πχ στον Σείριο που θεωρείται από τα "κοντινά" άστρα στη Γη, ένας κάτοικός του θα μπορούσε να φτάσει στη Γή μετά από 8+ χρόνια (συν κάτι "ψιλά") και αυτό υπό τον όρο ότι θα είχε διαστημόπλοιο που θα μπορούσε απαρέκκλιτα να πιάσει την ταχύτητα του φωτός (πράγμα που θεωρείται αδύνατον. Το "απαγορεύει" η Θεωρία της Σχετικότητας άλλωστε). Πρακτικά αυτό σημαίνει πως όσο μικρότερη θα ήταν η ταχύτητα του διαστημοπλοίου, τόσο περισσότερο θα μεγάλωνε (αντιστρόφως ανάλογα κιόλας) το χρονικό διάστημα που θα χρειαζόταν να φτάσει στη Γη....
Δεν θα διαφωνήσω ότι κάποιος εξωγήινος πολιτισμός μπορεί να έχει φτάσει σε δυσθεόρατα τεχνολογικά επίπεδα, δεν θα διαφωνήσω ούτε ως προς το ότι μπορεί να έχουν ανακαλύψει κάποια ενέργεια που να εξαντλείται απελπιστικά αργά και να μπορεί να στηρίξει ένα τέτοιο ταξίδι. Να δεχθώ καλή τη πίστει ακόμη και όσα δείχνουν οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας περί "καταψύξεων" προκειμένου να γίνονται ταξίδια δίχως να φθείρεται το σώμα, με τους εξωγήινους να ξυπνούν με κάποιο... ξυπνητήρι (πάντα) στο σωστό χρονικό σημείο (παραδόξως λάθη ή μηχανικές βλάβες δεν συμβαίνουν ποτέ στους εξωγήινους, αυτά είναι αποκλειστικά ανθρώπινα προνόμια φαίνεται, αλλά ας το δεχθώ κι αυτό). Πόσα άλλα μπορούν να γίνουν; Να αποφευχθούν όλα τα ενδιάμεσα άστρα, οι τροχιές των πλανητών, οι κομήτες, οι μαύρες τρύπες, οι αστέρες νετρονίων, οι σούπερ νόβα (υπερκαινοφανείς), να δεχθώ ότι μπορούν να συμβούν τα πάντα (παρόλο που έχουμε φτάσει στο κυριολεκτικά αμελητέο επίπεδο πιθανοτήτων να βάλουμε έναν πίθηκο μπροστά από μια γραφομηχανή και με τη μία να γράψει ολόκληρον τον Άμλετ του Σαίξπηρ, αλλά τέλος πάντων...) Ε, ακόμη κι αν συμβούν όλα αυτά τα πραγματικά απίστευτα, δεν θα υπάρχουμε εμείς όταν θα έχουν φτάσει εδώ πλέον, οπότε πάλι σε ζονγκ πέφτουμε...


Θα μπορέσει να ισχυρισθεί κάποιος ειδήμων ότι γι'αυτό υπάρχουν και οι "σκουλικότρυπες", για να μπορούν να ελαττώνονται οι αποστάσεις. Ναι, είναι γεγονός ότι αυτή η βλακεία είναι πολύ της μόδας εδώ και αρκετά χρόνια. Οι λεγόμενες σκουλικότρυπες για την ώρα υπάρχουν μόνο στη θεωρία, ενώ η ύπαρξή τους θεωρείται πως μπορεί να συσχετιστεί μόνο συνδυαστικά με τις μαύρες τρύπες. Το πρόβλημα είναι πως οι μαύρες τρύπες είναι... πρόβλημα από μόνες τους (γι'αυτό και περιγράφονται ως χωροχρονικές ανωμαλίες: σε μια μαύρη τρύπα δεν υφίσταται ούτε χώρος, ούτε χρόνος). Οι μαύρες τρύπες είναι τεράστιο κεφάλαιο από μόνες τους, αλλά εν προκειμένω θα πω τα εξής ελάχιστα: μια μαύρη τρύπα ας πούμε πως είναι μια υπερσυμπυκνωμένη σφαίρα. Σκεφτείτε ότι ένα ποτήρι κρασιού που περιέχει ύλη από μια μαύρη τρύπα πιθανώς να ζυγίζει εκατομμύρια τόνους. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι μια μαύρη τρύπα ασκεί τεράστιες βαρυτικές δυνάμεις (μιλάμε για νούμερα ασύλληπτα από τον ανθρώπινο νου) οι οποίες με τη σειρά τους δημιουργούν περαιτέρω προβλήματα: αν κάποιος πραγματικά άτυχος αστροναύτης φτάσει στον "ορίζοντα" μιας μαύρης τρύπας, όσο θα σκέφτεται τι θα κάνει η μαύρη τρύπα θα τον έχει "ρουφήξει" ήδη ως τον λαιμό (κι όλα αυτά σε χρόνο dt εννοείται)...
Αν όντως μια μαύρη τρύπα μπορεί να κρύβει μια σκουλικότρυπα η οποία με τη σειρά της να δίνει τη δυνατότητα ταξιδίων και τηλεμεταφορών στα πρότυπα του... σταρ τρεκ, θα πρέπει πρώτα να υπερσκελισθεί το κυριολεκτικά ανυπέρβλητο εμπόδιο της μαύρης τρύπας, οπότε πάλι σε ζονγκ πέφτουμε...

Πρακτικά όλα αυτά μπορούν να συμπυκνωθούν σε μια απλούστατη πρόταση: ότι το Σύμπαν είναι εξαιρετικά σοφό και ξέρει να κρύβει πάρα πολύ καλά τα μυστικά του, ιδίως από βουλημικά όντα όπως ο άνθρωπος...


Τώρα θα μου πει κανείς, πως διάολο συνδυάζονται όλα αυτά και τι σχέση έχει το ένα με το άλλο; Καλή παρατήρηση...


Την επόμενη φορά που θα βρεθεί ο οποιοσδήποτε περίεργος που θα ισχυρισθεί πως οι Έλληνες κατάγονται από τη φυλή Ελ του Σειρίου (ή του οποιουδήποτε άλλου πλανήτη ή άστρου), ας έχετε στο πίσω μέρος του μυαλού σας ότι το ίδιο το Σύμπαν απαγορεύει να συμβούν...
Είτε μας αρέσει, είτε όχι οι Νόμοι της Φύσεως δεν είναι δυνατόν να ξεπερασθούν.
Κι αν μη τι άλλο, όποιος αρέσκεται να υποστηρίζει (και μάλιστα με σθένος) τέτοιες θεωρίες ας απαντήσει σε μερικά αν μη τι άλλο εύλογα βασικά ερωτήματα, όπως επί παραδείγματι που διάολο χάθηκε τέτοια τεχνολογία που κατάφερε να φέρει υπό τέτοιες αντίξοες συνθήκες τόσον κόσμο στην Ελλάδα μας.... Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να δούμε και ποιος δουλεύει ποιον εδώ πέρα.

Η παρατήρηση του Σύμπαντος μπορεί να προσφέρει πολλά: ρομαντισμό, ταξίδια με το μυαλό, θαυμασμό, ευγνωμοσύνη κλπ. Αν ψάχνουμε συνωμοσιολογικές θεωρίες ας αρκεστούμε στα γήινα, τα παραέξω δεν επηρεάζονται από τέτοια και αν μη τι άλλο δεν μας φταίει σε τίποτε το Σύμπαν να το υποβαθμίζουμε με τέτοιο εξευτελιστικό τρόπο ως το επίπεδό μας...

Άντε και με το καλό, το επόμενο "σχετικό" άρθρο θα είναι για τους Έψιλον (εκεί κι αν θα πέσει τρελό γέλιο, παρόλο που κανονικά είναι για κλάμματα).
Χαίρετε...

ΥΓ. Όποιος επιθυμεί να διαβάσει σχετική βιβλιογραφία προτείνω τα εξής: Η Αυτοβιογραφία του Φωτός (Γραμματικάκης) -αρκετά ευχάριστο και εύπεπτο, Το Χρονικό του Χρόνου (Χόκινγκ) -αγγούρι, Γενικη και Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας (του... γνωστού!) -μέγα παλούκι.
ΥΓ2. Οι φωτογραφίες είναι αν θυμάμαι καλά από την ιστοσελίδα του Hubble. Δηλαδή όλες πλην μίας... :)

Περί Παιδείας Αναλώσιμα (τεύχος πρώτον)

Λέμε λοιπόν ότι η Παιδεία μας έχει πρόβλημα. Πολύ σωστά και πολύ ενδιαφέρον που το αναγνωρίζουμε όλοι. Το θέμα είναι τι κάνουμε γι'αυτά. Σε πρώτη φάση, τα εντοπίζουμε τα προβλήματα ή νομίζουμε ότι τα βλέπουμε;
Θα ξεκινήσω την ανάπτυξη των ανησυχιών μου για το θέμα, από το Σχολείο (στο σύνολό του) και την Εκπαίδευση, παρόλο που θεωρώ ότι αυτό είναι το δεύτερο βήμα και όχι το πρωταίτιο. Αλλά αυτό βλέπουν όλοι ως πρώτο, με αυτό θα ασχοληθώ τώρα -εξάλλου με τόσο χάλι στην παιδεία λες και θα κάνει κάποια διαφορά αν ο Άδης πει την άποψή του έξω από την... "ιεραρχία". :)

Για να γίνουν κατανοητά κάποια πράγματα παρακάτω θα προσπαθήσω ν'αναλύσω κάπως το σκεπτικό μου: όταν αναγνωρίζω ένα πρόβλημα ψάχνω για τη λύση του. Όταν θεωρώ πως τη βρήκα, το πάω ανάποδα: προσπαθώ δηλαδή αν δω αν ταυτίζεται με το πρόβλημα. Είναι ας πούμε κάτι σαν έλεγχος για περίπτωση που μου διέφυγε κάτι. (Σιγά μην κατάλαβε κανείς τι θέλω να πω, τέλος πάντων...)

Έχουμε και λέμε λοιπόν: γιατί έχουμε πρόβλημα στην εκπαίδευση; Η εκπαίδευση έχει, νομίζω, τρεις παράγοντες: τους δασκάλους-καθηγητές, τους μαθητές και τη διδακτέα ύλη, άρα πρέπει να τους δούμε χωριστά. Ξεκινάω από τη διδακτέα ύλη.
Θεωρώ ότι είμαστε το μοναδικό δυτικό κράτος που χαμηλώνει την ποιότητα των μαθημάτων του προκειμένου να προσαρμόζονται πιο εύκολα οι (ολοένα και μετριότεροι) μαθητές. Παγκόσμια πατέντα αυτό. Πολλά μαθήματα που έχουμε είναι ίσως και κυριολεκτικά άχρηστα... Τι εννοώ.
Ας μου λύσει κάποιος την εξής απορία: σε τι οφελεί τους μαθητές να κάνουν θρησκευτικά από το δημοτικό έως και το λύκειο, επί παραδείγματι... Έναν λόγο ζητάω. Ή σε τι οφελεί η οικιακή οικονομία(όπου αν δεν διδάσκεται ακόμη, σίγουρα διδάσκεται κάποιο αντίστιχο μάθημα).... Εμένα δεν με οφέλησαν σε τίποτε, όπως δεν με είχε οφελήσει η ανθρωπολογία και πολλά άλλα μαθήματα. Δηλαδή θρησκευτικά δεν μπορούν να κάνουν τα παιδιά ας πούμε, 2 χρόνια στο δημοτικό, δύο στο γυμνάσιο και (το πολύ) δύο στο λύκειο; Ιστορία, άλλο ζήτημα: βλέπεις ότι καλά, καλά δεν μαθαίνουν την ιστορία της Ελλάδος και τα βάζεις να μάθουν για τη... βιομηχανική επανάσταση ή την ανακάλυψη της Αμερικής από τον Κολόμβο;
Γενικά ως προς τη διδακταία ύλη νομίζω πως τα πάντα είναι ένας μεγάλος αχταρμάς. Υπάρχουν λάθη στις αναλογίες ωρών διδασκαλίας ως προς πολλά μαθήματα, κάποια άλλα μαθήματα που θα έπρεπε να έχουν μεγαλύτερο ειδικό βάρος δεν το έχουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: τα αρχαία ελληνικά. Οι Γάλλοι τα έκαναν κολυμπιθρόξυλο 2 φορές στο παρελθόν όταν πήγαν να βγάλουν τ'αρχαία από τα πανεπιστήμιά τους, το δικό μας το αφτί όμως δεν ιδρώνει με τίποτε, και πνεύματα σφάζουμε και τόνους μαχαιρώνουμε και τον Μπαμπινιώτη επικροτούμε όταν λέει ότι "έχει επικρατήσει να λέγεται έτσι πλέον" (υποννοώντας ότι είναι λάθος αλλά δεν πειράζει αφού έτσι λέγεται... Τι λε ρε τεράστιε, αλήθεια;). Και διερωτώμαι: τι μπορεί να προσφέρει περισσότερα σε ένα παιδί; Η διδασκαλία θρησκευτικών ή η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών; Θα μου πείτε φυσικά ότι με τα θρησκευτικά κάνεις τον άλλον άβουλο πλάσμα, φοβούμενο την ίδια τη ζωή υπό τον ακόμη μεγαλύτερο φόβο της αιωνιότητος, ενώ τ'αρχαία αποδεδειγμένα σε κάνουν σκεπτόμενο όν και ως γνωστόν υπάρχουν μεγάλα συμφέροντα (ξέχωρα από τα εγκεφαλικά μας κολλήματα) -και δεν το πάω σε θεωρίες συνωμοσίας τις οποίες γενικά απεχθάνομαι. Σωστή η ένσταση, άλλωστε γνωρίζουμε πως ζούμε σε χώρα ταλιμπάν που από τη μία καίει "αιρετικά" βιβλία (πχ του Ανδρουλάκη) ακόμη και σήμερα κι από την άλλη φλέγεται που δεν θα έχουν οι ταυτότητες το θρήσκευμα (λες και κάτι έγινε, αλλά έτσι είναι τελικά: όταν πηγαίνεις στην εκκλησία σου μια φορά το μήνα -και αν- σε καίει να γράφουν οι ταυτότητες το θρήσκευμα)... Και για να'μαστε ειλικρινείς ρε παιδιά, όσο οι Έλληνες διδάσκονταν μόνο μαθηματικά, Ιλιάδα και Οδύσσεια, γυμνάζονταν και έπαιζαν μουσική, μεγαλουργούσαν. Όταν άρχισαν να διδάσκονται αρειμανίως θρησκευτικά, γεωγραφίες και ανθρωπολογίες τους πήρε ο διάολος. Ως επίσης κάτι άλλο: πολλάααααα χρόνια πριν υπήρχε μάθημα (πολυτιμότατο κιόλας) ετυμολογίας λέξεων. Αυτό καταργήθηκε μέσα σ'ένα βράδυ. Γιατί; Έγιναν καλύτερα τα πράγματα από τότε; Φρόνιμον και δέον να επανέλθει (δρυμήτερο).
Θυμάμαι όταν κάναμε μουσική στο σχολείο, αντί να διδασκόμαστε κάποιο μουσικό όργανο, μαθαίναμε για τη ζωή του Μπαχ, του Μπετόβεν και του Βιβάλντι. Ηλίθιο (για να μην πω τίποτε χειρότερο). Κι απ'την άλλη μεριά, παρόλο που υπήρχε (κι εξακολουθεί να υπάρχει νομίζω) μάθημα σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού, όταν έφτανε ή ώρα του μηχανογραφικού ψαχνόμασταν όλοι γιατί δεν ξέραμε ποιες δουλειές είναι κορεσμένες και ποιες έχουν ζήτηση. Γενικά, σε ό,τι έχει να κάνει με τα μαθήματα, τα περισσότερα πράγματα τα κάνουμε λάθος. Τα μαθήματα θεωρώ πως πρέπει να επαναπροσδιορισθούν και ως προς την ποιότητά τους, και ως προς τις ώρες αλλά και τα χρόνια διδασκαλίας τους. Τα παιδιά πλέον ελάχιστα ουσιαστικά πράγματα μαθαίνουν στα σχολεία. Ουσιαστικά στο σχολείο πάνε για το τυπικό μέρος του λόγου (δηλ. για να λένε πως πήγαν αλλά και επειδή είναι υποχρεωτικό) και ως μοναδικό στόχο έχουν να περάσουν την τάξη και αν πάνε στην επόμενη, κακά τα ψέματα.
Χρειάζονται περισσότερα αρχαία όπως και νέα ελληνικά, ουσιαστικότερα μαθηματικά (που κάνουν ξυράφι το μυαλό) και λοιπές θετικές επιστήμες και ιστορία σωστή κατά κύριο λόγο (και δεν το συνδυάζω με τους γνωστούς πρόσφατους αφορισμούς για τη μόδα που μας προέκυψε με το γνωστό βιβλίο). Τα υπόλοιπα μπορούν να μοιραστούν με σωστό τρόπο. Εννοείται ότι χρειάζεται και εκμάθηση ξένων γλωσσών, αλλά αυτό αν μη τι άλλο προϋποθέτει ότι ξέρεις να μιλάς τη γλώσσα σου καλά. Κάνε πρώτα αυτό και μετά πας στις άλλες γλώσσες που στον σύγχρονο κόσμο είναι εξίσου αναγκαίες.
Εν ολίγοις εκτιμώ ότι χρειάζονται:
-νέα βιβλία με σωστό περιεχόμενο και ποιότητα (και όχι χρηματοδωτούμενα από ευαγή ιδρύματα όπως πχ έχει ακουστεί για το πασίγνωστο πλέον βιβλίο ιστορίας Στ΄Δημοτικού).
-νέο πρόγραμμα διδασκαλίας με σωστή κατανομή ωρών ανά μάθημα, ανάλογα με τη σοβαρότητα και την αξία του μαθήματος.
-να μεταφερθεί το κέντρο βάρους σε ό,τι μπορεί πραγματικά να χρησιμεύσει στα παιδιά ως μελλοντικούς πολίτες της Ελλάδος και όχι σε άσχετα και ηλίθια πράγματα άσχετα με'μας τα οποία ίσως να μην τα χρησιμοποιήσουμε και ποτέ. Η πολυσυλλεκτικότητα ουδέποτε οφέλησε κανέναν, πόσο δε μάλλον όταν γινόταν και με ηλίθιο τρόπο.

Πάμε τώρα στους μαθητές: ο λόγος που δεν πάνε καλά τα πράγματα έχει να κάνει με δυο παράγοντες νομίζω: Ο πρώτος είναι ο τρόπος εκμάθησης και ο δεύτερος το γεγονός ότι δεν ασχολούνται πολύ με το σχολείο. Θα ασχοληθώ με τον δεύτερο και θ'αφήσω για πιο κάτω τον άλλον. Γιατί δεν ασχολούνται πολύ με το σχολείο; Διότι δεν έχουν κέφι νομίζω. Και γιατί δεν έχουν κέφι; Διότι δεν έχουν χρόνο. Και γιατί δεν έχουν χρόνο; Διότι φεύγοντας από το σχολείο ξεκινάει η Οδύσσεια των φροντηστηρίων, της παραπαιδείας δηλαδή.
Χμμμμ... φροντιστήρια... μια ακόμη Αμερική που θα ανακαλύψουμε όταν οι μικροκομματικές σκοπιπμότητες του καθενός ενδιαφερόμενου το επιβάλλουν. Φροντιστήρια για αγγλικά, για γαλλικά, για γερμανικά, για κινέζικα, για μαθηματικά, για αρχαία ελληνικά, για έκθεση, για φυσική, για χημεία, για σωστή παρασκεύαση φραπέ, για την κατανόηση του προηγούμενου φροντιστηρίου κλπ, κλπ. Φροντιστήρια που κάνουν τι; Πληρώνονται για λύνουν τις ασκήσεις των παιδιών υπό το ευγενές πέπλο της προετοιμασίας (της επόμενης τάξεως, των εξετάσεων της χρονιάς, των πανελλαδικών κλπ, κλπ). Όταν ένα παιδί λοιπόν βγάζει 3-4 ώρες ημερησίως σε φροντιστήρια, προερχόμενο από ένα εξάωρο στο σχολείο, πως θα βρει το κέφι να διαβάσει και πάνω απ'όλα που θα βρει τον χρόνο; Θα πρέπει να κάτσει είτε στο μεσοδιάστημα σχολείου φροντιστηρίου (ταυτόχρονα με το φαγητό είναι μια καλή λύση προφανώς) είτε μετά το πέρας των μαθημάτων (δηλαδή από αργά το απόγευμα στην καλύτερη). Και μην ξεχνάμε κάτι βασικό: ότι ένα παιδί χρειάζεται πάνω απ'όλα παιχνίδι και ανεμελιά την οποίαν με δυσκολία μπορούν να βρούν. Οι ώρες του σχολείου είναι υπεραρκετές για ένα παιδί, δεδομένου ότι χρειάζονται και κάποιες (λογικές ως προς τον αριθμό) ώρες για μελέτη. Που διάολο θα βρει ένα παιδί το κέφι ν'ασχοληθεί και με το σχολείο και με το φροντιστήριο και με τα διαβάσματα περί αυτών και με τις ξένες γλώσσες; Κι όλα αυτά υπό την πίεση των γονέων (διακριτική ή μη) που πάντοτε θέλουν τις καλές βαθμολογίες (διαχρονικό φετίχ αυτό).
Όλα μάτσο, όλα χάλια εν ολίγοις. Γιατί; Διότι κάτι δεν πάει καλά με το σχολείο. Χμ, προφανώς δεν εννοεί κανείς τα κτίρια όταν μιλάει για προβλήματα στα σχολεία (δίχως αυτό να σημαίνει ότι δεν έχουν πρόβλημα και τα κτίρια σε πολλές περιπτώσεις)... Οπότε ας πάμε και στους καθηγητές τώρα. Το πως παραδίδει ο κάθε καθηγητής το μάθημά του το γνωρίζει ο ίδιος και σε καμία περίπτωση δεν θα θελήσω να βάλω τους πάντες στο ίδιο τσουβάλι. Από τα χρόνια μου στο σχολείο θυμάμαι όμως πολλούς καθηγητές να κάνουν το μάθημα με τέτοιον τρόπο ούτως ώστε να "εξασφαλίσουν" και το ιδιαίτερο στη συνέχεια (πιθανολογώ πως κάτι τέτοιο θα γίνεται ακόμη). Όπως επίσης θυμάμαι καθηγητές που έμπαιναν μέσα και δεν ήξεραν τι να πουν, όπως θυμάμαι και καθηγητές-έρμαια στα "νύχια" των παιδιών που λογικά δεν πρέπει να κατάλαβαν ποτέ ούτε καν οι ίδιοι γιατί έγιναν καθηγητές. Εδώ που τα λέμε δε νομίζω να ήταν προνόμιο μόνο της δικής μου γενιάς αυτά τα φαινόμενα, έτσι δεν είναι; Όλοι θα έχουν όλο και κάποιο σχετικό παράδειγμα ν'αναφέρουν νομίζω. Σε αυτό το σημείο εμπλέκεται νομίζω ο τρόπος διδασκαλίας που άφησα πιο πάνω "ανοικτό": το σχολείο δεν κεντρίζει το ενδιαφέρον των παιδιών αφού και τα βιβλία είναι "ξύλινα" και ο τρόπος διδασκαλίας πολλών καθηγητών και δασκάλων σε αρκετές περιπτώσεις αποκρουστικός. Τα ίδια τα παιδιά δεν έχουν ενδιαφέρον λόγω βεβαρυμένου προγράμματος την ίδιαν στιγμή για να μην ξεχνιώμαστε. Μια χαρά είμαστε, ε;

Και σε αυτό το σημείο θα "εισάγω" στο τεραίν κάποια πράγματα που κατά καιρούς έχουν ακουστεί, ένα εκ των οποίων ο έλεγχος των καθηγητών. Πείτε μου έναν τομέα στην Ελλάδα που να πηγαίνει καλά. Έναν ζητάω. Νομίζω δεν υπάρχει κανένας, όχι για άλλον λόγο αλλά ένεκα της πανηλίθιας νοοτροπίας του νεοΈλληνα. Συνεπώς γιατί να πηγαίνουν καλά και οι καθηγητές, όταν από τις προσωπικές εμπειρίες του ο καθένας μας σίγουρα έχει πολλά να πει επί τούτου; Γιατί λοιπόν οι καθηγητές φοβούνται την αξιολόγηση; Ναι, να αξιολογούνται και μάλιστα αυστηρότατα. Από αυτόν που θα εκπαιδεύσει το παιδί μου έχω τεράστιες απαιτήσεις (άσε που ΕΓΩ τον πληρώνω κιόλας). Όπως λοιπόν εμένα θα έρθει να με ελέγξει πχ το κράτος εάν είμαι σωστός στις υποχρεώσεις μου απέναντί του, έτσι να ελέγχονται και οι καθηγητές. Δεν το κατάλαβα δηλαδή, τι είδους προκλητικότατη και καινοφανής ασυδωσία είναι αυτό το "δεν γουστάρω να ελεγθώ"; Όχι μόνο να ελέγχονται αλλά κι όποιος κρίνεται ακατάλληλος να μην ξαναδιορίζεται κιόλας ως άκρως επικίνδυνος. Τι θέλουμε τελικά; Παιδεία ή ένα αχανές μπουρδέλο; Ας αποφασίσουμε και σύντομα κιόλας...

Ένα άλλο ζήτημα που έχει τεθεί επί τάπητος πολλάκις έχει να κάνει με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Ε, λοιπόν εγώ είμαι υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων για πολλούς λόγους, ένας εκ των οποίων ότι δεν είμαι ούτε διπρόσωπος ούτε ηλίθιος. Ως χώρα έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό εξαγωγής φοιτητών σε όλην την Ευρώπη: προς Αγγλία, προς Βουλγαρία, προς Γαλλία, προς Τσεχία, προς Γερμανία, προς Σερβία, προς Ρουμανία, προς Νότιο Τιμπουκτού, προς οπουδήποτε, ακόμη και προς την Άνω Κωλομεδάγκωνες... Ας μου εξηγήσει κάποιος τους λόγους για τους οποίους θα πρέπει ο κάθε Έλληνας να στηρίζει ξένες οικονομίες. Μήπως η δική μας πάει καλά και δεν το'χουμε αντιληφθεί, οπότε είπαμε "δεν πάει στο διάολο, ας στηρίξουμε και τις ξένες τώρα"; Σε ιδιωτικά πανεπιστήμια πάει ο άλλος στην Αγγλία, σε ιδιωτικά να μπορεί να πάει κι εδώ. Η διαφορά θα είναι ότι τα υπόλοιπα έξοδα θα είναι πολύ μικρότερα και το σημαντικότερο, η ανακύκλωση των χρημάτων θα γίνεται εντός συνόρων. Μην κοροϊδευόμαστε επιτέλους.
Φυσικά, είμαι κατά της οποιασδήποτε τακτικής να περάσουν αέρα-πατέρα τα ιδιωτικά πανεπιστήμια όταν η δημόσια εκπαίδευση μπάζει νερά, άρα πρέπει πρώτα να δούμε τι πρέπει να γίνει με τα ήδη υπάρχοντα σχολεία και πανεπιστήμια.

Δεν είμαι ειδικός (ούτε θέλω να γίνω), αλλά είμαι της άποψης ότι κάποια μέτρα που δεν ξεφεύγουν από την κοινή λογική δεν υπάρχει λόγος να μην ληφθούν. Μερικά απ'αυτά θεωρώ πως είναι τα εξής:
- κατάργηση διά παντός των πανελληνίων. Αυτομάτως δεν θα υπάρχει λόγος και για φροντηστήρια. Ο κάθε μαθητής θα μπορεί να μπαίνει στο πανεπιστήμιο της αρεσκείας του με εισαγωγικές εξετάσεις εκεί. Επίσης, καλό είναι να μπαίνει κάποιος εύκολα στο πανεπιστήμιο προκειμένου να βγαίνει δύσκολα, διότι ως γνωστόν η νοοτροπία "ωραία, τώρα που μπήκα αράζω..." ζει και βασιλεύει. Έτσι θα αναβαθμισθούν και τα πανεπιστήμια τα οποία πλέον θα έχουν για φοιτητές άτομα που ενδιαφέρονται και όχι άτομα που μπήκαν από σπόντα επειδή έτυχε να βάλουν 145 σχολές στο μηχανογραφικό (από τις 146 -προφανώς έμειναν εκτός οι Ιχθυοκαλλιέργειες) .
- σωστός (μα για σωστό μιλάω) επαγγελματικός προσανατολισμός. Δόξα τω θεώ μαθηματικούς (επί παραδείγματι) έχουμε χιλιάδες, πολλοί εκ των οποίων δυστυχώς άνεργοι. Δεν χρειαζόμαστε άλλους (τόσους πολλούς) για κάποια χρόνια ακόμη. Ας το μαθαίνουν αυτό τα παιδιά. Σωστός επαγγελματικός προσανατολισμός σημαίνει και κάτι άλλο φυσικά: να μάθουμε ότι υπάρχουν και επαγγέλματα ΕΚΤΟΣ γραφείου (και κατ' επέκτασιν δημοσίου). Χώρα δίχως ηλεκτρολόγους, οικοδόμους, υδραυλικούς κλπ, κλπ δεν μπορεί να υπάρξει καλώς ή κακώς. Επίσης, δεν μπορούμε όλοι να γίνουμε ζωγράφοι, ας γίνουν όσοι έχουν πραγματική κλίση (διαβάστε και λίγο την Πολιτεία του Πλάτωνα γαμώ το φελέκι μου).
- σωστή εκμάθηση των (σωστών) μαθημάτων. Δεν έλεγαν άδικα οι παλαιότεροι "άνθρωπος αγράμματος ξύλο απελέκητο). Σημασία δεν έχει να κάνουμε πολλά μαθήματα στα σχολεία, σημασία έχει όσα κάνουμε να τα κανουμε καλά. Ούτε να γράφει ο άλλος παρεπιπτόντως (δίχως "μ"), ούτε να λέει "από ανέκαθεν" (ή ακόμη χειρότερα και με τη χρήση του "εξ" αν νομίζει πως θέλει να εντυπωσιάσει), ούτε να απαντάει πως την 25η Μαρτίου γιορτάζουμε το Όχι του Κολωκοτρώνη στους Γερμανούς.
- έλεγχος των καθηγητών και των δασκάλων, ασυζητητεί, κι ας κωλοχτυπιούνται όσο θέλουν για το αντίθετο.
- προσπάθεια μέσω πιο ενδιαφέρουσας διδασκαλίας -σύγχρονης- να απομακρυνθούν τα παιδιά από τα φροντιστήρια (και προσοχή: δεν μιλάω να χτυπηθούν τα φροντιστήρια, διότι και αυτά σε κάποιες φορές ίσως να χρειάζονται, ενώ δίνουν και δουλειά σε κόσμο, μην το ξεχνάμε αυτό), διότι παιδιά είναι γαμώτη μου, το ξεχνάμε αυτό. Ξεχνάμε κι εμείς οι ίδιοι από που περάσαμε...

Και κάτι άλλο: μην περιμένουμε δίχως Παιδεία να αλλάξει μυαλά κι ο Έλληνας. Αυτά τα δύο πρέπει να γίνουν ταυτόχρονα.
Α, και κάτι ακόμη: κάπου πήρε το μάτι μου ότι το 3,κάτι-ψιλά του προϋπολογισμού θα πάει στην Παιδεία; Τόσο πολύ, ε; Άντε γαμήστε μας επιτέλους που θέλουμε και παιδεία...

Σε πρώτη φάση αυτά τα... ολίγα. Θα επανέλθουμε...