Αναφορικά με την τρομοκρατία για επικείμενη χρεωκοπία...

θα ήθελα να γράψω 2-3 πραγματάκια κι ο καθείς ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Ο βασικός λόγος που θα επιχειρήσω να προσεγγίσω το θέμα με τον τρόπο που θα διαβάσετε έχει να κάνει με το γεγονός ότι υπάρχει πλήθος κόσμου που πραγματικά το έχει σιχαθεί η ψυχή μου. Διότι οκ, να το καταλάβω ότι τα ΜΜΕ εξυπηρετούν συμφέροντα και επιθυμούν να επανέλθει η τόπος στην πρότερη πολιτική κατάσταση... ανάπτυξης και σταθερότητας. Το να εκβιάζει πλήθος άλλων ιστοσελίδων (επισήμων τε και μη) και ιδίως από το εξωτερικό, το κατανοώ κι αυτό, διότι ανάλογα με την θέση του καθενός στην σκακιέρα πάλι ανάλογα συμφέροντα υπάρχουν. Πχ, έχετε σκεφτεί κατά πόσον έναν Γερμανό πολίτη τον συμφέρει να χρεωκοπήσει η Ελλάδα ή τι ακριβώς σημαίνει γι'αυτόν το να παραμείνει η Ελλάδα στο προϋπάρχον πρόγραμμα; Αλλά ρε παιδιά, μα τον θεό μου και όλα τα δαιμόνια που έχω μέσα μου, το να αναπαράγουν αυτήν την σκαιά προπαγάνδα από την κυρά Μαρία έως τον κάθε φούφουτο που θεωρεί ότι το αναφαίρετο δικαίωμά του να τρέφει την ατομική του κοσμοθεωρία συνεπάγεται αυτόματα ότι η κοσμοθεωρία αυτή είναι και υπαρκτή ή η μοναδική ή πρέπει να γίνει κοινώς αποδεκτή, κάπου παραπηγαίνει, διότι έτσι ακριβώς μεταδίδεται ο ευγενής ιός της προπαγάνδας. Τουτέστιν, αν εσύ μεγάλε θες να πιστεύεις σε νεράιδες, οκ, δεν έχω κανένα πρόβλημα αλλά ούτε εγώ είμαι υποχρεωμένος να πιστεψω στην κοσμοθεωρία σου, ούτε το τι πιστεύεις σημαίνει ότι υπάρχει κιόλας. Για να εξηγούμεθα δηλαδή.

Τα παρακάτω λόγια βασίζονται σε δύο πυλώνες: πρώτον την κοινή λογική και δεύτερον τη Φυσική, ούτως ειπείν το προαιώνιο Αξίωμα ότι κάθε Δράση φέρνει μια ίση κι αντίθετη Αντίδραση. Γιατί και πως, θα τα καταλάβετε όλα καθ'οδόν.

Έχουμε και λέμε λοιπόν: σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις που όλες λαμβάνουν μορφή χιονοστιβάδας όπως αναμενόταν, η Ευρώπη (η εταίρος και σύμμαχος να υπενθυμίσω) μας έχει βάλει για τα καλά τη θηλιά στον λαιμό με ό,τι μέσον έχει διαθέσιμο. Ήδη ξεκίνησαν οι υποβαθμίσεις από Διεθνείς Οίκους Ανοχής Αξιολόγησης, ήδη όλα τα θεσμικά όργανα της Ευρώπης εντείνουν τις πιέσεις, ήδη η αρθρογραφία δίνει και παίρνει, ενώ όλοι οι εκβιασμοί είναι πάνω στο τραπέζι. Το αίτημα είναι μόνο ένα: επιστρέψτε στο πρόγραμμα. Τόσο απλό, τόσο ξάστερο.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι η κυβέρνηση δεν επιστρέφει στο πρόγραμμα και η Ευρώπη υλοποιεί όλες τις απειλές της. Είναι προφανές ότι σε μια τέτοια περίπτωση χρεωκοπούμε με κάθε επισημότητα και τελεσίδικα. Ας δούμε, λοιπόν, αυτό το ενδεχόμενο και τι συνεπάγεται.
α) Για να μην χρεωκοπήσουμε εντός ευρώ, μας κρατούν διασωληνωμένους για λίγες μέρες μέχρι να φτιάξουν μηχανισμό ώστε να βγούμε από το ευρώ και να χρεωκοπήσουμε με την ησυχία μας. Εξάλλου όπως μας διαβεβαιώνουν, η Ευρώπη είναι έτοιμη να ανταπεξέλθει ενός τέτοιου ενδεχομένου, σωστά; Αυτό σημαίνει ότι στο τραπέζι όντως υπήρχε ένα πιστόλι και γι'αυτό χρησιμοποιήθηκε. Μόνο που υπάρχει ένα πρόβλημα: αν το πιστόλι χρησιμοποιηθεί μια φορά, θα έχει ανοίξει ήδη η κερκόπορτα να χρησιμοποιηθεί κι άλλες και επειδή αυτό δεν το θέλει κανείς από τις χώρες που βγάζουν λεφτά με το τσουβάλι, γι'αυτό ακριβώς στο τραπέζι δεν υπάρχει κανένα απολύτως πιστόλι. Η απόδειξη γι'αυτό είναι ότι ενώ μας έλεγαν τα ίδια και προ τετραετίας αλλά τότε υποτίθεται ότι μας είχε σώσει η μη πρόβλεψη από πλευράς Γερμανίας ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο και γι'αυτόν τον λόγο δεν είχε φτιάξει μηχανισμό εξόδου χώρας από το ευρώ, τελικώς αποδεικνύεται ότι 4 χρόνια μετά εξακολουθεί να μην υπάρχει τέτοιος μηχανισμός. Άρα ή οι Γερμανοί είναι εντελώς ηλίθιοι, είτε δεν θέλουν να υπάρχει τέτοιος μηχανισμός διότι φοβούνται και τις βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις (δηλαδή να γίνουν στάχτη και μπούρμπερη σχετικά άμεσα όλες οι Οικονομίες της Ηπείρου) αλλά και τις μακροπρόθεσμες (ότι μπορεί να χρειαστεί να βγει κι άλλη χώρα στο μέλλον, αν υποθέσουμε ότι το ευρώ έχει παραμείνει όρθιο).

β) Αν υποθέσουμε ότι το προηγούμενο σενάριο είναι κάργα καταστροφολογικό, πάμε στο αμέσως επόμενο, ήτοι να μας εξωθήσουν σε τεχνητή στάση πληρωμών (όπως πάνε ήδη να κάνουν) προκειμένου να αναγκαστούμε να παρακαλέσουμε γονυπετείς να μας επιτρέψουν να φύγουμε μόνοι μας από το ευρώ. Ακόμη κι αν παραβλέπψουμε ότι και αυτή η περίπτωση προσκρούει στον ύφαλο της μη ύπαρξης σχετικού μηχανισμού, συγκεντρώνει εξίσου μεγάλα προβλήματα. Το σημαντικότερο όλων είναι ότι σε μια τέτοια περίπτωση που θα μας εξωθήσουν να τυπώσουμε δικό μας χρήμα είναι προφανές ότι η επόμενη κίνηση που μοιραία θα γίνει θα είναι η μονομερής διαγραφή του χρέους, διότι όταν μου επιτρέπεις να φύγω, τότε μου επιτρέπεις να κάνω και τα υπόλοιπα που συνεπάγεται η φυγή μου. Άρα, όταν οι δανειστές δεν θέλουν να ακούνε όχι για μερική διαγραφή αλλά σε αρκετές περιπτώσεις ούτε καν για επιμήκυνση, πως θα αποδεχθούν την πλήρη διαγραφή του χρέους; Διότι εδώ έχει αρχίσει να αχνοφαίνεται ως χειροπιαστό ένα ακόμη μεγάλο πρόβλημα που μέχρι πρότινος νομίζαμε ότι ήταν μοναχά δικό μας αλλά τελικώς μάλλον είναι περισσότερο δικό τους, αλλά αυτό θα το αναπτύξουμε στο επόμενο σημείο. Η ουσία είναι ότι αν μας εξωθήσουν σε άτακτη χρεωκοπία χάνουν κυριολεκτικώς τ'αυγά και τα πασχάλια. Βέβαια σε αυτό το σημείο θα παρατηρήσετε κάτι: με όλα τα προηγούμενα μνημόνια συν τα μεσοπρόθεσμα έχουμε υποθηκεύσει ολόκληρη τη δημόσια περιουσία (ακόμη και γη), έχουμε αντικαταστήσει το ελληνικό δίκαιο με το αγγλικό, έχουμε παραιτηθεί από κάθε μορφή κυριαρχία μας κ.ο.κ. Άρα θεωρητικά μπορούν να μας πάρουν και τα σώβρακα. Έχω ξαναπεί και στο παρελθόν ότι το πράγμα δεν είναι τόσο απλό, ούτε είναι ακριβώς έτσι (αφού μέσα σ'όλα είναι παράνομο μια χώρα να παραιτηθεί της εθνικής της κυριαρχίας). Όλες αυτές οι δεσμεύσεις σαφώς και ισχύουν για την περίπτωση που ισχύει το πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας. Από την στιγμή που το πρόγραμμα πάψει να ισχύει αυτομάτως πρέπει να πάψουν να ισχύουν και οι επιμέρους όροι. Το κακό σε αυτήν την περίπτωση είναι ότι υπεισερχόμεθα σε προπολεμική περίοδο εμπραγμάτων διεκδικήσεων. Το έχω ξαναγράψει και παλαιότερα, ότι αν διαβάσετε την Ιστορία που αφορά στην περίοδο του Μεσοπολέμου και ιδίως από την οπτική πλευρά της τότε Γερμανίας θα διαπιστώσετε φρικτά πολλές ομοιότητες.

γ) Αν υποθέσουμε ότι τα δύο προηγούμενα σημεία πηγαίνουν είτε το ένα είτε το άλλο, αυτό εδώ σίγουρα πηγαίνει και με τα δύο, και ποιο είναι αυτό: μπορεί στις τελευταίες γερμανικές εκλογές η Μέρκελ να αύξησε το ποσοστό του κόμματός της ως προς τις προηγούμενες, αυτό όμως δεν της επέτρεψε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, όπως αντίστοιχα είχε συμβεί και στις προηγούμενες γερμανικές εκλογές (2009). Κοινώς, επρόκειτο για πύρρειο νίκη, τα ποσοστά της οποίας ήρθαν από το γεγονός ότι από την κρίση στην Ευρωζώνη η Γερμανία βγάζει πολλά λεφτά, κάτι που είχε αντίκτυπο και στον απλό Γερμανό πολίτη (ενδεικτικό παράδειγμα: οι μισθωτοί πήραν αυξήσεις για πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια περίπου. Όλα αυτά εν μέσω κρίσης να υπενθυμίσω). Αν τώρα το αντίκτυπο στον απλό Γερμανό πολίτη έρθει τούμπα, τι θα συμβεί άραγε στη Γερμανία και τους Χριστιανοδημοκράτες συγκεκριμένα; Ας δούμε λίγο μια απεικόνιση των χρεών στην Ευρώπη:

Όπως βλέπουμε (αν και το ξέραμε ήδη), η Ευρώπη κρατάει ως ιδιωτικό χρέος το μεγαλύτερο κομμάτι του χρέους της χώρας μας. Αν και πρακτικά αναφέρω έννοιες που στο σημείο που βρισκόμαστε θα έπρεπε όλοι να γνωρίζουν, θα μνημονεύσω απλά ότι η φράση ιδιωτικό χρέος σημαίνει ότι δεν είναι χρέος "επενδυτών" (δηλαδή τραπεζών κλπ), ούτως ειπείν το έχουν φορτώσει στις πλάτες των λαών της Ευρώπης (εξ ου και η ανάγκη για ασταμάτητη τερατώδη προπαγάνδα εις βάρος μας, διότι πρέπει να κρατηθούν τα γκέμια). Αν η Ελλαδίτσα βαρέσει φαλιμέντο, πλέον μπορεί να την σκαπουλάρουν οι τράπεζες, όμως δεν θα την σκαπουλάρουν τα κράτη, διότι κάπου στην Ευρώπη που ζούμε έχουμε λησμονήσει ότι κράτος δίχως πολίτες δεν υφίσταται. Σε αυτό το σημείο υποθέτω ότι θα μπορεί η μία τράπεζα να παίρνει δάνεια από την άλλη, ελλείψει οικονομικά ενεργού πληθυσμού.
Να κάνουμε μια μικρή διακοπή για διαφημίσεις για να μη νομίζετε ότι κάποιες λογικές που μνημονεύω δεν τις έχουμε ξανακούσει.



Στην περίπτωση, λοιπόν, που μια ελληνική χρεωκοπία μετακυληστεί στα ευρωπαϊκά κράτη, έχετε σκεφτεί τι πρόκειται να γίνει; Το σώσε. Το πρώτο πράγμα που θα κληθεί να απαντήσει η Μέρκελ (καθώς και όλοι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ηγέτες του κώλου) θα είναι το γιατί επί τόσο χρόνια ποντάριζε σε ένα κουτσό άλογο. Και προσέξτε, σε ένα τέτοιο σημείο θα γυρίσει μπούμερανγκ και ολόκληρη η προπαγάνδα που έχουμε φάει στη μάπα τόσα χρόνια, διότι τι ακούγαμε όλον αυτό τον καιρό; Ότι είμαστε λαμόγια, τεμπέληδες, άχρηστοι, φοροφυγάδες, κλπ, κλπ. Όμως τόσα χρόνια που βγάζανε λεφτά εις βάρος μας, ναι μεν εξωτερίκευαν την οργή τους (οι πολίτες)επειδή έπρεπε να φορολογούνται για τα "γουρουνάκια" αλλά αυτό γινόταν σε λελογισμένα πλαίσια. Αν τώρα το ενδεχόμενο grexit τους πάρει και τους σηκώσει, το ερώτημα δεν θα είναι το ίδιο, αλλά γιατί επί τόσα χρόνια στηρίζαμε τα λαμόγια, τους τεμπέληδες, τους άχρηστους, τους φοροφυγάδες, κλπ, κλπ και αυτό ως είναι απολύτως λογικό θα στραφεί κατά της ίδιας της Μέρκελ και κατ' επέκταση κατά του πολυχρονεμένου μας νομίσματος.

δ) Ο κλασικός μπαμπούλας της περιπτώσεως είναι η Αργεντινή, εσχάτως και η Βενεζουέλα αλλά αυτή κυρίως λόγω των παρελθόντων ατυχών παραδειγμάτων που έφερνε ο Τσίπρας. Δείτε τι θα πάθουμε, δεν θα έχουμε χαρτιά υγείας κλπ, κλπ, μην επαναλαμβανόμεθα. Είναι γνωστό ότι έχουμε μνήμη χρυσόψαρου ως λαός, αλλά εκτιμώ ότι οι εκλογές είναι ακόμη εντελώς νωπές προκειμένου ήδη να έχουμε ξεχάσει ότι η Λατινική Αμερική έπαιξε πολύ ως παράδειγμα προς αποφυγή από το νουδουsok. Είναι προφανές ότι όλα αυτά βέβαια δεν έχουν καμία σχέση με'μάς και αυτό για πολλούς λόγους. Οι δύο σημαντικότεροι είναι οι εξής: πρώτον, εμείς είμαστε σε ένα κοινό νόμισμα, ούτως ειπείν εν αντιθέση με την Αργεντινή που την κατέρρευσαν εις διπλούν και έπεσε η μάσα της αρκούδας, το κοινό νόμισμα μπορεί να επιφέρει το σώσε παγκοσμίως. Δεν είναι τυχαίο ότι μέσα σε 5 μέρες είχαμε τρεις παρεμβάσεις από τις ΗΠΑ, μία διά συνεντεύξεως του πλανητάρχη, μία από τον εκπρόσωπο του Λευκού Οίκου και μία από τον εδώ τοποτηρητή Πρέσβη. Και οι τρεις αυτές ανακοινώσεις έλεγαν ακριβώς τα ίδια πράγματα, εν αντιθέσει με τα όσα ήθελαν κάποιοι να μας πείσουν ότι τάχα μου οι αμερικάνοι τα έφεραν τούμπα ιδίως με την τρίτη. Παπάρια μάντολες. Εδώ διακυβεύονται πολλά και οι Αμερικάνοι βλέπουν ότι για την ώρα ουδείς εκ των δύο είναι αποφασισμένος να υποχωρήσει. Το δεύτερο που μας διαφοροποιεί από την Αργεντινή είναι το ότι εμείς χρωστάμε πλέον σε κράτη και όχι σε "επενδυτές". Θα θυμάστε ότι ο πρόσφατος στραγγαλισμός της Αργεντινής έγινε επειδή ο "επενδυτής" θέλησε να πληρωθεί μερικές εβδομάδες πριν τη λήξη των τίτλων που κατείχε. Άρα, αυτό που μας έκαναν να μετατρέψουν το χρέος μας από διατραπεζικό σε ιδιωτικό/κρατικό θα τους γυρίσει μπούμερανγκ με κάθε επισημότητα, διότι προφανώς και νόμιζαν οι άνθρωποι ότι η ίδια πολιτική μπορεί ν'ακολουθείται εσαεί.

Νομίζω ότι από τα παραπάνω 4 εξαιρετικά απλοϊκά σημεία κατέστη σαφές ότι το να χρεωκοπήσουμε δεν είναι τόσο εύκολη ή ορατή υπόθεση. Όπως λέγαμε όμως και στο προηγούμενο σενδόνι, η κατατρομοκράτηση πρέπει να είναι τέτοια που να φέρει τα πράγματα ξανά στο ίδιο σημείο που ήταν.

Βέβαια σε αυτό το σημείο να σημειώσω κάποια πράγματα, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, διότι προφανώς και όλα τα παρουσίασα λογικά μεν, αλλά εντελώς εξιδανικευμένα. Γιατί αυτό; Μα διότι προϋποθέτουν ότι στην Ευρώπη επικρατεί Κοινή Λογική. Η αλήθεια είναι ότι αυτή δεν υφίσταται. Η ευρώπη είναι ικανοί να βγάλει όπλο και νομίζοντας ότι πυροβολεί εμάς να πυροβολήσει απευθείας το κεφάλι της (ούτε καν τα πόδια της), οπότε ας το έχουμε κατά νου αυτό. Ο λόγος γι'αυτό έχει να κάνει καθαρά με το ότι όλες οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν κρυφτεί μέσα στο σώβρακο της Μέρκελ και αντιδρούν ωσάν σε κουκλοθέατρο. Και τέλος πάντων μην λησμονούμε ότι η Ευρώπη προέρχεται από ένα (επί σειρά ετών) σερί εξαιρετικά κακών αποφάσεων ακριβώς επειδή κατώτερη των περιστάσεων ούσα δεν μπόρεσε να διαβλέψει καμία αρνητική επίπτωση στα όσα έκανε.
Θα το λέω μέχρι να βγάλει ο ήλιος κέρατα, ότι η Γερμανία είναι αυτή που έχει να χάσει τα περισσότερα και γι'αυτό ακριβώς έχει την σκληρότερη στάση: είτε θα κάνει πίσω που σημαίνει ότι ο Δαυίδ όντως μπορεί να κερδίσει τον Γολιάθ, το οποίο πιθανώς να ξεκινήσει διαδικασίες να παύσει η γερμανική ηγεμονία του τετάρτου Ράιχ, είτε θα συμβιβαστεί που θα σημάνει ότι μια νέα Ευρώπη περισσότερο δημοκρατική είναι εφικτή, είτε θα εξωθήσει στα άκρα την κατάσταση που πιθανώς να σημάνει την απόλυτη υποβάθμιση έως και τη διάλυση του ευρώ. Επίσης, μάλλον πέρασα μια εικόνα ότι εμείς σε κάθε περίπτωση τη βγάζουμε καθαρή ακριβώς επειδή το μεγάλο τμήμα του βάρους θα πέσει στους Ευρωπαίους. Λάθος. Θα ρουφήξουμε κι εμείς το αυγουλάκι μας εν ευθέτω χρόνω, αρχής γενομένης από την επομένη. Παράδειγμα: η πρώτη επίπτωση που θα υπάρξει θα είναι στα εθνικά μας θέματα στα οποία θα σημειώσουμε θεμελιώδεις πανωλεθρίες (με πρώτο και πιο εύκολο το Σκοπιανό). Κατά δεύτερον, προφανώς και θα αντιμετωπίσουμε για αρκετούς μήνες μείζονα προβλήματα στην καθημερινότητα πχ σε βασικές ανάγκες, όπως το πετρέλαιο ας πούμε. Αυτό βεβα΄λιως δεν σημαίνει ότι δεν θα μας δίνει κανείς πετρέλαιο, αλλά ότι μπορεί για κάποιον καιρό να αγοράζουμε πιο ακριβά. Εννοείται δε, ότι εν αντιθέσει με κάποιες πεποιθήσεις και δοξασίες κάποιων, κάποιοι δρόμοι θα παραμείνουν ερμητικά κλειστοί. Οι Ρώσοι για παράδειγμα, οι οποίοι (όπως και οι Αμερικάνοι) δίνουν "βοήθεια" μόνο με χειροπιαστά ανταλλάγματα. Έχουμε αναπτύξει αρκούντως στο παρελθόν τι ακριβώς παίζει με τα αμερικανικά συμφέροντα και τους Ρώσους και γι'αυτό δύσκολα θα πατήσουν πόδι σε τούτη την αμιγώς αγγλοσαξωνική γωνιά του πλανήτη.

Γενικά πρέπει να κατανοήσουμε ότι εύκολος δρόμος για εμάς δεν υπάρχει. Αποτελεί εσφαλμένη αντίληψη το να πιστεύουμε πως το πρόβλημα δημιουργήθηκε τα τελευταία 5 χρόνια με τις τωόντι φρικτές πολιτικές που ακολουθήθηκαν. Λάθος. Το πρόβλημα ξεκίνησε πολλές δεκαετίες πριν και μάλιστα με τις εκλογικές μας ευλογίες, πολλαπλασιάστηκε τη δεκαετία του 80 και συνέχισε έτσι ως την έσχατη πενταετία που μπήκε το κερασάκι στην τούρτα.
Το αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει να σταθεί στα πόδια του ή θα σπάσει, είναι κάτι που δεν το ξέρω. Επίσης δεν ξέρω αν έχει κάνει καλά που έχει ποντάρει τα πάντα πάνω στο γεγονός ότι το μόνο πράγμα που είναι προς το συμφέρον των Ευρωπαίων θα είναι το να κάνουν πίσω. Είναι σαφές ότι σε μια μετωπική σύγκρουση θα χάσουν όλοι, αλλά πλέον έχει αρχίσει να αχνοφαίνεται ότι εμείς μάλλον θα είμαστε λιγότερο χαμένοι, δίχως αυτό να αποτελεί το ξαναλέω- ελαφρυντικό.
Υποθέτω ότι σύντομα θα ξέρουμε που πάει το πράγμα. Ήδη ανακοινώθηκε έκτακτο eurogroup για ην 11η του μηνός όπως μαντέψαμε στο προηγούμενο σενδονάκι (λες και ήταν δύσκολο) με αποκλειστικό θέμα την Ελλάδα. Λέτε να θέλουν να συζητήσουν για την χρεωκοπία μας; Αν ήταν έτσι, δεν θα συμμετείχαμε.

Αλλά σε αυτό το σημείο πρέπει να είμαστε κι εμείς σωστοί: οι Ευρωπαίοι θα κάτσουν στο τραπέζι να συζητήσουν μια χαρά εάν τους παρουσιάσουμε ένα δομημένο, δίκαιο και λογικό πρόγραμμα, με αριθμούς, το οποίο να αποδεικνύει ότι όντως θέλουμε να ξεφύγουμε από το πελατειακό κράτος και να φτιάξουμε τα πράγματα. Έχω εμπιστοσύνη ότι ο Βαρουφάκης το έχει ήδη έτοιμο. Ή μάλλον, για το καλό όλων μας, το καλό που του θέλω να το έχει έτοιμο.

Μέχρι τότε, θέλω μόνο να σας παρακαλέσω για ένα πράγμα: αν υποθέσουμε ότι είστε τωόντι ανίκανοι να πραγματοποιήσετε τη δική σας ακολουθία σκέψεων προκειμένου να εξάγετε τα δικά σας συμπεράσματα, τουλάχιστον σκεφτείτε για όλους εκείνους που τρομοκρατούν και προπαγανδίζουν, τι ακριβώς έχουν να χάσουν σε περίπτωση που ο Τσίπρας επιτύχει και για ποιον λόγο υποστηρίζουν την γερμανική πολιτική. Η απάντηση μάλλον θα σας αφήσει άφωνους και θα σας εξηγήσει από μόνη της πολλά.

Έρρωσθε κι ευδαιμονείτε.